ننگرهار -- مقامات محلی در ننگرهار به روز دوشنبه (۴ قوس)، ۴۰ جنگجوی دیگر را که اخیراً به نیروهای امنیتی در این ولایت تسلیم شده بودند به رسانه ها نشان دادند.
برخی از جنگجویان تسلیم شده معیوب بودند و اعضای بدن شان را در جنگ با حکومت و طالبان از دست داده بودند.
تمیم عارف معاون والی ننگرهار در جلال آباد به خبرنگاران گفت، «در میان جنگجویان داعش که با سلاحهای شان از ۱ الی ۴ قوس به نیروهای امنیتی در ولسوالی های اچین و خوگیانی تسلیم شدند، ۳۰ تن آنها پاکستانی، دو تن شان ترک و ۳۰ تن دیگر آنها از ولایات مختلف افغانستان هستند.»
به گفته مقامات، ۲۲ تن از جنگجویان دیگر به رسانه ها نشان داده نشدند بخاطریکه مقامات آنها را در زمان که مراسم تسلیمی صورت می گرفت به جلال آباد انتقال نداده بودند.
عارف گفت، داعش در ننگرهار شکست خورده اند. عملیات های هوایی و زمینی هنوز هم بر ضد این گروه ادامه دارند.
وی گفت، «هنوز هم جنگجویان داعش در چند ساحه محدود وجود دارند. آنها نابود شده اند و دوباره نخواهند توانیست سربلند کنند. یک تعداد معدود شان در بعضی ساحات پناه برده اند. همه ای آنها همراه زنان و کودکان شان تسلیم شده اند و باقیمانده شان نیز به زودی تسلیم خواهند شد.»
جنرال نظرعلی واحدی رئیس امنیت ملی ننگرهار گفت، «ما به داعش چنان درس داده ایم که دشمن نخواهد توانست دوباره قوت بگیرند.»
وی گفت، «ما آنها را به حدی شکست داده ایم که آنها نمی دانند که کجا فرار کنند بخاطریکه سربازان دلیر ما آنها را تعقیب می کنند.»
در ماه گدشته، ۱۸۳ تن از جنگجویان داعش در دره های باندر و مامند مربوط ولسوالی اچین به نیروهای حکومتی تسلیم شدند. آنها را ۱۹۰ زن و ۲۰۸ کودک همراهی می کردند.
زمان تسلم شدن
رسول خان یکی از این جنگجویان تسلیم شده از ولایت کندز گفت که او در ساحه توره بوره ولسوالی خوگیانی فعالیت داشت و دو سال پیش با داعش یکجا شده بود.
خان گفت، «من به مرور زمان درک کردم که داعش بنام جهاد قتل میکند و من در این گناه شریک بودم اما من انتخاب دیگری نداشتم. من اگر داعش را ترک می گفتم، این گروه مرا می کشت و به همین خاطر من مجبور بودم که در آنجا بمانم.»
خان گفت، «زمانیکه ما توسط طالبان و حکومت محاصره شده بودیم، ما فهمیدیم که این وقت مناسب است که تسلیم شویم. ما ۱۵ رزو قبل با نیروهای امنیتی در تماس شدیم و به آنها گفتیم که ما آماده هستیم که تسلیم شویم و پس از آن آمدیم و خود را تسلیم نمودیم.»
قمرالدین یکی دیگری از اعضای گروه داعش که از منطقه قبایلی اورکزئی پاکستان است گفت، «انجا قانون طوری بود که اگر یکی از جنگجویان کشته میشد، همسرش به جنگجوی دیگر نکاح میشد. آنجا زنان وجود داشتند که با سه یا چهار مرد پی در پی ازدواج کرده بودند. در جنگ هیچ گونه عقب نشینی مجاز نبود.»
وی گفت، »هرکسیکه از میدان جنگ عقب نشینی میکرد توسط جنگجویان دیگر کشته میشد. آنها ما را مجبور میکردند تا بجنگیم.»
وی علاوه کرد، «ما از ساحه ما [اورکزئی پاکستان] بخاطر جنگ در آنجا فرار کردیم و در اچین ساکن شدیم و ما یک زنده گی شرافت مندانه داشتیم. زمانیکه داعش به این ساحه آمد، ما جای دیگری به زنده گی کردن نداشتیم. آنها به ما گفتند که با آنها بپیوندیم در غیر آن آنها ما را می کشتند، از این جهت ما به آنها پیوستیم.»
قاهر یاد یک جنگجوی دیگر گفت، «من دو سال قبل با داعش پیوستم و در اچین بودم. من در آن زمان ۱۶ ساله بودم و ریش نداشتم.»
وی گفت، «یک روز قوماندانم همراه من خوابید و بالای من تجاوز جنسی نمود. بعداً دیگران نیز با من عین کار را کردند. و چند روز قبل من از گروه داعش فرار کردم و سپس پولیس محلی مرا دستگیر کرد و اینجا آورد.»
سوال اینجا است که داعش به همکاری کدام ممالک حمایت میشوددوم درمذاکرات قطریک بحث همین بود که سرکوب شودچندروزبعد طالبان بالای داعش حمله کرده زمینه تسلیمی انها برای دولت مساعدساختند
پاسخ1 دیدگاه