اقتصاد

هزاران زن افغان که در قالین بافی آموزش دیده اند، نیازهای خانواده خود را تامین می کنند

گزارش از عمر

صنعت قالین بافی در منطقه غرب افغانستان به رشد خود ادامه می دهد و به زنان فرصت مهمی برای کسب درآمد و حمایت از خانواده هایشان فراهم می کند. بر اساس ارقام اتحادیه فروشندگان قالین هرات، حدود ۵۰۰۰۰۰ نفر در منطقه غرب قالین می بافند که بیش از ۷۰٪ آنها را زنان تشکیل می دهند. [عمر/سلام تایمز]

هرات -- صنعت قالین بافی در منطقه غرب افغانستان به رشد خود ادامه می دهد و به زنان فرصت مهمی برای کسب درآمد و حمایت از خانواده هایشان فراهم می کند.

بر اساس معلومات اتحادیه فروشندگان قالین هرات، حدود ۵۰۰۰۰۰ نفر در منطقه غرب قالین می بافند که بیش از ۷۰٪ آنها را زنان تشکیل می دهند.

از این زنان، نزدیک به ۳۰٪ در سال گذشته کار قالین بافی را آغاز کردند.

ماه گل ۳۲ ساله از شش ماه بدینسو در یکی از کارگاه های قالین بافی در ولسوالی انجیل کار می کند.

زنان افغان به تاریخ ۶ میزان در ولسوالی انجیل ولایت هرات قالین می بافند. [عمر/سلام تایمز]

زنان افغان به تاریخ ۶ میزان در ولسوالی انجیل ولایت هرات قالین می بافند. [عمر/سلام تایمز]

ماه گل که مادر سه فرزند است، گفت که ماهانه ۴۰۰۰ افغانی (۴۵ دالر) از قالین بافی به دست می آورد.

او گفت، «شوهرم یک دوکان لیلامی فروشی دارد و روزانه ۲۰۰ تا ۳۰۰ افغانی (حدود ۲ تا ۳ دالر) درآمد دارد. از زمانی که من شروع به کار و کسب درآمد کردم، مشکلات اقتصادی ما کمی کاهش یافت.»

او گفت، «من از ساعت ۸ صبح تا ۴ بعد از ظهر در قالین ‌بافی کار می‌کنم. من در ابتدا با قالین بافی آشنایی نداشتم اما اکنون می توانم هر نوع قالین ببافم و بسیار خوشحالم که می توانم از همسرم حمایت کنم.»

ماه گل گفت که ماندن در خانه برای او بسیار سخت بوده است، اما از زمانی که در خارج از خانه شروع به کار کرده است، صحت روانی و وضعیت مالی او بهتر شده است.

پری گل، ۲۴ ساله، که مادر یک فرزند است، همچنین گفت که می تواند با ۵۰۰۰ افغانی (۵۷ دالر) که ماهانه از قالین بافی به دست می آورد، مصارف خانواده اش را تامین کند.

پری گل که از هشت ماه پیش در یک قالین بافی در منطقه انجیل کار می کند، گفت، «شوهرم پنج ماه پیش برای یافتن کار به ایران رفت، اما در ایران هم کاری نیست و می خواهد برگردد.»

وی گفت، «قبل از این کار بیکار و خانه نشین بودم، حالا قالین بافی را یاد گرفتم و عاید هم دارم،» و اضافه کرد، از اینکه می توانم بیرون از خانه کار کنم خوشحالم.

او گفت، «من تمام هزینه های پنج ماه گذشته را با درآمدم تامین کرده ام.»

از بین بردن فقر

بیشتر زنان در هرات که کار قالین بافی می کنند، تنها نان آور خانواده خود هستند.

فاطمه محمدی، ۱۵ ساله، باشنده شهر هرات، به قالین بافی روی آورده و اکنون نقش عمده ای در امرار معاش خانواده اش دارد.

او گفت که پدرش یک ریکشا می چلاند و روزانه کمتر از ۲۰۰ افغانی (۲ دالر) درآمد دارد.

او گفت، «ما یک خانواده هشت نفره هستیم و درآمد پدرم نمی تواند تمام نیازهای خانواده ما را تامین کند. حقوق ماهانه من در قالین بافی ۵۰۰۰ افغانی است که حمایت بزرگی برای خانواده ام است.»

محمدی متعلم صنف نهم گفت، «از اینکه دیگر نمی توانستم به مکتب بروم، مجبور شدم قالین بافی را یاد بگیرم.»

وی گفت، «اکنون قالین بافی را بلد هستم و درآمد دارم. پس از بازگشایی مکاتب، نیمی از روز را به مکتب می‌روم و نیمی دیگر را برای خرج خانواده‌ام قالی می‌بافم.»

محمدی افزود خوشحال است که می تواند به پدرش در قسمت بدست آوردن نفقه خانواده کمک کند.

خدیجه رضایی، ۳۸ ساله، مادر شش فرزند، گفت که شوهرش بیکار است و همین امر او را تنها نان آور خانواده اش ساخته است.

او گفت، «معاش ماهانه من ۶۰۰۰ افغانی (۶۸ دالر) است و از صبح تا شام در مغازه قالین بافی کار می کنم.»

نامبرده گفت، «شوهرم در دولت قبلی در ریاست زراعت، آبیاری و مالداری کار می کرد که از کار مرخص شد و چند ماه است که بیکار شده است.»

محمدی گفت، «ما تا حدی با معاشی که می‌گیرم گذاره می‌کنیم، اما مشکلات اقتصادی داریم. اگر این شغل را نداشتم، خیلی سخت بود.»

رشد صنعت، مشکلات صادرات

صنعت تولید قالین در غرب افغانستان ۳۰٪ رشد کرده است زیرا افراد بیشتری به بافنده تبدیل شده اند.

محمدعارف نادری، رئیس اتحادیه قالین فروشان هرات می گوید که در شش ماه اول سال جاری خورشیدی، ۱.۲ میلیون متر مربع قالین سنتی در سراسر کشور تولید شده است.

وی گفت، «بیشتر قالین های سنتی توسط زنان در خانه بافته می شود. بافت قالین سنتی زمان بر است، تکمیل فرش ۱۲ متر مربعی بیش از شش ماه زمان می برد.»

او گفت، «مشکلات اصلی صنعت قالین در افغانستان کمبود صادرات و قیمتی مواد خام است.»

نادری گفت، «تا سال گذشته قالین افغانستان به اروپا، آمریکا، کانادا، کشورهای عربی و کشورهای آسیایی صادر می شد.»

اما با بسته شدن دهلیزهای هوایی و کاهش پروازهای بین المللی صادرات توقف کرده است.

به گفته عزت الله یوسفی، یک فروشنده قالین در شهر هرات، از آنجایی که قالین های افغانستان دیگر صادر نمی شود، اکنون برخی از آنها به ایران و پاکستان قاچاق می شود.

وی گفت، «قالین های سنتی در گذشته از طریق هوایی به کشورهای مختلف صادر می شد، اما اکنون از آنجایی که مسیرهای هوایی بسته شده است، قالین افغانی به کشورهای همسایه قاچاق می شود و سپس به نام آن به بازارهای بین المللی صادر می شود.»

یوسفی گفت، اگرچه کیفیت قالین های دستباف داخلی بسیار بالا است، اما به دلیل عدم صادرات مستقیم، قیمت آنها تا ۱۰٪ کاهش یافته است.

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

5 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

من می خواهم با فروش این قالین ها در مالیزیا کمک کنم. چطور می توانم این کار کنم؟‌

پاسخ

واو… چه یک خبر عالی. ۵۰ هزار نفر در صنعت قالین بافی اشتغال دارند و دارای عاید هستند. این یعنی ۵۰ هزار خانواده از منبع درآمد برخورد دار هستند. این کار در عین حال صعنت قالین بافی افغانستان را زنده نګه میدارد و باعث خوشنامی افغانستان می شود زیرا قالین های افغانی مرغوب ترین قالین های دنیا هستند و قالین های هیچ کشور نتوانسته است جایګاه آنرا پر نماید. این قالین ها در پهلوی اینکه از ظرافت عالی برخورد دار هستند، از مواد کاملا طبیعی نیز ساخته می شوند. که هم بر زیبایی آنها افزوده است و هم آنرا به یک جنس مقاوم بدل نموده است. من همچنان از نهادهای بین المللی می خواهم تا این صنعت را در بخش بازاریابی و یافتن مارکیت برای فروش کمک کنند تا این قالین بافان بتوانند محصولات شانرا به قیمت مناسب به فروش برسانند.

پاسخ

زنان تکمیل کننده جامعه هستند. هیچ جامعه بدون حضور فعال زنان به پیشرفت و ترقی رسیده نمی تواند. هیچ کشور نتوانسته است که با خاموش کردن صدای زنان در یک جامعه ترقی و آرامش را بمیان آورد. طالبان تلاش می کنند تا زنان را منزوی کنند اما من هر روز در رسانه ها می خوانم که زنان پیشرفت هایی را در همه عرصه ها دارند. طالبان برای یکی دو سال خواهند توانست که مانع تعلیم دختران شوند اما یک روز نی یک روز مجبور خواهند شد که زنان را اجازه دهند که که به مکتب بروند. من شخصا مطمین هستم که طالبان در پلان شوم شان بر علیه زنان هرگز کامیاب نخواهند شد و زن افغان مثل همیشه از این نبرد بر علیه جهل پیروز خواهد شد.

پاسخ

بهتر است که مؤسسات خارجی فعال در افغانستان که به نام کمک های بشردوستانه یک کیلو لوبیا، نخود و غیره را به مردم توزیع می کنند، در ولایات مختلف افغانستان در صنعت قالین بافی سرمایه گذاری کنند. با این کار از یک سو می توان مردم را به نام کمک ها از دریافت خیرات نجات داد و در عین حال می توان برای شان فرصت های کاری را مهیا کرد. مؤسسات خارجی تا اکنون تنها توانسته اند که مردم را به گدایی واداشته و راه های مختلف آنرا برای شان نشان دهند. فرض کنید که آنها به مردم فقیر افغانستان کمک می کنند. در این صورت باید به این بخش تمرکز کنند و صنعت قالین بافی را انکشاف دهند تا زنان بتوانند که با عزت و احترام دارای معاش های ثابت شوند. آنها احساس راحتی خواهند کرد و فکر خواهند کرد که این معاش را در مقابل کاری که انجام داده اند دریافت کرده اند. با تأسف باید گفت که اکثریت قالین های ساخته شده توسط افغانها در قدم اول به پاکستان انتقال داده می شوند و بعد از آن به نام و نشان پاکستان به سایر کشورهای خارجی صادر می شوند. پاکستانی ها این قالین ها را به قیمت بسیار ارزان تر از نرخ بازار می خرند. نشان خود را بر آن می زنند و بعدا آنرا به نام پاکستان می فروشند.

پاسخ

امیدوار هستیم که مؤسسات خارجی در بخش قالین بافی کمک کنند. بسیار خوب خواهد بود تا این مؤسسات مراکز قالین بافی را در ولایات مختلف کشور فعال نموده و زنان را در این زمینه آموزش دهند. به این وسیله زنان افغان برای خانواده های شان یک منبع درآمد را پیدا خواهند کرد.

پاسخ