طالبان در قلمروی که تازه تصرف کرده اند به ظلم بازگشتند

کندز -- چند روز پس از آنکه طالبان یک ولسوالی دورافتاده را در شمال افغانستان تصرف کردند، آنها اولین دستورات خود را به شکل یک نامه به امام محلی صادر کردند.

صفت الله ۲۵ ساله یک باشنده ولسوالی کلفگان گفت، «در این دستورات آمده است که زنان نمی توانند بدون یک مرد محرم به بازار بروند و مردان نباید ریش های خود را بتراشند.»

وی افزود، شورشیان سگریت کشیدن را نیز ممنوع کرده و هشدار دادند که با کسی که این قوانین را نقض کند «برخورد جدی صورت خواهد گرفت».

طالبان در جریان روند خروج نیروهای خارجی در سراسر کشور به پیش می روند،ولسوالی ها و گذرگاه های مهم مرزی را تصرف کرده و مراکز ولایات را محاصره می کنند.

آنها در برخی مناطق دوباره تعبیر سختگیری از حکومت اسلامی را معرفی می کنند. تا زمانی که طالبان پس از حملات ۱۱ سپتمبر توسط واکنش تحت رهبری ایالات متحده سرنگون شدند، این نوع حکومت باعث بدنامی آنها شده بود.

آنها ماه گذشته شیرخان بندر یک مرکز گمرکی شمالی را تصرف کردند. این گمرک کشور را توسط یک پل با تاجیکستان وصل می سازد که با بودجه ایالات متحده بالای دریای پنج ساخته شده است.

ساجده که به ای اف پی گفت در آن زمان در یک کارخانه محلی کار می کرد گفت، «پس از آنکه شیرخان بندر سقوط کرد، طالبان به زنان دستور دادند که از خانه های خود بیرون نشوند.»

وی از طریق یک تماس تیلیفونی به ای اف پی گفت، «تعداد زیادی از زنان و دختران جوان گلدوزی، خیاطی و بوت سازی می کردند... این دستور طالبان اکنون ما را ترسانده است.»

طالبان بر اساس تفسیری از قرآن کریم که طی قرن ها اندکی تغیر کرده است، از سال ۱۳۷۵ الی ۱۳۸۰ بر افغانستان حکومت کردند.

به زنان دستور داده شده بود كه در خانه بمانند مگر اینکه مردان محرم آنان را همراهی کنند، دختران از رفتن به مکتب منع شده بودند و افرادی كه در جرایمی مانند زنا مقصر شناخته می شدند، سنگسار می شدند.

مردان نسبتاً آزادی بیشتری داشتند اما به آنها دستور داده شده بود که ریش نتراشند، اگر در نماز جماعت شرکت نمی کردند مورد لت و کوب قرار می گرفتند و به آنها گفته شده بود که فقط لباس سنتی را بپوشند.

برخی از مناطق روستایی کشور حتی بدون نظارت طالبان به قواعد مشابه پابند هستند اما شورشیان تلاش کرده اند تا این احکام را حتی در مراکز عصری تر نیز عملی کنند.

دختران خود را با طالبان عروسی کنید

یک اعلامیه ای که ادعا می شود از سوی طالبان است و در این هفته در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود، به مردم روستایی دستور می دهد تا دختران و بیوه هایشان را به ازدواج با جنگجویان این گروه درآورند.

در این نامه که از آدرس کمیسیون فرهنگی طالبان صادر شده آمده است، «تمام امامان و ملاها در مناطق تصرف شده باید لیستی از دختران بالای ۱۵ سال و زنان بیوه زیر ۴۵ سال را برای ازدواج با جنگجویان طالب تهیه نموده و به طالبان ارائه دهند.»

این دستور خاطرات تلخی از احکامی را تازه می کند که از سوی وزارت امر بالمعروف و نهی عن المنکر در زمان اولین حاکمیت طالبان صادر می شدند.

طالبان پس از تصرف کردن ولسوالی یاوان در مرز با تاجیکستان، باشندگان آن را در یک مسجد محلی جمع کردند.

نذیر محمد ۳۲ ساله به ای اف پی گفت، «فرماندهان آنها به ما گفتند كه هیچ كس اجازه ندارد که شبانه از خانه بیرون شود.»

وی در اشاره به رنگ های بیرق افغانستان گفت، «و هیچ شخصی به ویژه جوانان نمی توانند که لباس های سرخ و سبز را بپوشند.»

دستورات آنها فقط در همین جا متوقف نشدند.

محمد گفت، «تمام مردم باید دستار ببندند و هیچ مردی نمی تواند ریش خود را بتراشد.»

وی افزود، «دخترانی که به مکاتب فراتر از صنف ششم می رفتند، از رفتن به مکتب ممنوع شده اند.»

طالبان تأکید می کنند که آنها حقوق بشر به ویژه حقوق زنان را رعایت خواهند کرد، اما فقط بر اساس «ارزش های اسلامی» که در جهان اسلام به طرق متفاوت تفسیر می شود.

ساجده در مرز تاجیکستان فقط چند روز حاکمیت طالبان را تحمل کرد و بعداً به طرف جنوب به شهر کندز که نزدیک بود، فرار کرد.

وی گفت، «ما هرگز نخواهیم توانست که در مناطق زیر طالبان کار کنیم. پس ما آنجا را ترک کردیم.»