امنیت

تهدیدات و خشونت طالبان در هرات بیش از ۳۰۰ هزار کودک را از رفتن به مکاتب محروم ساخته اند

گزارش از عمر

به گفته مقامات افغان، خشونت و تهدیدات مداوم طالبان باعث شده اند که بیش از ۳۲۰ هزار کودک در سال جاری خورشیدی در ولایت هرات به مکتب نروند. [عمر/سلام تایمز]

به گزارش ریاست معارف هرات، خشونت و تهدیدات مداوم طالبان در سال جاری در ولایت هرات بیش از ۳۲۰ هزار کودک را از رفتن به مکاتب محروم ساخته اند.

این خشونت پسران و دختران را به طور یکسان از رفتن به صنف های خود محروم ساخته است.

ذکریا رحیمی رئیس این اداره گفت، طالبان در قبال دخترانی که به مکتب می روند، عداوت خاصی دارند.

وی با افزودن اینکه اگر طالبان دست به زورگویی و جنگ نمی زدند، این تعداد بسیار بلند می شد گفت، «در سال تعلیمی ۱۴۰۰ بیش از ۵۰ هزار کودک در مکاتب سراسر این ولایت ثبت نام کرده اند».

یک متعلم صنف اول به تاریخ ۱۶حمل در نزدیکی یک مکتب تازه اعمار شده اش در ولسوالی کروخ ولایت هرات دیده می شود. [عمر/سلام تایمز]

یک متعلم صنف اول به تاریخ ۱۶حمل در نزدیکی یک مکتب تازه اعمار شده اش در ولسوالی کروخ ولایت هرات دیده می شود. [عمر/سلام تایمز]

دختران خوردسال به تاریخ ۱۶ حمل در یک صنف در مکتب متوسطه شیخ الاسلام کروخی در شهر هرات به تصویر کشیده شده اند. [عمر/سلام تایمز]

دختران خوردسال به تاریخ ۱۶ حمل در یک صنف در مکتب متوسطه شیخ الاسلام کروخی در شهر هرات به تصویر کشیده شده اند. [عمر/سلام تایمز]

رحیمی گفت، «در اکثریت مناطق، مکاتب دارای تعمیر می باشند. با این حال، هیچ متعلمی به دلیل تهدیدات و خشونت طالبان وجود ندارد.»

سید وحید قتالی والی هرات به تاریخ ۱۳ حمل گفت، در بسیاری از قریه جات، طالبان مکاتب را به پایگاه ها تبدیل کرده اند که از آنجا بالای نیروهای امنیتی حملات را سازماندهی می کنند.

قتالی گفت، حملات طالبان خانواده های زیادی را بیجا کرده اند و فرزندان آنها فرصت رفتن به مکتب را از دست داده اند.

در سال های اخیر، طالبان ده ها باب مکاتب را در ولسوالی های شیندند، ادرسکن، غوریان، کوهسان و ولسوالی های دیگر تخریب کرده اند.

به گفته قتالی، حکومت قصد دارد که برای اخراج کردن طالبان از آن روستاها، عملیات های پاکسازی را آغاز کند.

وی گفت، کودکان نباید از سوی طالبان قربانی شوند.

بسياری از متعلمین درهرات می گويند که تهديدات طالبان و تلاش های آنها برای اینکه کودکان به مکتب نروند، بی عدالتی است.

ميرويس یک متعلم صنف دهم در شهرهرات گفت، «طالبان نبايد مانع رفتن کودکان به مکتب شوند. نه تنها پسران بلکه دختران نیز حق دارند که به مکتب بروند.»

وی گفت، طالبان همیشه تلاش می کنند افغانستان را تخریب کنند و نمی خواهند که این کشور رونق بگیرد.

میرویس گفت، «آنعده کودکانی که می خواهند درس بخوانند و به کشورشان خدمت کنند نمی توانند این کار را انجام دهند زیرا طالبان مانع رفتن آنها به مکتب می شوند... طالبان نمی خواهند پیشرفت آنها را ببینند.»

فریدون احدی یک متعلم صنف ۸ در شهر هرات گفت، «ما متعلمین هیچ جرمی را مرتکب نشده ایم و بنا بر این، ما نباید از رفتن به مکتب محروم شویم.»

احدی گفت، طالبان که ادعا می کنند علمای دینی هستند، باید بفهمند که درس خواندن در اسلام جایز است و آنها باید اجازه دهند که کودکان به مکتب بروند و درس بخوانند تا که همه مردم باسواد شوند و جامعه ترقی کند.

احسان الله عثمانی، یک متعلم صنف ۱۱ در شهر هرات گفت، «اگر طالبان با حکومت مشکلاتی دارند، پس آنها باید آن را با حکومت حل کنند، نه اینکه از رفتن کودکان به مکتب جلوگیری کنند. ما نباید قربانی شویم».

عثمانی گفت، طالبان نباید از کودکان و مکاتب به عنوان ابزار برای رسیدن به اهداف خود استفاده کنند.

وی افزود، «هر کودک حق دارد که به مکتب برود و آینده خود را بسازد، اما جنگ و تهدیدات طالبان مانع تحقق رویاهای ما می شود.»

بی سوادی رشد می کند

مقامات و تحلیلگران می گویند، طالبان در جستجوی این هستند که جوانان را بی سواد نگهدارند تا که جنگجویان به راحتی بتوانند آنها را به عنوان سربازان پیاده استخدام کنند.

عبدالقادر کامل یک تحلیلگر امور سیاسی در شهر هرات گفت، «در میان طالبان افراد بی سواد زیادی وجود دارند» که از ارزش های اسلامی و انسانی آگاهی ندارند و فقط مردم ملکی بی گناه را می کشند و حملات تروریستی را انجام می دهند.

کامل گفت، «بی سوادی و عدم آگاهی ابزار مهم جنگ طالبان است و در میان جنگجویان طالب به سختی می توان کسی را پیدا کرد که تعلیم کرده باشد.»

وی گفت، «هر قدر که جوانان بی سواد بیشتری در جامعه داشته باشیم، طالبان به همان اندازه فرصت دارند تا آنها را اسختدام کنند. طالبان جوانان بی سواد و بیکار را استخدام می کنند و به آنها وعده های دروغین می دهند.»

به گفته کامل، طالبان طی ۲۰ سال گذشته قصداً برای جلوگیری از رفتن کودکان و جوانان به مکتب موانعی را ایجاد کرده اند. میزان باسوادی در مناطق تحت کنترل طالبان شدیداً پائین است.

وی خاطر نشان کرد، «بدون شک این اقدام طالبان نسل جدید افغانستان را خراب کرده است.»

مهدی حدید یک عضو شورای ولایتی هرات گفت، «با افزایش فعالیت طالبان در ولایت هرات، محدودیت ها بالای کودکانی که به مکتب می روند، افزایش یافته است.»

حدید گفت، در سال های اخیر کودکان و نوجوانان به راحتی می توانستند به مکتب بروند، اما به دلیل تشدید جنگ و تهدیدات طالبان، آنها دیگر نمی توانند به مکتب بروند.

مکاتب جدید

مقامات هرات برخلاف طالبان به اعمار کردن مکاتب جدید ادامه می دهند.

ریاست احیاء و انکشاف دهات هرات اعلام کرد که سال گذشته ۱۰۳ باب تعمیرات مکاتب در این ولایت افتتاح شدند.

اکثریت این مکاتب در ماه عقرب سال گذشته به طور همزمان در ۱۲ ولسوالی ولایت هرات افتتاح شدند که برای هزاران کودک و نوجوان زمینه تعلیم در داخل تعمیرات را فراهم می سازند.

به گفته فرید احمد عظیمی رئیس این اداره، کار ساختمانی ۱۲۶ باب مکاتب بیشتر با کمک برنامه اصلاح کیفیت معارف در افغانستان و پروژه میثاق شهروندی در سراسر این ولایت، جریان دارد.

عظیمی گفت، «این مکاتب در ۱۹ ولسوالی در حال اعمار اند. ما امیدواریم که در ماه های آینده این مکاتب افتتاح شوند.»

عظیمی افزود، بودجه مجموعی اعمار ۲۲۹ باب مکاتب در سال های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ بیش از یک میلیارد افغانی (۱۲.۷ میلیون دالر) است.

اخیراً به تاریخ ۱۶ حمل ریاست معارف ولایت هرات پنج باب مکاتب را در ولسوالی کروخ افتتاح کرد.

رحیمی رئیس معارف هرات گفت، دو باب مکاتب دیگر که به تاریخ ۱۱ حمل در ولسوالی کشک رباط سنگی افتتاح شدند، ظرفیت این را دارند که برای ۳۰۰۰ متعلم زمینه تعلیم با کیفیت را فراهم کنند.

رحیمی گفت، «کار ساختمانی تعمیرات جدید مکاتب در هرات باعث شده است که کیفیت تعلیم افزایش یابد زیرا اکنون متعلمین می توانند که در یک محیط مناسب تر درس بخوانند.»

وی خاطر نشان کرد، وزارت معارف با کمک شرکای انکشاف بین المللی، قصد دارد که برای تمام مکاتب در سراسر ولایت هرات تعمیرات بسازند.

رحیمی افزود، تعدادی از مکاتبی که طالبان در سال های اخیر منفجر کرده بودند، در جریان دو سال گذشته بازسازی و بازگشایی شده اند.

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

3 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

محروم ساختن کودکان از مکتب و تحصیل بزرگترین ظلم است که بر علیه مردم این کشور انجام می شود. مکتب را مسدود ساختن و محروم ساختن نسل آینده از تعلیم و تربیه کشور را به عقب خواهد برد و کشور را محتاج کشور های بیرونی خواهد ساخت. تا کی ما باید به خاطر تداوی به کشور های پاکستان، هندوستان، ترکیه و سایر کشور ها برویم. تا کی ما همه محصولات خود را از بیرون از وارد کنیم. تا کی ما دست گدایی را به کشور های دیگر دراز کنیم. ما باید کشو خود را بسازیم و خود را از احتیاج دیگران خلاص کنیم. این کار زمانی مسیر است که ما یک سیستم تعلیمی خیلی قوی داشته باشیم و کودکان ما با کیفیت ترین تحصیل را کسب کند تا باشد که ما در تمام عرصه ها طب، انجنیری، تکتالوژی، زارعت و سایر رشته ها متخصصین را تربیه کنیم تا آنها برای شگوفایی این کشور کار کنند. تا اینکه این کشور را مردم خودش جور نکنند کسانی دیگر از کشور های دیگر نمی آید که این کشور را آباد کنند. طالبان در این عصر و زمان باید اهمیت تعلیم و تربیه را درک کنند و بگذارند که مکاتب باز باشند و کودکان این کشور تحصیل کنند. با بیسوادی و بستن دروازه مکتب امور این کشور به پیش نمی رود. زیرا تعلیم و تربیه ستون فقرات یک جامعه تلقی می گردد و کشور های که سیستم تعلیمی بهتر دارند آنها اقتصاد خوبتری دارند و مردمان شان زنده گی بهتری دارند.

پاسخ

این یک گزارش جامع است. طالبان و سایر گروه های مسلح باید مانع آموزش نسل های جوان و آینده افغان نشوند، در غیر این صورت، نسل های افغان بی سواد خواهند ماند و دوباره ایران و پاکستان جوانان بی سواد را در کنار هم قرار می دهند تا گروه های شبه نظامی بسازند و از آنها برای تخریب افغانستان سوء استفاده کنند. نکته دیگر در مورد خبرنگار سلام تایمز از هرات است. این خبرنگار هر كسی باشد، اما من به این باور هستم كه او با نوشتن چنین گزارشهای منظم، فردی با استعدادی است. ای کاش خبرنگاران سایر ولایات نیز چنین گزارش هایی می نوشتند. گزارش های از کابل، ننگرهار و از منطقه شمال اینطور منظم نیستند. علاوه بر این، هیچ گزارشی در مورد پکتیا، پکتیکا و خوست در سلام تایمز منتشر نمی شود. لطفا به این منطقه توجه کنید. با احترام

پاسخ

ظاهرا طالبان در آستانه پیروزی و تسلط کامل بر مقدرات سیاسی افغانستان است، اما این پیروزی می‌تواند آغاز فروپاشی و سقوط سیاسی طالبان باشد. طالبان تاکنون با کمترین هزینه مادی و سیاسی، صرفا با استدلال «جهاد در برابر کفار» توانسته‌ ده‌ها هزار نیروی باانگیزه را برای جنگ با آمریکایی‌ها و دولت افغانستان بسیج کند، اما اگر این استدلال در نتیجه روند صلح منطق خود را در میان سربازان و هواداران طالبان از دست بدهد، سران طالبان دچار وضعیتی مشابه رهبران مجاهدین خواهند شد. گزینه احتمالی در چنین شرایطی جامعه‌پذیر شدن بخش قابل توجهی از سران و فرماندهان رده‌میانی طالبان و هم‌سویی با نظم سیاسی پسا صلح خواهد بود؛ اما تضمینی وجود ندارد که بدنه نظامی و سربازان پیاده و سرخورده طالبان جذب دیگر گروه‌های تروریستی مثل القاعده و داعش نشوند. در این صورت، جنبش طالبان دچار وضعیتی فروپاشی از درون خواهد شد. اما به نظر می‌رسد طالبان با تجارب سیاسی که اندوخته‌ و حساسیت‌هایی که درک کرده‌اند، پس از موفقیت روند صلح، در جهت جامعه‌پذیری و درک حساسیت‌های اجتماعی ـ فرهنگی جامعه جدید، به دنبال حفظ و تداوم قدرت سیاسی در افغانستان باشد. این مهم زمانی برای طالبان میسر است که آن‌ها علاوه بر درک شرایط اجتماعی و فرهنگی جامعه جدید افغانستان، مسیری متفاوت از رهبران و سران سیاسی نظام فعلی افغانستان را انتخاب کنند؛ مسیری که در آن، فساد اداری و اخلاقی، اختلاس، غصب زمین‌های شخصی و دولتی، سوءاستفاده گسترده از قدرت و تبعیض و بی‌عدالتی آشکار جایی نداشته باشد.

پاسخ