اقتصاد

زنان کارآفرین جوزجان از وجود موانع کار ابراز تاسف می کنند

گزارش از محمد قاسم

زنان به تاريخ ۵ ماه اسد در نمایشگاهی در شبرغان مركز ولایت جوزجان صنایع دستی را بررسی می کنند. [با اجازه عتیق الله ابراهیم زاده]

زنان به تاريخ ۵ ماه اسد در نمایشگاهی در شبرغان مركز ولایت جوزجان صنایع دستی را بررسی می کنند. [با اجازه عتیق الله ابراهیم زاده]

شبرغان -- در یک نمایشگاه صنایع دستی در جوزجان، زنان کارآفرین آثار خود را به امید افزایش فروش و افزایش آگاهی در مورد مشکلاتی که از محدودیت های مستمر در کار و تحصیل زنان با آن مواجه هستند، به نمایش گذاشتند.

این نمایشگاه که به تاريخ ۵ ماه اسد با حمایت سازمان سیف دی چلدرن در شهر شبرغان برگزار شد، ۱۷ نوع صنایع دستی و محصولات کشاورزی تولید شده توسط حدود ۱۰۰ زن را به نمایش گذاشت.

پرنیان شهیدی، ۳۲ ساله، یکی از زنان شرکت کننده در این نمایشگاه، گفت، محدودیت های کار زنان باعث ایجاد مشکلات اقتصادی برای خانواده ها شده و تاثیرات روحی و روانی بر زنان نیز بر جا گذاشته است.

او گفت، «هر شغلی از زنان و دختران سلب شده است که ضربه بزرگ اقتصادی و آموزشی به خانواده ها وارد می کند،»

شهیدی گفت، علیرغم چنین اقداماتی، برخی از زنان کار آفرین تلاش کرده اند به فعالیت خود ادامه دهند، اما فضای حاکم مانع آنها شده است.

او گفت، «مشکل این است که برخی از شرکت‌هایی که در گذشته زنان و مردان با هم کار می‌کردند، یا بسته شده‌اند یا فعالیت های شان توقف یافته است،»

وی گفت، «حتی اگر آنها فعالیت می کنند، با ترس این کار را انجام می دهند، زیرا امکان دارد که مردان و زنان بر اساس دستورالعمل های فعلی اجازه کار باهم دیگر نداشته باشند، حتی اگر برخی از فعالیت های تولیدی نیازمند مشارکت هر دو باشد.»

مجبور به بستن

نبود مارکیت برای فروش محصولات زنان کارآفرین یکی دیگر از چالش های وضعیت اقتصادی خانواده هاست.

عالیه غفوری، ۳۰ ساله که از ۱۰ سال بدینسو مصروف تولید انواع صنایع دستی برای این کشور است، گفت، «کسب و کار من قبل از ماه اسد سال ۱۴۰۰ بسیار خوب بود. می توانستم با درآمد حاصل از فروش صنایع دستی زندگی خانواده ام را تامین کنم، اما اکنون محصولات ما خریدار ندارد،»

وی گفت، «متأسفانه زنان سرمایه خود را از دست داده اند و با کمبود سرمایه و بازار داخلی و خارجی مواجه هستند،»

غفوری، مادر چهار فرزند و نان‌آور خانواده‌اش هشدار داد، «اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، چهار تا پنج ماه دیگر تمام شرکت‌های کوچک و بزرگ متعلق به زنان مجبور به بسته کردن دروازه های شان خواهند شد،»

فعالان می‌گویند، در دو سال گذشته، زنان به‌ طور سیستماتیک از آموزش، کار و فضاهای عمومی حذف شده‌اند و همچنان با محدودیت‌هایی در حوزه‌ هایی که هنوز فعال هستند، مواجه هستند.

معصومه محمدی، ۳۵ ساله، فعال حقوق زنان در جوزجان، گفت، «زنان و دختران افغان با چالش های جدی به ویژه اقتصادی و اجتماعی روبرو هستند. نان آوران زن به دلیل محدودیت هایی که برای زنان وجود دارد قادر به تامین معاش خانواده خود نیستند.»

او گفت، «فعالیت های اجتماعی، اقتصادی و کارآفرینی زنان به آرامی و به تدریج متوقف می شود. همه این محدودیت ها برای زنان به طور مستقیم بر رفاه اقتصادی خانواده ها تأثیر می گذارد و آنها را در وضعیت بدی قرار می دهد.»

سنگی ماه، ۳۷ ساله، یکی از بازدیدکنندگان این نمایشگاه گفت، «زنان در سال های اخیر دستاوردهای بزرگی داشته اند، اما اگر زنان مورد حمایت قرار نگیرند، حد اقل نباید دستاوردهای آنها از بین برود،»

او گفت، «من زنان و دخترانی را در اینجا می شناسم که سال ها به تولید و فروش انواع صنایع دستی مشغول بوده اند و امرار معاش خانواده خود را تامین می کنند... اما اکنون به نظر می رسد اکثر آنها امیدشان را از دست داده اند،»

حمایت از کار زنان

مولوی عبدالحفیظ کریمی، یک عالم دینی افغان مقیم ایران، گفت که اسلام هیچ محدودیتی برای زنانی که در خارج از خانه کار می کنند، اعمال نمی کند.

او گفت، «زمانی که حجاب رعایت شود، محیط کار اسلامی باشد، و اگر کار آنها بر وظایف خانه آنها تأثیری نداشته باشد... هیچ محدودیتی برای زنان کار در خارج از خانه و داشتن درآمد وجود ندارد،»

مقامات محلی جوزجان نیز در تلاشند تا فعالیت های تجاری زنان کارآفرین را تشویق کنند.

محمد ظریف فائز، رییس اداره اقتصاد جوزجان گفت، «حدود ۴۰۰۰ زن در بخش های صنایع دستی و تولیدات زراعتی در سراسر ولایت جوزجان کار می کنند و زندگی خانواده های خود را تامین می کنند،»

وی گفت، «ما در نظر داریم بازاری برای تولید و فروش صنایع دستی زنان ایجاد کنیم و فعالیت های کارآفرینی خود را در محیط امن و آرام ادامه دهیم.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

3 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

عزیزم دیگه این قسم خبرهای ناراحت کننده را منتشر نکنید، خبرهای خوب را منتشر کنید. هنوز دل ما بد و غمگین است. در افغانستان اگر کسی بگوید که زنان تحت ظلم و ستم قرار می گیرند و حقوق آنها سلب می شود، آیا مردان بر تخت سلطنت می نشینند و تاج بر سرشان می گذارند؟ امید هر پسر جوانی بر باد رفته است. امیدی به آینده نیست. زندگی شان سخت است. درست است که دروازه های مكاتب به روی دختران بسته است و زنان اجازه کار ندارند، اما پسرانی که به مكتب می روند و سپس در پوهنتون تحصیل می کنند و اجازه کار دارند، هنوز فرصت شغلی برای آنها وجود ندارد. اکثر کرسی ها در اختیار ملاها است و ملاها کرسی های بیشتری را اشغال خواهند کرد. این بدان معناست که پسران نیز از مشکلات روحی شدید رنج می برند. ما امیدواریم که رسانه ها به نام حقوق بشر افغانستان صدای خود را بلند کرده و به جامعه جهانی بگویند که سرزمین افغانستان دیگر در دست انسان ها نیست، بلکه در عوض، به دست چندین جانور افتاده است که باید از دست آنها آزاد شود...

پاسخ

چنین نمایشگاه هایی که برای زنان برپا می شود بسیار خوب است، برای نظام حاکم یک رویا است که بداند زنان در جامعه چه نقشی دارند و تأثیر بسیار مثبتی خواهد داشت. اکر یک کار شوند مسولین حکومت فعلي خانم هایشان در این رقم نمایشکاه خوده بیارن وه اشتراک کند، تا بیبیند، خانمهای کی کار میکند، کی هستند وه چی میکنند،  شاید شوهرای شایان راضی کند، وه بګویند، که ازی به بعد ممنوعیتها برای خانمها باید از بین برده شوند.

پاسخ

زنان افغان با وضعیت سختی گرفتار شده هستند تمام دروازه های کار بر روی شان بسته شده اند زنان هم بنده خداوند هستند و خداوند برای هر بنده آش در حدش آزادی داده است وقتی کی زنان با حجاب باشد و شریعت را در نظر گرفت کار کند و درس بخواند در این چه مشکل هست ولی اینطور نیست به جای این کی موانع رفت و آمد زنان و دختران به وظیفه و مکان های درسی شود چرا در چوکات شریعت برای شان زمینه کار و تحصیل برابر نمی کند اکثر زنان کی در جنگ های سال های گذشته برادر،پدر،همسرم پسر خود را از دست داده اند نان آور خانواده ندارد مجبور و مکلف هستند کی کار کند و ضروریت های مالی خانواده خود را محیا کند پس کی کار نکند چه کند از کجا کند یک لقمه نان برای فامیل های بیچاره خود .

پاسخ