امنیت

باشندگان بادغیس در جنگ با طالبان به نیروهای افغان پیوستند

گزارش از عمر

بیش از ۱۰۰۰ نفر باشندگان بادغیس به تاریخ ۲۹ جوزا پس از آنکه خشونت طالبان شدت یافت، در قلعه نو مرکز این ولایت گردهم آمده و اعلام کردند که دیگر این گروه را نخواهند گذاشت که بالای مردم ملکی و نیروهای امنیتی حمله کنند، و اینها به نیروهای امنیتی در جنگ آنها خواهند پیوست. [شمیل مشعل/سلام تایمز]

هرات -- پس از افزایش اخیر در خشونت طالبان بیش از ۱۰۰۰ نفر از باشندگان ولایت بادغیس به روز شنبه (۲۹ جوزا) علیه این گروه شورشی در قلعه نو مرکز این ولایت اسلحه برداشتند.

آنها اعلام کردند که دیگر اجازه نخواهند داد که طالبان بالای مردم ملکی و نیروهای امنیتی حمله کنند با اینکه بعضی از آنها گفتند که آنها در جنگ نیروهای امنیتی به آنها خواهند پیوست.

محمد یوسف سازش یک باشنده بادغیس گفت، مردان جوان در این شرایط سخت اسلحه برداشته و در کنار نیروهای امنیتی می جنگند.

وی گفت، «ما برای دفاع از کشور، مردم، تمامیت ارضی و جمهوری اسلامی افغانستان اسلحه برداشته ایم. ما آماده هستیم تا از خاک خود در هر نقطه افغانستان دفاع کرده و در مقابل طالبان بجنگیم.»

باشندگان بادغیس به تاریخ ۲۹ جوزا در قلعه نو مرکز این ولایت گردهم آمدند تا از نیروهای افغان حمایت اعلام کرده و علیه طالبان اسلحه بردارند. [شمیل مشعل/سلام تایمز]

باشندگان بادغیس به تاریخ ۲۹ جوزا در قلعه نو مرکز این ولایت گردهم آمدند تا از نیروهای افغان حمایت اعلام کرده و علیه طالبان اسلحه بردارند. [شمیل مشعل/سلام تایمز]

محمد اشرف یک باشنده بادغیس گفت، مردم در برابر طالبان قیام کرده اند زیرا آنها هر روز مردم بی گناه و نیروهای امنیتی را می کشتند.

وی با افزودن اینکه مردم در کنار نیروهای امنیتی در برابر طالبان ایستاده اند گفت، «ما از نیروهای امنیتی، میهن و عزت خود دفاع می کنیم.»

واحد محب زاده یکی دیگر از باشندگان بادغیس گفت، مردم باید به مردان جوان و نیروهای امنیتی خود اعتماد کامل داشته باشند.

وی با افزودن اینکه مردم نباید فریب تبلیغات این گروه را بخورند گفت، «من آماده هستم تا آخرین قطره خونم از مردم بادغیس و سایر افغان ها در برابر طالبان دفاع کنم.»

وی تعهد سپرد، «من تا زمانی که زنده باشم در کنار نیروهای امنیتی خود خواهم ایستاد و از آنها پشتیبانی خواهم کرد.»

حمایت از دولت

امیرشاه نایب زاده یک عضو ولسی جرگه از ولایت بادغیس که در گردهمایی روز شنبه سخنرانی می کرد گفت، باشندگان بادغیس در برابر طالبان برای حمایت از دولت و نیروهای امنیتی خود به طور خودجوش قیام کرده اند.

وی گفت، «همه جوانانی که اسلحه برداشته اند منتظر اند که حکومت به آنها دستور حرکت دهد تا آنها عملیات های خود را علیه طالبان در بادغیس آغاز کنند.»

نایب زاده گفت، «نظام فعلی در کشور نتیجه سال های قربانی ها و تلاش های مردم افغانستان است. ما هرگز اجازه نخواهیم داد که طالبان دولت ما را تهدید کنند.»

محمد ناصر نظری یک عضو شورای ولایتی بادغیس گفت، هر وقتی كه حکومت با چالش ها روبرو شود مردم افغانستان آماده هستند تا از آن دفاع كنند.

وی گفت، «با افزایش حملات طالبان، مردم مجبور شدند که اسلحه در دست بگیرند و اجازه ندهند که این گروه وحشی بیشتر خون افغان های بی گناه را بریزد.»

نظری گفت، در هر زمان و هر جایی که حکومت و نیروهای امنیتی به پشتیبانی نیاز داشته باشند، مردم افغانستان، به ویژه جوانان، آماده هستند تا برای جنگیدن علیه طالبان به جبهه های جنگ بروند.

حسام الدین شمس والی بادغیس گفت، این خیزش مردمی علیه طالبان نشان می دهد که مردم از استبداد و بی رحمی طالبان خسته شده اند و حمایت آنها از حکومت و نیروهای امنیتی را به وضاحت نشان می دهد.

وی افزود، «ما از حمایت مردمی استقبال می كنیم و من اطمینان دارم كه این قیام مردمی علیه طالبان در بهبودی اوضاع امنیتی كمک خواهد كرد.»

دفاع از مردم افغانستان

طلوع نیوز به روز دوشنبه گزارش داد، باشندگان سایر ولایات مانند تخار، بلخ و بغلان در شمال و پروان در مرکز افغانستان نیز برای جنگیدن علیه طالبان اسلحه برداشته اند.

مقامات امنیتی محلی گفتند، نیروهای امنیتی در بادغیس اکثریت حملات اخیر طالبان را دفع کرده و جنگجویان تلفات زیادی را متحمل شده اند.

سمونوال شیرآقا الکوزی قوماندان امنیه بادغیس به روز یکشنبه گفت، طالبان قصد داشتند که برخی از ولسوالی ها و حتی قلعه نو را تصرف کنند، اما نیروهای امنیتی حملات آنها را به عقب انداخته و تلفات زیادی را بالای آنها وارد کردند.

وی گفت، «طالبان توانایی جنگ مستقیم با نیروهای امنیتی را ندارند، بنابراین، آنها از مردم ملکی و خانه های آنها به عنوان سپر استفاده می کنند.»

وی افزود، «طالبان از حامیان خارجی خود سلاح ها و مهمات پیشرفته را دریافت کرده اند و با یک اطمینان کاذب بالای ولسوالی ها و مناطقی از شهر قلعه نو حمله کردند، اما همه حملات آنها ناکام شدند.»

فهیم انتظار یک فعال جامعه مدنی در قلعه نو گفت، نیروهای امنیتی در شرایط سخت از کشور و مردم افغانستان دفاع می کنند.

وی افزود، «نیروهای امنیتی کشور ثابت کرده اند که آنها نسبت به طالبان قویتر هستند و می توانند از کشور و مردم خود دفاع کنند.»

انتظار گفت، «قربانی ها و تلاش های نیروهای امنیتی ما در دفاع از میهن و مردم در تاریخ نوشته خواهد شد و نسل های آینده بالای این نیروهای دلیر افتخار خواهند کرد.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

5 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

نگرانی چهارم این‌ است که خیزش‌ های مردمی این گونه تلقی شود که قوم تاجیک، اوزبیک و هزاره می‌ خواهند با پشتون بجنگند. زیرا اکثر اعضای طالبان پشتون استند. این امر می‌ تواند موجب همدلی بیش ‌تر مردم پشتون با طالبان شود. سمت شمال به صورت بومی و تاریخی، محل زندگی مردم تاجیک، اوزبیک و هزاره است. اما در سال‌ های پسین مردم پشتون نیز در بلخ، کندز، بغلان و… جا به‌ جا شده‌ اند. در بسیج و خیزش‌ های مردمی‌ که این روزها به راه افتاده است، مردم پشتون سمت شمال به بسیج و خیزهای مردمی علیه طالبان نپیوسته‌ اند. از این نظر می‌ توان گفت پشتون سمت شمال نسبتا با طالبان همدلی نشان داده‌ اند. بنابراین ممکن است طالبان از مردم پشتون (سوء) استفاده کنند و جنگ خیزش‌ های مردمی با طالب فراتر از جنگ طالب و خیزش‌ های مردمی به جنگ خیزش‌ های مردمی و قوم پشتون بینجامد.

پاسخ

اصولا درست این بود که حکومت با استفاده از ارتش، جنگ با طالبان را به پیش می برد و مردم را زیر نام خیزش‌ های مردمی و نام‌ های دیگری وارد جنگ با طالبان نمی‌ کرد. زیرا در صورتی‌ که جنگ از محدوده‌ ای ارتش با طالبان فراتر برود، پیامد های خواهد داشت. متاسفانه برخورد و موضع حکومت افغانستان در قبال طالبان مشخص و شفاف نبوده است. بیست سال می‌ شود که جنگ و صلح حکومت با طالبان شفاف و مشخص نیست. این عدم شفافیت موضع حکومت در قبال طالبان موجب شده است‌ که در نهایت سرو کار مردم با طالبان به خیزش‌ های مردمی و… بینجامد. بنابراین درست این است‌ که موضع حکومت باید شفاف باشد و هر گونه بهره‌ برداری‌ که از مردم در جنگ با طالبان می‌ کند، از هر نظر سنجیده‌ شده و دقیق باید صورت بگیرد که مردم ضرر نبیند و این خیزش‌ ها به جنگ‌ های قومی و فراگیر تبدیل نشود.

پاسخ

در مورد بسیج های مردمی یا خیزش های مردمی نزد مردم افغانستان نگرانی های جدی را بوجود آورده است. نگرانی نخست این است‌ که چرا حکومت افغانستان نمی‌ خواهد یا نمی‌ تواند با استفاده از پولیس و اردو با طالبان بجنگد و طالبان را سرکوب کند. در این بیست سال چرا حکومت در برابر طالبان مدارا، و تحمل داشته است‌ که طالبان این همه قدرتمند شده است. حکومت با وجود پولیس و اردو چرا مردم را با طالبان درگیر جنگ می‌ سازد. درگیری مردم با طالبان موجب می‌ شود که طالبان از مردم محلی انتقام‌ گیری و کینه‌‌ کشی کنند، چنان که گویی شما با ما می‌ جنگید. نگرانی دوم این‌ است که آیا بسیج و خیزش‌ های مردمی موجب تعدد آدرس‌ های جنگ با طالبان نمی‌ شود؟ یعنی هر گروهی طبق مصلحت و منافع خود وارد جنگ و صلح با طالبان نمی‌ شوند؟ اگر چنین اتفاقی افتاد، حکومت چگونه می‌ تواند خیزش‌ های مردمی را مدیریت کند؟ نگرانی سوم این است، گروه‌ هایی‌ که برای خیزش علیه طالبان بسیج می‌ شوند، بین خود درگیر نخواهند شد. درگیری‌ های گروهی در افغانستان پیشینه دارد و هر لحظه می‌ تواند شعله‌ ور و گسترده شود. بنابراین وجود گروه‌ های مسلح بنام خیزش‌ های مردمی می‌ تواند موجب درگیری‌ های گروهی شود.

پاسخ

بسیج‌ های ملی مصرف دارند. آنان تجهزیات نظامی و غذا نیاز دارند که حکومت افغانستان توان این اکمالات را ندارد. اگر نیرو های بسیج مردمی اکمال نشوند، برای تامین مصارف خود دست به تاراج اموال مردم خواهند زد و یا به تمویل ‌کنندگان بیرونی رجوع خواهند کرد. حکومت اگر بتواند آنان را در چوکات قوای مسلح بسیج کند، معاش و سلاح بدهد، کار نیکی است. اما اگر سرخود باشند، هم به اموال مردم دست درازی می ‌کنند و هم دست شان به سوی کشور دیگری دراز می‌شود.

پاسخ

یش از این نیز مردم به نام پولیس محلی و یا خیزش مردمی در برابر طالبان تجهیز شده بودند، نهاد های حقوق بشری از نقض حقوق بشر توسط این گروه‌ ها شکایت کرده است. در مواردی هم حتی حکومت در مواجهه با این فرماندهان محلی قرار گرفته است. خیزش مردمی در کوتاه‌ مدت می‌ تواند در برابر طالبان تاثیرگذاری خوبی داشته باشد. زیرا بسیج و خیزش مردمی می تواند موجب شکست طالبان به ویژه در سمت شمال افغانستان شود. اما در آینده یک خطر جدی برای دولت افغانستان خواهد بود و خلع سلاح کردن آنها و کنترول کردن آنها خیلی دشوار است. یکی از علت های تقویت طالبان در شمال همین خیزش های مردمی است. یک دهه قبل در شمال افغانستان طالبان وجود نداشت اما بعداً این پولیس محلی و اربکی ها بالای مردم ظلم و ستم کردند بالای زنان مردم تجاوز کردند و مردم مجبور شدند تا به طالبان پناه ببرند و در کنار طالبان علیه آنها سلاح بردارند.

پاسخ