فناوری

بیجینگ پس از فراهم نمودن انترنیت حقیقی برای یک هفته، کلب هاوس را مسدود کرد

گزارش از سلام تايمز و ای اف پی

مردم به تاریخ ۲۹ قوس در یک میترو در بیجینگ از تیلیفون های موبایل خود استفاده می کنند. [نوئل سیلیس/ای اف پی]

مردم به تاریخ ۲۹ قوس در یک میترو در بیجینگ از تیلیفون های موبایل خود استفاده می کنند. [نوئل سیلیس/ای اف پی]

بیجینگ -- برای حدود یک هفته، چینایی های سرزمین اصلی و سایر کاربران چینایی زبان دسترسی نادر و بدون محدودیتی به انترنیت «واقعی» داشتند و سپس سانسورکاران وارد صحنه شدند.

ظلم بالای مسلمانان در منطقه سینکیانگ چین، سرکوب در چهاراهی تیان آنمن و سایر موضوعات ممنوعه -- در چت روم های پر سروصدا و فیلتر نشده کلب هاوس یک اپلیکیشن صوتی خصوصی منحصر به دعوت، هیچ محدودیتی وجود نداشت.

این یک فرصت نادری را فراهم کرده بود تا ممنوعه ها در سراسر سیاست و جامعه را آشکار کند، که این نوع زیادت صداها به طور معمول توسط حزب کمونیستی در داخل چین ممنوع است.

به شام دوشنبه (۲۰ دلو) وقتی کاربران چینایی به حساب های کلب هاوس خود داخل شدند، یک پیام آزاردهنده ای را دیدند که سانسور دولتی اختیار بحث را در کنترل خود درآوردند و به همین ترتیب سانسورکاران دولتی کلب هاوس را بستند.

دو زن اویغوری از پولیس های شبه نظامی چینایی عبور می کنند که در خارج از بازار بزرگ در ارومچی سینکیانگ نگهبانی می کنند. مردم چینایی زبان از طریق اپلیکیشن کلب هاوس برای تقریباً یک هفته در مورد تجاوزهای وحشتناک در کمپ های «آموزش مجدد» چین -- به شمول شکنجه توسط شاک برقی، محرومیت از غذا، لت و کوب، تجاوزجنسی گروهی و عقیم سازی اجباری، شنیده می توانستند. [پیتر پارکس/ای اف پی]

دو زن اویغوری از پولیس های شبه نظامی چینایی عبور می کنند که در خارج از بازار بزرگ در ارومچی سینکیانگ نگهبانی می کنند. مردم چینایی زبان از طریق اپلیکیشن کلب هاوس برای تقریباً یک هفته در مورد تجاوزهای وحشتناک در کمپ های «آموزش مجدد» چین -- به شمول شکنجه توسط شاک برقی، محرومیت از غذا، لت و کوب، تجاوزجنسی گروهی و عقیم سازی اجباری، شنیده می توانستند. [پیتر پارکس/ای اف پی]

کاربران اپلیکیشن کلب هاوس همچنان درباره تایوان بحث هایی را شنیدند. در اینجا، تظاهرکنندگان در پایان یک راهپیمایی در حمایت از فعالیت های هانگ کانگ، بیرق چین را در تایپی پایتخت تایوان سوزاندند. [کریس استوورز/ای اف پی]

کاربران اپلیکیشن کلب هاوس همچنان درباره تایوان بحث هایی را شنیدند. در اینجا، تظاهرکنندگان در پایان یک راهپیمایی در حمایت از فعالیت های هانگ کانگ، بیرق چین را در تایپی پایتخت تایوان سوزاندند. [کریس استوورز/ای اف پی]

لوكمان تسوی یک استاد ارتباطات در پوهنتون چينایی هانگ كانگ گفت، «در حکومت شی جین پینگ رئيس جمهور چين، ممنوعيت حتمی بود.»

گفتگوهای آزاد در مورد تجاوزها علیه مسلمانان

الیکس سو ۳۰ ساله ادیتور یکی از شرکت های جدید الاحداث تکنالوژی در بیجینگ گفت که در مدت کوتاهی که در کلب هاوس بود، خصوصاً تحت تأثیر مکالمه ای قرار گرفت که در آن اویغورهای مسلمان از داستان های شخصی بدرفتاری در سینکیانگ حکایت می کردند.

وی در یک مصاحبه تیلیفونی با نیویارک تایمز گفت، «این واقعاً نوعی معلومات است که ما معمولاً در سرزمین اصلی به آن دسترسی نداریم.»

به روز شنبه گذشته در کلب هاوس بیش از ۱۰۰۰ کاربر به یک چت روم در مورد زندانی شدن گسترده اویغورها و دیگر مسلمانان ترکی زبان در منطقه سینکیانگ چین سرازیر شدند.

گروه های مدافع حقوق باور دارند که حداقل یک میلیون نفر در کمپ های سینکیانگ زندانی هستند، اما بیجینگ گفته است که آنها مراکز آموزش حرفه ای با هدف کاهش پدیدارشدن افراط گرایی اسلامی هستند.

افشاگری های اخیر با جزئیات تجاوزهای وحشتناک در کمپ های «آموزش مجدد» چین -- به شمول شکنجه بر اثر شاک برقی، محرومیت از غذا، لت و کوب، تجاوز جنسی گروهی و عقیم سازی اجباری -- به نگرانی جامعه جهانی در مورد تخلفات حقوق بشر در چین افزوده است.

یک مرد چینایی در چت روم کلب هاوس گفت که وی مطمئن نیست که گزارش های «کمپ های تمرکز» مسلمانان در سینکیانگ را باور کند یا خیر.

بعداً وینیرا عبدالغنی یک زن اویغوری صحبت کرد و گفت که از موجودیت آنها مطمئن است زیرا اقارب وی از جمله بازداشت شدگان بودند.

بعداً وی گفت كه داشتن یک فرصت برای رویارویی با هموطنان چینایی اش كه هنوز ممكن است در مورد تجاوزها در منطقه وی در سینکیانگ شک و تردید داشته باشند، بسیار راحت کننده است.

حد اقل سه نفر که خود را اویغورها معرفی کردند، داستان های شخصی خود را در چت روم کلب هاوس به اشتراک گذاشتند و چندین نفر دیگر گفتند که آنها چینایی های هان بودند که در سینکیانگ زندگی کرده اند.

یک زن گفت که بعد از زیستن در خارج از کشور دیدگاه های وی تغیر کرد و وی را درباره سینکیانگ معلومات بیشتری را کسب کرد.

وی گفت، «من فقط در یک دروغ بزرگی زندگی می کردم.»

دسترسی به 'انترنیت واقعی'

در آخر هفته، به شمول توییتر یکی از شبکه های متعددی اجتماعی خارجی که در چین ممنوع است، تعداد مباحثه ها به زبان چینایی توجه بیشتری را به خود جلب کردند.

ایزابیل نیو یک ژورنالست که به یک مکالمه گوش می کرد به روز یکشنبه در توییتی نوشت، «یک زن جوان از سرزمین اصلی چین در کلب هاوس گفت، این اولین بار است که به انترنیت واقعی دسترسی پیدا می کنم.»

به روز دوشنبه، بیش از ۲۰۰۰ کاربر در یک چت روم دیگر گردهم آمدند و در مورد سرکوب خونین اعتراضات در چهاراهی تیان آنمن در سال ۱۳۶۸ که یک موضوع ممنوعه دیگری در چین است، بحث کردند.

یکی در اشاره به مردم ملکی و مقامات گفت که محیط «برای هر دو طرف خطرناک است»، در حالیکه دیگری این ادعا را دروغ خواند که گویا محصلین -- که در این جنبش اشتراک کرده بودند -- به راحتی «شستشوی مغزی» شده بودند.

مردم از هانگ کانگ و تایوان نیز در موضوعات مربوط به چین اظهار نظر و یا میانجیگری کردند.

ملیسا چان یک ژورنالست مستقر در برلین در توییتی نوشت، «من در یک چت روم تحت مدیریت تایوانی ها در کلب هاوس هستم که ۴۰۰۰ ماندارین زبان -- به شمول اویغورها و چینایی های هان در چین و خارج از کشور درباره همه چیز صحبت می کنند».

وی افزود، «از نظارت، تا دوستانی که کمپ های آموزش مجدد را ترک کرده اند، تا موارد عادی در آن بحث شد.»

سانسور و سرکوب حتمی اند

به هر صورت تا شب دوشنبه، چت روم های چینایی زبان به سرعت به بحث در مورد ممنوعیت اپلیکیشن روی آوردند.

یکی از کاربران چینایی زبان پس از بند شدن اپلیکیشن در اشاره به مسئله جنجالی تایوان با ابراز تأسف گفت، «من بسیاری از چت روم ها را دیدم که در مورد موضوعات تنگ و مسائل حساس گفتگو می کردند، و فکر می کردم که این اپلیکیشن تا مدت طولانی باقی نخواهد ماند

یکی دیگر ابراز نگرانی کرد، «آنچه که بعد از بند شدن اپلیکیشن صورت می گیرد، ترتیب دادن لیست افراد موجود در این شبکه اجتماعی است».

سو، ادیتور شرکت تکنالوژی گفت، «این کار حتمی بود.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

1 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

اکنون فهمیدم که چین یعنی مکان وحشیگری و بربریت. در این روزها حتی طالبان انترنیت را ممنوع نمی کنند، پس آنها چگونه می توانند انترنت را ممنوع یا سانسور کنند در حالی که خود را کمونیست و روشنفکر می نامند؟

پاسخ