افغان ها برای تصمیم گیری در مورد سرنوشت ۴۰۰ زندانی طالبان لویه جرگه را آغاز کردند

کابل -- هزاران نفر از افغان ها به روز جمعه (۱۷ اسد) در کابل یک گردهمایی سه روزه را آغاز کردند تا تصمیم بگیرند که آیا حدود ۴۰۰ زندانی طالبان، به شمول بسیاری از آنهایی که در حملاتی دست داشتند که باعث کشته شدن تعداد زیادی از افغان ها و خارجیان شدند را آزاد کنند و یا خیر.

سرنوشت این زندانیان برای شروع مذاکرات صلح بین این دو طرف متخاصم، که تعهد کرده اند قبل از شروع مذاکرات تبادله زندانیان را تکمیل کنند، یک مانع اساسی به شمار می آید.

کابل تقریباً ۵۰۰۰ زندانی طالبان را آزاد کرده است، اما مقامات از آزاد کردن ۴۰۰ نفر پایانی که طالبان خواسته اند، جلوگیری کردند و گفتند که آزاد کردن «آنها بسیار خطرناک است.»

رئیس جمهور اشرف غنی در حالی که لویه جرگه را در پوهنتون پولی تخنیک کابل افتتاح می کرد گفت، «طالبان گفته اند که اگر این ۴۰۰ نفر آزاد شوند، پس از سه روز مذاكرات مستقیم آغاز خواهند شد.»

وی گفت، «اگر آنها آزاد نشوند، آنها نه تنها جنگ را ادامه خواهند داد، بلکه جنگ را شدت نیز خواهند بخشید. اما این ممکن نبود که آنها را بدون مشوره با ملت آزاد کنیم.»

معصوم استانكزی، رئیس كمیته برگزاركننده گفت، حدود ۳۲۰۰ نفر از صاحب نظران در این مجلس سه روزه اشتراک می کنند.

انتظار می رود که آنها به روز یکشنبه (۱۹ اسد) قطعنامه ای را تصویب کنند، اما تصمیم آنها از نظر قانون الزامی نیست. حکومت قبلی یک بار توصیه جرگه را رد کرد.

طالبان به تاریخ ۱۷ اسد این جرگه را رد کردند و گفتند که از ملت نمایندگی نمی کنند.

مایک پومپئو وزیر خارجه ایالات متحده، در اعلامیه ای قبل از آغاز جلسه اول گفت، «ما تائید می كنیم كه آزادی این زندانیان کار پسندیده نیست.»

وی گفت،‌ «اما این اقدام دشوار منجر به نتیجه مهمی خواهد شد که مدت هاست تقاضای افغان ها و دوستان افغانستان بوده است: کاهش خشونت و مذاکرات مستقیم که به نتیجه توافقنامه صلح و پایان دادن به جنگ خواهد رسید.»

پومپئو قول داد كه ایالات متحده طالبان را وادار خواهد ساخت تا به تعهدات خود در جهت كاهش خشونت پس از آغاز مذاكرات صلح عمل کنند، و تعهد سپرد که از افغانستان حمایت خواهد کرد.

وی گفت، «ما آماده حمایت از یک توافقنامه صلح هستیم، به شمول گسترش برنامه های انکشافی ایالات متحده در مناطقی که قبلاً در آن خدماتی صورت نگرفته است.»

جرائم جدی

بر اساس یک لیست رسمی از زندانیان طالبان، بسیاری از این زندانیان متهم به جرائم جدی هستند که بیش از ۱۵۰ نفر از آنها به اعدام محکوم هستند.

این لیست همچنان شامل گروهی از ۴۴ شورشی است که به دلیل نقش آنها در حملات «مقیاس بزرگ»، اهمیت خاصی دارند.

آنها شامل پنج شورشی وابسته به حمله سال ۱۳۹۷ بالای هوتل انترکانتینینتال در کابل هستند که باعث کشته شدن ۴۰ نفر به شمول ۱۴ نفر از افراد خارجی شد.

یک جنگجوی طالبان که در انفجار بزرگ موترلاری در ماه ثور ۱۳۹۶ در نزدیکی سفارت آلمان در کابل دست داشت، و همچنان یک افسر سابق اردوی افغان که در سال ۱۳۹۱ در یک حمله نفوذی ۵ سرباز فرانسوی را کشته و ۱۳ زخمی بر جای گذاشت، در این لیست قرار دارند.

بر اساس این لیست زندانیان، طالبان خواستار آزادی شورشی ای که در حمله سال ۱۳۹۷ علیه شرکت امنیتی بریتانیایی جی فور اس دست داشت، و همچنان چندین نفر جنگجویانی شدند که در قتل سربازان امریکایی دست داشتند.

دو نفر جنگجویانی که در سال ۱۳۹۴ در یک حمله انتحاری با هدف قرار دادن کاروان ناتو در کابل دست داشتند که منجر به کشته شدن ۱۲ نفر به شمول سه امریکایی شد، در بین این ۴۰۰ نفر هستند.

دو نفر دیگر در این لیست به جرم قتل بتینا گویزلارد، یک کارمند سازمان ملل در امور پناهندگان در سال ۱۳۸۲ زندانی هستند.

یک مقام غربی که با این دوسیه آشنایی داشت به شرط ناشناس ماندن به ای اف پی گفت، «قطعاً برخی از زندانیانی وجود دارند که مردم آزادی آنها را نمی خواهند، به دلیلی که آنها مقصر کشتن نیروهای ائتلافی و اتباع هستند.»

جنگ مداوم

تبادله زندانیان یگانه موانع در راه مذاکرات صلح نیست.

طالبان و نیروهای حکومتی با یک آتش بس سه روزه به مناسبت عید الاضحی از تاریخ ۱۰ اسد تا ۱۲ اسد، موافقت کردند.

با این حال، جنگ به روز چهارشنبه (۱۵ اسد) هنگامی از سر گرفته شد که طالبان بالای نیروهای حکومتی در ولایت غزنی حمله کردند، که این اولین باری بود که مقامات از زمان انقضای آتش بس، جنگ مستقیم را تائید کردند.

به گفته فواد امان سخنگوی وزارت دفاع، در دو درگیری ده شورشی کشته شدند.

وی به ای اف پی گفت، «حملات آنها دفع شد و آنها متحمل تلفات شدند.»

وحیدالله جمعه زاده سخنگوی والی غزنی این دو درگیری را تائید کرد.

در یک جنگ در نزدیکی شهر غزنی، نیروهای افغان هنگامی به حمله هوایی متوسل شدند که جنگجویان طالب بالای یک پایگاه اردو، که در حدود ۳۰۰ سرباز حکومت در آن مستقر بودند، حمله کردند.

نگرانی دیگر این است که طالبان رابطه نزدیکی را با شبکه القاعده حفظ کرده اند، که تحلیلگران و مقامات می گویند نقض توافقنامه صلح طالبان با ایالات متحده است و در مورد مذاکرات بین الافغانی و پایان جنگ، نشانه ای از عدم صداقت آنها است.