قحطی و ترس دامنگیر مردم در دره باستانی بامیان میباشد

بامیان -- باوجودیکه انها مدت زیاد را بدون نان مکلف سپری کرده اند، اما پس از تصرف دره بامیان توسط طالبان، زنده گی شان را بدتر از گذشته درترس و گرسنگی در مغاره های کوه سپری میکنند.

این دره زیبا که یکی از بخش های دیدنی در افغانستان بشمار میرود، اکنون شاهد زندگی کردن صد ها فامیل در مغاره های کوه های ان، طوریکه بودایان در قرن پنجم زندگی میکردند، میباشد.

این محل یکی از فقیر ترین محلات در این کشور میباشد و با به قدرت رسیدن دوباره طالبان درماه اسد،قطع کمکهای بین المللیو افزایش سرسام اور مواد غذایی و همچنان میزان بلند بیکاری،‌ وضعیت در اینجا بدتر از گذشته گزارش داده شده است.

انان در چند کیلومتری مجسمه بودا، که زمانی در انجا موجود بود، اما دو دهد قبل توسط گروه اسلامی توسط مایناز بین رفت، زندگی میکنند.

فاطمه گفت مغاره او یک ونیم سال قبل در اثر ریزش باران شدید قسما تخریب گردید و چاره دیگر به این زن ۵۵ ساله و سه عضو خانواده اش نمانده بجز از اینکه در گوشه این مغاره ویرانه که در حدود ۶ متر مربع میباشد، زندگی را پیش ببرند.

او که نیم صورت خود را با چادر پوشانیده بود، گفت: «چیزی برای خوردن امشب نداریم. عنقریب زمستان میاید. هیچ چیزی برای گرم کردن ندرایم.»

«بدبختانه در شرایط خیلی دشوار و نامساعد زندگی بسر میبریم.»

دست خالی برگشتم

کارگران روزمزد و کسبه کار دیگر نمیتوانند مانند گذشته اندکی پول را غرض تهیه یک لقمه نان بدست بیاورند.

صرف محصولات کچالو، یگانه محصول زراعتی این منطقه که در ارتفای ۲۵۰۰ متر قرار دارد، مانند گذشته در اینجا وجود دارد.

محرم ۴۲ ساله که پیشه خشت زنی دارد گفت: «روزانه به بازار شهر بامیان میروم ولی دست خالی برمیگردم.»

«زمانیکه کارمیکردم، روزانه ۳۰۰ افغانی (۳،۳ دالر) بدست می اوردم.»

در حال حاضر انان فقط و فقط با روان کردن اطفال شان برای جمع اوری حاصلات کچالو زندگی خویشرا پیش میبرند.

«دهاقین اطفال مرا چند دانه کچالو در بدل معاش میدهند،» محرم گفت و علاوه نمود «در پهلوی کم نان خشک این همه چیز است که ما داریم.»

«اما پس از ده روز زمان حاصلات تمام خواهد و ممکن است گرسنه گی دامن گیر همه شده سبب از بین بردن مردم شود.»

اکثریت مردم در این منطقه هزاره بوده پیرو مذهب شیعه میباشند که درطی سالینان متمادی در انزوا بسر برده ومحکوم گردیده اند.

به قدرت رسیدن طالبان، که اهل تسنن افراطی هستند، نگرانی ها در میان شان را بیشتر از پیش بمیان اورده است.

امینه ۴۰ ساله که مادر ۵ فرزند است گفت: «وضعیت کنونی واقعا وحشتناک است.»

«اما فکر میکنم انان تا حال اینجا نیامده اند وشاید هم اینجا هیچگاه نه یایند.»

آمنه پرده ورودی مغاره خود را باز کرد تا سکویی حک شده در سنگ با دو بالشت ، فرش نخ دار و منقل چوبی که سقف را با لایه ضخیم دوده پوشانده بود، نشان دهد.

در کنج مغاره شان بسته های کچالو که یگانه غدایی این فامیل بود، دیده میشد.

او گفت، «چوب سوخت خیلی قیمت است.»

انان هیچگاه از نعمت برق برخوردار نشده و برای اوردن اب باید سه بار در هر روز به یکی از دریاهای دورتر از مغاره اش رفت و امد کند.

صفی الله اریا، ۲۵ ساله، و معاون شواری محلی گفت، وضعیت در اینجا خیلی دشوار است.

او گفت، «مردم در اینجا خیلی غریب و نادار هستند.»

«مردم در اینجا فقط ۱۰۰ الی ۲۰۰ افغانی (۱،۱۱-۲،۲۲ دالر) در یک روز بدست اورده میتوانند، اما در شش هفته اخیر پس از به قدرت رسیدن طالبان، انان هیچ عایدی بدست نیاورده اند.»

او گفت اکثریت مردم صرف یک وقت نان یعنی کچالو را با نان خشک میخورد.

اریا افزود که هیچ کدام نهاد خیریه به منطقه شان نیامده است و مسوولین محلی در بامیان نیز به تقاضای شان تا اکنون جواب نداده اند.

«با فراه رسیدن سرمای زمستان، ممکن است افراد ضعیف و ناتوان بمیرند.»

مسوولیت طالبان

تنها باشندگان بامیان نیستند که در معرض خطر قرار دارند.

افغانستان با فراه رسیدن زمستان «در معرض خطر احتمالی قحطی قرار داشته » و ممکن است فراهم اوری خدمات اولیه با به قدرت رسیدن دوباره طالبان متاثر گردد، این مطلب را نتالیا کانم،‌ رییس صندوق جمعیت سازمان ملل متحد طی یک مصاحبه به خبرگذاری ای اف پی ابراز نمود.

کانم بتاریخ ۳ میزان گفت، «این جای مبالغه نیست که اگر بگویم» که حد احل سه حصه مردم افغانستان از جمله ۳۸ میلیون نفوس در معرض خطر «جدی قحطی» قرار دارند.

او گفت، زمستان شدید پیشرو مشکلات زیاد را در رستای انتقال مواد به مناطق صعب العبور و همچنان شیوع ویروس کرونا وضعیت را بیشتر از پیش پیچده تر ساخته است.

در حالیکه کانم در دفتر مرکزی صندوق جمعیت سازمان ملل متحد در شهر نیویارک با ای اف پی صحبت میکرد گفت، «نگرانی های فراوان در راستای چگونگی ارایه خدمات صحی و یک لقمه نان را که مردم نمیداند از کجا بدست بیاورند، وجود دارد.»

فیض محمد احراری، یک تحلیل گر مسایل سیاسی در شهر فیروز کوه مرکز ولایت غور گفت، بعد از این، طالبان منحیث مسوولین دولتی، باید زمینه کار را فراهم و به مشکلات مردم بصورت مسولانه رسیدگی نمایند.

او افزود، «در صورتیکه طالبان نتوانند روابط شان را با جهان عادی ساخته و تداوم کمکهای بین المللی را برای افغانها میسر سازند، این کشور بسوی وضعیت دشوار رفته و با فاجعه انسانی روبرو خواهد شد.»

او همچنان گفت، بیکاری و فقر در حال حاضر در افغانستان روبه افزایش است و این خطر باید جدی گرفته شده به ان رسیدگی صورت گیرد.