فروشگاه لباس خواهران در کابل برای ۱۵متعلم دختر فرصت های کاری ایجاد می کند

کابل -- سه دختر در کابل یک فروشگاه لباس زنانه را افتتاح کردند که ۱۵محصل جوان سابق در آن کار می کنند.

این فروشگاه که شامل یک ورکشاپ خیاطی، یک فروشگاه پوشاک زنانه و فروش آنلاین است، با هدف ایجاد محیطی مناسب برای زنانی که شغل خود را از دست داده اند و دخترانی که از تحصیل محروم هستند، می باشد.

این فروشگاه متعلق به سه خواهر است که در بحبوحه محدودیت‌های اخیر بر زنان در زندگی عمومی و تعطیلی مکاتب دخترانه، فرصتی برای کمک به زنان و دختران دیگر یافتند.

این خواهران که همگی در دهه ۲۰ زندگی خود هستند، گفتند که از داستان های زنان دیگری الهام گرفته اند که برای تامین هزینه های خود و خانواده خود کسب و کار راه اندازی کرده اند.

فرحناز فربرز، ۲۴ ساله، گفت که او و دو خواهرش به مدت سه ماه روی طراحی این فروشگاه کار کردند و به تاریخ ۳۱ سرطان آن را در کنار برند لباس زنانه خود، «حریر» افتتاح کردند.

او گفت، «تعدادی از زنان و دختران در بخش طراحی لباس، خیاطی، گلدوزی و فروش در فروشگاه کار می کنند.»

فربرز گفت، «دختران و زنان چه در داخل و چه در خارج از کشور به پوشاک افغانی علاقه مندی دارند. ما علاوه بر فروش درون فروشگاهی در کابل، فروش آنلاین خود را نیز آغاز کرده ایم و سعی می کنیم در سطح بین المللی فروشات داشته باشیم.»

وی گفت، «متاسفانه وضعیت اقتصادی مردم ما روز به روز بدتر می شود. هدف ما از تأسیس این فروشگاه ایجاد فرصت های تجارتی برای زنان و دخترانی است که ممکن است به دلیل محدودیت ها کار یا تحصیل نکنند.»

وی گفت، این تلاش از انزوای آنها در جامعه جلوگیری خواهد کرد و مشکلات اقتصادی خانواده را کاهش خواهد داد.

فربرز گفت، «در اولین روزهای راه اندازی فروشگاه، توانستیم برای ۱۵ دختر محروم از تحصیل و زنانی که به دلیل محدودیت ها شغل خود را از دست داده اند، فرصت کسب و کار ایجاد کنیم،»

قابلیت های دختران افغان

عالیه حریر، ۲۳ ساله، یکی دیگر از این خواهران و فارغ التحصیل رشته ادبیات پشتو از پوهنتون کابل، گفت، «هر روز محدودیت ها و ممنوعیت ها برای دختران و زنان اعمال می شود،»

او گفت، «ما سه دختر تصمیم گرفتیم که با تأسیس یک براند لباس، این محدودیت ها را از خودمان برداریم... و فرصت های تجارتی برای خود و سایر زنان و دختران ایجاد کنیم،»

حریر گفت، «ما برای همه دختران و زنان کشورمان کار می کنیم. دختران و زنان در کشور ما بسیار با استعداد، خلاق و توانا هستند. تمام لباس هایی که امروز در اینجا دیده می شود توسط تیم ما متشکل از دختران و زنان ممنوع از کار و تحصیل ساخته شده است.»

وی افزود، «ما به توانایی های دختران و زنان کشورمان عقیده داریم. اگر ان‌شاءالله موفق شویم، تلاش می‌کنیم تا تجارت خود را به ولایت های دیگر نیز گسترش دهیم تا برای دختران و زنان محروم از کار و تحصیل فرصت های کاری بیشتری را ایجاد کنیم.»

سیما احمدی، ۲۵ ساله، محصل یک پوهنتون خصوصی در کابل بود تا اینکه دو سال پیش تغییرات سیاسی در کشور او را مجبور به ترک تحصیلات کرد.

حالا او در مغازه لباس خواهران کار می کند.

او گفت، «اگر دختران از تحصیل منع نمی شدند، تا دو سال دیگر داکتر دندان می شدم. این بسیار دردناک است که نتوانستم به آرزوی خود برسم، اما خوشحالم که وظیفه دارم و در شرایطی که دختران و زنان اجازه کار ندارند، دوباره در جامعه فعال هستم.»

شبنم غفوری، ۲۱ ساله، یکی دیگر از کارمندان این فروشگاه، فارغ التحصیل لیسه است که به دلیل ممنوعیت تحصیلات عالی دختران نتوانست به تحصیلات خود ادامه دهد.

او گفت، «من بسیار خوشحالم که فرصت کار دارم... می توانم لباس های دست سازم را اینجا بفروشم و خرج خانواده ام را تامین کنم،»

او افزود، «از دختران دیگر می‌خواهم که خود را در خانه‌هایشان محبوس نسازند، و مانند ما بیایند و بیرون از خانه کار کنند،»

علاقه به تجارت

به گفته اتاق تجارت و صنایع زنان (دبلیو سی سی آی) در دو سال گذشته، علاقه زنان به تجارت و فعالیت های سکتور خصوصی، به ویژه پس از بسته شدن مکاتب دخترانه افزایش یافته است.

سلما یوسفزی، مدیر اجرایی دبلیو سی سی آی گفت، «علاقه به تجارت در میان زنان و دختران در دو سال گذشته افزایش یافته است. تعداد زنان و دخترانی که کسب و کار را شروع کرده اند نسبت به سال گذشته ۳۰٪ افزایش یافته است.»

او گفت، «زنان نقش مهمی در تجارت، سرمایه گذاری و توسعه اقتصادی کشور دارند،»

یوسفزی گفت، «ما در تلاش هستیم تا بازارهای دائمی و مشخصی را برای زنان در ولایات مختلف ایجاد کنیم، زیرا مشاغل زنان از طرد شدن آنها از جامعه و به دام افتادن آنها در خانه جلوگیری می کند. تجارت ها به بهبود وضعیت اقتصادی خانواده ها کمک می کنند.»

زنان افغان، به ویژه با توجه به محدودیت های مداوم بر زنان در جامعه، از جمله تعطیلی اخیر سالون های زیبایی، از این ابتکار استقبال کرده اند.

از ماه اسد سال ۱۴۰۰، دختران و زنان از ورود به لیسه ها و پوهنتون ها منع شده اند. آنها از حضور در پارک ها، نمایشگاه ها و سالون های ورزشی منع شده اند و برایشان دستور داده شده است تا در محضر عام ستر کنند.

همچنان، زنان عمدتاً از کار برای سازمان ملل متحد یا موسسات غیردولتی منع شده‌اند و هزاران نفر از مشاغل دولتی اخراج شده‌اند یا برای ماندن در خانه معاش دریافت می‌کنند.

اقتصاددانان تخمین می زنند که ۶۰۰۰۰ زن پس از تعطیلی سالون های زیبایی منبع درآمد خود را از دست داده اند.

خاطره دیدار، ۴۰ ساله، یکی از بازدیدکنندگان فروشگاه حریر، گفت، «دختران و زنان حق کار و تحصیل دارند،»

وی گفت، «بسیاری از زنان در کشور ما نان آور خانواده خود هستند. راه اندازی این گونه فروشگاه ها فرصت خوبی برای زنان و دختران است که می توانند از این طریق معاش خانواده خود را تامین کنند و به بهبود اقتصاد کشور کمک کنند.»