بیشتر از ۱۰۰ تن نوازنده از ترس طالبان از افغانستان فرار نموده اند.

سیدنی - موسس و رییس انستیتوت ملی موسیقی افغانستان به ای اف پی گفت که بیشتر از ۱۰۰ متعلم و اموزگار این انستیتوت پس از به قدرت رسیدن طالبانِ، توسط یک طیاره ویژه به خارج از افغانستان انتقال داده شدند.

احمد سرمست گفت، بدلیل نگرانی ها که ممکن امارت اسلامی طالبان موسیقی را دوباره منع کند، مجموعا ۱۰۱ عضو بهترین موسسه مسلکی یعنی انستیتوت موسیقی افغانستان عصر روز یکشنبه (۱۱ میزان) به دوحه رسیدند.

اقای سرمست، بنیانگذار انستیتوت ملی موسیقی افغانستان، که اکنون در شهر ملبرن استرالیا زندگی می کند گفت، این گروه که حدود نیمی از آنها زنان و دختران هستند، به حمابت کشور پرتگال میخواهند به آنجا بروند.

او گفت، تا آخرین لحظه باور نداشت که عملیات انتقال بصورت موفقانه انجام یابد.

سرمست گفت، با کمک سفارت قطر در کابل، نوازندگان در گروه های کوچک به میدان هوای شهر منتقل شدند.

در اولین مانع، نظامیان طالب در میدان هوای کابل ویزه آنها را زیر سوال بردند، اما خوشبختانه مقامات سفارت قطر مشکل را حل نمودند.

سپس به دختران و خانم ها گفته شد که انان نمی توانند با «پاسپورت خدمت» موقتی خویش، که معمولاً برای کارمندان دولتی صادر می شود، کشور را ترک کنند.

«زمان اشکهای زیاد»

سرمست گفت، «درک من این است که اصل موضوع مربوط به نوع پاسپورت نمیشد بلکه مربوط به این بود که دختران از کشور فرار می کردند.»

باز هم مقامات قطری با آنها مذاکره کردند.

مقامات قطری که در انتقال هوای تاریخی بیشتر از ۱۲۳۰۰۰ تبعه افغان و خارجی رول عمده بازی کردند،و منحیث میانجی عمده در افغانستان عرض اندام نموده و پس خروج کامل نیروهای امریکایی با رهبران طالب در تماس بوده و حمایت های لازم را جهت فعال نگهداشتن میدان هوای کابل فراهم نمودند.

سرمست گفت، هنگامیکه طیاره شان بالاخره ساعاتی بعد همراه با تمام نوازندگان بشمول،ارکستر زهره پرواز نمود،احساسات بالایم غلبه نمود.

وی گفت، «ان لحظه اشکهایم میریخت و بدون اراده گریه کردم. خانواده ام نیز همرایم گریه کردند. یدون شک این شادترین مرحله زندگی ام بود.»

موسس این انستیتوت گفت که وی لحظات به یاد ماندنی زیادی را در کنار متعلمین اش گذرانده، که کنسرت های بین المللی او با استقبال بی نظیر روبرو شدند.

«اما بیان احساس و شادی آن زمان که شنیدم که هواپیمای آنها از زمین بلند شده است بسیار دشوار است.»

گروه موسیقی زهره، که متشکل از ۳۵ نوازنده جوان ۱۳ تا ۲۰ ساله است که بعضی از آنها یتیم یا از فامیل های فقیر هستند، با اجرای خویش در مجمع اقتصادی جهانی در داووس سویس در سال ۱۳۹۵ خبرساز شد.

موسیقی به دختران گروه زهره چانس یک زندگی متفاوت داده است. بعضی از اعضای این گروپ که در نواختن آلات موسیقی چون وایلن، پیانو و آلات عنعنوی موسیقی افغانی مهارت داشتند، یک زمان سر سرک گدایی میکردند.

ایا موسیقی در افغانستان منع خواهد شد

سرمست گفت، پرواز حامل دختران و سایر نوازندگان از کابل، در نتیجه برنامه ریزی طولانی پس از تصرف طالبان، صورت گرفت.

وی گفت، «از زمانی که طالبان قدرت را در کابل به دست گرفتند، تبعیض علیه موسیقی و نوازندگان آغاز شد. صدای مردم افغانستان یک بار دیگر خاموش گردید.»

طالبان،که موسیقی را در زمان حاکمیت مستبد و ظالم خویش در سال های ۱۳۷۵ و ۱۳۸۰ کاملا ممنوع قرار داده بود،بتاریخ ۲۴ اسد دوباره قدرت را در کابل تصرف نمودند.

در حالیکه این بار آنها وعده قواعد معتدل تری را مدنظر گرفته اند، اما به وضاحت گفته اند که افغانستان را در چارچوب تفسیر محدود قوانین شرعی که آنها داردند، اداره خواهند کرد.

بر اساس تفسیر سخت گیرانه طالبان از اسلام، فقط صدای انسان باید موسیقی تولید کند - و فقط در ستایش خداند.

اما موقف تحریک طالبان در مورد موسیقی ضد و نقیص بوده و هنوز انان کدام دستور مشخصی در این مورد صادر نکرده اند.

به گونه مثال، در یکی از تجمعات طالبان بیرون از شهر کابل در اخیر هفته، موسیقی مذهبی پیش از سخنرانی وزیران و شخصیت های ارشد طالبان پخش شد.

گفته اند که در خانه ها بمانید.

به گفته سرمست، طالبان به اعضای انستیتوت ملی موسیقی گفته اند تا اطلاع ثانی در خانه های شان بمانند. اما پس تقریباً دو ماه هیچ اطلاع بیشتری برای انان داده نشده است.

سرمست گفت، بیرون شدن گروه اولی از کابل نخستین گام بسوی خروج و «یکجا شدن دوباره» همه ۱۸۴ معلم و متعلم فعلی و قبلی انستیتوت متذکره بوده و در این رستا به تلاشهای خویش ادامه میدهد.

در جریان بازدید ای اف پی از این انستیتوت در کابل در ماه گذشته، هیچ صدایی از موسیقی شنیده نمیشد.

اما، جنگجویان طالب باهم صحبت میکردند و محافظین مسلح درصحن حویلی و در زیر سایه درخت ها گشت و گذار داشتند.