باشنده گان کندوز امیدوار هستند که صلح پایدار به افغانستان خواهد آمد

کندوز-- تعهد متزلزل طالبان به توافقنامه صلح که در اوایل حوت با مذاکره کنندگان ایالات متحده به عنوان گامی برای گفتگوی بین الافغانی امضا شده است، باعث ناامیدی باشنده گان کندوز نمی شود که به صلح پایدار امیدواری خود را حفظ کرده اند.

زلمی خلیلزاد نماینده ویژه ایالات متحده برای صلح در افغانستان، و ملا عبدالغنی برادر یکی از بنیانگذاران طالبان، به تاریخ ۱۰ حوت این توافقنامه را در دوحه قطر به امضا رساندند.

ولی از آن زمان تاکنون، این جنگجویان خشونت علیه نیروهای افغان و مردم ملکی را افزایش داده اند و گفتگوهای صلح میان دولت کابل و طالبان را که قرار بود از روز سه شنبه (۲۰ حوت) آغاز شوند، مورد تردید قرار دادند.

ینس استولتنبرگ دبیرکل ناتو، به تاریخ ۱۴ حوت به ای اف پی گفت، یک راه «طولانی و سخت» به سمت صلح در پیش است. «این یک وضعیت بسیار دشوار است و طالبان باید به تعهدات خود عمل کنند.»

امید به صلح

اگرچه راه صلح پایدار در افغانستان همچنان طولانی و ترسناک است، اما افغان های عادی هنوز برای کشوری عاری از جنگی که اکثر آنها در طول زندگی خود با آن آشنا بوده اند، امیدوار هستند.

عبدالناصر قیومی ۶۰ ساله، یک بزرگ قومی در کندوز گفت، «ما در ۱۰ روز گذشته به دلیل بهبود امنیت در شاهراه، بازگشت به حالت عادی خدمات ۲۴ ساعته مخابراتی که به مدت دو سال تعطیل بوده اند، و پائین شدن نرخ [تبادله] دالر و کاهش چشمگیر در تلفات ملکی، امیدها در کندوز افزایش یافته است.

حدود ۵۰۰ نفر از باشنده گان شهر کندوز، به شمول علمای دینی، بزرگان قومی، فعالان جامعه مدنی و جوانان، به تاریخ ۱۲ حوت گردهم آمدند تا حمایت خود را از توافقنامه صلح اعلام کنند.

وی گفت، «باشنده گان این ولایت بیشترین خسارات ناشی از جنگ و ناآرامی ها را برای یک دهه مشاهده کرده اند و بنابراین، از هر پیشرفت یا گامی در جهت صلح حمایت می کنند.»

'دیگر جنگ بس است'

خان محمد مومند، یک تاجر در کندوز گفت، «ما افغان ها از جنگ خسته شده ایم. ما جنگ و کشتار برادرانمان را نمی خواهیم. ما از توافقنامه امضا شده در قطر استقبال می کنیم. ما از سیاستمداران خود می خواهیم اختلافات خود را کنار بگذارند و برای صلح تلاش کنند.»

وی افزود، طالبان و ایالات متحده «باید به تعهدات خود در توافق نامه عمل كنند و ترتیبات لازم را برای شروع مذاكرات بین الافغانی فراهم كنند».

مولوی جمعه خان، یک عالم دینی که در این گردهمایی حضور داشت، از همه طرف های درگیری خواست تا «آتش بس دایمی را اعلام کنند».

وی گفت، «جنگ و خونریزی بین برادران در اسلام ممنوع است. مردم افغان ۴۰ سال است که خون یکدیگر را می ریزند. امروز، آنها فرصتی را برای متوقف کردن آن دارند.»

وی گفت، «مردم افغان تباه شده اند. دیگر نباید جنگ ادامه یابد.»

غلام رسول اسدی، محصل دیپارتمنت تعلیم وتربیه پوهنتون کندوز گفت، فقر، بیکاری، ناآرامی، فرار جوانان از کشور و عدم دسترسی به خدمات فقط برخی از پیامدهای منفی جنگ است.

وی در گردهمایی ۱۲ حوت گفت، «ازبک ها، پشتون ها، تاجیک ها، هزاره ها و سایر ملیت ها امروز به منظور استقبال از امضای توافقنامه صلح به اینجا آمده اند، زیرا صلح برای مردم افغان یک اولویت است.»

وی گفت، «ما فقط در یک هفته کاهش خشونت، شاهد بودیم که امنیت و زندگی چقدر تغیر مثبت کرده است. اگر صلح نباشد، هیچ پیشرفتی در امنیت، انکشاف یا بازسازی وجود نخواهد داشت، و ما شاهد رشد و پیشرفتی نخواهیم بود.»

جبیره کردن زخم های افغان ها

مرضیه رستمی، رئیس شبکه زنان افغان در کندوز گفت، «مردم افغان از جنگ متنفر هستند و هر روز به تماشای تلویزیون می پردازند و به رادیو گوش می دهند تا از پیشرفت مذاکرات صلح آگاه شوند.»

وی گفت، «زنان کندوز ... از هیئت مذاکره کننده گفتگوی بین الافغانی می خواهند که تمام تلاش خود را برای حفظ دستاوردهای زنان در ۲۰ سال گذشته انجام دهند.»

روح الله امینی، یک متعلم صنف ۱۰ در لیسه شیرخان نیز امیدواری های نسل جوان برای یک صلح پایدار را ابراز کرد.

وی گفت، «اگر صلح امروز به افغانستان بیاید، جوانان افغان در هر بخش موفق خواهند شد.»

«در محلی که صلح تأمین شود، پروژه های ساختمانی، فرصت های کاری و زندگی بهتر به وجود خواهد آمد.»

عبدالسلام صابر، یکی از شرکت کنندگان معلول در این گردهمایی گفت، فقط صلح می تواند زخم های جنگ را جبیره کند.

وی گفت، «میلیون ها نفر جان خود را از دست دادند و هزاران نفر زخم هایی را بر اثر سالها جنگ متحمل شدند. این کشور به یک صلح دائمی نیاز دارد. ما صلح می خواهیم و جنگ باید متوقف شود.»

وی افزود، «ما به طالبان می گوییم که اگر آنها می توانند با دیگران صلح برقرار کنند، آنها باید با مردم افغان و همچنان با حکومت ما صلح برقرار کنند زیرا این جنگ مردم افغان را تباه کرده است.»