یونیسف آموزش های ابتدایی را برای کودکان محروم کندز فراهم می کند

کندز -- فرصت های آموزش ابتدایی برای بیش از ۵۰۰۰ کودکی که به دلیل آفت های طبیعی یا ساخته دست بشر در شهر کندز و سایر مناطق دورافتاده تر این ولایت از آموزش محروم شده بودند، باز شده است.

احمدشاه حقانی، رئیس اداره کار و امور اجتماعی کندز، گفت که با حمایت مالی صندوق اعانه کودکان ملل متحد (یونیسف)، مراکزی در مناطقی که به خدمات آموزشی دسترسی ندارند،ایجاد شده است.

او گفت، «این برنامه آموزش ابتدایی رایگان را برای ۵۲۶۰ دختر و پسر در مرکز ولایت و ۹ ولسوالی ولایت کندز فراهم می کند تا آنها را برای پیوستن به مکاتب رسمی تشویق و آماده کند.»

او گفت که بر اساس توافق با یونیسف، این برنامه - که در اوایل ماه سنبله آغاز شد - خدمات آموزشی را به مدت شش ماه در دو شفت به کودکان این مناطق ارائه می کند.

حقانی گفت، «این بچه ها بین ۷ و ۱۳ سال سن دارند و شامل کودکان یتیم و بی سرپرست و کسانی است که از فقر شدید رنج می برند.»

او گفت، کودکان می توانند در طول دوره شش ماهه هر وقت به این برنامه بپیوندند.

او گفت، «صنف هایی که توسط یونیسف در مناطق دورافتاده ایجاد شده است، به کودکان این مناطق امکان می دهد به مکتب بروند، زیرا در سال های گذشته مکاتب بسیار کمی در مناطق دور افتاده و جنگ زده به دلیل مسائل امنیتی ساخته شده است.»

بیش از ۵۰۰ مکتب ابتدایی، متوسطه و لیسه در ولایت کندز فعالیت می کنند که به حدود ۳۸۰۰۰۰ دختر و پسر آموزش می دهند.

آرزوهای بالاتر

بسیاری از کودکان حاضر در این برنامه گفتند که بدلیل جنگ، کمبود امکانات مکاتب یا موانع اقتصادی از حضور در مکتب منع شده اند.

زینب محسنی ۹ ساله که در یکی از مراکز جدید تحصیل می کند، گفت، «من بسیار خوشحالم که این مرکز راه اندازی شده است تا بتوانیم به آموزش های خود ادامه دهیم و دوستان جدیدی پیدا کنیم.»

او گفت، «هر کودکی آرزوهای بالاتری دارد و ما هر روز با اشتیاق فراوان به این مراکز آموزشی می رویم. ما این برنامه را برای مدت طولانی‌تری می‌خواهیم تا بتوانیم به آرزوهایمان برسیم.»

هدیه رحمانی، ۱‍۱ ساله، شاگرد دیگری از مرکز شهر کندز، که پدرش در ماه حمل سال ۱۴۰۰ در جریان جنگ در شهر کندز کشته شد، گفت، «از زمان پیوستن به این مرکز، چیزهای جدیدی آموختم.»

او گفت، «ما اینجا انگلیسی می خوانیم و الفبا را یاد می گیریم. امیدوارم همه بچه ها بتوانند درس بخوانند تا در آینده بتوانند به مردم و جامعه خود خدمت کنند.»

هدیه گفت، «هر زن و مردی حق تحصیل دارند و نباید از آنها گرفته شود.»

یک محیط حمایتی

شکیبا امیری، معلم شهر کندز که توسط یونیسف استخدام شده است، گفت، «ما یک برنامه آموزشی ویژه برای کودکان با توانایی های یادگیری پایین داریم.»

او با اشاره به اینکه صنف های درس برای ایجاد محیطی آرام‌بخش و حمایت‌کننده برای کودکانی که جنگ و تروما را تجربه کرده‌اند تزئین شده‌اند، گفت، «ما به مدت شش ماه قرآن کریم، دری، انگلیسی، عربی و ریاضی را به آنها آموزش می دهیم.»

امیری گفت، «جنگ و خشونت آثار منفی بر مغز کودکان گذاشته است. این کودکان در روزهای اول خیلی عصبانی بودند، اما روح و روانشان روز به روز آرام می شود.»

وی گفت، «بسیار خوشحالم که این مرکز برای کودکان جنگ زده، یتیم و فقیر راه اندازی شده است و افتخار می کنم که معلم آنها هستم.»

کودکانی که در روستاها و مناطق روستایی این ولایت زندگی می کنند قبلاً قادر به دریافت خدمات آموزشی نبودند، زیرا تنها مکاتب در مراکز ولسوالی ها فعال بودند.

عبدالخالق، ۵۳ ساله، باشنده بلاک اول، گفت که از دیدن کودکان قریه اش که در مجاورت شهر کندز است، خوشحال است که به مکتب محلی می روند.

او گفت، نزدیکترین مکتب تا خانه او فاصله زیادی داشت و فرزندان خودش و ده‌ها قریه دیگر قادر به حصول آموزش نبودند.

او گفت، «کودکان ما نمی‌توانستند تا این حد دور بروند. اکنون بسیار خوشحالم که مکتب محلی نزدیک ما تأسیس شده است.»