اقتصاد

واقعیت ها رویاهای توسعه سودمند پاکستان تحت حاکمیت چین را نقش بر آب کرده است

گزارش از زرک خان

به عنوان بخشی از کمپاین «حقوق گوادر را بدهید»، هزاران نفر از ساکنان گوادر به تاریخ ۲۹ عقرب تظاهرات کردند و شاهراه منتهی به بندر تحت کنترل چین را مسدود کردند. [زرک خان/فروارد پاکستان]

به عنوان بخشی از کمپاین «حقوق گوادر را بدهید»، هزاران نفر از ساکنان گوادر به تاریخ ۲۹ عقرب تظاهرات کردند و شاهراه منتهی به بندر تحت کنترل چین را مسدود کردند. [زرک خان/فروارد پاکستان]

اسلام اباد -- حکومت های پاکستان و چین هفته گذشته۱۰مین سال همکاری اقتصادی از طریق دهلیز اقتصادی چین و پاکستان (سی پیک) جشن گرفتند. سی پیک یک برنامه انکشاف زیربنائی مشترک است که ۵۴ میلیارد دالر هزینه دارد.

در حالی که هر دو حکومت از سی پیک به عنوان جوهری در ابتکار کمربند و جاده بجینگ (بی آر آی) ستایش می کنند، ، ساکنان گوادر شهر بندری بلوچستانمی گویند که وعده های چین برای رفاه و توسعه سودآور برای پاکستان به یک بسته دروغ تبدیل شده است.

به گفته وزارت پلان، توسعه و ابتکارات ویژه پاکستان، احسن اقبال وزیر وزارت مذکور در ماه گذشته حین ریاست جلسه ای در اسلام آباد برای بررسی پیشرفت پروژه ها در گوادر گفت، «در سه ماه بی سابقه ۱۸ پروژه بزرگ ارتقاء در گوادر تکمیل شده است،»

او به تاریخ ۲۴ جوزا گفت، پس از تکمیل، «همه پروژه های بزرگ تحت سی پیک در گوادر... به مروارید درخشانی در منطقه تبدیل خواهند شد».

یک سرباز نیروی دریایی پاکستان به تاریخ ۱۲ میزان سال ۱۳۹۶ در نزدیکی کشتی حامل کانتینرها در بندر گوادر نگهبانی می کند. [امیلی هرنشتاین/ خبرگزاری فرانسه]

یک سرباز نیروی دریایی پاکستان به تاریخ ۱۲ میزان سال ۱۳۹۶ در نزدیکی کشتی حامل کانتینرها در بندر گوادر نگهبانی می کند. [امیلی هرنشتاین/ خبرگزاری فرانسه]

به گفته مقامات پاکستانی، طی سال ها، سرمایه گذاری سی پیک به اسلام آباد کمک کرده است تا مسیرهای حمل و نقل را بهبود بخشد و شبکه ملی برق را تقویت کند.

این پروژه که برای بجینگ اهمیت خاصی دارد، مسیرهای تجارتی ایجاد کرده است که منطقه دورتر غربی سینکیانگ چین را به بندر عمیق آب های گوادر پاکستان واقع در دریای عرب متصل می کند.

با این حال، با وجود یک دهه همکاری، ساکنان و فعالان می گویند که مسائل اساسی مدنی در گوادر، مانند آب، برق، و مراقبت های صحی و تعلیمی با کیفیت حل نشده است.

مردم محلی ناراحت هستند

در عوض، این شهر به یک منطقه امنیتی تبدیل شده است، و رفت و آمد ساکنان برای محافظت از اتباع چینی که در بندر کار می کنند در برابر حملات گروه های شبه نظامی بلوچ که از نفوذ فزاینده چین در بلوچستان خشمگین هستند، محدود شده است.

حمید هوت، یک فعال سیاسی ساکن گوادر گفت، «مردم به جای گوش دادن به دروغ های مقامات دولتی پاکستان و چین، باید از گوادر بازدید کنند و واقعیت را خودشان ببینند،»

او گفت، «سی پیک به ساکنان گوادر فایده ای نرسانده است. در عوض، این پروژه زندگی مردم محلی را تلخ ساخته است.»

به گفته مردم محلی، در ماه قوس، مقامات پاکستانی به دستور بجینگ، یک جنبش اعتراضی در گوادر را که نگرانی ساکنان را در مورد تأثیر چین بر معیشت و زندگی روزمره آنها منتقل می کرد، سرکوب کردند.

در اعتراضی در آواخر عقرب، ساکنان شاهراه منتهی به بندر تحت کنترل چین را مسدود کردند.

معترضان تحت عنوان کمپاین «حقوق گوادر را بدهید» که توسط مولانا هدایت الرحمان رهبر محلی جماعت اسلامی پاکستان آغاز شده بود، خواستار پایان دادن به ماهیگیری غیرقانونی در اعماق دریا توسط کشتی های بزرگ محلی و چینی و آزار و اذیت مردم محلی در پوسته های تلاشی که بر سر راه منتهی به پروژه های سی پیک، تاسیس شده است، شدند.

هوت گفت، «جنبش تحت رهبری رحمان فقط به دنبال پایان دادن به آزار و اذیت مردم محلی در پوسته های بازرسی امنیتی منتهی به بندر گوادر، ماهیگیری غیرقانونی در اعماق دریا توسط کشتی های بزرگ محلی و چینی و رسیدگی به مسائل اساسی مدنی مانند آب و برق است،»

پس از افزایش حملات به شهروندان چینی و پروژه‌های گروه‌های شبه‌نظامی بلوچ، مقامات پاکستانی ده‌ها پوستهء بازرسی امنیتی برای محافظت از اتباع چینی مصروف کار در بندر ایجاد کردند.

اسلم بهوتانی، یک نماینده پارلمان پاکستان از گوادر، در ماه میزان، در مورد استثمار ساکنان محلی توسط شرکت های چینی که در پروژه های مختلف در شهر کار می کنند، به شورای ملی اطلاع داد.

وی این شرکت ها را به محروم ساختن مردم محلی از کار و تخریب محیط زیست و حیات دریایی در مناطق ساحلی متهم کرد و آنها را به دلیل عدم پرداخت مالیات «متقلب» خواند.

برنامه های بجینگ برای گوادر

به گفته تحلیلگران مستقل، سرمایه گذاری محکم چین در گوادر، با وجود نگرانی های امنیتی و مشکلات مالی، نشان می دهد که بجینگ برنامه های دیگری برای این بندر دارد.

انستیتیوت صلح ایالات متحده (یو اس آی پی) در گزارش ماه حمل خود گفت، «تسلط قدرت نظامی چین بر اقیانوس هند از سواحل غربی پاکستان در حال رشد است،»

در گزارش آمده است، «پاکستان یکی از ۱۳ کشوری است که در گزارش اخیر پنتاگون در مورد قدرت نظامی چین به عنوان مکانی بالقوه برای تاسیسات نظامی و واحدهای لوجستیکی اضافی چین برای استقرار در حمایت از قدرت دریایی، هوایی، زمینی، سایبری و فضایی نام برده شده است،»

این گزارش به «نبود آشکار فعالیت تجارتی در گوادر، که شک ناظران متخصص را برانگیخته است» اشاره کرده است.

گزارش ماه حمل سال ۱۴۰۱ مرکز انقره برای مطالعات بحران و سیاست (ای سی سی پی اس) همچنین نشان داد که «انگیزه اصلی چین برای ساخت بندر در گوادر تجارتی نیست».

بلکه برای «سیاست امنیت داخلی و خارجی چین» ضروری پنداشته می شود.

طبق برآوردهای انجام شده از سال ۱۴۰۱، پاکستان حدود ۳۰ میلیارد دالر از چین قرضدار است که تقریباً ۳۰٪ از بدهی خارجی آن را تشکیل می دهد.

بدهی اسلام آباد به بجینگ همچنان در حال افزایش است، اما چین از تعویق یا تغییر ساختار پرداخت و بازپرداخت بدهی سی پیک خودداری کرده است.

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

9 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

به گزارش رادیو صدای آمریکا، انوارالحق کاکر، سرپرست نخست وزیری پاکستان روز دوشنبه ۱۳ سنبله گفت که عربستان سعودی و امارات متحده عرب در پنج سال آینده ۲۵ میلیارد دالر در این کشور سرمایه گذاری می کنند. کاکر در گفتگو با خبرنگاران کشورهای خارجی در اسلام آباد گفت، این سرمایه گذاری در معادن، زراعت، محصولات دفاعی و تکنالوژی معلوماتی سرمایه گذاری خواهد شد، اما جزئیات بیشتری ارائه نکرد. پاکستان در ماه جوزای سال ۱۴۰۲ شورای ویژه ای برای تسهیلات سرمایه گذاری با اعضایی از نهادهای نظامی و غیرنظامی تشکیل داد. انوارالحق کاکر در سخنان خود گفت، سرمایه گذاری عربستان و امارات تحت نظارت این شورای جدید است که هدف آن فراهم کردن شرایط برای سرمایه گذاری کشورهای خارجی در پاکستان و پایداری اقتصادی کشور است. یک روز قبل از سخنان نخست وزیر، جنرال عاصم منیر، فرمانده ارتش پاکستان نیز در نشستی با تجاران در کراچی گفت که با توجه به فعالیت های شورای ویژه اقتصادی، عربستان سعودی، امارات متحده عربی، قطر، کویت و تعدادی از کشورهای شرق میانه تا ۱۰۰ میلیارد دالر در پاکستان سرمایه گذاری می کنند. اگرچه مقامات عربستان سعودی و امارات متحده عربی هنوز این سرمایه گذاری را تایید نکرده اند، اما نخست وزیر پاکستان گفته است که سخنان رئیس ستاد ارتش درست است. این خبر نگران کننده به نظر می رسد. اگر این اتفاق بیفتد ممکن است برنامه توسعه چین در منطقه بیش از پیش تقویت شود و کل این منطقه به دست چین بیفتد. غرب باید از عربها بخواهد که در پاکستان سرمایه گذاری نکنند و در نتیجه از چین و پاکستان حمایت نکنند.

پاسخ

قسمت سوم: با درک صحیح از روند تغییر مناسبات قدرت و افزایش تعداد و وزن بازیگران غیرغربی در جهان کنونی، سعی دارند با همه کشورها و بلوک‌ها «کار کنند» و خود را از مزایای روابط با همه بازیگران، محروم نکنند. عضویت آنها در بریکس، نه به معنای ضدآمریکایی شدن این کشورها و خود بریکس است و نه به معنای شرقی شدن آنها؛ بلکه روندی است که نشان می‌دهد در تحولات کنونی باید با همه قطب‌های قدرت روابط را افزایش داد تا از فرصت‌ها نهایت استفاده را بُرد. به موازات پذیرش اعضای جدید در شانگهای و بریکس، رخداد دیگری به وقوع پیوسته و آن ادامه گسترش روابط «جنوب جهانی» با یکدیگر است. در واقع، دیگر عربستان و امارات منتظر اجازه آمریکا و غرب و تاسیس سازمان‌های غرب‌محور نیستند، بلکه در پی افزایش روابط با جهان غیرغربی و کشورهای در حال توسعه نیز هستند. عربستان و امارات، همزمان با حفظ روابط با غرب، با روسیه و چین نیز روابط خود را افزایش داده‌اند. ریاض از سویی میزبان نشست جده برای صلح در اوکراین است و از سوی دیگر میزبان سامانه‌های ضدموشکی آمریکا؛ از یک‌طرف بزرگترین شریک تجاری بریکس در منطقه است و از سوی دیگر همچنان به لحاظ امنیتی، با آمریکا هماهنگی دارد؛ هم روابط با ایران را با محوریت چین عادی‌سازی کرده و هم در پی کسب امتیاز لازم برای آغاز روابط دیپلماتیک با رژیم صهیونیستی است. این امر نشان از روابط پیچیده کشورها برای کسب منافع بیشتر در جهان درهم‌ تنیده‌ی کنونی دارد.

پاسخ

قسمت دوم: چرا عضویت احتمالی عربستان و امارات حائز اهمیت است؟ داشتن روابط دوجانبه گسترده و در عین حال ادامه همکاری با اعضای بریکس در گروه‌های چندجانبه و ساختارهای نوین بین‌المللی، وزن و اهمیت روابط را افزایش و نشان می‌دهد. روابط گسترده هند و چین با امارات و عربستان، بسیار حائز اهمیت است. در واقع، باید یادآوری کرد که عربستان بزرگ‌ترین شریک تجاری بریکس در خاورمیانه است. ماه گذشته میلادی نیز نخست‌وزیر هند به امارات سفر کرد و دو طرف توافق کردند در حوزه پرداخت‌های مالی و تسویه‌ تجارت بین دو کشور، از ارزهای ملی استفاده کنند. در صورت تسری این روند به بریکس با مشارکت سایر اعضای این بلوک و به موازات گسترش ساختاری و رفع چالش‌های مختلف، بانک بریکس (بانک توسعه جدید) و ارز مورد توافق بین دو کشورها می‌توانند دو ابزار مهم در روند کاهش وزن دلار در تجارت جهانی باشد؛ امری که مورد خوشایند آمریکا نیست و اتفاقا متحدان سنتی آن در خلیج فارس، نقش کلیدی در آن ایفا می‌کنند. بریکس نمادی از «رژیم‌سازی و ساختارسازی جدید در صحنه بین‌المللی» است که قدرت‌های غیرغربی و نوظهور در آن ایفای نقش می‌کنند و اقتصاد و تجارت، محوریت زیادی در آن دارد. شانگهای با کارویژه امنیتی- سیاسی و بریکس با کارویژه تجاری- مالی- اقتصادی، غیرغربی هستند و اتفاقا عربستان تمایل به عضویت در اولی دارد و برای عضویت در دومی نیز نیز دعوت شده است. در حالی که کشورهای اصلی محور غرب در لیست مدعوین آفریقای جنوبی قرار نداشتند، روابط کشورهایی مانند امارات و عربستان با چین در قالب بریکس و حتی شانگهای، نشان می‌دهد که دو متحد کلیدی غرب در خلیج فارس در مسیر اتحادهای جدید و ادامه روابط با همه بازیگران و اتحادها و بلوک‌ها قرار گرفته‌اند و

پاسخ

طوری معلوم می شود که پاکستان در توسعه منطقه ای چین نقش بارزی دارد. و اګر جلو چین در خاک پاکستان ګرفته نشود، از یک طرف برنامه یک سرک یک کمربند چین در آینده کل منطقه ما را بلع می کند. بهترن راه جلوګیری از برنامه یک سرک یک کمربند چین حمایه ګروه های بلوچ و پشتون است که برای ازادی خاک خود در مقابل ارتش پاکستان جنګ می کنند. ګروه های مذکور مخالف حضور چین در منطقه هستند. در صورت عدم جلوګیری چین و بریکس این دو حتی ممالک خلیج را از دست غرب می کشد. بعد از مدت‌ها انتظار برای عضویت اعضای جدید در گروه کشورهای بریکس، با برگزاری نشست سران این گروه در آفریقای جنوبی و حضور سران برخی کشورهای داوطلب عضویت از جمله ایران، سرانجام رئیس‌جمهور آفریقای جنوبی به‌عنوان میزبان نشست سران خبر داد که این گروه از 6 کشور ایران، عربستان سعودی، امارات عربی متحده، اتیوپی، مصر و آرژانتین برای عضویت به‌عنوان اعضای جدید به گروه بریکس دعوت کرده است. تغییر اعضای گروه بریکس، که در ابتدای تشکیل به‌عنوان بلوک قدرت‌های نوظهور جهانی معرفی و در فضای پس از بحران مالی سال 2008، یکی از مظاهر جهان پساآمریکایی و خیزش قدرت‌های غیرغربی محسوب می‌شد، معادلات جدیدی را در رقابت‌های ژئواکونومیک و ژئوپلیتیک بین‌المللی ایجاد خواهد کرد و رخداد مهمی است. عضویت احتمالی دو کشور حاشیه جنوبی خلیج فارس که به‌طور سنتی در مدار غرب و آمریکا قرار داشتند، نشان از آغاز روند جدیدی در چندجانبه‌گرایی و تعاملات سیاسی- اقتصادی در جهان دارد. البته اگر عربستان و امارات و سایر کشورهای دعوت‌شده، حضور در بریکس را بپذیرند و از دی‌ماه 1402 عضو این بلوک شوند، بریکس علیرغم چالش‌های جدی داخلی، ساختاری و بین‌المللی، یک کانون قدرت جهانی خواهد بود.

پاسخ

چین و پاکستان باهم دوستی حمیق دارد . چین هیچ واقت نمی خواهد که این دوست فرمان راوا را از دست بدهید . چین در پاکستا ن سرمایه گذاری زیاد کرده است چین هیچ واقت نمی خواهد که در پاکستان جنگ باشد .

پاسخ

اگر خدا بخواهد رویاهای چین برای توسعه سودمند پاکستان یکی پی دیگری از بین می رود و این اتفاق می افتد زیرا پاکستان رویاهای افغانستان و هر افغان را در هم ریخته است. کودکان افغان آرزوی داشتن زندگی بهتر را داشتند. غذا خوردن خوب، لباس پوشیدن خوب، نوشیدن خوب، خوابیدن خوب، ساعت تیری، تحصیلات خوب، داشتن فرصت کاری خوب... و رقابت خوب و سالم هم در خانه و هم در سطح ملی و بین المللی؛ اما پاکستان طبق نقشه‌های شیطانی‌اش تمام رویاهای افغان‌های ما را ویران کرد، چون حالا غذا نداریم، آب نداریم (چون برنامه خاصی برای کنترل آن وجود ندارد)، گرسنه هستیم، آموزش ما آموزش نیست (سگ‌ها در مکتب‌ها بچه می زایند)، صحت ما ضعیف است، مردم در بندر تورخم و بولدک بی عزت می شوند. ما امید زیادی به آینده نداریم. خدا می داند که چه اتفاقی می افتد و چه خواهد شد، اما افغان ها با وضعیت بدی روبرو هستند. ناامیدی هایی وجود دارد. هیچ نگهبانی وجود ندارد. آنها خفه هستند. زندگی آنها پر از رنج است ... و چه کسی این همه را انجام داده است؟ پاکستان تنها کسی است که با ما این کار را انجام داده، و هنوز هم برای کشور ما افغانستان مشکل ایجاد می کند. بزرگترین مانع توسعه ما پاکستان است و تمام اقدامات تروریستی در منطقه به خاطر پاکستان است...

پاسخ

اگرچه از کشتن و زخمی کردن انسان ها و به طور کلی آسیب رساندن به انسان ها خوشم نمی آید، اما همیشه دعا می کنم که خداوند هرگز این توانایی را به من ندهد که به شخص دیگری آسیب برسانم. در عین حال، وقتی کسی به دیگران آسیب می رساند، فرد آسیب دیده باید از خود دفاع کند. چین و جاسوس چین در منطقه (پاکستان) سرطانی برای منطقه است. از گزارش های سلام تایمز و دیگر رسانه ها به نظر می رسد که چین در تلاش است تا چندین کشور از جمله افغانستان را تحت کنترل اقتصادی خود درآورد. به عبارت دیگر، برخلاف روسیه و امریکا که بر افغانستان حمله کردند و افغان‌ها را کشتند، چین تلاش می‌کند تا مردم افغانستان، پاکستان، ایران و بسیاری از کشورهای منطقه را از نظر اقتصادی تحت فشار قرار دهد. به این ترتیب که آنها به اهداف خود که امپراتوری اقتصادی منطقه است، دست خواهند یافت. یک راه موثر برای جلوگیری از نفوذ چین، حمایت از مبارزان آزادی بلوچستان برای توقف پروژه های شیطانی چین در منطقه است. پاکستان و جنرالان پاکستان مجری پروژه های چین و دشمنان صلح و ثبات افغانستان هستند. به این ترتیب از پیشرفت چین جلوگیری می شود و ریشه شرارت و جاسوسی جنرالان پاکستانی از بین می رود.

پاسخ

حاکمان پاکستان به شدت به سرزمین مادری خود خیانت کردند. آن که برعلیه ملت خود تیراندازی کرد روز خوبی ندیده است. دگروالان پاکستانی بر علیه مردم خود اسلحه گرفتند و همسایگان خود را آرام نگذاشتند. پاکستان زمانی کشوری صلح آمیز بود، اما از بدشانسی پاکستانی ها، پاکستان تمام عمر زیر سلطه ارتش باقی ماند و ارتش همیشه نقش یک اجیر را در منطقه بازی می کرد. این کشور نام جمهوری پاکستان را دارد، اما در تمام عمرش نظام مارشل لائی در آن اجرا شده است. معنای واقعی پاکستان پنجاب است. اگر پنجابی هستید، در پاکستان وقت می گذراندید و اگر پشتون یا بلوچ بودید یا به عنوان تروریست کشته می شدید یا به نام دیگری. چینی ها تلاش زیادی کردند تا در منطقه علیه غرب، به ویژه در پاکستان، کارهای اساسی انجام دهند. یک مثال خوب سرمایه گذاری در گوادر پاکستان در برابر دبی، مرکز تجارتی غرب در آسیا است، اما چینی ها نمی دانستند چه اتفاقی خواهد افتاد. چین تلاش زیادی کرد تا از گوادر چیزی بسازد اما نمی فهمید که مقامات پاکستانی با بلوچ ها چه کردند!؟ من شنیده ام که وقتی مردم بلوچ برای صبحانه غذا می خورند، نگران این هستند که چگونه برای شام خود غذا پیدا کنند، در حالی که پنجابی ها تمام ذخایر طبیعی آنها را غارت کرده اند. از سوی دیگر مقامات پاکستانی با پشتون ها چه کردند؟ وقتی کشوری توسط افرادی اداره می شود که حقوق دیگران را سلب می کنند، به نظر من آن کشور نمی تواند سالم بماند. حتما بدتر خواهد شد. اگر اینطور باشد، فکر نمی کنم چینی ها سرمایه شان را بسوزانند. وضعیت پاکستان به سطحی رسیده است که مردم عادی به شدت از دولت متنفر هستند. هیچ ملتی نمی خواهد پشت سرحاکمان ستمگر بایستد.

پاسخ

سال ها دوستی نزدیک پاکستان و چین برای رضای خدا نیست، بلکه برای یک هدف خاص است. و این هدف بدون شک روشن و آشکار است. چین علاوه بر نفوذ خود در پاکستان، می‌خواهد برای ابرقدرت‌ها حضور نظامی مخفیانه خود را در این کشور نیز قرار دهد. بلوچ ها در این اواخر فهمیدند که حالا سر و صدا کرده اند که مردم بندر گوادر به جای حصار غرامت می گیرند.

پاسخ