کندز -- دهاقینی که از زمین های للمی در ولایات کندز و سرپل در شمال افغانستان استفاده می کنند امسال به دلیل خشکسالی نتوانسته اند که فصل شان را درو کنند.
در این منطقه، محصولات زمین های للمی مانند گندم و جو به صورت عموم در ماه میزان کشت و درماه ثور درو می شوند.
عبدالغفار صدیقی سرپرست ریاست زراعت، آبیاری و مالداری کندز گفت، در کندز تقریبا تمام فصل های گندم للمی حاصل نه داده و قابل درو نیستند.
وی گفت، «امسال در کندز در حدود ۴۹۲۵۰ هکتار زمین للمی کشت گردیده بود، اما ۸۰٪ حاصل آن از بین رفته و دهاقین این ولایت با خسارات زیادی روبرو شده اند. این زمین ها در مرکز ولایت و همچنین در ولسوالی های خان آباد، دشت ارچی و قلعۀ زال موقعیت دارند.
![این عکس که به تاریخ ۲۳ میزان سال گذشته گرفته شده، یک جوان را در ولسوالی بالامرغاب ولایت بادغیس نشان می دهد که زمین خشکسالی زده اش را برای کشت نمودن آماده می سازد. [هوشنگ هاشمی]](/cnmi_st/images/2022/06/01/35591-000_9qd8h2-739_416.webp)
این عکس که به تاریخ ۲۳ میزان سال گذشته گرفته شده، یک جوان را در ولسوالی بالامرغاب ولایت بادغیس نشان می دهد که زمین خشکسالی زده اش را برای کشت نمودن آماده می سازد. [هوشنگ هاشمی]
صدیقی اظهار داشت، «ما جزیات خسارات وارد شده به زارعین را با وزارت زراعت، آبیاری و مالداری و همچنان مؤسسات همکار شریک ساخته ایم.»
وی افزود، «امیدوار هستم که زارعین یک مقدار کمک و جبران خساره شان را دریافت کنند.»
در همین حال، عبدالقادر وحدت رئیس ریاست زراعت، آبیاری و مالداری ولایت سرپل گفت، امسال ۶۰٪ زمین های کشت شده در ولسوالی های سوزمه قلعه، سنچارک وگوسفندی ولایت سرپل حاصل نداده اند.
وی گفت، «در شروع سال بارندگی وجود نداشت و اکثر فصل های للمی دهاقین خشک گردیده و از بین رفتند.»
وی افزود، «ما تلاش می کنیم تا از طریق وزارت زراعت، آبیاری و مالدای و مؤسسات غیر دولتی همکار با دهاقین مساعدت کنیم.»
روبرو شدن با خسارات
زارعین زمین های للمی در کندز در پهلوی خشک شدن حاصلات شان شاهد از بین رفتن وسیلۀ امرار معاش شان بوده اند.
نظرمحمد یک دهقان ۳۶ ساله در دشت آبدان گفت، وی در بیش از دو هکتارزمین گندم کاشته بود.
وی گفت، «عدم بارش باران در ماه های حوت و حمل باعث از بین رفتن فصل گردید. من پول را قرض کردم و با آن کود کیمیاوی خریدم، کرایۀ تراکتور و سایر مصارف را پرداخت کردم، اکنون نمی دانم که چگونه پول قرض کرده را ادا نمایم.»
رحمان بردی ۵۷ ساله یک دهقان دیگر در دشت آبدان گفت، خشکسالی و آفات طبیعی برای دهاقین که در زمین های للمی که در طول سال تنها یک بار قابلیت کشت شدن را دارد، کار می کنند، زیان های زیادی را وارد می کند.
وی گفت، «ما معمولا در این فصل سال فصل های ما را درو می کردیم اما امسال به دلیل خشک شدن فصل هیچ حاصل را برداشته نتوانستیم.»
وی افزود، «هر دهقان از ۱۰۰۰۰ الی ۵۰۰۰۰۰ افغانی [۱۱۲۲ الی ۵۶۰۸ دالر] زیان دیده است.»
عبدالرؤف یک دهقان ۴۱ ساله در ولسوالی علی آباد گفت، «من سال گذشته از کاشتن ۳۵۰۰ کیلوگرام تخم گندم در زمین هایم، ۱۴۰۰۰ کیلوگرام گندم بدست آوردم.»
وی افزود، «امسال ۲۸۰۰ کیلوگرام تخم گندم را کاشته بودم، اما نه تنها حاصل نه گرفتم بلکه از بابت خریدن بذر قرضدار نیز شدم.»
جنگ اوکراین نگرانی ها را افزایش داده است
رؤف اظهار داشت، «درسال های گذشته گندم کندز به ولایات همجوار ارسال می شد، اما امسال به دلیل کاهش حاصلات گندم، امکان دارد که قیمت گندم بالا برود»
وی گفت، «نگرانی های مبنی بر اینکه باشندگان کندز با کمبود گندم روبرو شوند بیشتر شده است.»
این نگرانی ها با توجه به بحران جهانی گندم که به علت تهاجم روسیه بر اوکراین بوجود آمده است بیشتر می شود.
نیروی دریایی روسیه با ادامه محاصره اوکراین در بحیره سیاه مانع صادرات مواد غذایی این کشور به زنجیرۀ غذایی می شود.
نظر به گزارش ای ایف پی، قبل از تهاجم روسیه که به تاریخ ۵ حوت آغاز گردید، اوکراین ماهانه در حدود ۴.۵ میلیون تون محصولات زراعتی را از طریق بنادر خود صادر می کرد. این محصولات در مجموع ۱۲٪ گندم، ۱۵٪ جواری و نیمی از روغن گل آفتاب پرست را در سطح جهان تشکیل می داد.
جنگ و محاصره دوامدار تا حد زیادی باعث متوقف شدن تجارت گردیده است زیرا مسیرهای متبادل قطار آهن و لاری ها نمی توانند غرض انتقال این همه محصولات به بازار های بین المللی از عهده رفع موانع بزرگ انتقالاتی یا لوژیستکی و مالی برآیند.
محمد یک کارمند اداره ولایتی کندز گفت، «دولت و مؤسسات ذیدخل در سکتور زراعت باید گندم را به قیمت بلندتر از دهاقین خریده و آنرا دوباره به قیمت ارزانتر در بازار به فروش برسانند تا قیمت مواد غذایی بلند نشود و زارعین نیز تاوان نه کنند.»
وی گفت، «در صورتیکه این کار انجام نشود، دهاقین هر سال با خسارات روبرو خواهند شد.»
محمد حسین سیرت یک متخصص زراعت در کندز از سازمان های جهانی، مؤسسات و دولت خواست تا خسارات را که امسال بر دهاقین وارد شده اند جبران نمایند.
وی گفت، «امسال نسبت به سال گذشته مقدار حاصلات گندم در زمین های للمی کمتر است.»
سیرت گفت، «اگر سازمان های ذیدخل غیر دولتی بخواهند که با دهاقین که زمین های للمی را کشت می کنند در حصه کاهش آسیب پذیری شان کمک کنند، باید بذر گندم را که آنها استفاده نموده اند دوباره برایشان فراهم نموده تا این دهاقین درسال آینده به زراعت ادامه داده بتوانند.»
اینطور به نظر می رسده که بحران ناشی از گرمایش کرۀ زمین تاثیر مستقیم اش را بر افغانستان نشان می دهد. قبل از این اګر باران نمی بارید و آب کم میشد، حالا آتش سوزی ها هم شروع شده اند. روزنامۀ اطلاعات روز می نویسد، دو هفته از آتش سوزی جنگل ها در ولایت نورستان می گذر و به گفتۀ مردم محلی خاموش کردن این آتش غیر ممکن به نظر می رسد. به گفتۀ اهالی منطقه، در نتیجۀ این آتش سوزی تا اکنون سه هکتار جنگل سوخته است. روز گذشته شیرمحمد عباس استانکزی معاون وزیر امورخارجه طالبان از دنگ یانان شارژدافیر چین در کابل خواست تا در حصۀ خاموش کردن آتش سوزی جنگل های نورستان کمک کند. بر اساس این گزارش، مقام های طالبان در ولایت کنر می گویند که آتش سوزی در یک جنگل در منطقۀ دیگل ولسوالی چپه درۀ این ولایت رخ داده است. از طرف دیگر گزارش های در شبکه های اجتماعی نشر شده اند که بر اساس آن گفته می شود که بر اثر تیر اندازی نیروهای پاکستانی از ۵ روز بدینسو در یک جنگل در منطقه ماشین نو باغ ولسوالی دوربابا ولایت ننگرهار آتش سوزی رخ داده و آتش آن به سرعت در حال گسترش است. گرسنگی و بیکاری از یک سو و شیوۀ حاکمیت قرون وسطایی طالبان از سوی دیگر و در کنار آن این آتش سوزی ها، موجب بی زار شدن آدم از افغانستان می شود. تشکر
پاسخ3 دیدگاه
این مطلب برای من ناامید کننده است. افغانها بعد از سالها جنگ با یک مصیبت دیگری روبرو هستند و آن گرم شدن کرۀ زمین است که جان مردم در سراسر کشور را تهدید می کند. البته این مشکل تنها به ولایات غربی کشور محدود نه می شود. وضعیت در ولایات جنوبی به مراتب وخیم تر از آن است. مشکل گرمایش جهانی کرۀ زمین با توجه به نبود یک دولت مسؤل و پاسخگو و عدم موجودیت راهکارهای شفاف حفاظت محیط زیست در افغانستان بیشتر نگران کننده است.
پاسخ3 دیدگاه
این نتیجه ۴۰ سال جنګ و استعمال انواع مختلف اسلحه ها است که از طرف قدرت های بزرګ دنیا در افغانستان استعمال ګردیده اند. همچنان میتوان آنرا یک نشانه از ګرم شدن زمین و بحران محیط زیست خواند. کشورهای بزرګ دنیا با تولید ګازهای ګل خانه ای و همچنان استعمال بیش از حد منابع طبیعی که به دوام زمین مضر می باشد زمین را با یک آینده پر خطر روبرو کرده است. کشورهای که اقتصاد های بزرګ دارند هر روز لاف از آزادی، حافظت از ارزش های انسانی و حقوق بشری می زنند اما درعمل هم بر انسان ظلم می کنند و هم بر زمین و طبیعت. اقتصاد این کشورها، پیشرفت این کشور ها و آسودګی این کشور ها به قیمت زیانمند شدن زمین و ریختن خون میلیون ها انسان بوجود آمده است.
پاسخ3 دیدگاه