زنان افغان با کارکردن در مزارع زعفران هرات به مبارزه خود ادامه می دهند

هرات -- هزاران زن با وظایف مؤقت در مزارع زعفران ولایت هرات به حمایت از خودشان و خانواده هایشان ادامه می دهند.

به عنوان بخشی از فصل برداشتن حاصلات زعفران که به تاریخ ۱ عقرب آغاز شده و به تاریخ ۱۵ قوس به پایان می‌ رسد، زنان زحمت می کشند تا گل ‌های زعفران را بچینند، تارهای سرخ زعفران را از گل‌ ها جدا کرده و آنها را به گدام ها انتقال دهند.

سپس آنها در مراکز مختلف پروسس کردن در شهر هرات نیز کار می کنند.

زنان به شمول کاشتن و فروختن زعفران در بازارهای جهانی، ۹۰٪ کار در صنعت زعفران در افغانستان را انجام داده و آن را مدیریت می کنند.

این کار زنان و دختران را قادر می ‌سازد تا امرار معاش را کسب کرده و از نظر اقتصادی خانواده‌ های خود را حمایت کنند.

صالحه عزیزی روزانه ۵۰۰ افغانی (۵.۲۰ دالر) را از چیدن گل های زعفران در هرات به دست می آورد.

وی گفت، «من مانند گذشته در بیرون از خانه کار می کنم. هیچ کس تا کنون مانع کار من نشده است.»

وی افزود، «من می خواهم مانند یک مرد کار کنم و بخشی از جامعه باشم.»

عزیزی گفت، «من از سایر زنان و دختران می ‌خواهم که احساس خطر نکنند، بلکه بیرون بیایند و در جامعه کار کنند.»

وی گفت، زنان و دختران نباید از دستاوردهای قابل توجهی دست بکشند که در ۲۰ سال گذشته به دست آورده اند.

یلدا محمدی که برداشتن حاصلات زعفران را فرصتی برای کارکردن در بیرون از خانه می‌ داند گفت، کارکردن در کنار سایر زنان در مزرعه، مبارزه زنان با محدودیت‌ ها را نشان می دهد.

وی گفت، «هیچ کس نمی تواند زنان را از کار کردن باز دارد. دین اسلام برای زنان چارچوبی را ایجاد کرده است تا نقش فعالی را در جامعه بازی کنند، بنابراین هیچ کس نمی تواند ما را بر خلاف اصول اسلامی در خانه بندی کند.»

وی گفت، «زنان نباید خودشان را در خانه حبس کنند، بلکه آنها باید بیرون بیایند و مانند گذشته به کاروبار خود ادامه دهند.»

محمدی گفت، پیشرفت و رونق افغانستان فقط زمانی به دست آمده می تواند که زنان در کنار مردان کار کنند.

حمایت کردن از خانواده ها

کارکردن زنان در مزارع زعفران در این زمان افزایش فقر و گرسنگی در افغانستان بسیار به طور ویژه حیاتی است.

پدر سحر نظری یک کارمند دولتی بود که با سقوط حکومت قبلی وظیفه اش را از دست داد.

نظری که در طلای سرخ افغانستان یک فابریکه پروسس کردن زعفران در هرات کار می کند گفت، پس از آنکه پدرش بیکار شد و خانواده اش با چالش های اقتصادی سختی روبرو شد، وی تصمیم گرفت که کار کند و از خانواده خود حمایت کند.

وی گفت، «فصل های کشت کردن و برداشتن حاصلات زعفران برای بسیاری از زنان وظایف مناسبی را فراهم می کنند. چیدن گل های زعفران کار بسیار آسانی است و کسی هیچ گاه احساس خستگی نمی کند.»

وی افزود، «من بسیار خوشحالم که می توانم کار کنم و از خانواده ام حمایت کنم.»

نظری با افزودن اینکه «زنان می توانند مانند مردان کار کنند و در پیشرفت کشور خود کمک کنند» گفت، زنان باید فرصت های کاری بیشتری داشته باشند.

به گفته پریسا افضلی یکی دیگر از کارگران طلای سرخ افغانستان، بازگشت زنان به کار آنها را قادر می سازد تا با چالش های فقر و گرسنگی مقابله کنند.

وی گفت، اگر زنان و دختران مانند گذشته در سکتورهای مختلف وظایف داشته باشند، آنها می توانند در بهبود زندگی خود و کاهش فقر در سطح خانواده کمک کنند.

افضلی گفت، «پدرم در پروژه بند پاشدان کار می کرد، اما این پروژه با سقوط شدن حکومت قبلی متوقف شده و پدرم بیکار شد. ما برادر بزرگتری نداریم که کار کند و پدرم هم هنوز نتوانسته است تا کاری را پیدا کند.»

وی افزود، وی افتخار می کند که در درآمد خانواده اش در اوقات سخت سهم می گیرد تا خانواده اش مجبور نباشد که به دیگران وابسته شود.

وی خاطرنشان کرد، جلوگیری از کارکردن زنان نه تنها باعث افزایش چالش های اقتصادی افغانستان خواهد شد بلکه در سراسر کشور باعث افزایش فقر در میان خانواده ها خواهد شد.

به وجود آوردن یک تغیر

نذیره حسینی مادر پنج فرزند که در یک مرکز پروسس زعفران در شهر هرات کار می کند گفت، اگر زنان در پروسس کردن زعفران اشتراک نمی کردند، زعفران افغانستان هرگز به دلیل کیفیت بالای آن در سراسر جهان شناخته نمی شد.

وی گفت، «اگر زنان در همه عرصه ها فرصت هایی را دریافت کنند، آنها می توانند تغیری را به وجود بیاورند. در هر محیط کاری که زنان نقش برجسته ای را بازی کرده اند، فعالیت های آن ستودنی بوده است.»

وی از مقامات خواست تا تمام محدودیت ‌های وضع شده بالای فعالیت ‌های زنان در بیرون از خانه را برداشته و به زنان اجازه دهند که مانند مردان در فعالیت ‌های اجتماعی اشتراک کنند.

فاطمه کریمی یک فعال حقوق زنان در هرات گفت، زنان در ۲۰ سال گذشته با اشتراک کردن در عرصه های مختلف توانایی های خود را ثابت کرده اند.

وی افزود، «زنان و دختران نصفی از جامعه را تشکیل می دهند و اگر آنها از کارکردن محروم شوند نصفی از جامعه فلج خواهد شد.

کریمی گفت، «زنان در دو دهه گذشته مانند مردان پیشرفت کرده و درس خوانده اند. بنا براین این زنان و دختران تحصیل کرده باید فرصت داشته باشند که در ادارات دولتی کار کنند.»

کریمی افزود، «این امر فراهم شدن خدمات بهتر دولتی برای تمام مردم افغانستان را تضمین خواهد کرد.»