جامعه بین المللی در مورد صداقت طالبان در گفتگوهای صلح شک دارد

دوحه -- بیشتر از ده مأموریت دیپلوماتیک در افغانستان به روز دوشنبه (۲۸ سرطان) خواستار «پایان فوری» تهاجم نظامی طالبان شدند و گفتند که این تهاجم در تضاد با ادعاهایی است که گویا جنگجویان خواهان حل و فصل مذاکره شده برای پایان دادن به درگیری هستند.

این اعلامیه که توسط مقامات ایالات متحده، اتحادیه اروپا و بیشتر از ده مأموریت دیگر در کابل امضا شده است، پس از یک دور دیگر گفتگو های بی نتیجه در قطر صورت گرفت که در آغاز این هفته میان حکومت افغانستان و طالبان برگزار شدند و بسیاری امیدوار بودند که این گفتگوها روند متوقف شده صلح را سرعت خواهد بخشید.

در اعلامیه آمده است، «تهاجم طالبان با ادعای آنها مبنی بر حمایت کردن از توافق مذاکره شده، مستقیماً در تضاد است.»

در اعلامیه همچنان آمده است، «این تهاجم به شمول ادامه قتل های هدفی، بیجاشدن مردم ملکی، چپاول و سوزاندن ساختمان ها، تخریب زیربنا های حیاتی و آسیب رساندن به شبکه های مخابراتی، باعث کشته شدن افغان های بی گناه شده است.»

ماه هاست که هر دو طرف در دوحه گاه گاهی با هم دیدار می کنند اما مؤفقیت ناچیزی داشته اند. در حالیکه طالبان تهاجم وحشیانه ای را آغاز کردند و نیروهای خارجی خروج نهایی خود را آغاز کرده اند که قرار است تا اوایل ماه سنبله تکمیل شود، به نظر می رسد که هر نوع دستاورد قابل توجهی معنای خود را از دست داده است.

اعلامیه مشترکی که به شام یکشنبه منتشر شد، بیشتر از اینکه آنها در مورد لزوم دستیابی به یک «راه حل عادلانه» و در مورد یک ملاقات دوباره توافق کرده بودند، چیزی بیشتری ذکر نکرده است.

حتی در حالیکه این تحریک افراط گرایی اسلامی به حملات خود در سراسر افغانستان ادامه می دهد، ملا هبت الله آخوندزاده رهبر بزرگ طالبان در جریان این جلسه در دوحه اعلامیه خودش را منتشر کرد و گفت که وی «به یک توافق سیاسی» به شدت ترجیح می دهد.

علی رغم اینکه اعلامیه هبت الله چندین روز قبل از رخصتی های عید الاضحی منتشر شد که قرار است به روز دوشنبه آغاز شوند، به هیچ خواسته رسمی برای آتش بس اشاره ای نکرده است.

طالبان طی سال های گذشته با یک سلسله آتش بس های کوتاه در روز رخصتی های اسلامی موافقت کرده اند که در ابتدا برای کاهش بیشتر خشونت امیدها را برانگیخته بودند.

با این حال، این گروه به دلیل استفاده از آتش بس های مؤقت برای تأمین مجدد و تقویت جنگجویان خود که آنها را قادر ساخته تا پس از پایان آتش بس حملات خود را آغاز کنند، مورد انتقاد قرار گرفته است.

ظلم

به نظر می رسد که طالبان تحت یک سلسله مراتب مؤثر فرماندهی فعالیت می کنند و علی رغم شایعات در مورد شکاف ها در رهبری آنها، کمپاین های نظامی پیچیده ای را انجام می دهند.

اما هنوز سؤالاتی در مورد این باقی مانده است که رهبران طالبان بر فرماندهان ساحوی خود چقدر کنترل دارند و اینکه آیا آنها می توانند فرماندهان را قناعت دهند که اگر یک توافقنامه احتمالی امضا شود آن را رعایت کنند.

طالبان به جای اینکه تعهد خود به صلح و انکشاف را نشان دهند، آنها صدها ولسوالی دوردست و گذرگاه های مهم مرزی را تصرف کرده اند.

در مناطقی که طالبان جدیداً تحت کنترل خود درآورده اند، شورشیان اقدامات ظالمانه ای را تطبیق می کنند که خاطرات حکومت سختگیرانه آنها از ۱۳۷۵ الی ۱۳۸۰ را تازه می کنند.

چند روز پس از آنکه طالبان یک ولسوالی دورافتاده را در ولایت کندز تصرف کردند، آنها اولین دستور خود را به شکل یک نامه به امام محلی صادر کردند.

صفت الله ۲۵ ساله یک باشنده ولسوالی کلفگان گفت، این دستور زنان را از ترک خانه هایشان بدون یک مرد محرم و مردان را از تراشیدن ریش و سگریت کشیدن منع کرده، و هشدار داده است که با هر کسی که این قوانین را نقض کند «برخورد جدی صورت خواهد گرفت».

به گفته باشندگان محلی، طالبان همچنان بزرگان محلی را مجبور ساخته تا لیست های زنان جوان را تهیه کنند که با جنگجویان این گروه ازدواج کنند.

در عین حال، سخنگوی نیروهای امنیتی افغان بدون مشخص کردن زمان این عملیات ها گفت که نیروهای طرفدار حکومت ۲۴۴ عملیات را انجام داده اند و ۹۶۷ نفر جنگجویان دشمن را به شمول فرماندهان مهم آنها کشته اند.

اجمل عمر شینواری به روز یکشنبه گفت، «ما تاکنون ۲۴ ولسوالی را پس گرفته ایم؛ هدف ما این است که همه قلمرو ها را پس بگیریم... ما برای دفاع از کشور خود آماده هستیم.»