آموزش

در یک ضربه دیگر به حقوق تعلیم و تربیه، مدافع آموزش دختران افغان بازداشت شد

گزارش از سلام تایمز و ای اف پی

مطیع الله ویسا، رئیس راه قلم و مدافع آموزش دختران در افغانستان، به تاریخ ۲۷ ثور سال گذشته در یک صنف در کنار کتابخانه سیار خود در ولسوالی اسپین بولدک ولایت قندهار با کودکان صحبت می کند. [ثناءالله صیام/ خبرگزاری فرانسه]

مطیع الله ویسا، رئیس راه قلم و مدافع آموزش دختران در افغانستان، به تاریخ ۲۷ ثور سال گذشته در یک صنف در کنار کتابخانه سیار خود در ولسوالی اسپین بولدک ولایت قندهار با کودکان صحبت می کند. [ثناءالله صیام/ خبرگزاری فرانسه]

کابل -- خانواده وی و هیئت معاونت ملل متحد در افغانستان (یوناما) به روز سه شنبه (۸ حمل) گفتند که بنیانگذار پروژه ای که برای آموزش دختران در افغانستان کمپاین می کند، در کابل بازداشت شده است.

برادرش سمیع الله ویسا به خبرگزاری فرانسه گفت که مطیع الله ویسا، رئیس راه قلم، بعد از خواندن نماز شام دوشنبه توسط مردان در بیرون مسجدی در کابل متوقف شد.

او گفت، «وقتی مطیع الله از آنها کارت هویت خواست، او را لت و کوب کردند و به زور با خود بردند.»

وی گفت، «او به دلیل فعالیت هایش در بخش تعلیم و تربیه دستگیر شده است. او هرگز نه با هیچ کس دیگری و نه هم با دولت قبلی کار کرده است. او فقط برای راه قلم کار می کرد.»

به عنوان بخشی از کمپاین راه قلم برای باز کردن مکاتب و پوهنتون های دخترانه، داوطلبان این سازمان با ریش سفیدان قومی و علمای دینی در سراسر کشور ملاقات می کنند. راه قلم به تاریخ ۱۹ حوت در رسانه های اجتماعی پست کرد، «ما همچنان صدای خود را برای آموزش دختران بلند خواهیم کرد. مردم محلی از ما حمایت می کنند.» [راه قلم]

به عنوان بخشی از کمپاین راه قلم برای باز کردن مکاتب و پوهنتون های دخترانه، داوطلبان این سازمان با ریش سفیدان قومی و علمای دینی در سراسر کشور ملاقات می کنند. راه قلم به تاریخ ۱۹ حوت در رسانه های اجتماعی پست کرد، «ما همچنان صدای خود را برای آموزش دختران بلند خواهیم کرد. مردم محلی از ما حمایت می کنند.» [راه قلم]

برادر دیگر او به نام عطاالله ویسا صبح روز سه شنبه در توییتی نوشت که منزل این خانواده توسط نیروهای امنیتی محاصره شده، دو برادرش مورد ضرب و شتم قرار گرفته و مادرش تهدید شده است. تلیفون و لپ تاپ مطیع الله ضبط شدند.

یوناما دستگیری ویسا را تایید کرد و از مقامات خواست «محل اختفای وی، دلایل دستگیری وی را روشن کنند و از دسترسی وی به نماینده حقوقی و تماس با خانواده اطمینان فراهم کنند.»

مصمم به آموزش دختران

دختران بیش از یک سال است که از رفتن به مکتب متوسطه و پوهنتون منع شده اند و افغانستان را به تنها کشوری در جهان تبدیل می کند که چنین محدودیت هایی را برای تحصیل وضع می کند.

راه قلم برای مکاتب و توزیع کتاب در مناطق روستایی کمپاین می کند و مدت هاست که خود را وقف انتقال اهمیت آموزش دختران به بزرگان روستاها کرده است، جایی که نگرش ها آهسته آهسته در حال تغییر است.

از زمان ممنوعیت مکاتب متوسطه برای دختران، ویسا به بازدید از مناطق دورافتاده برای جلب حمایت مردم محلی ادامه داده است.

او ساعاتی پیش از دستگیری اش در توئیتی نوشت، «مردان، زنان، سالخوردگان، جوانان، همه از هر گوشه‌ای از کشور خواستار حقوق اسلامی برای تحصیل دخترانشان هستند.»

هفته گذشته، در حالی که سال تحصیلی جدید بدون دختران نوجوان آغاز شد، او تعهد کرد که کمپاین خود را ادامه دهد.

وی در پیام توئیتری نوشت، «خساراتی که تعطیلی مکاتب ایجاد می‌کند غیرقابل جبران و غیرقابل انکار است. ما با مردم محلی جلساتی برگزار کردیم و در صورت تعطیلی مکاتب به اعتراض خود ادامه خواهیم داد.»

حتی قبل از ممنوعیت تحصیل دختران، راه قلم به افزایش سواد در مناطق دور افتاده کشور اختصاص داشت.

بر اساس گزارش بانک جهانی، با بیش از ۷۰٪ زنان افغان ناتوان از خواندن و نوشتن، افغانستان بدترین شاخص های تحصیلی را برای زنان در آسیا دارد.

ویسا در یک دهه گذشته از تمام ۳۶۰ ولسوالی افغانستان برای ارتقای آموزش دیدن کرده است.

او در مصاحبه ای با صدای آمریکا که به تاریخ ۱ ثور سال گذشته منتشر شد، گفت، «ما ده ها مکتب را در سراسر کشور افتتاح کرده ایم که بیش از ۱۱۰۰۰۰ متعلم در آنها ثبت نام کرده اند.»

کار آسان نبوده است.

او گفت، «ما دو بار در حین حرکت در مناطق روستایی از شلیک مستقیم به موتر ما جان به سلامت بردیم... و همیشه افرادی بوده اند که مرا با نام و نشان صدا می زنند و تهدید به کشتن ام می کنند.»

به گزارش صدای آمریکا، راه قلم در سراسر کشور بیش از ۲۴۰۰ داوطلب دارد که به راه اندازی صنف های درس محلی، یافتن معلمان، توزیع کتاب و قرطاسیه، و سازماندهی گردهمایی های اجتماعی در حمایت از آموزش برای دختران و پسران کمک می کنند.

ویسا گفت، «کار ما کاملاً غیرسیاسی است و ما هرگز با هیچ برنامه سیاسی مخالف یا حمایت نمی کنیم.»

با وجود خطرات، او همچنان متعهد به ترویج پیام خود است.

او سال گذشته به صدای آمریکا گفت، «من تغییری را در طرز فکر مردم در مورد آموزش زنان می بینم. در گذشته، مردم حتی در مورد تحصیل زنان صحبت نمی کردند. اکنون آنها خواستار آن هستند، زیرا به داکتران، معلمان، نویسندگان زن و غیره نیاز دارند.»

صدای خود را بلند کنید

به گفته صندوق اعانه کودکان ملل متحد (یونیسف) بیش از ۱.۱ میلیون دختر افغان از حصول آموزش متوسطه محروم شده اند.

سمنتا مورت، سخنگوی یونیسف در افغانستان، سال گذشته به صدای آمریکا گفت، «هر گونه ابتکارات مردمی که به جوامع کمک می کند تا ارزش آموزش برای همه کودکان را بهتر درک کنند، در افزایش تقاضا برای آموزش و جذب دختران بیشتر به مکتب بسیار ارزشمند است.»

شینکی کروخیل، نماینده سابق پارلمان افغانستان و یک فعال حقوق زنان، راه قلم را «جنبش بسیار مهم در افغانستان» خواند.

او به صدای آمریکا گفت، «برای یک افغانستان خودکفا، مستقل و مرفه به اندازه آموزش نیازی هیچ چیزی دیگری وجود ندارد، و این چیزی است که این جنبش در تلاش است تا به آن دست یابد.»

ریچارد بنت، گزارشگر ویژه ملل متحد در امور حقوق بشر در افغانستان، در سخنرانی اخیر خود در جنیوا گفت که ممنوعیت تحصیل دختران «ممکن است جرم آزار و اذیت جنسیتی باشد که مقامات می توانند در قبال آن پاسخگو باشند.»

او به روز سه شنبه در توییتی نسبت به دستگیری ویسا ابراز نگرانی کرد و گفت، «امنیت او در درجه اول مهم است و باید تمام حقوق قانونی او رعایت شود.»

پشتنه زلمی خان درانی، رئیس آموزش غیرانتفاعی اداره لرن افغانستان، افزود، «صدای خود را برای او بلند کنید.»

ویسا دومین معلم برجسته ای است که در ماه های اخیر به دلیل کمپاین برای آموزش دختران بازداشت شده است.

در ماه دلو، مقامات یک استاد سابق ژورنالیزم به نام اسماعیل مشعل را پس از اینکه رسانه های محلی او در حالی نشان دادند که کتاب های را در اطراف کابل بر سر کراچی می فروشد و به رهگذران عرضه می کند، بازداشت کردند.

این به دنبال یک حضور زنده در تلویزیون بود که در آن او اسناد تحصیلی خود را برای محکوم کردن محدودیت‌ های حق کار و تحصیل زنان پاره کرد.

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

5 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

از اوایل سال‌های ۱۳۵۶که شوروی ها به خاک افغانستان حمله کرد اکثر مردم افغانستان به پاکستان مهاجر شدن در پاکستان هم شغصیت های سیاسی وشغصیت های که به افغانستان به واقعی خدمت می کردن از طرف حزب اسلامی به مشوره سازمان استخبارتی پاکستان کشته می شودن .در در این ۴۶ سال یک تعداد زیاد از هم وطنان خود مارا که واقعن به وطن خود شان خدمت میگردند از سو ی گروهای که به نام هی مختلف یاد می شدن مثال حزب خلق افغانستان تنظیم های هفت گانه مجاهدین و امارت اسلامی گشته شدن. در افغانستان کسی که به واقعت خدمت میگردند ومی کنند انهارا گروهای ترورستی که پشتبانی از مملکت های خارجی دارند کشته شدن ومی شوند. به افغانستان هر کس که خدمت می کند باهم گرفتار می شود یاهم گشته می شود از طرف حکومت های وقت . کسان کی به افغانستان خیانت کرده وادم های زیاد را گشته اند بنام های شان مکتب ها،جاده ها، پوهنتون ها،میدان های هوایی مو اسم شده است و از طرف کشورهای خارجی برایشان پناه سیاسی داده شده است ‌واز هر امتیاز فوقولعاده برخوردار استند . وکسان که به این وطن خدمت می کند وکوشش زیاد می کند که مردم این وطن با تعلیم شوند ونیت این را دارند که این وطن را بسازد به نسل اینده ای این وطن خدمت کند همه شان از طرف حکومت های وقت یا گرفتار می شوند ویاهم کشته می شوند. این یک گپ نو نیست که اقای مطیع الله ویسا گرفتار شده است هرکس که خدمت به این وطن می‌کند این جزا یشان است . .

پاسخ

ګپ شما کاملا بی معنی است. هر نوشته باید یک پیام داشته باشد. من نمی فهمم که پیام نوشته شما چیست؟ آیا می خواهید که هیچ افغان به وطن خود خدمت نکند؟ نه خیر. این یک فکر احمقانه است. لطفا جوانها را از خدمت به وطن دل سیاه نکنید. من خوب به یاد دارم، استاد فزیک ما در صنف ۹ برای مان ګفت، «اګر شما درس امروزی فزیک خود را یاد بګیرید، معنی اش اینست که شما در بخش بازسازی کشور تان یک خشت ماندید.» ما یک متل داریم که می ګوید «چک چک دریا می شود». امیدوارم که به ګپ من خفه نشوید. به امید ابادی و بازسازی وطن عزیز ما افغانستان.

پاسخ

هیچ چیز بی معنی و بی مفهوم نمی باشد. هیچ وقت نباید حرف یک نفر را بی معنی بگویم، باید گفته شود من با نظر شما موافق نیستم یا نظر شما را دوست ندارم. به جز جمله اول با شما موافقم. هرکس برای پیشرفت کشور خشت روی دیگری بگذارد باید تحسین شود. باید این فکر عام شود.

پاسخ

اظهارات برخی از چهره های بین المللی درباره مطیع الله ویسا را خواندم. همگی اشک تمساح ریختند و دستگیری ویسا را دشمنی با قلم و کتاب خواندند. روزی که قرارداد دوحه با طالبان امضا شد، چرا آمریکا آن را از افغان ها پنهان کرد و صاحبان واقعی این کشور (ملت) را در این موضوع حساس دخیل نساخت؟ چرا پشت دروازه های بسته معامله کردند؟ آیا آمریکا و دوستانش و دنیا نفهمیدند که طالب هر چقدر تغییر کند باز هم مثل داس کج است که اصلاحش غیر ممکن است و اگر اصلاح شود شکسته می شود؟ بیشتر طالبان افغان هستند، اما آنها در تیوری پنجابی [پاکستانی] آموزش دیده اند و کاری را انجام می دهند که پنجاب دوست دارد. آمریکا و سایر بین المللی ها نیز در این بازی شریک هستند. در دو دهه گذشته، طالبان مکاتب دخترانه و پسرانه را به آتش کشیده و اماکن عمومی را ویران کرده است. روی صورت دختران و زنان تیزاب ریخته اند و مردم را بمباران کرده اند و افراد با حیا و باشرافت را تحقیر کرده اند... این گروه نالایق با مردم افغانستان هر بازی دلشان خواست، انجام داده است. زمانی که به دلیل معامله آمریکا و شرکای آمریکا به قدرت رسیدند، کسب و کار مردم به صفر رسید. مکاتب بالای صنف شش دخترانه و سپس پوهنتون ها را تعطیل کردند و آنها را از کار محروم ساختند. طالبان کاملاً نامعقول است و کسانی که با آنها معامله کردند و به آنها قدرت دادند و راه را برای فاجعه انسانی هموار کردند نیز افرادی متعهد به کرامت انسانی نیستند...

پاسخ

ما مردم بسیار بدبخت هستیم. :(

پاسخ