سلامتی

باشندگان بدخشان پس از تصرف طالبان با بحران آب روبرو هستند

توسط محمد قاسم

باشندگان محلی به تاریخ ۱ میزان در شهر فیض آباد بدخشان برای آب در صف ایستاده اند. [تصویر از حسیب فخر]

باشندگان محلی به تاریخ ۱ میزان در شهر فیض آباد بدخشان برای آب در صف ایستاده اند. [تصویر از حسیب فخر]

کندز -- از زمانی که طالبان بیش از یک ماه پیش قدرت را به دست گرفتند، بیش از ۲۰۰۰ خانواده در نزدیکی شهر فیض آباد بزرگترین شهر بدخشان، به آب آشامیدنی دسترسی نداشته اند.

رحمت الله حمیدی یک باشنده شهرجدید در فیض آباد گفت، «پس از سقوط شهر فیض آباد به دست طالبان، باشندگان مناطق مختلف این شهر در میان مشکلات دیگر با کمبود آب آشامیدنی روبرو شده اند.»

طالبان به تاریخ ۲۰ اسد فیض آباد را تصرف کردند و از آن زمان بدینسو برای خریدن تیل برای فعالیت جنراتورها در تصفیه خانه آب، پولی را فراهم نکرده اند.

به گفته حمیدی، نل های آبرسانی از تاریخ ۱ سنبله بدینسو خشک شده اند و باشندگان از آب دریای کوکچه استفاده می کنند که نسبتاً نزدیک است، اما آب دریای کوکچه آشامیدنی نیست.

حمیدی گفت، بعضی خانواده ها از دریای کوکچه بالای الاغ ها آب می برند، در حالیکه بعضی دیگر بشکه های آب دریا را از دکان های شهر خریداری می کنند که با توجه به اینکه تقریباً همه مردم بیکار هستند، این یک چالش بزرگ اقتصادی است.

وی افزود، «مردم آب را از دریای کوکچه بالای الاغ ها انتقال می دهند و هر بشکه ۲۰ لیتره را به قیمت ۲۰ الی ۵۰ افغانی (۲۲ الی ۵۶ سینت ایالات متحده) می فروشند، اما این آب آنقدر پاک و صحی نیست که بتوان آن را نوشید.»

ضیاءالدین خواهانی یکی از بزرگان قومی در فیض آباد گفت، «در نل ها آب نیست. کسانی که توان مالی دارند از دکان ها آب معدنی می خرند، اما کسانی که توان آن را ندارند، مجبور اند که آب کوکچه و سایر دریا ها را به دست بیاورند.»

وی افزود، از آنجا که خانواده ها از آب غیرصحی دریای کوکچه استفاده می کنند، بسیاری از زنان و کودکان به بیماری های مختلف مبتلا شده اند.

محمد نعیم راسخ یک باشنده فیض آباد گفت، «فرزندان من از چندین روز بدینسو از اسهال رنج می برند. داکتران به من گفتند که این بیماری ناشی از آب ناپاک است.»

داکتران به راسخ گفتند که آب را قبل از نوشیدن بجوشاند.

نبود درآمد

کمبود آب در حالی وجود دارد که حکومت فیض آباد بسته است.

از زمان تصرف کابل به تاریخ ۲۴ اسد، طالبان برای بازگشایی بانک ها، از سرگیری خدمات حکومتی و یا رسیدگی به مشکلات روزمره مردم هیچ گونه گام های قابل رویتی بر نداشته اند.

خنجر بیگ رسولی عضو یک شورای محلی در فیض آباد گفت، با فرا رسیدن طالبان، معاشات کارمندان دولت به شمول معلمین، سربازان و سایر کارمندان به حالت تعلیق درآمده اند که این امر به طور طبیعی بیکاری و فقر را افزایش داده است.

وی گفت، «قیمت آب بسیار بالا است. طالبان باید با توجه به شرایط اقتصادی مردم قیمت را تعین کنند تا به مسئله کمبود آب آشامیدنی رسیدگی شود.»

به گفته مقامات اداره آبرسانی در بدخشان، به دلیل بسته بودن بانک ها و کمبود پول نقد آب آشامیدنی جاری نمی شود.

محمد ظاهر استانکزی رئیس اداره آبرسانی در ولایت بدخشان به سلام تایمز گفت، مسئله کمبود آب آشامیدنی به زودی حل خواهد شد.

وی گفت، «شما تغیر بزرگی را در کشور مشاهده می کنید. این حالت بدون شک بالای کار من نیز تأثیر داشته است.»

وی افزود، «این حقیقت که بانک ها بسته اند و ما نمی توانیم از پولی که در بانک داریم استفاده کنیم نیز بدون شک یک مشکل است.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

3 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

بی آبی در سراسر افغانستان با یک مشکل جدی برای مردم تبدیل شده است. با وجود که افغانستان آب فراوان روان دارد ولی مردم اش از تشنگی جان می دهند. بدخشان که دهها دریا های خروشان دارد و از کوههای سر به فلک سرچمشه می گیرد اما مردم این ولایت با بی آبی دست و پنجه نرم می کند. من در گذشته فکر می کردم که مشکل بی آبی تنها در کابل است اما اکنون فهمیدم که این یک مشکل سراسری است که باید زود حل گردد.

پاسخ

مردم بی چاره این کشور کدام سهولت بهتر زنده گی را دارند که آب آشامیدنی صحی را ندارند؟ چهل سال می شود که مردم بی گناه کشته می شوند، خانه های شان ویران می گردد ولی دنیا صدای شان را نمی شنوند. عامل اصی همه بحران های افغانستان جنگ و ناامنی است. اگر نه افغانستان یک کشور ثروتمند است، زمین های زراعتی دارد و معادن غنی دارند که می توانیست همه مشکلات اقتصادی این وطن را حل بساز ولی از اثر جنگ های پیهم مجال این پیدا نشد که از ثروت کشور به خاطر بهبود وضعیت مردم استفاده صورت بگیرد و فقر و غربت در این کشور محو گردد. اما آب برای زنده ماندن انسان بسیار ضرور است که باید دولت مشکل آب را برای مردم حل کنند و مردم بتواند به آب پاک دسترسی داشته باشد.

پاسخ

طی بیست سال گذشته صد ها میلیارد دالر با افغانستان از سوی جامعه جهانی کمک شد ولی اینها نه توانسته برای مردم این سرزمین آب صحی آشامیدنی را فراهم کنند. در افغانستان حدود ده در صد مردم به آب آشامیدنی صحی دسترسی دارند و متباقی به آب صحی دسترسی ندارند، در حالیکه اکثریت کشور های جهان مشکل آب آشامیدنی خود را حل کرده و اکثریت مردم در همه کشور های جهان به آب صحی دسترسی دارند. آب برای حیات انسان مثل خون ضرورت است، فلحذا دولت باید کوشش کنند تا هر چه عاجل برای مردم آب آشامیدنی صحی را مهیا کند تا مردم از بیماری های گوناگون نجات یابند.

پاسخ