یونیسف به صدها کودک تخار در بخش های تعلیم و تربیه و صحت روانی کمک می کند

تالقان -- موسسهء خدمات انکشافی و رفاهی افغانستان (ای دی دبلیو اس او) با حمایت صندوق اعانه کودکان ملل متحد (یونیسف)، برای حدود ۱۴۰۰ کودک در ولایت تخار مراقبت های صحت روانی و فرصت های یادگیری را فراهم کرده است.

کامران سادات، رئیس ای دی دبلیو اس او در ولایت تخار، به سلام تایمز گفت که موسسهء او در چهار سال گذشته پروژه های مختلفی را با کمک مالی یونیسف در ۹ ولایت شمالی و شمال شرقی کشور تطبیق کرده است.

سادات گفت، آخرین پروژه با هدف جلوگیری از کار کودکان و شناسایی کودکان آسیب دیده از درگیری و خشونت انجام شده است.

او گفت که حدود ۱۴۰۰ کودک، به شمول دخترها، برای برنامه های آموزشی و تداوی روانی ای دی دبلیو اس او ثبت نام شده اند تا طوری بزرگ شوند که در جامعه موفق و تأثیرگذار باشند.

او گفت، «ما ۲۳ مرکز دوستی را در سراسر ولایت تخار ایجاد کرده ایم. در هر صنف ۶۰ کودک شرکت می کنند که توسط دو مربی زن تدریس می شود.»

این پروژه نه ماهه در ماه حمل راه اندازی شد و قرار است در ماه جدی به پایان برسد.

سادات افزود، «این پروژه کودکان بی سرپرست، کودکان دارای معلولیت و کودکانی را که از مشکلات جسمی، رشدی یا روانی رنج می‌برند، پوشش می‌دهد. علاوه بر این، ما کودکانی را که به دلیل فقر از مکتب باز مانده اند انتخاب کرده‌ایم، و از آنها حمایت می کنیم.»

او گفت، این برنامه همچنین از نوجوانانی که افغانستان را به قصد ایران ترک کرده بودند اما توسط مقامات ایرانی اخراج شده اند، با راه اندازی کسب و کارهای کوچک برای کمک به کسب درآمد حمایت می کند.

او افزود، «ما برای هر نوجوان دوکان هایی به ارزش ۴۰۰۰۰ افغانی (۴۵۰ دالر) ایجاد کرده ایم و اقلامی از مواد را برای آنها برای فروش فراهم کرده ایم. امیدواریم آنها به مهاجرت غیرقانونی نه بگویند و بتوانند از نظر اقتصادی خانواده خود را تامین کنند.»

سادات گفت، این برنامه بیش از ۵۰۰۰۰ کودک نیازمند را در ولایت تخار شناسایی کرده است. با کمک مالی یونیسف، این سازمان در حال برنامه ریزی برای هدف قرار دادن این کودکان در مرحله بعدی پروژه است.

تحقق رویاهای کودکان

بسیاری از شرکت کنندگان در پروژه حمایت شده توسط یونیسف گفتند که به دلیل درگیری، نبود امکانات مناسب، مشکلات اقتصادی و مهاجرت قادر به حضور در مکتب نیستند.

سعدیه مشفق، ۱۰ ساله، باشنده شهر تالقان که در کنار برادرش در یکی از مراکز تحت تمویل یونیسف شرکت می کند، گفت که پدرش را دو سال پیش در یک تکر موتر از دست داد.

او گفت، «بعد از فوت پدرم، نه من و نه برادرم نتوانستیم به مکتب مان ادامه دهیم. اکنون بسیار خوشحالیم که فرصت یادگیری و حمایت را داریم.»

او افزود، «در اینجا مضامین مختلف مکتب به ما آموزش داده می شود. داکتران کودکان مریض را تداوی، و بطور منظم مراقبت می کنند.»

آرزو محرابی، ۲۷ ساله، معلمی که از سوی یونیسف استخدام شده است، گفت، «درگیری و خشونت بر مغز این کودکان تأثیر منفی گذاشته است. در اوایل، آنها بسیار عصبانی بودند، اما صحت روانی آنها روز ببه روز در حال بهبود است.»

او گفت، «خوشحالم که به عنوان مربی در مرکزی برای کودکان فقیر، یتیم یا آسیب دیده از جنگ خدمت می کنم. من افتخار می کنم که معلم آنها هستم.»

او گفت، صنوف درسی طوری طراحی شده است که برای کودکانی که جنگ و ضربه روانی را تجربه کرده اند یک محیط آرام و حمایت کننده ایجاد کنند.

تاثیرات جنگ بر روان کودکان

به گفته تحلیلگران، درگیری و ناامنی دوامدار اثرات منفی بر صحت روانی کودکان در کشور دارد و برنامه های آموزشی مانند برنامه ای که توسط یونیسف تمویل می شود می تواند تغییرات مثبتی ایجاد کند.

صالح محمد نصرتی، یک کارشناس علوم اجتماعی در ولایت تخار، به سلام تایمز گفت، «بسیاری از کودکان پدران خود را در ادامه درگیری از دست دادند.»

وی گفت، «آنها با چالش های زیادی روبرو هستند و در معرض خطراتی مانند اعتیاد به مواد مخدر، قاچاق انسانی، سوء استفاده و کار کودکان قرار دارند.»

وی گفت، «هر یک از این پیامدهای ناگوار زندگی سالمی را که شایسته آن است برای کودکان آسیب دیده دشوارتر کرده است.»

او گفت، «جنگ چندین نسل از کودکان را از ادامه تحصیل محروم کرده است. متأسفانه این روند ادامه دارد و کودکان بیشتری با آینده مشابه روبرو هستند.»

داکتر ضیاءالدین فرید یک روان شناس در ولایت قندوز، به سلام تایمز گفت که کودکان همیشه قربانی درگیری ها و خشونت بوده اند.

وی گفت، منازعه و جنگ داخلی در کشور بسیاری از کودکان را از حقوق اولیه خود مانند تغذیه سالم، صحت روانی و آموزش درست محروم کرده است.

وی افزود، «متأسفانه تعارض و بی ثباتی صحت روانی کودکان را تحت تأثیر قرار داده است، آنها ممکن است تا سال ها نتوانند درس بخوانند و یاد بگیرند و از شادی دوران کودکی خود لذت ببرند.»

وی گفت، نیاز جدی به اجرای برنامه های جامع از سوی سازمان هایی که وظیفه حفاظت از حقوق کودکان به ویژه کسانی را که تحت تأثیر درگیری قرار گرفته اند، وجود دارد.

او افزود، این سازمان ها باید آگاهی عمومی را در زمینه های کلیدی مانند حمایت از حقوق کودکان و محکومیت سوء استفاده از کودکان افزایش دهند.