خشکسالی شدید شبانان افغان را وادار به انجام اقدامات ناامیدکننده می کند

مزارشريف -- نورالدين گله ۱۰۰ گوسفندش را با بی بسی و ناتوانی تماشا كرد که از گرسنگی و تشنگی در دامنه های تخریب شده از دست خشكسالی تپه های ولایت بلخ شروع به مردن كرد.

وی به جای اینکه بگذارد تعداد بیشتری از این موجودات با ارزش به مرگ بطی بمیرند، تصمیم گرفت تا بسیاری از باقی مانده آنها را ذبح کند.

این شبان ۶۵ ساله با بیان اینکه ساختار بدن سوء تغذی گوسفندان به این معنا بود که گوشت آنها «بی ارزش» بوده است گفت، «من سر آنها را قطع کردم.»

نورالدین به ای اف پی گفت، «ما با آن سگ ها را تغذیه كردیم.»

وی یکی از مردم بسیاری است که معیشت های سنتی آنها – از دهقانان گرفته تا قالین بافان -- در معرض تهدید است زیرا تغیر ردیف های آب و هوا باعث خرابی می شود.

بر اساس معلومات فراهم شده توسط وزیر تجارت و صنایع افغانستان، «به هدف کمک کردن به صنعت قالین بافی افغان، حکومت در ماه جدی ۵۴۰ تون اجناس به شمول قالین ها، از طریق دهلیزهای هوایی به کشورهای اروپایی و آسیایی صادر کرد.»

دانشمندان اقلیم هشدار می دهند كه افغانستان یكی از كشورهایی است كه در مقابل تغیرات اقلیمی بسیار آسیب پذیر هستند، اگرچه تنها ۰.۱٪ از گازات سبزخانه ای جهان را تولید می كند.

بدترین خشکسالی در حافظه

از نظر بسیاری این بدترین خشکسالی ای است که می توانند به یاد آورند.

میرزا ۴۵ ساله یکی از مالداران گفت، «من قبلاً خشکسالی را دیده ام اما هرگز اینقدر شدید ندیده ام.»

وی گفت، «تعداد زیادی از گوسفندان و حیوانات دیگر در کوه ها و بیابان ها جان خود را از دست دادند.»

محمد عارف، یک شبان ۱۹ ساله ای که گوسفندان قره قول – که بخاطر پوست و پشم بره های آنها که به کلاه های سنتی تبدیل شده اند معروف هستند را پرورش می دهد گفت، شبانان حیوانات خشکسالی زده خود را در مقابل مبلغ جزئی به قصابان فروختند.

عارف از بازار مالداری پر سروصدا در خارج از مزارشریف، در صبح وقت و سخت زمستان به ای اف پی گفت، «بسیاری از ما ضرر بزرگی را متحمل شدیم.»

«بسیاری از ما قادر به خرید [مال] های بیشتر نیستیم، و اکنون زندگی ما خراب است.»

عارف و باشنده گان دیگر بلخ آنقدر تصوری از تغیر اقلیمی ندارند، که در مکانهایی با دسترسی بهتر به معلومات و تعلیم فهمیده شده است، اما همه مردم توافق کردند که وضعیت در حال تغیر است.

آنها گفتند، خشکسالی بزرگ قبلی ای که آنها به یاد داشتند حدود یک دهه پیش بود. قبل از آن، تا برای حدود ۵۰ سال همچو خشکسالی ای وجود نداشته است.

عین الدین ۶۸ ساله، یکی دیگر از شبانان گوسفند قره قل، یادآور شد، «ما ۱۲ سال پیش خشکسالی داشتیم. اما خشکسالی سال گذشته بدترین بود.»

درجه حرارت بلندتر، باران کمتر

براساس گزارش برنامه انکشاف سازمان ملل متحد (یو ان دی پی)، حدود ۸۰٪ از مردم افغان برای درآمد خود بر مالداری و محصولات زراعتی للمی اتکاء دارند.

برنامه انکشاف سازمان ملل متحد گفت، طی چهار دهه آینده در افغانستان، دانشمندان پیش بینی می کنند که میزان بارندگی و افزایش حرارت اوسط تا ۴ درجه سانتیگراد در مقایسه با سال ۱۳۷۸ افزایش یابد.

این اداره خاطرنشان ساخت، خشکسالی ها به زودی می تواند یک نورم محسوب شود و باعث بیابانزایی بیشتر و از بین رفتن زمین های زراعتی بیشتر شود.

مشکلات فقط وقتی پیچیده می شوند که باران بالاخره بیاید. بهار گذشته، سیل های برق آسا تمام روستاها و مزارع را از بین بردند.

سازمان ملل متحد در گزارشی از عملیات کمک های سال گذشته گفت، تقریبا نیمی از همه باشنده گان دهات اکنون با نوعی از عدم امنیت غذایی در افغانستان روبرو هستند.

در حالی که باران های سبک در خزان برای برخی از مردم مشکلات را کاهش داد، اما هوا از آن زمان به بعد دوباره خشک شده است.

در پاسخ به این سؤال که آیا آنها برای سال آینده نگران هستند، چندین دهقان پاسخ مشابه دادند.

عین الدین گفت، «اگر خشکسالی باشد، رضا خداوند است، بنابراین من نگران نیستم.»

بحران در حال رشد برای بافندگان

ابتکار سازگاری جهانی، که توسط پوهنتون نوتردام در ایالات متحده اداره می شود، افغانستان را از نظر آسیب پذیری یک کشور در برابر تغیرات اقلیمی و توانایی انطباق آن در رتبه ۱۷۳ از ۱۸۱ کشور قرار می دهد.

مشاهده زیان های انسانی در کمپ آوارگان داخلی در خارج از مزارشریف بسیار ساده است، جایی که قطار های خیمه های سفید سازمان ملل متحد صدها خانواده را در خود جای داده است و منبع اصلی آب یک مخزن عمومی است.

شمایل یک مادر ۳۵ ساله اهل ولایت فاریاب گفت که خانواده وی برای فرار از درگیری و خشکسالی به این کمپ آمده است.

وی قبلاً گلیم های رنگارنگ سنتی را می بافت، اما افزایش قیمت پشم این کار را غیرممکن کرد.

وی گفت، هفت کیلوگرم پشم قبلاً حدود ۱۴۸۰ افغانی (۱۹ دالر) هزینه داشت، اما قیمت آن در یک یا دو سال گذشته به ۲۴۱۰ افغانی (۳۱ دالر) افزایش یافته است.

اگرچه شگفت آور است باز هم، افزایش قیمت های پشم باعث افزایش قیمت فرش و قالین های افغانی نشده است.

تاجران در مزارشریف شکایت کردند که، عدم اطمینان و نگرانی در مورد تاخیر در نتایج انتخابات و مذاکرات بین طالبان و مذاکره کنندگان امریکایی اساساً بازار را منجمد کرده است.

غلام سخی ۵۰ ساله، یکی دیگر از بافندگان سابق در این کمپ گفت که وی نیز هنگام فرار مجبور شده بود تا کاروبار خود را رها کند.

وی هنگام توضیح کار دستی اش لبخند زد و گفت، «من می خواهم بافندگی کنم؛ دلم برایش تنگ شده است. حالا احساس می کنم بی ارزش هستم.»