فقر و ناداری ۷۰ زوج جوان را مجبور به انجام ازدواج دسته جمعی می کند

کابل -- ده ها دوشیزۀ افغان در حالیکه در شال های ضخیم سبز رنگ پوشانیده شده بودند، در یک مراسم عروسی گروهی کم هزینه که به تاریخ ۲۳ جوزا با اشتراک صدها مهمان برگزار شد، ازدواج کردند.

ازدواج ها به دلیل رواج های مانند طویانه های بسیار زیاد، تحایف قیمتی و مهمانی های مجلل در افغانستان که با فقیر شدید روبرو است یک کار پر مصرف است.

از لحاظ تاریخی، بعضی اوقات خانواده های آن عده زوج های که توان پرداخت مصارف عروسی را ندارند، ترجیح می دهند که با یکجا کردن منابع شان دواج های دست جمعی را که مصارف آن کمتر است انجام دهند.

مراسم روز دوشنبه که با حضور ۷۰ زوج برگزار شد یکی از بزرگترین مراسم بود که اخیرا در افغانستان که اقتصاد آن در حال سقوط ازاد است برگزار گردیده است.

بر اساس سروی بانک جهانی که به تاریخ ۲۴ حوت سال گذشته نشر شد، از ماه اسد سال گذشته بیکاری، بالخصوص در بین جوانان کشور افزایش یافته است، در همین حال دستمزد های بیش از دوی بر سه کارگر به گونۀ «قابل ملاحظه» کاهش یافته است.

این سروی در بین ماه های میزان و قوس سال ۱۴۰۰ بر روی ۵۰۰۰ خانوادۀ افغان انجام شده است.

بر اساس گزارش این سروی، هفتاد فیصد خانواده های که سروی روی شان صورت گرفته است گفتند که آنها نمی توانند ضروریات اولیۀ خود مانند غذا و سایر وسایل ضروری را تامین کنند. این تعداد دو برابر بیشتر از یافته های سروی است که درماه جوزای سال ۱۴۰۰ انجام یافته بود.

در عین حال، نظر به گفته های ملل متحد و سایر ادارات کمک کنندۀ بین المللی، بیشتر از نیمی از جمیعت ۳۸ میلیونی افغانستان با گرسنگی روبرو هستند.

روزنۀ خوشحالی

در حالیکه فقر و عدم اطمینان به آینده در حال افزایش است عروسی گروهی روز دوشنبه روزنۀ امیدی را برای آن عده اشخاص که نامزد هستند ارائه نمود.

عبادالله نیازی یک داماد مراسم که هشت سال برای عروسی انتظار کشیده است گفت، «در شرایط امروز هیچ جوانی نمی خواهد تا بار یک عروسی پر مصرف را به دوش بکشد.»

وی گفت، «وضعیت افغانستان به همه معلوم است.نزدیک به ۹۸٪ مردم زیر خط فقر زندگی می کنند و فراهم کردن این مصارف بسیار سخت است.»

عصمت الله بشردوست داماد ۲۲ ساله که از اقلیت شیعه هزاره است گفت، «من بیکار هستم، پول ما کم بود و به همین دلیل تصمیم گرفتیم که در یک مراسم عروسی دسته جمعی ازدواج کنیم.»

بشردوست در حال بازی با کلاه سنتی افغانی گفت، عروسی او به احتمال زیاد «خوشترین روز» زندگی او خواهد بود.

در عین حال، جشن های عروسی به دلیل محدودیت های سرد زندگی اجتماعی به صورت قابل ملاحظه آسیب دیده اند.

پیش از این، عروسی ها در افغانستان مراسم پر شور و رنگارنگ بودند که با آواز خوانی، رقصیدن و تا یک اندازه اختلاط بین زنان و مردان برگزار می شدند.

جداسازی شدید

در جریان مراسم روز دو شنبه، عروس ها و دامادها از یکدیگر جدا بودند.

مهمانان از جنس های مخالف درحالیکه توسط نزدیک به ۱۲ تن از منسوبین امنیتی مسلح نظارت می شدند از هم جدا شده بودند، و یگانه سرگرمی این مراسم شعرخوانی و سخنرانی های برگزار کنندگان این مراسم بود.

خبرنگاران اجازۀ صحبت را با عروس های راکه زیر شال های شان لباس های نازک سفید رنگ پوشیده بودند نداشتند، اما اجازه داشتند که از آنها عکس و فلمبرداری کنند.

برای هر زوج یک کیک عروسی سرخ و سفید رنگ تهیه شده بود اما فقط در مقابل مردانی قرار داشت که پیراهن و تنبان سفید سنتی پوشیده بودند.

این مراسم در حالی به پایان رسید که دامادها که نام هر کدام روی یک نشان پلاستکی نوشته شده بود، دست عروس های خود را گرفته و با موتر های که با گل و فیته ها گلپوشی شده بودند، محل مراسم را ترک کردند.

کرایۀ یک روزۀ تالار عروسی در کابل ۱۰۰۰۰ الی ۲۰۰۰۰ دالر مصرف دارد و به گفتۀ سید احمد سیلاب برگزار کنندۀ این مراسم از بنیاد خیریۀ سید احمد سیلاب، به دلیل این مصارف شماری از زوج ها نامزد شده «سال ها منتظر» عروسی مانده بودند.

وی گفت، «آنها با توجه به رسم و رواج های بد مانند؛ مهمانی های مجلل، طویانه، تعداد زیاد مهمانان، مصارف زیاد و تقاضاهای سخت توان برگزاری مراسم عروسی انفرادی را ندارند.»

وی گفت، همۀ انها «سالها انتظار کشیدند تا پول پیدا کنند و یک کمی پس انداز داشته باشند تا بتوانند ازدواج کنند. ما به همین دلیل این مراسم عروسی دسته جمعی را برگزار کردیم.»