بیجینگ -- شی جین پینگ رئیس جمهور چین به طور فزاینده ای در سخنرانی های عامه خود از لفاظی های خصمانه استفاده می کند، در حالیکه در عین زمان ارتش چین بیشتر سلطه جو می شود و به قلمرو سایر کشورهای مستقل تجاوز می کند -- اقدامی که کشورهای همسایه، ناظرین و اعضای مضطرب جامعه جهانی را نگران می سازد.
در هفته های اخیر شی جینپنگ به «مهاجمین» بالقوه هشدارهای شدید را صادر کرده است، که این کار خودستایی عزم نظامی بیجینگ برای محافظت از «چین نوین» در برابر همه متجاوزین را نشان می دهد.
شی جینپنگ در سخنرانی قابل توجه اخیر خود به تاریخ ۲ عقرب گفت که جنگ باید برای جلوگیری از تجاوز انجام شود و پاسخ خشونت باید با خشونت داده شود.
این سخنرانی به مناسبت هفتادمین سالگرد ورود چین به جنگ کوریا بود -- اولین و تاکنون یگانه موردی که نیروهای چینایی و امریکایی مستقیماً باهم جنگیده اند.
این جنگ که اساساً با یک بن بست خونین صورت گرفت، در چین به عنوان یک پیروزی و نمونه ای از مقاومت و روحیه در برابر یک رقیب پیشرفته پنداشته می شود.
شی جینپنگ در یک سخنرانی طولانی که در مورد وطن دوستی سنگین و مملو از حکایات قهرمانی توسط نیروهای چینایی بود گفت، «پیروزی» در درگیری ۱۹۵۰ الی ۱۹۵۳ میلادی یادآوری این بود که در مقابل هر کسی که «در چین... مشکل ایجاد می کند»، ملت وی آماده جنگ است.
شی جینپنگ در پاسخ به کف زدن ها گفت، «مردم چین مشکلات را ایجاد نمی کنند و نه هم ما از آنها می ترسیم.»
وی گفت، «ما هرگز صدمه ای به حاکمیت ملی خود را خاموشانه تماشا نخواهیم کرد... و هرگز به هیچ نیرویی اجازه نخواهیم داد که بر خاک مقدس سرزمین مادری ما حمله کند و یا آن را تقسیم کند.»
علی رغم تمایل روزافزون بیجینگ برای درگیری با همسایگان و فراتر از آن شی جینپنگ گفت، «دنبال کردن زورمندی یا بدمعاشی به جایی نمی رسد».
تحریک کردن روحیه جنگ
رژیم چین قسمت زیادی از مراسم هفتادمین سالگرد ورود نیروهای آن به جنگ را -- به عین اندازه که برای استفاده داخلی در نظر گرفته بود، به عنوان هشداری برای رقیبان ابرقدرت و همسایگان خود نیز در نظر گرفت.
رسانه های دولتی چین در جریان هفته این سالگرد موجی از تبلیغات را به راه انداختند که در وقت خبرهای نخست مصاحبه های روزانه با سربازان پیشین چینایی را انجام می دادند که از آن جنگ جان سالم به در برده اند.
یک پیشنمایش جنگی به نام «قربانی» به کارگردانی سه تن از بزرگترین نام های سینمای چین و به تصویر کشیدن گروه کوچکی از نیروهای چینایی که نیروهای خارجی را در روزهای آخر جنگ متوقف می کنند، به تاریخ ۲ عقرب در سینماهای سراسر کشور به نمایش گذاشته شد.
تحلیلگران می گویند، این مبالغات پیرامون سالگرد جنگ بخشی از تلاش ملی گرایانه شی جینپنگ بوده است تا چین قبلاً ضعیف را به جایگاه برتر خود در جهان بازگرداند که ادعای آن را دارد.
آلیس ایکمن یک تحلیلگر چین در انستیتوت مطالعات امنیتی اتحادیه اروپا قبل از این سخنرانی گفت، «شی جینپنگ در معنای وسیعتر روحیه جنگ را فرا می خواند.»
زنجیرهای تانک در سواحل جزیره کینمین در سرتاسر گذرگاه تایوان به طور واضح یادآوری می کند که تایوان تحت تهدید ثابت حمله چین زندگی می کند -- و ترس از درگیری اکنون به حد اوج در ده ها سال رسیده است.
تایوان دیموکراتیک آموخته است که با هشدارهای رهبران مستبد بیجینگ زندگی کند. آنهاییکه آماده و مایل هستند مکانی را تصرف کنند که به عنوان بخشی از خاک خود می دانند.
اما آن پس منظر سکون اخیراً به درجه هایی رسیده است که نادیده گرفتن آن دشوار است، با اینکه اکنون جیت های چینایی به قلمرو دفاعی تایوان به میزان بی سابقه ای عبور می کنند، و ارتش آزادی مردمی تبلیغاتی را پخش می کند که اشغال این جزیره -- و حتی یک حمله بالای پایگاه های ایالات متحده در گوام را نشان می دهد.
وانگ جویشینگ یک محصل صنف اول پوهنتون تایوان گفت، «چین بالای تایوان عصبانی است و بیشتر وحشیانه عمل می کند.»
ارتش ایالات متحده به تاریخ ۳۰ میزان اعلام كرد كه این ارتش موافقت کرده است تا به ارزش یک میلیارد دالر موشک ها را برای كمک به تایوان در دفاع از خود در برابر حمله چین بفروشد و به تاریخ ۶ عقرب فروش ۱۰۰ سیستم دفاع ساحلی هارپون به ارزش ۲.۴ میلیارد دالر را تصویب كرده است.
یک زورمند جهانی
سالهاست که چین توسط تعدادی از کشورها به عنوان یک تهدید استراتیژیک دیده می شود، اما اخیراً پیامدهای اقدامات بیجینگ در سراسر جهان، درجه تهدید را بطور قابل توجهی گسترش داده است.
کریس پاتین آخرین حکمران بریتانیایی برای هانگ کنگ به تاریخ ۱۸ سرطان گفت، «از هندوستان به جاپان... از استرالیا تا کانادا، چینایی ها در سراسر جهان زورگویی می کنند.»
وی با اشاره به تحمیل یک قانون امنیتی بحث برانگیز امسال در هانگ کانگ توسط بیجینگ که سنت های خودمختاری و دیموکراسی این شهر را به طور مؤثر پایان داد گفت، «آنچه در هانگ کانگ اتفاق افتاده است فقط بخشی از یک سلسله اقداماتی است که توسط حزب کمونیست چین انجام شده است و از این واقعیت استفاده می کنند که همه ما بر مسئله ویروس کرونا بسیار تمرکز داریم.»
تهاجم چین به همسایه هندوستان گسترش یافته است.
در اواخر ماه جوزا سربازان چینایی و هندی در نبردهای تن به تن در منطقه لرک درگیر شدند که منجر به کشته شدن ۲۰ سرباز هندی شد. رژیم چین اعتراف کرد که متحمل خسارات شده است اما هیچ آماری را ارائه نکرده است.
آنوراگ شریواستاوا سخنگوی وزارت خارجه هند در آن زمان گفت، این درگیری ناشی از «تلاش یک طرفه طرف چین برای تغیر دادن وضع موجود» در مرز بود.
از آن زمان بدینسو، این دو کشور ده ها هزار نیروی اضافی را به مرز کوهستانی اعزام کرده اند.
در اواسط ماه سنبله، برای اولین بار در ۴۵ سال گذشته در این مرز تیراندازی صورت گرفت. هر دو طرف یکدیگر را به گشودن آتش متهم کردند.
در داخل منطقه سینکیانگ چین، بیش از یک میلیون مسلمانان در کمپ ها به سر می برند زیرا بیجینگ تلاش می کند تا این جامعه را با زور مدغم کرده و میراث اسلامی آنها را از ریشه بردارد.
سناتوران امریکایی به تاریخ ۶ عقرب قطعنامه ای را ارائه کردند و در آن اعلام کردند که رژیم چین نسل کشی اویغورها و سایر مسلمانان ترک زبان در سینکیانگ را انجام می دهد.
حصارکشی در برابر استبداد
در منطقه آسیای میانه یک تغیر جیوپولیتیکی اتفاق می افتد که در آن رژیم های روسیه و چین برای نفوذ رقابت می کنند.
اما ارتش ایالات متحده به تاریخ ۲۹ میزان ابتكاری را اعلام کرد تا اتحاد با كشورهای شریک را تقویت کند و برای هماهنگی نیروهای نظامی خود در برابر نفوذ جهانی چین و روسیه، راه های جدیدی را پیدا کنند.
مارک ایسپر وزیر دفاع ایالات متحده گفت، «چین و روسیه نیروهای مسلح خود را به سرعت پیشرفته می سازند و از قدرت روزافزون خود برای چشم پوشی از قوانین بین المللی، نقض حاکمیت کشورها و تغیر توازن قدرت استفاده می کنند.»
وی گفت، تحریک بیجینگ در بحیره چین جنوبی و جنگ کریملین با اوکراین «تلاش های خصمانه آنها برای از بین بردن استقلال دیگران و تضعیف مقاومت و انسجام کشورها و نهادها را نشان می دهد».
با این حال، بیجینگ و مسکو برای کسب کردن نفوذ فاقد یک ابزار مهم هستند: مشارکت ها.
ایسپر با افزودن اینکه رفتار بی قانونی آنها شرکای بالقوه را خواهد ترساند گفت، «چین و روسیه احتمالاً به طور مجموعی كمتر از ده متحد دارند.»
وی گفت، «شبکه متحدین و شرکای ایالات متحده... امتیاز فوق العاده یی دارند که رقیبان ما نمی توانند به آن برسند.»