حقوق زنان

دفاتر جدید اطاق تجارت و صنایع زنان در غرب افغانستان زنان تاجر را به کار کردن تشویق می کنند

گزارش از عمر

زنان بتاریخ ۲۵ ثور از غرفه های صنایع دستی در نمایشگاه بین المللی کابل بازدید می کنند. [حمزه/سلام تایمز]

زنان بتاریخ ۲۵ ثور از غرفه های صنایع دستی در نمایشگاه بین المللی کابل بازدید می کنند. [حمزه/سلام تایمز]

هرات -- اطاق تجارت و صنایع زنان افغان (دبلیو سی سی آی) دفاتر جدیدی را در منطقه غرب کشور افتتاح کرده است تا زنان از طریق کارآفرینی به مبارزه در مقابل محدودیت ها ادامه دهند.

دبلیو سی سی آی به تاریخ ۲۴ جوزا دفاتر خود را در ولایات فراه، غور، بادغیس و نیمروز افتتاح کرد تا به گسترش فعالیت های کارآفرینی زنان کمک کند.

ده ها تن از زنان کارآفرین در ولایات غربی در همان روز در یک گفتگو در هوتل ارگ شهر هرات شرکت کردند تا راه های بهبود کارآفرینی شان را مورد بحث و بررسی قرار دهند.

سلما یوسفزی، رئیس عامل دبلیو سی سی آی گفت، «با افتتاح دفاتر دبلیو سی سی آی در سایر ولایات غربی، ما می خواهیم زنان کارآفرین در آن ولایت ها را با مرکز ارتباط دهیم تا در اسرع وقت به مشکلات آنها رسیدگی شود،»

ده ها کارآفرین زن از غرب افغانستان به تاریخ ۲۴ جوزا در هوتل ارگ شهر هرات گرد هم می آیند تا راه های بهبود تجارت شان را با هم گفتگو کنند. [عمر/سلام تایمز]

ده ها کارآفرین زن از غرب افغانستان به تاریخ ۲۴ جوزا در هوتل ارگ شهر هرات گرد هم می آیند تا راه های بهبود تجارت شان را با هم گفتگو کنند. [عمر/سلام تایمز]

بر اساس گزارش دبلیو سی سی آی، تعداد زنان تاجر در این کشور در سال گذشته حدود ۵۰٪ افزایش یافته است.

یوسفزی گفت، این تعداد اکنون بیش از ۱۰۰۰۰۰ نفر است که بیشتر آنها در تولید و صادرات صنایع دستی و اقلام غذایی فعالیت می کنند.

وی گفت، «بر اساس تحقیقات ما در سال ۲۰۲۲ بین ۵۰۰۰۰ تا ۸۰۰۰۰ هزار کارآفرین زن در سراسر کشور فعال بوده اند که این رقم در سال جاری از ۱۰۰۰۰۰ نفر گذشته است و این نشان می دهد زنان بیشتری به فعالیت های کارآفرینی علاقه دارند و هر روز بر تعداد آنها افزوده می شود،»

وی افزود، «اکثر زنان کارآفرین به صورت غیررسمی فعالیت می کنند، اما اینها تلاش می کنند تا با ثبت نام کسب و کار شان آنها را رسمیت و گسترش بدهند،»

او گفت، «سال گذشته، ۸۰۰ زن تاجر در کشور جواز تجارتی گرفتند. هر روز تعداد بیشتری از زنان کارآفرین برای بدست آوردن جواز تجارت به دفتر دبلیو سی سی آی مراجعه می کنند.»

با انگیزه برای کار

اورانوس عارفی ۲۷ ساله، صاحب یک ورکشاپ کوچک گلدوزی در فیروز کوه است که پنج زن دیگر را استخدام کرده است.

عارفی گفت که انگیزه دارد برای ساختن آینده ای بهتر برای خود و سایر زنان و رسیدن به استقلال مالی تلاش کند.

او افزود، «با وجود محدودیت های زیاد در ولایت غور، بیشتر زنان علاقه مند به کار در خارج از خانه خود هستند و می خواهند در جامعه نقش داشته باشند،»

او گفت، «دختران و زنان انگیزه بالایی دارند و در تلاش برای ایجاد یک منبع درآمد هستند

او گفت، «با افتتاح شعبه دبلیو سی سی آی در غور، اکنون زنان به حمایت از موسسات کمک رسانی دسترسی دارند،» و افزود که امیدوار است به زودی تحولی در کار کارآفرینان زن در این ولایت ایجاد شود.

او گفت، از طریق دبلیو سی سی آی، آنها تلاش می کنند تا زنان تاجری را که در خانه کار می کنند به جامعه بیاورند و فروش محصولات آنها را آسان سازند.

عطیه توخی ۵۳ ساله، یک کارآفرین در بادغیس، گفت که افتتاح شعبه اطاق تجارت و صنایع زنان (دبلیو سی سی آی) در بادغیس به کارآفرینان زن انگیزه جدیدی داده است.

او گفت، «از این پس می توانیم زنان کارآفرین را در ولسوالی ها تحت پوشش قرار دهیم. این یک اتفاق مثبت برای زنان است که از طریق آن می توانند با موسسات کمک رسانی و سایر زنان کارآفرین در کشور ارتباط برقرار کنند،»

او گفت، «در حال حاضر ۲۰۰ زن تاجر در بادغیس فعال هستند که بیشتر آنها برای دختران و زنان دیگر شغل ایجاد کرده اند و صدها خانواده را از فقر نجات داده اند.»

توخی گفت، «هر چه زنان کارآفرین بیشتر حمایت شوند، فقر و مشکلات اقتصادی در جامعه کاهش می یابد،»

او افزود، با وجود محدودیت ها و فشارهای اجتماعی، زنان انگیزه کار دارند و می خواهند نقش فعالی در جامعه داشته باشند.

حمایت از موسسات کمک رسان بین المللی

عابده ابراهیمی، ۵۲ ساله، یک کارآفرین زن در ولایت نیمروز، بیش از یک سال است که از سوی سازمان بین المللی مهاجرت (آی او ام) حمایت می شود و دختران و زنان محروم از تحصیل را برای ایجاد صنایع دستی آموزش می دهد.

او صاحب یک ورکشاپ خیاطی در شهر زرنج است که در آنجا به زنان آموزش می دهدکه چگونه ورکشاپ های خود را باز کنند و درآمد کسب کنند.

او گفت که ۲۰ زن قبلاً از ورکشاپ او فارغ التحصیل شده اند و نان آور خانواده های خود شده اند.

او گفت،‌ «زنان تحت حمایت آی او ام، کارآفرینان و مبتکران زن را شناسایی کرده و آنها را برای آموزش حرفه ای به آی او ام معرفی می کنند. حدود ۸۴ کارآفرین زن در سال گذشته در زمینه تجارت آموزش دیده اند و کسب و کار خود را گسترش داده اند،»

او خاطر نشان کرد، «دختران از زمان تعطیلی مکاتب و پوهنتون ها برای دختران و زنان به حرفه‌های یادگیری روی آورده‌اند،»

ابراهیمی افزود، «زنانی که مقداری پول داشتند، ورکشاپ های را باز کرده‌اند و فرصت‌های شغلی برای دختران و زنان دیگر ایجاد کرده‌اند،»

بهناز سلجوقی، رئیس اطاق تجارت و صنایع زنان در ولایت های غربی، گفت که حمایت موسسات کمک‌رسان به کارآفرینان زن انگیزه داده و به آنها کمک کرده تا تجارت خود را تقویت کنند.

او گفت، «در کمتر از دو سال، نزدیک به ۴۰۰ کارآفرین زن جواز تجارتی گرفتند،»

او گفت، «بیشتر این زنان توسط موسسات کمک رسانی بین المللی حمایت می شوند.»

او افزود، «ما توانستیم در سال گذشته، از برکت ابتکارات زنان کار آفرین سه مارکیت را که فقط زنان از آنها استفاده می کنند، در ولایت هرات افتتاح کنیم،»

سلجوقی گفت، «در آینده نزدیک، ما مارکیت های زنانه را در سایر ولایات غربی نیز باز خواهیم کرد تا زنان بتوانند در خارج از خانه خود کار کنند.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

9 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

امید است که همه نهادهای کمک رسان ما زمینه کار را برای زنان افغانستان فراهم کنند تا این گروه مظلوم به سوی خودکفایی بروند.

پاسخ

در حالی که مردم این کشور با شرایط سخت اقتصادی و گرسنگی دست و پنجه نرم می کنند، مقامات افغانستان دستور بستن آرایشگاه های زنانه در افغانستان را صادر کرده اند. بر اساس اعلامیهء وزارت امور داخله، تمام آرایشگاه ها باید ظرف یک ماه بسته شوند. از زمانی که حاکمان فعلی در افغانستان به قدرت رسیدند، ابتدا لیسه ها و متوسطه های دخترانه را تعطیل کردند. حمام‌ها و پارک‌های زنانه را بستند و بعداً زنان را از کار در سازمان‌های دولتی و غیردولتی منع کردند. طوری تصمیم گرفته شده است که آرایشگران زن ظرف یک ماه محل کار خود را تعطیل کرده و از کار دست بکشند. در این زمینه صحبت های دختری را شنیدم که او هم محصل است، اما چون پوهنتون ها برای دختران بسته است، گفت که در آرایشگاه کار می کند. او شش خواهر دارد، اما برادر ندارد. او فارغ التحصیل شد و امیدوار بود که معلم شود، اما پوهنتون به روی او بسته شد. به گفته او، او از سر ناچاری برای تامین مصارف خانه در آرایشگاه شروع به کار کرده است. اما او ادعا می کند که از طرف اداره امر بالمعروف و نهی عن المنکر به صاحب آرایشگاه حکم شد تا آن را ببندد. به جای از اینکه زنان برای زنان شاغل در این آرایشگاه ها کارهای بدیلی بیابند، بعد از این آنها نیز دچار امراض روانی خواهند شد و یا اینکه دست به گدایی خواهند زد که به این ترتیب زندگی همه فامیل های آنها نیز خراب خواهد شد.‌ همزمان با این، اتحادیه پیشه وران و دکانداران در کابل می گوید که حدود ۱۲۰۰۰ آرایشگاه زنان در سراسر کشور فعالیت می کنند و اگر بسته شوند بیش از ۵۰ هزار زن بیکار می شوند.

پاسخ

تشویق کردن زنا درابطه به کار کردن بسیار کار خوب و مهم است. این کار زنها را بسیار تشویق مکند تا در زنده ګی خود به یک کار مناسب شروع کند. زنها در زنده ګی یک قشر بسیار مهم و پرارزشت هستند، زنها باید به کار تشویق شوند وه به این قشر باید بسیار توجه شوند. به حکومت لازم هست، که به زنها زمینه کارو بار کوچک وه یاکلان باید مساعد شوند. زنها هم مثل مرد واری یک خانواده دارد وه کوشش میکند که به خانواده یی خود یک زنده ګی ارام بخش پیداکند. از مردها کده زنها بسیار حساس هستند، وه اونا کوشش میکند تا به خانواده یک لقمه نان پیدا کند وه خانواده یش زنده ګی مرفعه داشته باشه. مه به حیث یک افغان ای کار را ستایش میکنم وه از حکومت میخواهم که به زنها مبارز افغان را زمینه یی کاری را فراهم سازد. زنها یک قشر بسیار مهم است وه در زنده ګی باید کاراهارا تقسیم شوند، وه به این قشر مهم باید وخت داده شوند. از یک طرف زنها به پای خود استاد میشود، وه از طرف دیګه زنها را د کار باور خود شریک میسازم تا اونا اطمنانی شوند که مه هم یک عوضه مهم زنده ګی هستم وه به ما به یک نظر مهم میبینه. د کلی دنیا زنها یک رول مهم داشته وه بغیر از زن زنده کی شان ناتکمیل هستند. به ما هم مهم است کی در زنده ګی خود به زنها وخت بتم او د کارو بار خود شریک بسازم وه به اونها دل بتم تا درزنده ګی خود خود کفا شوند وه به هیچ کس احتیاج نه شوند. این پروسه بسیار یک پروسه مهم وه پرو ارزشت هست، وه به این پروسه باید توسیعه داده شوند، دا به کلی افغانستان توسعیه را پیداکند. باز هم میګویم، که این کار مسولیت حکومت هستند، تا به زنها را زمینه کارو بار فراهم سازد، اونها را تشویق کند تا به کارو بار خود استاد شوند. نه این که پای زنها را به تیشه زده شود وه دلش س

پاسخ

درست است کی صنعت برای ملت فایده مالی دارد و برای زنان یک مصروفیت خوب است مگر تعلیم هم مهم است چون یک فرد تحصیل کرده میتواند جامعه باسواد بسازد و جامعه باسواد میتواند یک کشور باسواد بسازد ویک کشور باسواد میتواند ترقی کند ویک کشور آزاد و خود کفا باشد قبول کی زنان این زمان به تجارت و صنعت رو کند ولی زنان نسل اینده چی کار کند تقضا ما این است کی زنان باید با سواد باشد و بتواند از طریق علم و دانش به کشور خود خدمت کند.

پاسخ

من هنوز هرات را ندیده ام، اما فکر می کنم مردم هرات در عرصه صنعت در افغانستان خوب عمل می کنند. نام هرات بر روی بسته بندی بسیاری از اقلام تولید شده در افغانستان دیده می شود. نوشیدنی، کیک، بستنی... و روی حلوای هراتی (سوهان) نام خاصی دارد که در هرات تولید می شود. هراتی ها در صنایع دستی هم جلوتر هستند. نکته اصلی این است که مردم هرات به تحصیل علاقه دارند. هرکی گفت مدرسه میتونه خیلی خوب به زندگی فکر کنه. یک فرد تحصیلکرده، وقتی یک راه از زندگی مسدود می شود، می تواند به خوبی به دیگری فکر کند. بیایید مردم ولایات زابل، ارزگان، هلمند و قندهار در ولایات جنوب غربی افغانستان را با هرات مقایسه کنیم. سطح تحصیلات در این استان ها بسیار پایین است. پس چگونه می توان سطح زندگی این افراد بی سواد را با هراتی ها مقایسه کرد؟؟؟

پاسخ

درست است که ممکن است عده ای به تحصیل علاقه داشته باشند یا نباشند، اما این حق ملت هاست که فرصت های تحصیلی را فراهم کنند نه اینکه حق تحصیل را از بین ببرند. در یک جامعه تحصیل کرده مزایای بسیاری وجود دارد. جامعه تحصیل کرده به خوبی اداره می شود. جامعه تحصیلکرده می تواند منبع درآمد خوبی برای دولت باشد، جامعه تحصیلکرده و دولت می توانند یکدیگر را خوب درک کنند، جامعه تحصیلکرده شورشگر نمی شود... بلکه برعکس، کدام دولت ها مردم را به طرف می کشانند. افراد بی سواد اساسا عمر قدرت شما را کوتاه می کند. بنابراین، نتیجه این بود که افغانستان باید به مناطق یا ولایات دسته بندی شود. از این نظر، استان هایی که از نظر آموزشی جلوتر هستند، دولت باید از این امکانات استفاده کند و در ازای دریافت حقوق خوب، به جوانان استان های عقب مانده و بی سواد خدمات ارائه دهد. مدارس باید در ولایات عقب مانده اجباری شود، اما در تمام افغانستان باید اجبار شود. اگر این کار انجام شود، بعد از 15-20 سال بی سوادی، یک افغانستان تحصیل کرده خواهیم داشت. اما برعکس موارد فوق، به یاد داشته باشید که جامعه بی سواد همیشه بار دولت خواهد بود.

پاسخ

من تا کنون به هرات نرفته ام، اما فکر می کنم مردم هرات در عرصه صنعت در افغانستان خوب عمل می کنند. نام هرات بر روی بسته بندی بسیاری از اقلام تولید شده در افغانستان دیده می شود. نوشیدنی، کیک، بستنی... و حلوای هراتی (سوهان) نام ویژه ای دارد که در هرات ساخته می شود. هراتی ها در صنایع دستی هم جلوتر هستند. نکته اصلی این است که مردم هرات به تحصیل علاقه دارند. هر کسی که درس خوانده باشد، می تواند به خوبی به زندگی فکر کند. وقتی یک راه زندگی مسدود می شود، یک فرد تحصیل کرده می تواند به خوبی به راه دیگری فکر کند. اگر ما مردم ولایات زابل، ارزگان، هلمند و قندهار در ولایات جنوب غربی افغانستان را با هرات مقایسه کنیم، سطح تحصیلات در این ولایت ها پایین است. پس چگونه می توان سطح زندگی این افراد بی سواد را با هراتی ها مقایسه کرد؟؟؟

پاسخ

این درست است که برخی از افراد ممکن است علاقه مند به تحصیل باشند یا نباشند. با این حال، این حق ملت بر دولت است که فرصت های آموزشی را برایشان فراهم کند، نه اینکه امتیاز تحصیل را از بین ببرد. منافع بسیاری برای یک جامعه تحصیل کرده وجود دارد. جامعه با سواد به خوبی اداره می شود. جامعه باسواد می‌تواند منبع درآمد خوبی برای دولت باشد، جامعه باشد و دولت می‌توانند یکدیگر را به خوبی درک کنند، جامعه تحصیل‌کرده بغاوت نمی کند... بلکه برعکس، دولت‌ها و مردم در کنار یکدیگر قرار می‌دهند. افراد بی سواد مدت حاکمیت شما را کوتاه می کند. بنابراین، نتیجه این است که افغانستان باید به مناطق یا ولایات دسته بندی شود. به این معنا که برای ولایاتی که از نظر آموزشی جلوترهستند، دولت باید از این امکانات استفاده کند و در ازای دریافت معاشات مناسب به جوانان ولایات عقب مانده و کم تحصیلات خدمات ارائه دهد. مکاتب در ولایات عقب مانده باید لازمی باشد، بلکه در تمام افغانستان باید جبری باشد. اگر این کار انجام شود، بعد از ۱۵ - ۲۰ سال بی سوادی از بین می رود، و یک افغانستان تحصیل کرده، خواهیم داشت، اما برعکس موارد فوق، به یاد داشته باشید که جامعه بی سواد همیشه بار دولت را بر دوش می کشد.

پاسخ

روز گذشته گزارشی درباره تجارت زنان خواندم. به گفته کارآفرینان زن در این گزارش، کسب و کار آنها به خوبی پیش می رود. محصولات آنها خوب است و به موقع به بازار می رسد، اما فروخته نمی شود. این زنان مبتکر شکایت می کردند که درست است. می گفتند در شرایط سخت کار می کنند، اما اجناس آنها را کسی نمی خرد، و حقیقت این است که برای حمایت از زنان تاجر باید اجناس آنها را خریداری و به طور مستمر استفاده کرد. با این کار، کسب و کار آنها گسترش می یابد و به نفع آنها است و شانس کار برای زنان دیگر افزایش می یابد.

پاسخ