مرکز آموزشی قلم و کتاب در کابل و پروان تعلیم رایگان را برای دختران فراهم می کند

کابل -- با اینکه بسیاری از مکاتب برای دختران و زنان اکنون بسته هستند، یک زن افغان تلاش می کند تا کورس های سواد آموزی و آموزش حرفه‌ای رایگان را در ولایات کابل و پروان فراهم کند.

مرکز آموزشی قلم و کتاب زینب محمدی به دختران و زنانی که مجبور شده اند تعلیم خود را متوقف کنند و یا از وظایف شان اخراج شده اند، تعلیم رایگان را فراهم می کند.

این مرکز که در ماه عقرب افتتاح شده است، دو شعبه دارد که یکی از آنها در کابل و دیگری در پروان موقعیت دارد.

محمدی گفت، «پس از تغیرات در حکومت و تحولات اخیر در افغانستان، تمام مراکز آموزشی بر روی دختران بسته شده و بسیاری از زنان و دخترانی که یگانه نان آور خانواده خود بودند، وظایف خود را از دست داده اند.»

وی گفت، «بنابر این، من تصمیم گرفتم که این مرکز را با پول خودم در کابل و پروان تأسیس کنم تا از دختران و زنانی حمایت کنم که با مشکلات اقتصادی روبرو هستند و از رفتن به مکتب منع شده اند.»

به گفته محمدی، در این مراکز که کورس های سوادآموزی، قرآن کریم، زبان انگلیسی، آمادگی کانکور و نصاب درسی مکاتب و همچنان آموزش های حرفه ای برای خیاطی، کشبافی و بافندگی را دایر می کند، حدود ۶۰۰ دختران و زنان اشتراک می کنند.

این مراکز نصاب درسی ای را دنبال می کند که مکاتب دولتی در دوران حکومت قبلی افغانستان ارائه می کردند.

محمدی گفت، «از سه ماه بدینسو نود (۹۰) نفر دختران در زمینه های خیاطی، کشبافی و بافندگی آموزش دیده اند و کورس آنها در یک ماه آینده تکمیل خواهد شد. آنها بلافاصله پس از فراغت به عنوان افراد مسلکی کاروبار های خود را آغاز خواهند کرد و خواهند توانست که از لحاظ مالی از خانواده های خود حمایت کنند.»

وی افزود، کسانی که آموزش های خیاطی و کشبافی را تکمیل می کنند، یک ماشین خیاطی را دریافت خواهند کرد تا بتوانند کاروبارهای خود را تأسیس کرده و برای حمایت از خانواده های خود درآمد کسب کنند.

وی گفت، «اکنون صدها نفر از شاگردان اناث دیگر کورس های مکتب و آمادگی برای امتحان کانکور را می خوانند. آنها پس از تکمیل کردن دوره آموزشی خواهند توانست که در این امتحان اشتراک کرده و به رشته تحصیلی مورد علاقه خود کامیاب شوند.»

زینب محمدی با افزودن اینکه اگر ما حمایت مالی را دریافت کنیم، این مرکز خواهد توانست تا فعالیت های خود را در تمام ولایات افغانستان گسترش دهد گفت، «مرکز آموزشی قلم و کتاب ۲۱ کارمند دارد که ۱۹ نفر آنها دختران و زنان هستند».

فرصتی برای تعلیم

کسانی که در کورس ها اشتراک می ‌کنند می‌ گویند که از فرصت ‌هایی که مرکز آموزشی قلم و کتاب ارائه می کند، سپاسگزار هستند.

مرسل جلیلی ۱۷ ساله گفت، «من در یکی از لیسه های کابل متعلم صنف نهم هستم، اما امسال نتوانستم در صنف های خود اشتراک کنم زیرا مکاتب بسته شده اند.»

وی گفت، «من بسیار سپاسگزار هستم که می توانم به درس هایم رسیدگی کنم و در این مرکز برای امتحان کانکور آماده شوم.»

مرسل گفت، «من از بنیانگذار این مرکز تشکر می کنم، از حکومت می خواهم که مکاتب دخترانه را در سراسر کشور بازگشایی کند و از جامعه جهانی می خواهم که از تعلیم دختران حمایت کند.»

عایشه گل ۱۸ ساله یکی دیگر از شاگردان این مرکز در کابل گفت، «من در یک لیسه ای در کابل شاگرد صنف ۱۱ بودم. مکتب ما پس از تحولات سیاسی اخیر بسته شد.»

وی از زینب محمدی تشکری کرد که این فرصت را برای زنان جوان فراهم کرده است تا درس های خود را ادامه دهند، و از حکومت خواست تا «بلافاصله مکاتب دخترانه را بازگشایی کرده و به زنان اجازه دهد که کار کنند».

عایشه افزود، «ما خواهان پایان محدودیت هایی هستیم که بالای دختران و زنان در زمینه تعلیم و کار وضع شده اند.»

حمایت از کار زنان

خالده احمدی یک معلم این مرکز در کابل گفت، «مکاتب بسته شده اند و بیکاری و فقر به اوج رسیده اند. زنان و دختران افغان به دلیل از دست دادن وظایف و محدودیت هایی که بالای تعلیم آنها وضع شده اند، بیشترین ضربه ای را متحمل شده اند.»

احمدی گفت، «تأسیس شدن مرکز آموزشی قلم و کتاب در زمینه فراهم کردن یک فرصت مناسب برای زنان و دختران برای یادگرفتن آموزش های حرفه‌ای، یک گام بزرگی است.»

احمدی همچنان گفت، «سازمان های کمک کننده بین المللی باید در ابتکاراتی مانند زینب محمدی سرمایه گذاری کنند تا دختران و زنان به تعلیم خود ادامه داده و حرفه‌ای را یاد بگیرند تا خودکفا شوند.»

وی افزود، «تعداد دختران و زنانی که می خواهند در این مرکز ثبت نام کنند بسیار بلند است.»

خالده احمدی گفت، «اما منابع مالی ما بسیار محدود بوده و ما نمی توانیم شاگردان بیشتری را بپذیریم. ما از حکومت و کشورهای کمک کننده می خواهیم که تأسیس مراکز آموزش حرفه‌ای مشابه را در سراسر کشور تمویل کرده و با مرکز ما کمک کنند.»

مژگان ۴۵ ساله پس از سه ماه آموزش خیاطی در شعبه کابل این مرکز گفت، «من اعتماد بالنفس دارم که پس از تکمیل نمودن این دوره آموزشی چهار ماهه، می توانم یک خیاط مسلکی و کارآفرین شوم.»

وی گفت، «من سه کودک دارم و متأسفانه شوهرم در جریان جنگ کشته شد. من تصمیم گرفته ام تا پس از تکمیل نمودن کورس آموزشی دوکان خیاطی خودم را تأسیس کنم تا از کودکانم محافظت کنم.»

مژگان افزود، «من از سازمان‌ های محلی و بین ‌المللی می‌ خواهم که از مراکز آموزشی برای زنان آسیب ‌پذیر مانند (مرکز آموزشی قلم و کتاب) حمایت کنند و برای زنان فرصت ‌های آموزش حرفه‌ای را فراهم کنند تا که آنها خودکفا شوند.»

یلدا ۲۰ ساله پس از اشتراک کردن در این برنامه آموزشی، از پیشرفت خود حکایت کرد.

وی گفت، «من در این کورس کشبافی و بافندگی را یاد گرفته ام. اکنون من می توانم جاکت ها، دستکش ها و جوراب ها را ببافم و همچنان می توانم انواع گلدوزی دستی را بسازم.»

یلدا گفت، «من در ماه آینده آموزش خود را تکمیل خواهم کرد و من خواهم توانست تا کاروبار خودم را تأسیس کنم. من مطمئن هستم که با افتتاح کردن دوکان کشبافی و بافندگی‌ ام، می ‌توانم از خانواده‌ ام حمایت کنم و مشکلات اقتصادی را رفع کنم.»