کندوز -- اداره حکومتی ولایت کندز در سال ۱۳۹۸ خورشیدی برای افغان هایی که از کشورهای همسایه به ویژه ایران و پاکستان باز می گردند و برای خانواده های معلولین و کشته شده گان جنگ، تاکنون بیش از ۵۰۰ فرصت کار را ایجاد کرده است.
محمد ظاهر عظیمی، رئیس اداره کار و امور اجتماعی کندوز گفت، این افراد آموزش هایی را که توسط حکومت ولایتی در زمینه نجاری، فلزکاری، ترمیم موترسایکل، نلدوانی، ترمیم تیلیفون موبایل، ترمیم کمپیوتر، خیاطی، قالین بافی و گلدوزی انجام شده است، دریافت کرده اند.
عظیمی گفت، «آنها نخست آموزش دیدند و سپس دکان هایی را در نقاط مختلف شهر کندوز باز کردند جایی که آنها در تجارت هایی که آموخته اند کار می کنند.»
وی افزود، حدود ۲۳۰ نفر از کسانی که آموزش را تمام کرده اند زن هستند.
وی گفت، «از برکت تطبیق این پروژه ها، خانواده ها شاهد تغیرات مثبتی در شرایط اقتصادی خود هستند.»
وی گفت، «برنامه های آموزش تخنیکی و حرفه ای ما برای مردان و زنان ۱۸ تا ۴۰ ساله از آغاز این سال خورشیدی با حمایت موسسه همکاری بین المللی جاپان [جایکا]، کمیته دانمارک برای کمک به پناهندگان افغان [داکار] و سرپناه [اداره بین المللی سرپناه برای زندگی] حمایه می شوند.»
عظیمی افزود، «کسانی که وارد بازار کار شده اند می توانند از زندگی مناسبی برخوردار شوند.»
عظیمی با افزودن اینکه اینگونه ابتکارات نقش مهمی را در ایجاد فرصت کاری و کاهش سطح فقر ایفا می کند گفت، «اگر ما آنها را آموزش نمی دادیم و آنها را به بازار کار نمی فرستادیم، آنها شاید معتاد به مواد مخدر می شدند یا به دلیل بیکاری به سرقت و اخاذی مشغول می شدند.»
فقر در گذشته به رشد و گسترش افراطیت در كشور نقش داشته است، زیرا تروریست ها شهروندان آسیب پذیر – به شمول جوانان فقیر را -- به عنوان استخدام شده گان برای اهداف خشن خود هدف قرار داده اند.
خودکفایی اقتصادی
شرکت کنندگان در این برنامه ها می گویند که اکنون می توانند از خانواده های خود حمایت کنند.
نصیراحمد ابراهیم خیل گفت، «من برای یک سال بیکار بودم و هر روز برای یافتن کار روزمزدی به مرکز شهر کندوز می رفتم.»
ابراهیم خیل و خانوادهاش دو سال پیش از ایران به ولایت كندوز بازگشتند.
وی گفت، «من می توانستم یک روز کار پیدا کنم، اما روز دیگر نمی توانستم کار پیدا کنم. زندگی بسیار سختی داشتم.»
ابراهیم خیل گفت، «من طالعمند بودم که در یک دوره شش ماهه آموزش عملی نجاری شرکت کردم و اکنون در جاده سینما در شهر کندوز دوکان دارم و کاری نجاری می کنم. من روزانه ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ افغانی (۶.۵۰ الی ۱۳ دالر) درآمد کسب می کنم، و از زندگی ام راضی هستم.»
حسیب الله انتظار یک باشنده شهر كندوز که ۲۵ ساله دارد، گفت، «من از شش ماه بدینسو به عنوان یک حلبی ساز کار می کنم.»
وی گفت، «پدرم را در یک حمله انتحاری در بندر خان آباد شهر کندوز، جایی که وی دکان داشت، از دست دادم و از آن زمان تاکنون یگانه نان آور خانواده ام می باشم.»
انتظار گفت، «از آنجا که یک برنامه آموزشی شش ماهه حلبی سازی را در این مرکز حرفه ای به پایان رسانده ام، مشغول ساخت انواع چای جوش، بخاری، لوله های دودکش، پتنوس ها و سایر مواد مورد نیاز می باشم.»
وی گفت، وی اکنون امیدوار شده است زیرا می تواند برای خانواده ۵ نفره خود درآمد کسب کند.
عزت الله ۲۸ ساله، شخص دیگری که نجاری را آموخته است گفت، «من اکنون یک متخصص هستم و دو شاگرد [برای آموزش] هم دارم. کاروبار ما در اینجا واقعاً خوب است.»
وی گفت، «نجاری یک کسب پیغمبری است و اگر صلح و امنیت به کشور ما بیاید، تجارت ما شکوفا می شود و فقر و بیکاری وجود نخواهد داشت.»
دریافت جواز کار
ریاست کار و امور اجتماعی کندوز همچنان با توزیع کردن جواز کار در زمینه های مختلف به افراد جوان و تحصیل کرده، در یافتن شغل کمک می کند.
رحمت الله حیات، که سال گذشته با لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی از پوهنتون کندوز فارغ التحصیل شد، گفت که از یک سال بدینسو با یک استخدام کننده خصوصی کار می کند.
حیات گفت، «در ابتدای امسال جواز کار خود را از ریاست کار و امور اجتماعی گرفتم و توانستم درخواست کنم و در برنامه حفاظت از اطفال وظیفه بدست آورم.»
وی گفت، «من به مدت ۱۰ ماه ماهانه ۳۴۰۰۰ افغانی (۴۵۰ دالر) درآمد کسب کرده ام و خوشحالم که از تلاشی که در چهار سال تحصیل کرده ام بهره مند می شوم.»
شریفه فاروقی، کسی که لیسانس در تعلیم و تربیه خود را از پوهنتون کندوز دریافت کرده است گفت، «من به مسلک مقدس تدریس علاقه زیادی داشتم و اکنون به عنوان معلم زبان دری در لیسه دخترانه فاطمة-الزهرا در مرکز شهر کندوز خدمت می کنم. من ۹۰۰۰ افغانی (۱۱۸ دالر) ماهانه معاش می گیرم.»
فاروقی گفت، «از آنجا که حکومت افغانستان برای شهروندان خود فرصت های تحصیلی فراهم کرده است، جوانان از انرژی، قوه درک، ظرفیت و علم خود برای سعادت و منافع مردم و کشورشان استفاده می کنند.»
عظیمی، رئیس کار و امور اجتماعی گفت، در سال خورشیدی ۱۳۹۸ تاکنون با کمک این اداره، حدود ۱۳۵۰ کارمند دارای اسناد مختلف، وظایف متنوعی را در این ولایت پیدا کرده اند.
این اداره با پیدا کردن وظیفه و صدور جواز کار با آنها کمک کرده است.
عظیمی خاطرنشان ساخت، «یکی از خدماتی که وزارت کار و امور اجتماعی ارائه می کند، صدور جواز کار به تمام شهروندانی است که در خدمات ملکی و سکتور خصوصی قصد کار دارند.»
این فرصت ها خوب است اما بسنده نیست حکومت باید تلاش کند که در این عرصه سرمایه گذاری بیشتر بکنند و در همه ولایات نظر به موقعیت جیو ایکانمیک اش فابریات بسازد و تولید داخلی داشته باشد. از یک طرف وابسته گی حکومت به کشور های دیگر چون پاکستان رفع می گردد و از طرف دیگر هم مردم به کار استخدام شود. عامل اصلی نا امنی بیکاری مردم است. فقر و بی کاری در این کشور بیداد می کنند. پولداران در این کشور در عرصه اشتغال زایی میتوانند سرمایه گذاری کنند اما بخاطر یکه آنها با تهدید امنیتی روبرو هستند این کار را نمی کنند. حد اقتل حکومت میتوانند این کار را بکنند و در هر ولایت حدود چهار پنج فابریکه تولیدی مواد اولیه را تاسیس بکند از یک طرف به مردم فرصت کاری ایجاد شده و از طرف هم پول زیاد به خزانه دولت ذخیره می شود. و مردم به افتخار از آن استفاده خواهند کرد که این تولیدات داخلی ما است و در مورد صحی بودن ان نیز مردم اطمینان میداشته باشد.
پاسخ1 دیدگاه