قندهار -- سازمان کمک رسانی بریتانیایی پروژه ای را در ولایت قندهار به عنوان بخشی از برنامه کار برای غذا تطبیق کرده است که از خانواده های نیازمند افغان حمایت می کند.
این پروژه به نام «بازیابی، ادغام مجدد و تاب آوری» در یک سال گذشته در سراسر قندهار تطبیق شد. پروژه هنوز هم در قندهار و سایر نقاط کشور ادامه دارد.
به گفته مستقیم کمک های بریتانیا، حدود ۴۵۰۰ نفر در شهر قندهار و ولسوالی های این ولایت در این پروژه شرکت کرده اند.
هر شرکت کننده در ازای کار، آرد، برنج، روغن، لوبیا و نمک دریافت می کند. این مواد خوراکی که به صورت ماهانه توزیع می شوند ۹۰ دالر ارزش دارند.
![ده ها تن از باشنده گان قندهار به تاریخ ۴ عقرب در ولسوالی دند ولایت قندهار از موسسهء بریتانیایی یو کی اید دایرکت غذا دریافت کردند. [رحیم الله اخپلوک/سلام تایمز]](/cnmi_st/images/2022/11/04/38470-k_2-739_416.webp)
ده ها تن از باشنده گان قندهار به تاریخ ۴ عقرب در ولسوالی دند ولایت قندهار از موسسهء بریتانیایی یو کی اید دایرکت غذا دریافت کردند. [رحیم الله اخپلوک/سلام تایمز]
این موسسه گفت که شرکت کنندگان در ازای دریافت بسته غذایی ماهانه، روی ساخت و صاف کردن کانال ها، و قیر کردن و بازسازی جاده ها کار می کنند.
فضل الرحمن شیرزاد، یک مسئول در اداره مهاجرین و عودت کننده گان قندهار گفت که افراد بیکار، به شمول برخی از پناهجویان اخراج شده از کشورهای همسایه، در این پروژه شرکت می کنند.
وی گفت، «برنامه کار برای غذا در مناطق دور افتاده و محروم اجرا شده است.»
وی گفت، «هدف این برنامه مبارزه با فقر و گرسنگی و جلوگیری از بیکاری است.»
او گفت، «جاده ها و کانال ها در بیشتر مناطق قندهار تخریب شده بود، تا حدی که حتی قابل استفاده نبود. با حمایت برنامه برناکه خوراک در مقابل کار، این جاده ها و کانال ها بازسازی شده اند و امکانات را برای مردم محلی بهبود می بخشند.»
او گفت، در اوج چالش ها و بحران های اقتصادی، کمک های سازمان های بین المللی به هزاران خانواده کمک کرده است که به جای مهاجرت به کشورهای همسایه در جستجوی فرصت های شغلی، در افغانستان بمانند.
کار و ساخت و ساز
علاوه بر ایجاد شغل، «بازیابی، ادغام مجدد و تاب آوری» به بازسازی زیرساخت ها در روستاها کمک کرده است.
محمد زمان، ۲۷ ساله، باشنده ولسوالی دند قندهار، گفت که بیش از یک سال است که بیکار بوده و از اینکه در چوکات برنامه کار برای غذا کار می کند، خوشحال است.
وی گفت، «بسیار خوشحالیم که می توانیم امرار معاش کنیم و زیرساخت های قریه مان در حال بهبود است.»
نامبرده گفت، «ما قبلاً بی هدف در بازارها و خیابان ها می گشتیم، اما اکنون کار می کنیم و درآمد داریم.»
او گفت، «هم تحصیل کرده ها و هم بی سوادها بیکار بودند. بیشتر جوانان تحصیل کرده ما در گذشته برای دولت کار می کردند، اما اکنون بیکار هستند.»
زمان گفت، «ما جاده ها و کانال ها را در منطقه خود با کمک موسسهء یو کی اید دایرکت بازسازی کردیم و این باعث بهبود تحرک در زمستان آینده و همچنین جریان آب به زمین های کشاورزی خواهد شد.»
حبیب الله عمر، ۳۴ ساله، یکی دیگر از باشندگان ولسوالی دند، گفت که از زمانی که در پروژه موسسهء کمک مستقیم بریتانیا شروع به کار کرده است، نگران گرسنگی نبوده است.
وی به تاریخ ۴ عقرب گفت، «دو ماه است که با این پروژه کار می کنم. بسته غذایی که در پایان هر ماه دریافت می کنم برای سیر کردن خانواده ام کافی است.»
اوگفت، «از بیکاری خسته شده بودم و امیدم را از دست داده بودم. اکنون بسیار خوشحالم که می توانم کار کنم و زندگی خانواده ام را تامین کنم.»
وی گفت، «ما جاده منطقه خود را که وضعیت بسیار بدی داشت بازسازی کردیم. ما همچنین کانال بزرگی را در منطقه خود حفر و صاف کردیم که اکنون آب از طریق آن به راحتی به زمین های زراعتی می رسد.»
وی گفت، «هیچ کس در سال های اخیر کانال را صاف نکرده بود و آب به خانه ها سرازیر می شد.»
عمر افزود که این پروژه بسیاری از ساکنان جوان را از مهاجرت به ایران یا پاکستان باز داشت.
کاهش فقر
بزرگان قومی و دیگر رهبران محلی قندهار گفتند که پروژه های اجرا شده توسط سازمان های بین المللی ساکنان را از فقر و گرسنگی نجات داده است.
نظام الدین قیام، یک فعال جامعهء مدنی در شهر قندهار گفت، «کمک های بین المللی معیشت و اقتصاد مردم افغانستان را از سقوط نجات داد. اگر این کمک ها نبود، اکثر افغان ها چیزی برای خوردن نداشتند.»
وی گفت، «علاوه بر توزیع مواد غذایی شاهد اجرای طرح های عمرانی هستیم. هزاران افغان مشغول کار بر روی این پروژه ها هستند و درآمد دارند که توسط موسسات بین المللی کمک مالی تمویل می شود.»
وی گفت، با توجه به تحولات سال گذشته در کشور که منجر به بحران اقتصادی و اشتغال در افغانستان شد، جامعه جهانی باید به کمک های خود به افغان ها ادامه دهد.
محمد موسی نورزی، یکی از بزرگان قومی در شهر قندهار گفت که اگر کمک های بین المللی نبود، هزاران خانواده مجبور به مهاجرت به کشورهای همسایه می شدند.
او گفت، «کمک های بین المللی جان بسیاری را نجات داده است.»
او گفت، «اگر کمک‌های جهانی نبود، می‌توانست به دلیل گرسنگی در آن شرایط سخت، یک بحران انسانی رخ دهد. افغانها درآمد خود را از دست داده‌اند و نمی‌توانند خود و خانواده‌هایشان را سیر کنند.»
وی افزود، «خشکسالی و سیل در سال گذشته بیشتر زمین های زراعتی خصوصی را از تخریب کرده است.»
در همین حال، افغان ها «درآمد خود را به دلیل بیکاری و بحران های اقتصادی از دست داده اند.»
نورزی گفت، «کمک های بین المللی که هر ماه توزیع می شود، فقر را کاهش داده است،» و افزود که در جریان زمستان به حمایت بیشتری نیاز است.
این یک کپ واقعیتی است که در هر زمان که سستیم دولتی افغانستان تغییر میکند . مردم افغانستان در اوضاع بد اقتصادی قرار میگیرد کشورهای همسایه ما که مسلمانان هم هستند عوض که همراه ما کمک کنند بلای ماظلم میکند . راهی مواصلاتی را بند میکند مردم فقیر افغانستان را اجازه نمی‌دهد که مریضن شأن را به خاطر تداوی به این کشور ها انتقال دهد . کمک های مالی هم از کشور های اروپایی و آمریکایی صورت میگیرد . کشور های همسایه ما همیشه در اوضاع بد افغانها را تنها گذاشته‌اند. کشور های همسایه ما در خرابکاری افغانستان محسوب آستن .
پاسخ4 دیدگاه
درولایت قندهار پروژه کار دربدل غذا ارسوی کشور بریتانیا کار خوش آیند است . درولایت قندهار درچندسال سرک های این ولایت کانل های این ولایت پل های این ولایت اکسریت تخریب شده است . واین پروگرام متواند که دوباره بازسازی شود و هم برای مردم غریب وبیکار این ولایت سبب بیاده کردن یک لقمه نان شود این به ۲۵۰۰ نفر کار نه بلکه به ۲۵۰۰فامیل کمک است
پاسخ4 دیدگاه
مردم ما باید در دوستی و رابطه با شرق و غرب مراقب برخی چیزها باشند که شرق (روسیه، چین، ایران، پاکستان، عربها...) در روزهای سخت ما دست یاری به ما نداده است. در عوض، روس ها به کشورما حمله کردند و تا به امروز، رنج و دردی که ما شاهد آن هستیم، پیامدهای تهاجم روسیه است. از طرف دیگر، با اینکه سه بار ما انگلیس ها را شکست دادیم، مثل سگ چیغ زده، فرار کردند اما باز هم به مردم ما کمک می کنند. امریکایی ها نیز به ناحق و به گونهء ظالمانه بر افغانستان حمله کردند، اما جزای گستاخی خود را دیدند. تهاجم آنها آمریکا را شرمنده کرد و ده ها هزار افغان را کشت. هر دو طرف مقصر بودند. ۲۱ سال پیش، طالبان مثل الاغ احمق بودند. و بوش به اندازه سگ زننده مغرور بود. او آنقدر احمق بود که عزت و جلال امریکا و افغانستان را خراب کرد. من تهاجم آمریکا را ناعادلانه می‌نامم، زیرا وقتی دشمن آنها اسامه در پاکستان پیدا شد، ایالات متحده به پاکستان حتی این را نگفت که چرا او را شش سال نگه داشته‌اند. حالا مقایسه کنید که آمریکا یا به اصطلاح جامعه بین المللی چگونه افغانستان را به خاطر نگه داشتن اسامه مجازات کردند و چگونه پاکستان را به خاطر نگه داشتن او مجازات کردند؟ آنها ده ها هزار افغان را کشتند اما به اساس گفته های ترمپ، ۳۰ میلیارد دالر به پاکستان دادند. در هر صورت، اگر به گذشته نگاه کنیم، امریکا در ۱۵ ماه گذشته تقریباً ۱۲۰۰ میلیون دالر به افغانستان کمک کرده است. افغانها از کمک‌های آمریکا استقبال می‌کنند و از آمریکا می‌خواهند که به جای تفنگ و تانک، سرمایه‌گذاران، مهندسان، داکتران و کارشناسان تکنالوژی خود را به افغانستان بفرستد و به جای دشمنی با ما دوستی کنند.
پاسخ4 دیدگاه
افغان ها اکنون از هر زمان دیگری با مشکلات اقتصادی بیشتر مواجه هستند. ما از کمک سخاوتمندانه همه کسانی که در این زمان چالش برانگیز به ما کمک می کنند قدردانی می کنیم. افغان ها در چند دهه گذشته با مشکلات مختلفی روبرو بوده اند. افغانها مردمان شادی هستند، اما ده‌ها سال است که خشکسالی‌ها، جنگ‌ها و فروپاشی سیستم‌های دولتی به کشور آسیب جدی وارد کرده است. من فکر می کنم این سه جنبه باعث شده است که افغان ها کشورشان را ترک کنند و به طور غیرقانونی به اروپا و کشورهای دیگر بروند. اخیراً افغان ها به خوبی در کشور خود جمع شده بودند، اما فروپاشی نظام آنها را دوباره پراکنده کرد. در هر کشوری که جنگ و فروپاشی نظام رخ می دهد، شهروندان آن مجبور می شوند کشور خود را ترک کنند و از راه های قانونی و غیرقانونی به کشورهای دیگر بروند. به همین دلیل است که بسیاری از افغان ها سعی می کنند به کشورهای غربی پناه ببرند. اگر کشورهای توسعه‌یافته می‌خواهند از جریان پناهجویان جلوگیری کنند، بهتر است کمک‌ها به کشورهای جنگ‌زده را افزایش دهند تا شهروندان آنها بتوانند در کشورهای خودشان کار کنند. بریتانیا نیز یکی از کشورهای پیشرفته است، افغان ها از حمایت آن سپاسگزار هستند، اما این کمک ها باز هم کافی نخواهد بود. به امید اینکه بریتانیا و سایر کشورهای غربی به افغانستان کمک کنند، تلاش ها برای برقراری صلح را تسریع کنند و افغان ها را در کشورشان مشغول بسازند.
پاسخ4 دیدگاه