کارگاه های حکاکی برای ده ها زن هرات فرصت های کاری را فراهم می کند

هرات -- حکاکی، یک هنر باستانی که از دوره تیموریان در حدود ۶۰۰ سال پیش به میراث مانده است، اکنون به ده ها زن در شهر هرات فرصت کسب درآمد را مهیا می سازد.

موسسهء نارویژن چرچ اید به تاریخ ۲۴ اسد هشت کارگاه حکاکی را در ولایت هرات برای بیش از ۵۰ زن که اکنون مشاغل دائمی و سودآور دارند راه اندازی کرد.

این زنان پس از شرکت در یک کورس آموزشی شش ماهه، اکنون می توانند انواع اقلام تزئینی را با حکاکی و کندنکاری چوب و سنگ تولید کنند.

مریم احمدی، ۲۳ ساله، یکی از حکاکان می‌گوید، «من احساس خوشحالی می‌کنم زیرا هر روز سر کار می‌آیم. من از بیکاری و خانه نشینی به ستوه آمده بودم. خوشبختانه اکنون وظیفه و درآمد دارم و به جامعه خود خدمت می کنم.»

وی گفت، «از زمانی که حکاکی را شروع کردم به زندگی ام انگیزه و امیدواری داشتم... مستقل شدم و روی پاهایم ایستادم.»

او گفت، زنان اقلام مختلف حکاکی شده را تولید می کنند و می توانند هر روز آنها را به قیمت مناسب در بازار هرات بفروشند.

ریحانه محمدی، ۲۵ ساله، که در یکی از کارگاه های حکاکی در شهر هرات نیز کار می کند، گفت که مهارت های حکاکی او را قادر می سازد تا بیرون از خانه اش کار کند.

او گفت، «حکاکی در زندگی من بسیار ارزشمند است زیرا به من کمک کرد تا از حبس خانگی فرار کنم و به عضوی فعال در جامعه تبدیل شوم.»

او گفت، «اکنون که می توانم حکاکی کنم، درآمد دارم و امیدوارم در آینده بتوانم یک شغل حکاکی داشته باشم. من روزانه ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ افغانی [۵.۶۵ تا ۱۱.۳۰ دالر] درآمد دارم و در شرایط فعلی این درآمد خوبی است.»

محمدی نسبت به آینده خود ابراز اطمینان کرد و ابراز امیدواری کرد که فرصت های مشابه برای سایر زنان نیز ایجاد شود.

حمایت مالی از خانواده ها

اکثر زنانی که در رشته حکاکی آموزش می گیرند، تنها نان آور خانواده خود هستند.

در بحبوحه بحران اقتصادی بی‌سابقه افغانستان، زنان نقش مهمی را در حمایت از خانواده‌های خود ایفا می‌کنند، به‌ ویژه زمانی که اعضای مرد خانواده بیکار می‌شوند.

مدینه مطهری ۲۳ ساله نان آور خانواده چهار نفره خود شده است.

پدر او یک کارمند دولتی بود که بیش از یک سال پیش از کار خود اخراج شد و از آن زمان تاکنون بیکار بوده است.

مطهری گفت، «ما در یک سال گذشته هر چه پس انداز داشتیم خرج کردیم. پدرم نتوانست شغل دیگری پیدا کند، حالا که کار دارم می توانم برای خانواده ام نفقه پیدا کنم.»

او گفت، «چالش‌ها و محدودیت‌های اقتصادی حاکم، ما را مجبور کرده است تا با تعهد و اراده بیشتری کار کنیم. من می خواهم بیشتر کار کنم تا در آینده پول بیشتری به دست بیاورم.»

مطهری، محصل سال سوم فاکولتهء اقتصاد در یکی از پوهنتون های خصوصی در شهر هرات، گفت که اکنون می تواند به اندازه ای درآمد داشته باشد که بتواند هزینه های تحصیل و همچنین هزینه های خانواده اش را بپردازد.

او افزود، «هرچه بیشتر محدودیت‌های جنسیتی اعمال کنند، عزم ما برای بیرون آمدن از خانه و ادامه کار قوی‌تر می‌شود.»

فرشته رضایی ۲۱ ساله نیز از درآمد حاصل از حکاکی برای تامین مخارج خانواده اش استفاده می کند.

او گفت، «پدرم مریض است و نمی تواند کار کند. برادرم کارگر است اما در چند ماه گذشته چیزی به دست نیاورده است.»

او گفت، «من با فروش محصولات حکاکی شده، روزانه بیش از ۵۰۰ افغانی [۵.۵۰ دالر] درآمد دارم. این مقدار تا حدودی نیازهای خانواده من را برآورده می سازد.»

وی گفت، «اگر کار نکنم درآمدی نخواهیم داشت و نمی توانیم مصارف مان را بپردازیم.»

نقش مهم زنان در جامعه

به گفته اتاق تجارت و صنایع زنان هرات، بسیاری از زنان در ماه های اخیر کار خود را از سر گرفته اند.

نرگس هاشمی، رئیس این اتاق گفت، «بیش از ۲۲۰ زن در بخش های مختلف کارآفرینی در هرات فعالیت دارند. علاوه بر این، حدود ۱۵۰۰ زن در شهر و ولسوالی های هرات به فعالیت های تجاری غیررسمی مشغول هستند.»

وی خاطرنشان کرد که بسیاری از این زنان در ماه های اخیر جوازهای تجارتی خود را بدست آوردند.

هاشمی گفت، «زنان با تعهد و انگیزه زیادی کار می کنند و ثابت کرده اند که موفق هستند. در حالی که بحران اقتصادی کار و فعالیت زنان را تحت تأثیر قرار داده است، آنها از هیچ تلاشی برای امرار معاش دریغ نمی کنند.»

نعیمه کریمی، یک فعال حقوق زنان در شهر هرات گفت که محدودیت ها و چالش های جنسیتی عزم زنان را برای کار در جامعه تقویت کرده است.

او گفت، «زنان نقش مهمی در اقتصاد خانواده ها دارند. با وجود بحران کنونی، زنان خانواده های خود را از فقر نجات داده اند.»

کریمی افزود، «دستاوردهای زنان در هرات در چند ماه اخیر نشان می دهد که اگر به زنان و دختران افغان فرصت داده شود، می توانند وضعیت اقتصادی خانواده های خود و همچنین اقتصاد افغانستان را بهبود بخشند.»