خلیلزاد تبادله زندانیان افغان در میان بحران ویروس کورونا را 'فوری' خواند

واشینگتن -- ایالات متحده چهارشنبه (۲۸ حوت) به حکومت افغان و طالبان فشار آورد تا با برنامه تأخیرشده آزادی زندانیان پیش بروند، و گفتند که بحران ویروس کورونا حالت اضطراری را ایجاد کرده است.

افغانستان تا روز پنجشنبه (۲۹ حوت) دارای ۲۲ مورد تأیید شده بود، اما پیش بینی می شود به ویژه پس از آنكه ایران به طور اجباری هزاران پناهنده و زیارت کننده مبتلا را به افغانستان اعزام كند، و اقدامات حفاظتی بین المللی برای جلوگیری از شیوع این ویروس مرگبار را نقض كند، این تعداد بیشتر خواهد شد.

ایالات متحده به تاریخ ۱۰ حوت با طالبان توافق نامه ای را امضا کرد که در آن خروج نیروها و تقاضای آزادی زندانیان پیش از مذاکرات میان این شورشیان و حکومت افغان ایجاب شد.

زلمی خلیلزاد، مذاکره کننده ایالات متحده که واسطه توافقنامه با طالبان شد گفت، «ایالات متحده می خواهد که آزادی زندانیان هر چه سریعتر در راستای توافقنامه ایالات متحده و طالبان آغاز شود.»

وی در توییتر خود نوشت، «ویروس کورونا آزاد شدن فوری زندانیان را ضروری می سازد؛ زمان هستی است.»

وی گفت، این فاجعه جهانی ایجاب می کند که این دو طرف احتمالاً نیاز به گفتگو در فضای مجازی دارند، اگرچه وی بازهم برای یک نشست رو در رو ابراز امیدواری کرد.

وی پیش از این تقاضا کرده بود که این شورشیان و نمایندگان حکومت در قطر، محل مذاکرات ایالات متحده و طالبان برای یک سال، ملاقات کنند تا در مورد اکمالات معاوضه زندانیان به توافق برسند.

بن بست بین کابل و طالبان

هنوز هم حکومت افغان و طالبان در رابطه با زمانبندی آزادکردن جمعی اعضای زندانی طالب در بن بست قرار دارند.

رئیس جمهور اشرف غنی به تاریخ ۲۱ حوت فرمان آزادی ۵۰۰۰ زندانی طالبان را امضا كرد، که این یک تقاضای اصلی طالبان در توافقنامه طالبان با ایالات متحده برای شروع مذاكرات صلح رو در رو با حکومت افغان بوده است.

طالبان تقاضا داشتند که قبل از شروع مذاکرات، همه آنها یکباره آزاد شوند، در حالی که کابل قصد داشت آنها را در مراحل آزاد کند، البته این امر مشروط بر رفتار خوب طالبان بود.

حکومت افغان کاهش خشونت از طرف طالبان، ضمانتی مبنی بر بازنگشتن جنگجویان آزاد شده به میدان جنگ و شروع مذاکرات مستقیم صلح را به عنوان شرایط آزادی زندانیان تقاضا کرد.

از آنجا که طالبان شروط مندرج در فرمان غنی را رد کردند، حکومت افغان همانطور که در ابتدا قصد داشت به عنوان یک رفتار حسن نیت دسته اولیه ۱۵۰۰ عضو طالبان را آزاد کند، هرگز این کار را انجام نداده است.

هردو طرف هنوز هم بالای این مسئله در بن بست قرار دارند.

با شروع شدن مذاکرات مستقیم صلح بین حکومت و هیئت طالبان، ۳۵۰۰ زندانی باقیمانده هر دو هفته بعد در دسته های ۵۰۰ زندانی آزاد خواهند شد -- مشروط بر اینکه سطح خشونت به اندازه قابل توجهی کاهش یابد.

اما طالبان با این روش مخالفت کرده اند و خواستار آزادی تمام ۵۰۰۰ زندانی به طور هم زمان قبل از شروع هرگونه گفتگوهای بین الافغانی هستند.

در نتیجه، حکومت روند آزاد کردن را به تأخیر انداخت و گفت که کابل برای بررسی هویت زندانیان به زمان نیاز دارد.

بر اساس این توافق، طالبان ۱۰۰۰ زندانی را آزاد خواهند کرد.

خلیلزاد گفت، طالبانی، که از خشونت علیه حکومت خودداری نکرده اند، با خواست اصلی حکومت موافقت کردند که این جنگجویان آزاد شده به جنگ برنگردند.

وی گفت، «طالبان تعهد کرده اند كه زندانیان آزاد شده به تعهدات انجام شده در توافقنامه صلح عمل كنند و به میدان جنگ بازنگردند. نقض این تعهد روند صلح را به چالش خواهد کشید.»