ابتکار ملل متحد به زنان در ولایت سمنگان حمایت حیاتی را در بخش زراعت فراهم می کند

سمنگان -- سازمان خوراک و زراعت ملل متحد (اف ای او) تلاش می کند که به صدها زن در سمنگان کمک نموده تا به خودکفایی برسند و از خانواده های شان حمایت کنند.

فضل الرحمن ساعی سخنگوی ریاست زراعت، آبیاری و مالداری ولایت سمنگان گفت، سازمان خوراک و زراعت ملل متحد در همکاری با مؤسسۀ اکشن اید و ریاست زراعت، آبیاری و مالداری ولایت سمنگان، بذرهای نباتی و وسایل باغداری خانگی را برای ۵۰۰ دهقان زن در ولسوالی های درۀ صوف پایان و درۀ صوف بالا در سمنگان توزیع کرده است.

وی گفت، «بذرهای نباتی و وسایل زراعتی برای ۲۵۰ زن در درۀ صوف پایان و ۲۵۰ زن در درۀ صوف پایان توزیع شده اند.»

ساعی اظهار داشت، «بالای این زنان وسایل خانگی باغداری از قبیل بیل، داس و ماشین های قلبه و همچنان بذرهای بادرنگ، رومی بادنجان، بامیه، مرچ سبز و کاهو توزیع گردیده اند.»

وی افزود، عواید حاصله از چیدن و فروش این محصولات به وضعیت مالی زنان کمک نموده و در عین حال باعث عرضۀ بیشتر محصولات زراعتی به بازار می گردد.

ساعی گفت، هدف از توزیع این وسایل رونق امنیت غذایی، ایجاد شغل برای زنان و تقویت مهارت های آنان است.

سید اکرام عمری مدیر زراعت ولسوالی درۀ صوف پایان گفت، «با توزیع این وسایل، زنان به خودکفایی رسیده و توانمند می شوند. عواید آنها افزایش خواهد یافت و بعد از این ضرورت وابستگی به شخص دیگر را نخواهند داشت.»

وی افزود، «ما اکنون در حال پلانگذاری برای سهیم ساختن زنان بیشتر در ساحات مختلف زراعتی در آینده هستیم.»

نجات خانواده ها از فقر

اکثریت دهاقین زن می گویند که آنها نان آور خانوادۀ شان را بر اثر درگیری و جنگ از دست داده اند و این ابتکار ملل متحد به آنها کمک می کند تا ضرورت های روزانۀ اعضای خانوادۀ شان را پوره نمایند.

مسعوده یک دهقان ۳۵ ساله و مادر چهار اولاد در درۀ صوف بالا گفت، وی شوهرش را در ماه جوزای ۱۳۹۹ در جنگ از دست داده و اکنون مسؤلیت دارد تا شکم خانواده اش را سیر کند.

وی گفت، «زندگی من بعد اینکه شوهرم را از دست دادم از بین رفت. من نسبت به آینده نا امید گردیده و با مشکلات زیاد روبرو شدم.»

وی افزود، «اکنون که باغچه های خانگی برای ما ایجاد شده خوشحال هستم و با آن می توانیم که ضرورت های روزانه خود را را تامین کنیم.»

وی سوال کرد، «آن عده زنانی که نان آور مرد ندارد باید چه کنند؟ اگر آنها کار نه کنند چگونه خواهند توانست که شکم خانواده شان را سیر کنند؟»

مسعوده گفت، زنان سمنگان دارای روحیۀ بلند کار کار بوده و امیدوار هستند که در آینده فرصت های بیشتری داشته باشند.

رحیمه غفوری ۳۲ ساله و یکی از مستفید شونده گان این پروژه در درۀ صوف پایان گفت، «در گروه ما ۱۰ زن وجود دارد و برای ما یک سبزخانه ساخته شده است. ما با استفاده از بذرهای که برای ما فراهم گردیده است سبزیجات را پرورش داده و سپس با استفاده از وسایل دست داشتۀ خود از آنها مراقبت می کنیم.»

وی گفت، «من پیش از این معلم مکتب بودم، اما به دلیل بیکاری در جریان هشت ماه گذشته به کار در زراعت روی آورده ام.»

وی افزود، «ما خوشحال هستیم که یک کسب آبرومند برای زنان فراهم شده و حالا می توانم که عاید حلال داشته باشیم و همچنان به سرسبزی کشور خود کمک می کنیم.»

غفوری با افزودن اینکه زنان نه باید زحمات شان را فراموش کرده و درخانه بمانند گفت، «ما حق داریم که در بیرون از خانه کار نمود و نفقۀ خود را بدست بیاوریم.»

زنان در نقش تولید کنندگان

باشندگان سمنگان می گویند که اکنون به دلیل افزایش بیکاری در بین مردان و از دست دادن نان آوران خانواده ها در جریان جنگ، زنان کار می کنند تا خانواده های شان را زنده نگه دارند.

غلام رسول رحیمی یک باشندۀ ولایت سمنگان گفت، «صدها هزار مرد بر اثر دو دهه جنگ جان شان را از دست داده و خانواده های خود را بدون سرپرست رها کرده اند.»

رحیمی گفت، «زنان این خانواده ها باید کار نموده و برای فامیل های شان نفقه پیدا کنند.»

وی گفت، «زنان کارگر با چالش ها و مشکلات زیادی روبرو هستند، اما آنها بر این مشکلات پیروز خواهند شد و آیندۀ روشن تری را برای خودشان خواهند ساخت.»

رحیمی افزود، «به هر اندازۀ که زنان دارای فرصت های کاری بیشتر باشند، به همان اندازه می توانند که به گونۀ بهتر نفقۀ خانواده های شان را تامین نموده و از نظر مالی مستقل باشند.»

سازمان های بین المللی جهت کمک به این ولایت دست به کار شده اند.

یک پروژۀ جنگلات پسته توسط برنامۀ جهانی غذا (دبلیو اف پی) در اواسط ماه جوزا در ولایت سمنگان راه اندازی شد و فرصت کار را برای ۱۰۰۰ تن فراهم کرد.

این ابتکار با بودجۀ بیش از ۴۸ میلیون افغانی (۵۴۰۰۰۰ دالر) توسط برنامۀ جهانی غذا و به همکاری کمیتۀ سویدن برای افغانستان در ولایت سمنگان تطبیق می شود.