با اخراج طالبان، دهقانان ننگرهار چشم به راه سود از باغ های جدید میوه هستند

ننگرهار -- مقامات محلی می گویند، قطعات زمین در ولایت ننگرهار که زمانی توسط طالبان کنترل می شد، به باغ های میوه ای تبدیل خواهند شد که به دهقانان این منطقه اجازه خواهد داد تا ضمن کاهش تولید تریاک، وضعیت معیشت خود را بهبود بخشند.

ریاست زراعت، آبیاری و مالداری ننگرهار در نظر دارد که در طول سال خورشیدی جاری در شش ولسوالی ننگرهار که قبلاً ناامن بودند، باغ های میوه ای را در ۱۳۰۰ جریب (۲۶۰ هکتار) زمین توسعه دهد.

به گفته این ریاست، قبلاً دهقانان مجبور بودند تا کوکنار را برای طالبان کشت کنند، که آنها برای تأمین بودجه خود از فروش مواد مخدر غیرقانونی حاصل شده از بوته مانند هیروئین استفاده می کنند.

داکتر ضمیر بهسودی، رئیس زراعت، آبیاری و مالداری ننگرهار گفت، «ما امسال باغ ها را در ۱۳۰۰ جریب (۲۶۰ هکتار) زمین در ولسوالی های رودات، چپرهار، شیرزاد، خوگیانی، اچین و کوت توسعه خواهیم داد. این ولسوالی ها قبلاً ناامن بودند، بنابراین توجه زیادی به آنها نشده بود. برای اطمینان از رشد متوازن زراعت در سطح ولایت، باغ هایی را تولید می کنیم که دارای میوه های مختلف در آن ولسوالی ها باشند.»

بهسودی گفت، «توسعه این باغ ها از طریق بودجه انکشافی وزارت زراعت، آبیاری و مالداری با میوه های مناسب برای آب و هوای هر ولسوالی تمویل خواهد شد.»

به گفته بهسودی، در حال حاضر، ولایت ننگرهار بیش از ۳۰۰۰ جریب (۶۰۰ هکتار) باغ های میوه های گوناگون دارد.

درآمد بهبود یافته

دهقانان محلی از این ابتکار حکومت استقبال کردند و گفتند که تغیر کار به کشت میوه باعث بهبود معیشت آنها خواهد شد.

رحیم شاه، یکی از باشنده گان ولسوالی خوگیانی گفت، «طالبان قبلاً این منطقه را کنترل می کردند. ما را مجبور می کردند که کوکنار را کشت کنیم زیرا کوکنار به نفع آنها بود.»

این مرد ۳۸ ساله افزود، «ما اکنون بسیار خوشحال هستیم چون که امنیت این مناطق تأمین شده است. ریاست زراعت، آبیاری و مالداری به من کمک می کند تا یک باغ نارنج ۱ جریبه (۰.۲ هکتار) را توسعه دهم. بعد از دیدن باغ های دیگر، من مطمئن هستم که درآمد بهتری نسبت به آنچه که قبلاً از تریاک دریافت می کردم، از این مزرعه خواهم داشت.»

وی گفت، «ما قبلاً در شرایط سخت اقتصادی زندگی می کردیم که در آن حتی نمی توانستیم سه وقت غذا را در روز داشته باشیم. حکومتی وجود نداشت و لذا زندگی ای وجود نداشت. اما اکنون ما خوشحالیم که آن روزهای دشوار را پشت سر گذاشتیم.»

شاه با افزودن اینکه امیدوار است حکومت به سایر دهقانان در توسعه باغ های میوه ای کمک کند تا آنها بتوانند معیشت خود را بهبود بخشند گفت، «ما زندگی ای خواهیم داشت و علاوه بر گندم و جوار، در دو سال آینده می توانیم باغ های میوه ای داشته باشیم که از این طریق درآمد خوبی کسب خواهیم کرد.»

حاجی گلاب الدین، یکی از باشنده گان ولسوالی سرخ رود که پیاز را در زمین خود پرورش می دهد، گفت که وی اکنون ارزش کشت میوه را می بیند، به خصوص اکنون که سربازان این منطقه را از طالبان در امن کرده اند.

وی گفت، «برادرم باغ هایی را در ۲ جریب (۰.۴ هکتار) زمین توسعه داده بود که سال گذشته ثمر داد. ما قبلاً وی را دلسرد می کردیم، و استدلال می کردیم که این سودآور نخواهد بود. اما اکنون می بینم که وی به ارزش صدها هزار افغانی زردآلو را از یک قطعه زمین ۱ جریبه (۰.۲ هکتاری) فروخت.»

وی گفت، «حالا من نیز می خواهم باغ های میوه ای را توسعه دهم. از برکت امنیت بهبود یافته، اکنون ما می توانیم بر معیشت های خود تمرکز کنیم.»

اجمل عمر، یک عضو شورای ولایتی ننگرهار، از حکومت خواست، اکنون که طالبان از این منطقه اخراج شده اند، برنامه باغ های میوه ای را، گسترش دهد.

وی گفت، «این شش ولسوالی در گذشته ناامن بودند و دهقانان در شرایط بسیار دشوار کار می کردند. ما از ریاست زراعت، آبیاری و مالداری می خواهیم تا توسعه باغ ها را گسترش داده و اقدامات لازم را در زمینه تهیه بذر و کود برای دهقانان انجام دهد.»

عمر گفت، «من از ولسوالی شیرزاد هستم، جایی که پیشرفتی در بخش زراعت صورت نگرفته است بخاطریکه کاملاً تحت کنترل طالبان بوده است. اکنون که این ولسوالی مصؤن تر شده است، ما از حکومت می خواهیم که در اینجا به زراعت بیشتر توجه کند.»