اقتصاد

پس از تصرف گذرگاه مرزی پاکستان از سوی طالبان هزینه های حمل و نقل افزایش یافت

گزارش از سلام تايمز و ای اف پی

رانندگان موترلاری ها به تاریخ ۵ اسد آماده می شوند تا به سوی گذرگاه مرزی میان ویش در افغانستان و چمن در پاکستان سفر خود را آغاز کنند. [اصغر اچکزی/ای اف پی]

رانندگان موترلاری ها به تاریخ ۵ اسد آماده می شوند تا به سوی گذرگاه مرزی میان ویش در افغانستان و چمن در پاکستان سفر خود را آغاز کنند. [اصغر اچکزی/ای اف پی]

چمن، پاکستان -- با تصرف شدن یک مرکز گمرکی مهم در مرز میان افغانستان و پاکستان از سوی طالبان هزینه حمل و نقل افزایش یافته است، با اینکه شورشیان و مسؤلین حکومتی به طور جداگانه از تاجران مالیات می گیرند و راهزنان رشوت می خواهند تا اجازه دهند که اجناس به طور مصؤن عبور کنند.

روزانه هزاران وسیله نقلیه از منطقه چمن ایالت بلوچستان پاکستان، به منطقه ویش ولسوالی اسپین بولدک ولایت قندهار، به طرف افغانستان عبور می کنند و اجناس را به شهر قندهار حمل می کنند.

آنها در حین بازگشت معمولاً محصولات زراعتی را به بازارها یا بنادر پاکستان حمل می کنند.

این تجارت که ارزش سالانه آن به صدها میلیون دالر می رسد، در ماه سرطان پس از آن متوقف شد که طالبان این شهرک مرزی خاک آلود را تصرف کردند، اما هفته گذشته ظاهراً تحت تسلط طالبان از سر گرفته شد.

آنها از اواسط ماه ثور بدینسو پس از آغازکردن یک سلسله حملات با استفاده جویی از مراحل پایانی خروج نیروهای خارجی، بخش وسیعی از کشور را تصرف کردند.

در حالیکه آنها هنوزهیچ مرکز کدام ولایت را به تصرف خود در نیاورده اند، اما تعدادی از مراکز مرزی مهم با ایران، تاجیکستان، ترکمنستان و پاکستان را تصرف کرده اند که از گمرکات اجناسی که وارد این کشور محصور در خشکی می شوند، درآمد حیاتی را تأمین می کنند.

هدایت الله خان یک راننده موترلاری در چمن به ای اف پی گفت، «ما در قندهار انگور را بارگیری کردیم، و ما در مسیر راه حداقل سه بار مورد اخاذی قرار گرفتیم.»

وی گفت، «آنها گاهی اوقات ۳۰۰۰ روپیه (۲۰ دالر)، جایی دیگر ۲۰۰۰ روپیه و در بعضی نقاط دیگر ۱۰۰۰ روپیه می گیرند.»

بی نظمی و سردرگمی

رانندگان موترلاری که هفته گذشته در چمن مصاحبه شدند، از بی نظمی و سردرگمی در طرف افغانستان حکایت کردند.

عمران کاکر معاون اتاق تجارت و صنایع مشترک میان پاکستان و افغانستان، یک مثال از موترلاری را داد که رخت ها را از کراچی به قندهار حمل می کند.

طالبان مبلغ ۱۵۰۰۰۰ روپیه (حدود ۱۰۰۰ دالر) را به عنوان گمرک در اسپین بولدک از راننده اخاذی کردند، اما وقتی این موتر به قندهار رسید، مقامات حکومتی نیز منتظر بودند.

کاکر گفت، «ما مجبور بودیم که حتی محصول گمرکی بیشتری را بپردازیم زیرا آنها پرداخت های انجام شده به طالبان را نمی پذیرند.»

این صحنه ها خاطرات افغانستان در زمان جنگ داخلی وحشیانه در دهه ۱۳۷۰ را تازه می کرد، زمانیکه گروه های گوناگون جنگجوی بخش های بزرگی از مسیرهای تجارتی را گرفته بودند و از سرک ها به دل خود استفاده می کردند، از رانندگان و باشندگان اخاذی می کردند.

صدها عراده موترلاری به روز چهارشنبه گذشته (۶ اسد) در مرز طرف پاکستان صف کشیده و منتظر اجازه عبور بودند.

هفته گذشته در این دشت خاکی که در پس زمینه خود تپه های ناهموار دارد، رانندگان و شاگردان «کلینران» قبل از سفر وسایل نقلیه خود را ترمیم کردند.

در حالیکه فاصله فقط ۱۰۰ کیلومتر است، اما سفر پرخطر است.

حفظ و مراقبت از وسایل نقلیه و سرک ها در افغانستان بسیار ضعیف انجام می شود، پوسته های پولیس و اردو معمولاً از هر راننده «پول چای» یا بیشتر می خواهند، و راهزنان نیز در کمین می باشند تا اجناس را بدزدند و یا برای عبور مصؤن پول بخواهند.

با این حال، تاجران و رانندگان می گویند که جز ادامه دادن به کاروبار موترلاری، چاره دیگری ندارند.

عبدالرزاق یک راننده ای که چوچه های مرغ را به قندهار انتقال می دهدگفت، «جنگ جریان دارد؛ ما این را می دانیم اما هیچ راه دیگری نداریم.»

وی گفت، «حمل و نقل اجناس برای ما یگانه راهی است تا خانواده هایمان را سیر کنیم.»

پروژه های انکشافی

حکومت افغانستان در پاسخ به ایدیولوژی وحشیانه طالبان و حملات مداوم آنها بالای معیشت های شهروندان، یک سلسله وسیعی از پروژه ها را که برای میلیون ها نفر منفعت خواهند داشت، راه اندازی می کند.

دواخان مینه پال سخنگوی حکومت در ماه ثور به سلام تایمز گفت، طالبان به زیربناهای عامه به ارزش بیشتر از یک میلیارد دالر آسیب رسانده اند.

وی گفت، آنها از آغاز سال جاری خورشیدی پل ها، سرک ها و سایر پروژه های زیربنایی را در نقاط مختلف کشور منفجر کردند.

وی افزود، آنها همچنان به سیستم های آبیاری آسیب رسانده، زیربنا ها را به شدت تخریب کرده و در بیشتر از ۲۰۰۰ خانه بمب ها را جاگزاری کرده اند.

حکومت از آغاز سال جاری خورشیدی، ده ها پروژه عامه را افتتاح کرده است.

افتتاح بند کمال خان و آغاز کار تعدادی از بندهای دیگر از جمله پروژه های بزرگی بوده که افغان ها به طور گسترده از آنها استقبال کرده اند.

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

1 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

من فکر می گردم کا طالبان حکومت را تصرف کند رشوت گرفتن و رشوت دادن ختم می شود اما فکر من درست نبود طالبان هم رشوت گفتن را شروع گردند . اکثر ریس های وزارت خانه ها خانه خریداری می کنند اما به نام های خود شان نمی کنند خودشان دوستور می دهید به یکی از اقارب شان که خانه برای من خریدار ی کند . کارمندان حکومت جمهوریت اگر بلند منزالشان را می فروشند کارمندان حکومت امارت خریداری می کنند . فرق بین کارمندان جمهوریت و کارمندان امارت چی است ؟ کارمندان حکومت جمهوریت خودش تقاضای رشوت می‌کرد دربدل کار انجام دادن و کارمندان امارت خود شان تقاضای رشوت گرفتن را نمی کند به دست کمشن کاران رشوت را اخذ می کند . یک خوبی که در کارمندان حکومت جمهوریت بود به انسانیت احترام داشتن اما اینها هیچ به انسان احترام ندارند خصوصان که کمی با نظافت باشی و یا هم ریش نداشته باشی . در جکومت طالبان هم روز به روز رشوت گرفتن عام شده می رود .

پاسخ