![یک زن به تاریخ ۳۰ عقرب در ایبک مرکز ولایت سمنگان بادام می شکناند. [میراحمد نوروزی]](/cnmi_st/images/2022/12/16/39704-Aybak-almond-crackers-739_416.webp)
سمنگان -- حدود ۳۰۰ زن سرپرست خانواده برای یک پروژه انجمن میوه خشک سمنگان که توسط یک موسسه ای کمک رسان المانی (جی آی زید) حمایت می شود، در قسمت شکستاندن بادام کار کوتاه مدت یافته اند.
عبدالخالق مبارز، مدیر انجمن به سلام تایمز گفت که انجمن میوه خشک سمنگان فرصت کار دو ماهه را ایجاد کرد و زنان فقیر را برای پروسیس ۲۸ تن بادام، که از کشاورزان خریداری کرده بودند، استخدام کرد.
وی گفت، هدف از این پروژه کمک به زنان بیکار، کاهش فقر و بیکاری و رفع نیازهای روزانه خانواده ها است.
این زنان از اوایل ماه عقرب تا اواخر ماه قوس کار خواهند کرد.
مبارز گفت، «برای شکستن پوست یک سیر بادام، ما به زنان ۵۰ افغانی (۰.۵۷ دالر) می پردازیم. هر یک از آنها پوست های ۴ سیر بادام را به قیمت ۲۰۰ افغانی (۲.۲۹ دالر) می شکناند و از ساعت ۷ صبح تا ۴ بعد از ظهر کار می کنند.»
وی گفت، «ما همچنین ۳ سیر پوست بادام را به صورت رایگان به آنها می دهیم تا از آنها به عنوان هیزم استفاده کنند.»
وی گفت، «زنانی که هیچ درآمدی ندارند به ویژه آنهایی که سرپرست خانواده هستند مشمول این طرح می شوند.»
امرار معاش
چند تن از زنان شاغل در این پروژه از این اشتغال ابراز قدردانی کردند و از سازمان های بین المللی کمک خواستند تا فرصت های شغلی بیشتری را برای زنان افغان ایجاد کنند.
عابده حسینی، ۳۸ ساله، ساکن ایبک، به سلام تایمز گفت که امیدوار است از طریق کارش در پروژه بادام، زندگی خود را بهبود بخشد و از خانواده خود حمایت کند.
شوهر عابده فلج است و او نان آور خانواده اش است.
او گفت، «وضعیت اقتصادی ما در چند ماه گذشته خوب نبود. از زمانی که در این مرکز شروع به کار کردم، زندگی اقتصادی من بهبود یافته است.»
او تاکید کرد، «ما باید برای امرار معاش کار کنیم. اگر در این گونه طرح ها شرکت نکنیم، باری بر دوش جامعه و خانواده خواهیم بود.»
عابده گفت، «بسیار خوشحالم که می توانم در چنین شرایط سختی بیرون از خانه کار کنم و درآمد کسب کنم. من می خواهم در آینده کسب و کاری داشته باشم و برای زنان دیگر شغل ایجاد کنم.»
مهرالنساء، ۴۲ ساله، یکی دیگر از کارگران پروژه، گفت که خانواده او سرپرست مرد ندارند و او باید برای رفع نیازهای مالی خانواده خود کار کند.
او گفت، «۲۰۰ افغانی که در اینجا دریافت می کنیم برای ما بسیار خوب است. پوست بادام‌هایی را که می شکنانیم نیز به دست می‌آوریم تا بتوانیم در زمستان از آن به عنوان هیزم استفاده کنیم.»
او گفت که خانواده ها به طور کلی پول کافی برای پرداخت هیزم ندارند و اشاره کرد که «زنان فقیر و بیکار زیادی مانند من هستند که اینجا کار می کنند.»
او گفت، «همه از داشتن کار و دریافت پوست برای گرمایش در زمستان خوشحال هستند،» و افزود که زنان در آینده فرصت های شغلی بیشتری می خواهند.
حمایت از خانواده ها
عبدالرحمن قادری، که رهبری اداره موسسات غیردولتی در ریاست اقتصاد سمنگان را بر عهده دارد، گفت که این پروژه توسط انجمن میوه خشک سمنگان به طور خاص زنان بیکار را هدف قرار می دهد.
او به سلام تایمز گفت، «ما سعی می کنیم به زنان کار بیشتری ارائه دهیم تا بتوانند در جامعه فعال باشند و بتوانند خانواده های خود را حمایت مالی کنند.»
وی افزود، «برخی از نهادهای کمک رسان محلی و بین المللی که در سمنگان فعال هستند،پروژه های مختلفی را برای ایجاد اشتغال برای زنان و کمک به خودکفایی آنها راه اندازی کرده اند. ما بیش از پیش از این روند حمایت می کنیم.»
عبدالمقیم نظری، ۳۳ ساله، ساکن ایبک، گفت، «زنان ستون های محکم خانواده خود هستند. آنها می توانند بر چالش های اقتصادی غلبه کنند.»
او افزود، «زنان با استعداد زیادی در کشور وجود دارند که در خانه هایشان گرفتار شده اند. اگر بیرون بیایند و کار کنند می توانند در توسعه اقتصادی جامعه کمک کنند.»
او گفت، «وضعیت کنونی کشور به تلاش زنان قوی نیاز دارد. بنابراین، مهم است که آنها از یکدیگر حمایت کنند تا بتوانند با هم بر چالش های فعلی فائق آیند.»
واه این یک خبر خوشحال کننده است، ولی پولش کم است. معاش باید افزایش یابد و پوست بادام به زنان داده شود تا در خانه بسوزانند. زنده باد افغانستان
پاسخ5 دیدگاه
این خوب است که در این زمستان سرد زنان که اکثر شان شوهران شانرا در جریان جنګهای ګذشته از دست داده اند و حالا مسؤلیت خانه را بدوش دارند صاحب کار شده اند. اما من شخصا از فعالیت های این مؤسسات راضي نیستم. اګر یک هزار دالر کمک می شود حداقل نصف آن سر مصارف اداری مؤسسات مصرف می شود و به مردم چیز بسیار کم میرسد. تمرکز باید بیشتر روی کمیته ها و شورا های اجتماعی شود و به آنها اجازه داده شود تا با توجه به وضعیت موجود در قریه و اجتماع شان کمک ها را بطور مستقیم دریافت و از طریق یک میکانیزم شفاف اجتماعی آنرا توضیع نمایند. در غیر آن ده ها سال می شود که این مؤسسات به افغانها کمک می کنند اما افغانها همانطور فقر مانده اند و وضعیت شان بهبود نیافته است.
پاسخ5 دیدگاه
این چیزها رواج دارد. مردم با سختی های زندگی دست و پنجه نرم می کنند. دیروز یک خبرنگار در قندهار خودکشی کرد. در ولایات دیگر نیز چنین اتفاقاتی رخ داده است. تا زمانی که کارهای عادی برای مردم پیدا نشود و به آنها اطمینان داده نشود، چنین حوادثی ادامه خواهد داشت. هنگامی که امارت اسلامی در اوایل قدرت را به دست گرفت، شروع به فریاد زدن کردند که صلح، رفاه و فساد وجود ندارد. بیست تا هزار داستان از این و آن می گفتند، اما الان در چند متری ریاست جمهوری مردم هر روز دزدی می کنند، چاقو می زنند و کیسه بری می کنند. حتی موترها هم دزدیده می شوند، چه موبایل و چه پول نقد. دولت و سازمان های کمکی باید در عوض به فکر پروژه های بلندمدت باشند و جایگزینی برای چگونگی اجرای پروژه های خود در دراز مدت به جای کوتاه مدت بیابند. وضعیت وحشتناک است و این بادام ها به زنده ماندن کمک نمی کنند.
پاسخ5 دیدگاه
زندگی مردم روز به روز بدتر می شود. من فکر نمی کنم که پروژه های موقت برای مردم ما سود خاصی داشته باشد. افغان ها در وضعیت وحشتناکی قرار دارند. شنیدم بعضی ها بچه هایشان را فروختند و کلیه شان را فروختند تا بچه هایشان را نگه دارند. ما در بیست سال گذشته مقداری پول برای جنگ خرج کردیم در حالی که دزدها پول بیشتری را بردند. ملت تباه شده است. ملت دیگر چیزی نداشت که بتواند از آن بهره مند شود. اکنون زمان کمک های بین المللی و کمک های بشردوستانه است. کمک های مالی باید صرف چیزی شود که فواید درازمدت دارد. چنین پروژه های کوتاه مدت یا یک کیسه آرد، برنج از نهادها... این کمک می تواند جان انسان ها را نجات دهد، اما فردا دوباره به گدایی می شینیم. جامعه جهانی باید به این افغان ها کمک کند تا زندگی آنها تضمین شود.
پاسخ5 دیدگاه
موسسات خارجی تلاش می‌کند که برای زنان فقیر از یک جهت زمینه کار برابر کند تاکه ذنان فقیر بتواند چند پول به دست بیاورند و از همین پول مذکور برای بسران و دختران شأن مواد غذایی خریداری کنند . قابل ذکر است که 200افغانی برای این زنان که سرپرست فامیل خود هستند ضرورت روزانه اینها بس نمی کند در جریان 9ساعت کاری مبلغ 200افغانی آن هم که یک زن فقیر طفل دار که 9ساعت از خانه خود شأن بیرون برآید و در آخر ختم روز 200افغانی آن را بدهید آن پول را به کجا برساند . به نظر من 200افغانی آن هم به یک زن که سرپرست فامیل خود باشد به هیچ عنوان کفایت نمی کند . موسسه های خارجی اوضاع اقتصادی و قیمت اجناس مواد غذایی را در بازار ارزیابی گند بعد از آن عملکرد کنند. موسسه های خارجی اقلان کمک می کنند و زمینه کار برایشان مهیا می‌سازد آنقدر پول برایشان بدهید که ضرورت شأنرا از نگاه مواد غذایی رفع بسازند. این زنان بسیار مجبور هستند که به خاطر 200افغانی 9ساعت منزلشان را راها می کند آی کی چه رقم روز بالای اطفال اینها تیر میشود یک خدا خبر است . الله ج رحم خود سر مسلمانان افغانستان کند .
پاسخ5 دیدگاه