اقتصاد

بند پاشدان هرات با توقف کار ساختمانی با یک آینده نامعلوم روبرو است

گزارش از عمر

کار ساختمانی بند پاشدان در ولایت هرات از زمان سقوط حکومت قبلی در ماه اسد متوقف شده و سرنوشت این پروژه به شکل معلق باقی مانده است. بند پاشدان که یکی از بزرگترین پروژه های زیربنایی افغانستان است، در ولسوالی کروخ در ۲۵ کیلومتری شرق شهر هرات موقعیت دارد. [عمر/سلام تایمز]

هرات -- کار ساختمانی بند پاشدان در ولایت هرات با سقوط حکومت قبلی در ماه اسد متوقف شده و سرنوشت این پروژه به شکل معلق باقی مانده است.

بند پاشدان که یکی از بزرگترین پروژه های زیربنایی افغانستان می باشد، در ولسوالی کروخ در ۲۵ کیلومتری شرق شهر هرات موقعیت دارد.

قرار بود که این بند برق آبی الی تاریخ ۱۰ جدی (پایان سال ۲۰۲۱ میلادی) تکمیل شود، اما کار این پروژه به حالت تعلیق درآمده و این بند فقط ۸۵٪ تکمیل شده است.

به گفته مسؤلین این بند، کار بالای دیوار بند، کانال ‌های آب و جاهاییکه توربین ‌های برق نصب می شوند، تکمیل شده و بند برای آبگیری آماده شده بود.

در این تصویر به تاریخ ۲۲ جدی بند پاشدان دیده می شود. کار ساختمانی این بند پس از سقوط حکومت افغانستان در ماه اسد متوقف شد. [عمر/سلام تایمز]

در این تصویر به تاریخ ۲۲ جدی بند پاشدان دیده می شود. کار ساختمانی این بند پس از سقوط حکومت افغانستان در ماه اسد متوقف شد. [عمر/سلام تایمز]

عبدالصبور نادری رئیس تدارکات پروژه بند پاشدان به سلام تایمز گفت، این پروژه به دلیل تأخیر پرداخت ها به شرکت ساختمانی و بی توجهی از سوی اداره ملی تنظیم امور آب (ان دبلیو ای آر ای) متوقف شده است.

وی افزود، «برخی از کانال های این بند بر اثر سیلاب های هفته گذشته تخریب شدند. اگر آبگیری به زودی آغاز نشود، کانال ها و قسمت های بیشتری از بند توسط آب تخریب خواهند شد.»

وی گفت، «تمام تجهیزات به شمول آببندها از کشور هندوستان به هرات رسیده و در انتظار نصب هستند، اما هیچ مسؤلی در حکومت وجود ندارد که روند آبگیری و نصب توربین های بند را هماهنگ کند.»

نادری گفت، صدها کارگر به شمول چند نفر از اتباع هندی به دلیل توقف کار، وظایف خود را از دست داده و به خانه های خود رفته اند.

بند پاشدان در هرات تاکنون ۱۱۷ میلیون دالر هزینه داشته است. این بند ظرفیت تولید کردن برق دو میگاوات، ذخیره کردن ۴۵ میلیون متر مکعب آب و آبیاری کردن ۶۵۰۰۰ جریب (۱۳۰۰۰ هزار هکتار) زمین را دارد.

کار ساختمانی این پروژه ملی در سال ۱۳۹۰ آغاز شد.

ناامیدی

بصیر احمد خواجه زاده یک باشنده شهر هرات گفت، توقع این بود که بند پاشدان به زودی افتتاح شود.

وی گفت، «این بسیار دردناک است که می بینیم کار ساختمانی این بند متوقف شده است. ما برای مستفید شدن از آب و برق این بند چشم به راه بودیم، اما وضعیت فعلی ناامید کننده است.»

وی افزود، «اعمار شدن بندهای برق آبی مانند پاشدان بسیار مهم است. اگر تلاش های جدی و عملی در این زمینه صورت نگیرند، اقتصاد افغانستان بیشتر تضعیف خواهد شد و افغان ها بیشتر رنج خواهند دید.»

جلیل احمد کریمی یک دهقان زعفران در ولایت هرات گفت، اگر کار ساختمانی بند پاشدان دو باره شروع نشود، ناامیدی و عصبانیت زیادی را در پی خواهد داشت.»

وی گفت، آبگیری در بند پاشدان باید در فصل زمستان آغاز شود که آب کافی وجود دارد. در غیر این صورت، آب از افغانستان خارج خواهد شد و تا یک سال دیگر آب در دسترس نخواهد بود.

کریمی گفت، «دو سال قبل زمانی که کار ساختمانی این بند خوب پیش می رفت، ما زمین های دولتی در نزدیکی این بند را برای کشت زعفران اجاره کردیم.»

وی افزود، «مردم در مورد بسیاری از چیزها ناامید شده اند. ما امیدواریم که با افتتاح شدن بند پاشدان بخشی از این ناامیدی ها برطرف شوند.»

محمد آصف نظری یک باشنده شهر هرات گفت، پروژه های زیربنایی مانند بند پاشدان به افغان ها امید زیادی دادند، اما توقف کار روی این بند مردم به ویژه دهاقین را ناامید ساخته است.»

وی گفت، «توقف کار ساختمانی بند پاشدان و نامشخص بودن آینده آن ضربه بزرگی بر اقتصاد افغانستان محسوب می شود، زیرا پول زیادی در این پروژه سرمایه گذاری شده است.»

وی افزود، توقف پروژه های زیربنایی جوانان افغان را مجبور ساخته است که برای کار کردن به کشورهای همسایه بروند.

یک آینده نامعلوم

بند پاشدان یگانه پروژه زیربنایی در افغانستان نیست که به حالت تعلیق درآمده است.

جاوید نظری یک باشنده هرات گفت، این بسیار دردناک است که می بینیم هیچ گونه بازسازی در هیچ جای افغانستان جریان ندارد.

وی افزود، «پذیرفتن این تصور بسیار سخت است که تا چند ماه قبل صدها پروژه انشکافی در سراسر کشور تحت کار بودند و هزاران نفر در کار این پروژه ها مشغول بودند.»

نظری افزود، «اما اکنون همه جا یک سکوت مرگباری برپا شده است و هیچ کار بازسازی و انکشافی در هیچ جایی صورت نمی گیرد.»

محمد عظیم کاوش یک اقتصاددان در شهر هرات گفت، توقف پروژه های زیربنایی باعث فروپاشی اقتصاد کشور و مردم آن شده است.

وی گفت، «بسیاری از پروژه های زیربنایی ناتکمیل هستند. اگر آنها به زودی تکمیل نشوند، کارهایی که تا کنون انجام شده اند نیز از بین خواهند رفت و افغانستان هرگز نخواهد توانست که آنها را بازسازی کند.»

وی افزود، «صدمه فروپاشی اقتصادی فعلی ناشی از توقف پروژه‌ های انکشافی، در سال‌ های آینده بر اقتصاد کشور تأثیر خواهد گذاشت و این بسیار سخت خواهد بود که از آن بهبود پیدا کنیم.»

کاوش گفت، «کار بالای این پروژه ها به شدت به کمک های خارجی وابسته است و این در حالیست که در داخل کشور هیچ برنامه ای وجود ندارد که به این پروژه های زیربنایی ادامه داده شود.»

وی از جامعه بین المللی خواست تا مدیریت پروژه های زیربنایی افغانستان را بر عهده بگیرد تا سرمایه گذاری های قبلی آن نابود نشوند.

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

8 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

من وقتا فوقتا گزارش های تحلیلی وبسایت شما را می خوانم. شما معمولا موضوعات خوبی را انتخاب می کنید و آنها را با جزئیات ارائه می کنید. اگر چه افغانستان یک افغانستان است و ما آن را دوست داریم، افغانستان فقط هرات و مزارشریف نیست. افغانستان شامل قندهار، هلمند، زابل، غزنی، پکتیا، ننگرهار، کنر و تمام ولایات دیگر است، در حالی که شما اغلب گزارش هایی را در مورد هرات و مناطق شمالی منتشر می کنید. لطفاً در مورد جاهای دیگر، از جمله کابل، به ویژه ولایاتی که از پوشش رسانه ای خارج شده اند، برای ما بنویسید. زنده باد افغانستان و آزادی رسانه ها.

پاسخ

ایران ده ها سال است که از آبی که از منطقه غرب افغانستان سرازیر می شود استفاده می کند. ایران از آب هیرمند استفاده گسترده ای می کند. ایران با کمک متخصصان جاپانی سیستم هایی را در خاک خود ساخته است که آب رودخانه هیرمند را ذخیره می کند. در ایران به این مخزن ها نیمه چاه می گویند و یک میلیارد متر مکعب آب در آن ذخیره شده است که ولایات خشک سیستان و بلوچستان را سبز کرده است. این پروژه های آبی ایران باعث بی آب شدن ولسوالی چخانسور ولایت نیمروز افغانستان شده است.

پاسخ

مردم افغانستان راجع به مسئله آب بیشتر در مورد پاکستان و ایران صحبت می کنند. تاجیکستان که با افغانستان یک مرز مشترک آبی دارد، به طور یکجانبه از آب های دریای آمو استفاده کرده است. تاجیکستان یک کشور تولید کننده برق است و افغانستان برق را وارد می سازد. تاجیکستان بالای دریای آمو میان افغانستان و تاجیکستان به ارزش حدود ۳ میلیارد دالر یک فابریکه برق را اعمار کرده است که تاجیکستان را به صادرکننده برق در آسیای مرکزی تبدیل کرده است. علاوه بر این، دو کشور همسایه دیگر در شمال افغانستان به طور مستقل از آب افغانستان استفاده می کنند. ۹۰٪ آب جهیل ارال از دریای آمو تأمین می شود. این جهیل برای ازبیکستان و ترکمنستان یک منبع قابل توجهی از آب پاک است. کانال قراقرم نیز از دریای آمو وارد ترکمنستان می شود. کانال قراقرم نیاز آبی زمین های خشک ترکمنستان را رفع ساخته است و افغانستان برای تأمین کردن مواد غذایی و زراعتی به ترکمنستان وابسته است. ازبیکستان در ولایت سرخان یک بند ای به نام تورپلنگ اعمار کرده است تا از دریای آمو آب بردارد. ازبیکستان همچنان یک کانال دیگری به نام بخارا اعمار کرده است که آب را از دریای آمو می گیرد. ادامه دارد

پاسخ

یک زن فرزندان زیادی داشت، و یک زن دیگر فقط یک فرزند داشت. یک دفعه میان آن دو جنگ شد. مادری که یک فرزند داشت به دیگر گفت که تو بچه های زیادی داری. آن مادر دیگر پاسخ داد که تو هم کوس داری. کوس تو هم با گل پوشانده نشده است، پس تو هم می توانی فرزندان بیشتری را به دنیا بیاوری.
نکته این است که تاجیکستان از آب دریای آمو استفاده می کند، پس چرا مردم ما این کار را نمی کنند؟ آیا تاجیک ها جلوی مردم ما را گرفته اند؟ نه. مردم ما در حال جنگ هستند، می جنگند. شما می دانید که آنها برای چه کسی می جنگند؟ آنها برای دفاع از منافع امریکایی ها و پاکستانی ها با روسیه جنگیدند و بعداً برای منافع چین، روسیه و پاکستان با امریکایی ها جنگیدند. در جنگ اول یک و نیم میلیون نفر در افغانستان کشته شدند و صدها هزار نفر دیگر معلول، بیوه، یتیم، بیجا و مفقود شدند. در همان زمان، با شکست اتحاد جماهیر شوروی دشمن امریکا، امتیاز پیروزی به امریکا رسید. آنها تسلیحات هسته ‌ای و سلاح‌ های دیگر را در اختیار پاکستان دادند و پاکستان میلیاردها دالر را دزدید که برای مجاهدین می آمد. در جنگ دوم، درد و رنج باز هم به نصیب افغان ها شد در حالی که امتیازات به پاکستان رسید و امریکا آنقدر باهوش بود که خودش را نجات داد. به هر حال، به جای اینکه انگشت خود را به سوی دیگران بگیریم، بهتر است که روی کار خود ما تمرکز کنیم، با جهان روابط برقرار کنیم و با کشورهای غربی به شمول امریکا روابط خود را تقویت کنیم. در غیر آن صورت، چین و روسیه با هیچ کسی کمک رایگان نمی کنند.

پاسخ

در آخرین سال های دوران حکومت محمدظاهرشاه پادشاه پیشین افغانستان و دوران ریاست جمهوری سردار محمد داود خان، با در نظرداشت امکانات و ظرفیت های موجوده، اقداماتی برای کنترل و مدیریت آب افغانستان انجام شدند. در دهه آخر سلطنت محمدظاهرشاه، کنترل آب در حال اکمال بود که سردار محمد داود خان کودتای سفید را راه اندازی کرد. بعداً کنترل آب مورد توجه خاصی قرار می گرفت که کودتای ثور به وقوع پیوست و این تلاش ها ناتکمیل ماندند. ناآرامی و جنگ افغانستان در ۴۳ سال گذشته و تلاش همسایگان افغانستان، وضعیت افغانستان را برای مدت طولانی در حالت جنگ نگهداشت تا آنها بتوانند به راحتی از آب افغانستان استفاده کرده و کارهای مهم در کشورهای خود را تکمیل کنند. همسایگان افغانستان به ویژه ایران و پاکستان در طول چهار دهه گذشته با نقض کردن تمام حقوق و اصول بین المللی آب، از آب افغانستان استفاده کرده اند. دریای کابل پاکستان را با گندم و کیله ها غنی ساخته است. افغانستان به دلیل کمبود آب نمی توانست که زمین های استفاده نشده و زمین های زراعتی خود را آبیاری کند.

پاسخ

طالبان آب بند کمال خان را به ایران رها کرده اند و بعداً آنها با بی شرمی می گویند که آب را برای ایران نه بلکه به مزرعه های ولایت نیمروز رها کرده اند. مقامات ایرانی از طالبان تشکر کردند که آب را به آن کشور رها کرده بودند. هر کسی که افغان باشد، طالبان را به خاطر چنین معاملات مورد انتقاد قرار خواهد داد. مقامات طالبان باید در رابطه به این موضوع وضاحت دهند زیرا ایرانیان بسیاری از سربازان اردوی ملی افغان را (در دوران ریاست جمهوری) که امنیت این بند را تأمین می کردند، به شهادت رساندند. این بند با قیمت خون افغان ها ساخته شده است. در ساختن این بند بودجه خود افغانستان مصرف شده است که شامل حقوق بیوه ها، یتیمان و سایر افغان ها می شود، اما اکنون آب بند کمال خان به طور رایگان به ایران جاری می شود. رئیس جمهور محمد اشرف غنی (رح) گفته بود که آب را در مقابل نفت به ایران خواهد داد. اما طالبان بزدل آن را رها کرده و ثابت کردند که رنگ پنجابی آنها (بزدلی) با افغانستان هیچ همدردی ندارد.

پاسخ

بلی حتما. بند پاشدان یک پروژه مهم در حوزه ای جنوب غرب افغانستان است که مقدار زیادی از زمین های ولایت هرات را آبیاری می کند. خانواده ها و صنایع از منافع برق تولید شده در هرات بهره مند خواهند شد که تغییر قابل توجهی در زندگی باشندگان هرات ایجاد خواهد کرد.

پاسخ

بندهای آب و برق زیرساخت های ضروری و بی نظیر یک کشور هستند. سال ها قبل، درگیری بین پاکستان و هندوستان به وقوع پیوست. هندوستان گفت که در روزهای آینده ضربه سختی به پاکستان خواهد داد. مردم فکر می کردند که ممکن است با استفاده از اسلحه علیه پاکستان حمله کنند. اما چند روز بعد، هندوستان اعلام کرد که یک بند آب و برق بر روی رودخانه ای که آب آن به طور رایگان به پاکستان می رود، خواهد ساخت. هندی ها مردم بسیار باهوشی هستند. آنها می دانستند که می توانند از این طریق از تروری که ارتش تروریستی پاکستان در خاک هندوستان مرتکب شده بود جلوگیری کنند. افغان ها هر که هستند و در مقام و منزلت قرار دارند باید از همین ابزار علیه ایران و پاکستان در زمان قدرت استفاده کنند. بند کمال خان را تکمیل کنید، بند پاشدان را تکمیل کنید، بند بخش آباد فراه را بسازید، بر روی رود کنر بند بسازید و از سیاست های شیطانی کشورهای تروریستی ایران و پاکستان جلوگیری کنید.

پاسخ