پناهندگان

حمله روسیه بالای اوکراین یک خانواده افغان را مجبور ساخت تا از یک جنگ دیگر فرار کند

گزارش از سلام تایمز و ای اف پی

اجمل رحمانی باشندهء افغانستان و فرزندانش به تاریخ ۸ حوت در حالی دیده می شود که مهاجرین از کشورهای مختلف پس از فرارکردن از حمله روسیه بالای اوکراین، در گذرگاه مرزی برای عبور پیاده در میدیکا در شرق پولند، گردهم آمده اند. [ووجتیک رادوانسکی/ای اف پی]

اجمل رحمانی باشندهء افغانستان و فرزندانش به تاریخ ۸ حوت در حالی دیده می شود که مهاجرین از کشورهای مختلف پس از فرارکردن از حمله روسیه بالای اوکراین، در گذرگاه مرزی برای عبور پیاده در میدیکا در شرق پولند، گردهم آمده اند. [ووجتیک رادوانسکی/ای اف پی]

میدیکا پولند -- یک خانواده افغان در مدت کمتر از یک سال مجبور شده است تا از دو کشور فرار کند.

اجمل رحمانی پس از خروج از افغانستان در سال ۱۴۰۰، باورمند بود که پناهگاه صلح آمیزی را در اوکراین پیدا کرده است.

با این حال، این هفته وی و خانواده ‌اش مجبور شدند که دوباره (این دفعه به پولند) فرار کنند، زیرا ولادیمیر پوتین رئیس‌ جمهور روسیه به روز پنجشنبه گذشته (۵ حوت) یک جنگ تهاجمی غیرقانونی را علیه اوکراین آغاز کرد.

بر اساس گزارش کمیشنری عالی ملل متحد در امور مهاجرین (یو ان اچ سی آر)، تا روز دوشنبه بیشتر از نیم میلیون نفر از اوکراین فرار کرده اند.

فیلیپو گراندی رئیس یو ان اچ سی آر در توییتر نوشت، «بیشتر از ۵۰۰۰۰۰ مهاجر اکنون از اوکراین به کشورهای همسایه فرار کرده اند.»

یو ان اچ سی آر قبلاً گفته بود که در صورت بدتر شدن وضعیت، این اداره قصد دارد به حداکثر چهار میلیون مهاجر رسیدگی کند.

اما کمیشنر مدیریت بحران اتحادیه اروپا می گوید که این تعداد ممکن به هفت میلیون نفر برسد.

بر اساس گزارش تفصیلی یو ان اچ سی آر که زمانی منتشر شد که تعداد مجموعی اندکی کمتر از ۵۰۰۰۰۰ نفر بود، نشان داد که بیشتر از ۲۸۰۰۰۰ نفر قبلاً از اوکراین به پولند فرار کرده بودند.

بر اساس گزارش یو ان اچ سی آر، بیش از ۳۰۰۰۰ نفر به رومانیا، ۸۵۰۰۰ نفر به هنگری، ۷۰۰۰۰ نفر به مولدووا، ۳۰۰۰۰ نفر به سلواکیا و چندین صد نفر به بلاروس عبور کرده اند.

در حالیکه اکثریت مهاجرین اوکراینی هستند، در میان آنها محصلین و کارگران مهاجر از مناطق دورتر به شمول افغانستان، جمهوری دیموکراتیک کانگو، هندوستان و نیپال نیز شامل هستند.

من همه چیز را از دست دادم

رحمانی به روز یکشنبه اندکی پس از آنکه به پولند عبور کرد به ای اف پی گفت، «من از یک جنگ فرار می کنم، به کشوری دیگر می آیم و جنگ دیگری آغاز می شود. بسیار قسمت بد.»

در حالی که رحمانی صحبت می ‌کرد، مروا دختر هفت ساله‌ اش یک ‌بازیچه نرم سگ به رنگ شتری را در دست گرفته بود.

همراه با مروا، مینه همسر رحمانی و عمر پسر ۱۱ ساله اش نیز بودند، و این خانواده آخرین ۳۰ کیلومتر فاصله تا گذرگاه را به دلیل ازدحام در طرف اوکراین این مرز پیاده پیمودند.

پس از رسیدن به میدیکا در طرف پولند، این خانواده همراه با سایر مهاجرین منتظر یک بس بودند که آنها را به پرزمیسل یک شهر نزدیک خواهد برد.

رحمانی که بیشتر از ۴۰ سال عمر دارد، گفت که به مدت ۱۸ سال در میدان هوایی کابل برای ناتو در افغانستان کار کرده است.

وی چهار ماه قبل از خروج ایالات متحده تصمیم گرفت که آن کشور را ترک کند، زیرا وی تهدید شده بود و به اندازه ای ترسیده بود که فرزندانش را از مکتب باز داشته بود.

رحمانی گفت، قبل از آن «من در افغانستان زندگی خوبی داشتم، خانه شخصی داشتم، موتر شخصی داشتم، و معاش خوبی نیز داشتم».

وی گفت، «من موتر، خانه، و همه چیزم را فروختم. همه چیزم را از دست دادم.»

وی افزود، «اما، هیچ چیز از محبت من، از زندگی خانوادگی ام بهتر نیست.»

رحمانی گفت که وی در گرفتن ویزه برای خروج از افغانستان مشکلات زیادی را پشت سر گذاشت و تصمیم گرفت که به اوکراین برود زیرا این یگانه کشوری بود که وی را می پذیرفت.

آنها در اودیسا یک شهر بندری در ساحل بحیره سیاه مستقر شدند.

هفته گذشته زمانی که روسیه حمله خود بالای اوکراین را آغاز کرد، آنها مجبور شدند که دوباره همه چیز خود را ترک کنند، و آنها ۱۱۱۰ کیلومتر فاصله را پیمودند تا به مرز برسند.

استقبال گرم

توماس پیترزاک یک وکیل در بنیاد اوکالینی (نجات) یک مؤسسه خیریه برای مهاجرین گفت، رحمانی و خانواده اش مانند دیگرانی که ویزه پولند را ندارند، اکنون ۱۵ روز مهلت دارند تا خودشان را راجستر کنند.

این مهلت با توجه به تعداد مهاجرین بسیار کم است.

وی گفت، «پولند مجبور خواهد بود تا در مورد قوانین خود راجع به این موضوع بسیار سریع تجدید نظر کند.»

در پولند، نگهبانان مرزی به روز یکشنبه گفتند که ۹۰٪ از کسانی که وارد می ‌شوند با دوستان و یا اشخاص ارتباطی خود پناه می‌ گیرند، اما مراکز پذیرش نیز در نزدیکی مرز تأسیس می ‌شوند.

در سرتاسر کشور مردم با پیشنهادات کمکی برای بودوباش، پول، لباس و کار برای تازه واردان دست بکار هستند.

رحمانی گفت که وی در مورد آینده نگران است اما به دلیل استقبال گرمی که از سوی داوطلبان و مقاماتی که در عبور مهاجرین در طرف پولند این مرز کمک می کنند دریافت کرد، روحیه گرفته است.

وی گفت، «آنها به ما انرژی دادند.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

2 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

از دست رهبران وطنفروش و خائن، افغان ها در هر گوشه دنیا سرگردان و در بدر هستند. اگرچه این موضوع هیچ ربطی به این خانواده مهاجر افغان ندارد که در اوکراین نیز جنگ آغاز شد، اما از این داستان فهمیده می شود که افغان ها چقدر بدقسمت و بدفال هستند که نه در کشور خودشان روز خوشی و آسودگی را دیدند و نه در خارج از کشور.

پاسخ

تا زمانی که شرایط زندگی در افغانستان تغیر نکند، چرخ اقتصادی فعال نخواهد شد. فرصت های کاری برای مردم فراهم نخواهد شد و غیره. مشکل مهاجرت از افغانستان حل نخواهد شد. با توجه به اینکه تغیرات اقلیمی و سایر حوادث طبیعی زندگی افغان ها را تهدید می کند، باید نخست این موضوع به جامعه بین المللی مطرح شود که تمویل کردن پروژه ها را متوقف نکند زیرا تغیرات اقلیمی نتیجه فعالیت های صنعتی است. جامعه بین المللی اکنون کار انکشافی خود را در افغانستان متوقف کرده است. در حالی که آنها به طور مکرر وعده داده بودند که در کنار مردم افغانستان بیاستند، روابط آنها به نظام جمهوری محدود بودند. اکنون روزانه هزاران نفر افغانستان را ترک می کنند تا در کشورهای دیگر کار کنند. اگر جامعه بین المللی با افغانستان کمک نکند، این تعداد با گذشت هر روز افزایش خواهد یافت. این مسئله هم برای افغان ها و هم برای کشورهای میزبان در کشورهای خارجی به یک دردسر تبدیل خواهد شد. برای رفع ساختن این مشکل، اعمار زیربناها در افغانستان باید دوباره آغاز شود. برای مردم باید فرصت های کاری فراهم شوند. در غیر این صورت، آنها افغانستان را ترک خواهند کرد و در آنجا نیز رنج خواهند برد. ایالات متحده و جامعه بین المللی که اکنون برای نفع خود بالای اوکراین تحریم ها را وضع می کنند، باید بر مقامات فعلی افغان تحریم ها را وضع کنند. اگر مردم به ترک کردن کشور ادامه دهند، اگر فرصت های کاری وجود نداشته باشد و چیزی به نام کمک های بشردوستانه به ما داده شود، کمک های بشردوستانه نمی تواند فعالیت اقتصادی پایداری را ایجاد کند. مشکل مهاجرین بدتر خواهد شد. اگر ما به مصارف مهاجرین در اروپا و سایر نقاط جهان نگاه کنیم، بخش کوچکی از پولی که بالای مهاجرین مصرف می شود، برای اکثر

پاسخ