حقوق بشر

تهران از اینکه نیروهای رژیم ایرانی مهاجرین افغان را غرق کردند، به انکار کردن همچنان ادامه می دهد

گزارش از عمر

در این تصویر تعدادی از باشنده گان هرات در غرب افغانستان به تاریخ ۲۸ ثور ۱۳۹۹ دیده می شوند که، در اعتراض در مقابل دفتر سازمان ملل متحد در ولسوالی گذره، از ملل متحد و سازمان های حقوق بشر خواستند که در مورد حادثه غرق شدن مهاجرین افغان که توسط مرزبانان ایرانی صورت گرفته است، به طور جدی تحقیق کنند. [عمر]

هرات -- تهران همچنان به انکار از دخالت ارتش در لت و کوب و غرق شدن کارگران مهاجر افغان در اواسط ماه ثور، ادامه می دهد و تاکنون از رسیدگی به این موضوع با حکومت افغان خودداری کرده است.

پس از چند هفته انکار و تأخیر، یک هیئت ایرانی به روز سه‌ شنبه (۶ جوزا) وارد کابل شد تا با محمد حنیف اتمر وزیر امور خارجه این کشور دیدار کند.

هیئت ایرانی گفتند که آنها یافته های افغانستان در مورد این حادثه را دریافت کرده اند و آنها نیز در این مورد تحقیق خواهند کرد. جزئیات دیگری در مورد این دیدار داده نشده است.

به گفته افراد نجات یافته و شاهدان عینی، مرزبانان ایرانی ۵۷ کارگر افغان را پس از لت و کوب و شکنجه، به تاریخ ۱۲ ثور، به دریای هریرود در ولایت هرات انداختند.

در تصویر تعدادی از باشنده گان هرات به تاریخ ۲۸ ثور دیده می شوند که، در اعتراض در مقابل دفتر سازمان ملل متحد در ولسوالی گذره، ولایت هرات، از ملل متحد و سازمان های حقوق بشر می خواهند که در مورد حادثه غرق شدن مهاجرین افغان که توسط مرزبانان ایرانی صورت گرفته است، به طور جدی تحقیق کنند. [عمر]

در تصویر تعدادی از باشنده گان هرات به تاریخ ۲۸ ثور دیده می شوند که، در اعتراض در مقابل دفتر سازمان ملل متحد در ولسوالی گذره، ولایت هرات، از ملل متحد و سازمان های حقوق بشر می خواهند که در مورد حادثه غرق شدن مهاجرین افغان که توسط مرزبانان ایرانی صورت گرفته است، به طور جدی تحقیق کنند. [عمر]

در این تصویر یک باشنده معلول ولایت هرات دیده می شود که، در جریان یک اعتراض ضد ایرانی به تاریخ ۲۸ ثور، لوحه ای را در دست دارد که در آن نوشته شده است: «اگر مهاجرت را انتخاب کنیم، در راه کشته می شویم؛ اگر در کشور بمانیم، به دست تروریست ها کشته می شویم، کجا برویم؟» [عمر]

در این تصویر یک باشنده معلول ولایت هرات دیده می شود که، در جریان یک اعتراض ضد ایرانی به تاریخ ۲۸ ثور، لوحه ای را در دست دارد که در آن نوشته شده است: «اگر مهاجرت را انتخاب کنیم، در راه کشته می شویم؛ اگر در کشور بمانیم، به دست تروریست ها کشته می شویم، کجا برویم؟» [عمر]

مقامات افغان ۱۸ جسد را کشف کردند، در حالیکه شش مهاجر هنوز مفقود هستند و مرده تخمین شده اند.

عبدالغنی نوری، ولسوال ولسوالی گلران، ولایت هرات، که با ایران هم مرز است، به ای اف پی گفت، «بر اساس روایات کسان نجات یافته و نشان های روی اجساد قربانیان، آنها نخست از طرف نگهبانان مرزی ایران با کیبل های سیم شلاق خورده و بعداً با زور اسلحه مجبور شدند خود را به دریا بیاندازند.»

یک جنایت شرم آور و نابخشودنی

کاخ ریاست جمهوری افغانستان به تاریخ ۱۷ ثور این واقعه را «جنایتی غیرقابل بخشش» خواند و تعهد کرد که تحقیقات کامل در مورد این موضوع انجام دهد.

گران هیواد، سخنگوی وزارت خارجه افغانستان در یک مصاحبه ثبت شده که به تاریخ ۲۸ ثور با رسانه ها شریک شده است گفت، تهران هنوز یافته های کمیته تحقیقات افغانستان را نپذیرفته است و از اینکه نیروهای نظامی آن کشور در مجبورساختن کارگران مهاجر افغان دخیل بودند که خودشان را به دریا بیاندازند، انکار کرده است.

وی گفت، «کمیته تحقیقاتی افغانستان تحقیقاتی را در محل حادثه انجام داد و تمام مدارک و اسناد را به همراه شناسایی قربانیان مستند ساخت و آنها یافته های خود را با رهبران حکومت افغان در میان گذاشتند.»

وی گفت که کمیته های تحقیقاتی هر دو کشور تحقیقات انجام داده اند.

هیواد گفت، «کمیته افغانستان اسناد و مدارک خود را با طرف ایرانی به اشتراک گذاشته است، اما متأسفانه آنها از طرف ایرانی مورد قبول قرار نگرفتند.»

عبدالستار حسینی، یک عضو کمیته تحقیقاتی افغان و ولسی جرگه گفت، شرم آور است که حکومت ایران مسئولیت را قبول نمی کند.

وی گفت، «نیروهای مرزی ایران قصداً کارگران افغان را در دریا انداختند که هیچ کس نمی تواند آن را انکار کند.»

وی گفت، «کمیته تحقیقاتی مدارکی را که دخالت نیروهای ایرانی در غرق شدن کارگران افغان را نشان می دهد، در دست دارد که آنها با طرف ایرانی به اشتراک گذاشتند.»

خواست ها از ملل متحد برای انجام دادن تحقیقات

صدها نفر از باشنده گان هرات در اعتراض به این حادثه چندین تظاهرات را برگزار کرده اند.

باشنده گان هرات به تاریخ ۲۸ ثور در مقابل دفتر ملل متحد در ولسوالی گذره اعتراض کردند، و از ملل متحد و سازمان های حقوق بشر خواستند که راجع به این جرم تحقیق کنند.

وکیل احمد نیکزاد، یک باشنده شهر هرات گفت، «نیروهای ایرانی با انداختن این کارگران به دریا، مرتکب جرم بزرگی شده اند. ما از سازمان ملل متحد می خواهیم كه به این واقعه رسیدگی كند.»

محمد ناصر ولی زاده، یکی از باشنده گان شهر هرات گفت، رژیم ایران بی شرمانه از دخالت آنها در کشتن این کارگران انکار می کند.

وی گفت، این معترضین می خواهند که سازمان ملل متحد، به عنوان یک جناح بی طرف، تحقیقاتی را برای بررسی دقیق این حادثه انجام دهد.

وی گفت، «این حادثه یک فاجعه انسانی است. این کارگران بی گناه و بی دفاع به [ایران] رفته بودند تا در آنجا کار کنند و درآمد ناچیزی کسب کنند [تا بتوانند خانواده های خود را تغذیه کنند]، اما [نیروهای مرزی ایران] آنها را شکنجه کردند و آنها را به دریا انداختند.»

عبد القادر جمشیدی نیکزاد، یک باشنده شهر هرات گفت، «حکومت ایران باید به خاطر کشتن کارگران افغان پاسخگو باشد و ما از سازمان ملل متحد می خواهیم که بر حکومت ایران فشار وارد کند تا حقیقت را بپذیرد.»

پیش از این، بیش از ۲۰۰ نفر معترضین به شمول جوانان، زنان و فعالان جامعه مدنی، به تاریخ ۲۲ ثور در مقابل قونسلگری ایران در شهر هرات تظاهرات کردند.

آنها شعارهایی علیه حکومت ایران سر دادند و این رژیم را به جنایات علیه بشریت متهم کردند. ده ها معترض همچنان در مقابل سفارت ایران در کابل تظاهرات کردند.

به دنبال عذرخواهی و جبران خسارت

بر اساس گزارش بی بی سی فارسی، شهروندان ایرانی در اعتراض به این حادثه در کنار افغان ها ایستاده اند.

حدود ۲۵۰ نفر ایرانیان، به شمول استادان پوهنتون و فعالان جامعه مدنی، سیاسی و حقوق بشر، در یک اعلامیه مشترک به تاریخ ۲۷ ثور، غرق شدن کارگران افغان توسط نیروهای مرزی ایران را شرم آور خواندند.

در این اعلامیه آمده است، «این تأسف آور است که ظلم هایی که مرتباً علیه کارگران کرد ایرانی در مرز غربی کشور ما انجام می شود، این بار پناهجویان فقیر افغان را در مرزهای شرقی ما هدف قرار داده اند.»

در این اعلامیه همچنان آمده است، «ما، که در زیر امضا کردیم، می خواهیم كه حکومت ایران از خانواده های قربانیان، حکومت افغان و مردم آن کشور عذرخواهی رسمی كند. ما همچنان خواستار همکاری کامل [حکومت ایران] در آشکار ساختن همه جوانب این جنایت، پیدا کردن بقیه اجساد کشته شدگان، پرداخت غرامت به خانواده های قربانیان، مجازات مجرمین و جلوگیری از تکرار چنین فاجعه هستیم.»

محمد رفیق شهیر، یک کارشناس امور سیاسی در شهر هرات، خواستار مجازات عاملین این جنایت و جبران خسارت به قربانیان شد.

وی گفت، «ایران نباید این واقعه را پنهان کند و از حقوق این کارگران چشم پوشی کند. این یک جنایت فجیع است که نباید نادیده گرفته شود.»

وی گفت، «حکومت افغان باید از حقوق شهروندان خود دفاع کند و اجازه ندهد که کشور همسایه این موارد را پنهان کند. علاوه بر مجازات عاملین این جنایت، باید به خانواده های قربانیان نیز غرامت پرداخت شود.»

به گفته هیواد» سخنگوی وزارت خارجه، حکومت افغان در نقش خود به قربانیان و خانواده های آنها جبران خسارت را فراهم می کند.

وی گفت، «حکومت افغان برای هر یک از خانواده های قربانیان یک نمره رهایشی و ۱۰۰ هزار افغانی (۱۳۰۵ دالر) فراهم کرده است. هر یک از کسانی که نجات یافته اند، ۵۰ هزار افغانی (۶۵۲ دالر) و همچنان در پیداکردن شغل کمک دریافت کرده اند.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

2 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

در این هیچ جای شکی نیست که کشور ایران و پاسبانان آن کشور در حق مردم مظلوم افغانستان بسیار ظلم را مرتکب شده اند و آنها را به در دریا انداختند و به قتل رساندند اما حکومت ایران هر گز قبول نخواهند کرد که ارش آن کشور این کار را انجام داند و حکومت افغانستان هم نخواهند توانیست که از کشور ایران انتقام بگیرند اگر در کابل حکومتی وجود میداشت فوراً روابط دیپلوماتیک اش را با ایران قطع می کرد و همه مهاجرین را از آن کشور خارج می ساخت و مرز هایش را با کشور ایران می بند و به هیچ افغان اجازه نمی داد که وارد آن کشور شود. افغان های بیچاره در طول چهل سال در کشور ایران کار های خیلی شاقه را انجام دادند و در کار های ساختمانی همین افغانها بودن که کار می کردند و افغانها در آبادی ایران نقش بسازای داشتند. اگر کشور دیگری می بودند از افغان ها بخاطر کار های که در ایران انجام داند سپاس گزاری و تشکری می کرد، اما این کشور بجای تشکری آنها را هر رزو به بی رحمانه به قتل می رسانند. حکومت ایران از مجبوریت های مهاجرین افغان سوء استفاده کرده آنها را به جنگ به سوریه، عراغق و یمن می فرستند و آنها بخاطری منافع ایران در این کشور ها می جنگند و جای های شان را در آنجام از دست می دهند. هزار ها تن از افغان را ایران در کشور های عربی به قتل رسانده و خانواده های شان بی سر پرست باقی مانده و زن های شان بیوه شدند و کودکان شان یتیم گریده اند. و آنها اکنون بار دوش حکومت افغانستان هستند و مرد هر روز حکومت افغانستان را مقصر میدانند که حکومت نتوانیسته که برای فقر و گرسنگی در این کشور کار کنند و تیم های به جا مانده از جنگ را کمک کنند. دولت ایران همچنا در تلاش است تا توافقنامه صلح امریکا با طالبان نتیجه ندهند و حکومت با طالبان صلح نکند.

پاسخ

اگرچه پاکستان از چهار دهه ی گذشته بدینسو به تروریست ها آموزش می دهد و آنها را بخاطر کشتن مردم و نابودی افغانستان به افغانستان می فرستد، اما پیمان راهبردی و امنیتی بین افغانستان و امریکا حکومت افغانستان را در مقابل پاکستان کمک نکرد. اکنون امریکا باید به حکومت افغانستان اسلحه بدهد تا این کشور بتواند مراکز استراتژیک ایران را هدف قرار دهد و رژیم مستبد فعلی آن کشور را که خون مردم افغانستان را ریخته است نابود کند. نکته دیگر این است که امریکایی ها نباید کمک های ارتش و استخبارات پاکستان با تروریست ها و آموزش هایی که به آنها دادند را فراموش کنند و آنها باید تحریم هایی را بالای پاکستان وضع کنند تا کشور جعلی که تحت نام پاکستان ساخته شده است بین چهار قوم پنجابی، پشتون، بلوچ و سندی تقسیم شود و سرطان فعلی (نظام کنونی پاکستان) از روی زمین برداشته شود.

پاسخ