کارساختمانی پل جدید، باشندگان ولسوالی دوشی را امیدوار ساخته است

کندز -- باشندگان محلی می گویند، یک پل که بالای دریای پلخمری در ولسوالی دوشی ولایت بغلان تحت کار است، برای هزاران خانواده دسترسی مهم به خدمات را فراهم کرده و زمان سفرکردن را کاهش خواهد داد.

این پل که از سوی باشندگان محلی با کمک افغان های مقیم خارج تمویل می شود، حدود ۱۰۰۰۰ خانواده در منطقه زهرابی و قریه های همجوار را با مرکز ولسوالی دوشی وصل خواهد کرد.

محمد ایوب حکیمی که بالای کارساختمانی نظارت می کند گفت، کار ساختمانی به طور رسمی به تاریخ ۱۲حوت آغاز شد.

وی گفت، «کارساختمانی این پل که ۶۳ متر طول و ۵ متر عرض دارد با هزینه تخمینی ۲۳.۷ میلیون افغانی [۲۷۳۸۶۱ دالر] در مدت شش ماه آینده تکمیل خواهد شد.»

تاکنون برای کارساختمانی بیش از ۱۰ میلیون افغانی (۱۱۵۵۵۳ دالر) و ۱۰۰۰ بوجی سمنت جمع آوری شده است.

وی گفت، «من مطمئن هستم که با اعمارشدن این پل، سرک ها، مکاتب و کلینیک ها نیز اعمار خواهند شد. متأسفانه سال هاست که مردم ما از خدمات حکومتی محروم هستند.»

یک رویا به واقعیت تبدیل می شود

به گفته مردم محلی، با اعمار شدن این پل به مشکلات مربوط به سفر حدود ۱۰۰۰۰ خانواده در منطقه زهرابی و قریه های همجوار رسیدگی خواهد شد.

محمد اسلم اتمانخیل یک بزرگ قومی در زهرابی گفت، «مردم از ۲۵۰ سال بدینسو در این قریه زندگی می کنند. آنها روزانه از راه آب از دریا عبور می کنند تا مواد غذایی را از بازار به خانه های خود انتقال دهند.»

وی گفت، بسیاری از مردم محلی به شمول کودکان، مردان و زنان در تلاش برای عبورکردن از دریا، غرق شده اند.

وی گفت، «اکنون ما خوش هستیم که رویای ما به حقیقت تبدیل می شود.»

وی گفت، «اگر حکومت های قبلی یک پل را اعمار می کردند، ما اکنون مکاتب، کلینیک ها و سایر امکانات را می ‌داشتیم. به خاطریکه برای عبور موترها هیچ سرک وجود ندارد، فرزندان ما از تعلیم محروم مانده اند.»

اتمانخیل گفت، «مردم محلی بالاخره مجبور شدند تا مسائل را در دستان خود بگیرند و کارساختمانی را شروع کردند.»

به گفته محب الله وردک یک بزرگ قومی از این منطقه، این پل به خاطری مهم است که ۹ قریه منطقه زهرابی را با بازار مرکز ولسوالی دوشی وصل می سازد.

وردک گفت، «برای رفتن به مرکز دوشی، نخست ما باید به فاصله ۲۵ کیلومتر تا پلخمری رفته و از آنجا به دوشی سفر کنیم، در حالیکه اگر پل وجود داشته باشد، از اینجا الی دوشی یک کیلومتر راه است.»

وی گفت، «ما از طریق سرک با پلخمری وصل هستیم، اما با مرکز ولسوالی دوشی اتصال نداریم. ما می ‌توانیم به کلینیک‌ ها دسترسی سریع داشته باشیم و پس از اعمارشدن این پل، فرزندان ما خواهند توانست تا به مکتب بروند.»

وی گفت، پس از آنکه این پل تکمیل شود، مصارف سفرکردن به دوشی از ۳۰۰ افغانی (۳.۴۷ دالر) به ۳۰ افغانی (۰.۳۵ دالر) کاهش خواهد یافت.

معلم جان ۵۷ ساله یک بزرگ قومی در زهرابی گفت، «همه ما گردهم آمدیم و بر اساس مصارف سفر خود، بودجه را در داخل جمع آوری کردیم و از افغان های مقیم در خارج خواستیم که در تمویل کردن کار ساختمانی کمک کنند.»

وی گفت، «ما خوشحال هستیم که این پل تعداد زیادی از قریه های ولسوالی دوشی را با شاهراه بغلان-کابل وصل می کند.»

محافظت کردن از زیربناها

با اینکه کار ساختمانی جریان دارد، باشندگان بغلان می گویند که محافظت و نگهداری از این پل بر عهده مردم محلی است.

محمد داؤد سلیمانی یک باشنده پلخمری گفت، «مردم محلی باید در مناطق خود بالای تطبیق پروژه ها نظارت کنند تا از کیفیت کار و پایداری پروژه اطمینان حاصل کنند.»

صبغت الله حمیدی یکی دیگر از باشندگان پلخمری گفت، «هنوز چالش های زیادی وجود دارند که باشندگان مناطق دوردست بغلان با آنها روبرو هستند و ما از جامعه بین المللی می خواهیم که به مشکلات آنها رسیدگی کند.»

وی گفت، «باشندگان قریه های دوردست در ولسوالی های تاله و برفک، بغلان مرکزی، دهنه غوری، برکه، نهرین و سایر ولسوالی ها که در ۲۰ سال گذشته از ناامنی و درگیری رنج برده اند، به خدمات اساسی دسترسی ندارند.»

وی گفت، «پس از آزادشدن دارایی های مسدود شده مردم افغانستان [که هنوز نشده است]، ادارات کمک رسانی باید از این بودجه برای اعمار پروژه های زیربنایی مانند کلینیک ها، مکاتب، مدارس، پل ها، سرک ها، چاه های عمیق و پروژه های زراعتی استفاده کنند.»