زنان مسلمان از کمپاین سیستماتیک تجاوزجنسی چین در سینکیانگ حکایت می کنند

بازداشت شدگان پیشین و یک نگهبان اخیراً به بی بی سی گفتند، زنان مسلمان در کمپ های «آموزش مجدد» چین در منطقه سینکیانگ به طور سیستماتیک مورد تجاوزجنسی، شکنجه و آزار جنسی قرار می گیرند.

جزئیات آزار دهنده تحقیقات طولانی براساس شهادت شاهدان امواج تکان دهنده را در جامعه جهانی به وجود آوردند که نقض های حقوق بشر توسط رژیم چین در سینکیانگ را در اولویت قرار داده است.

شاهدان و بازداشت شدگان پیشین از شکنجه توسط شاک برقی به شمول تجاوزجنسی توسط نگهبانان با استفاده از میله های برقی، محرومیت از غذا، لت و کوب، تجاوزجنسی دسته جمعی و عقیم سازی اجباری حکایت کردند.

شکنجه هایی که برای 'نابود کردن روحیه همه' طراحی شده اند

تورسونای ضیاءالدون ۴۲ ساله در مجموع ۹ ماه را -- نخست حدود یک ماه در سال ۱۳۹۵ و سپس دوباره در سال ۱۳۹۷ در کمپ های حبس چینایی گذراند.

ضیاءالدون گفت، اولین دوره وی در حبس نسبتاً آسان بود. وی پس از یک ماه به زخم معده مبتلا شده و آزاد شد.

شوهر قزاقی وی که همچنان بازداشت شده بود، برای کار به قزاقستان بازگشت اما مقامات پاسپورت ضیاءالدون را ضبط کرده و وی را در سینکیانگ بند کردند.

دو سال بعد، به ضیاءالدون دستور داده شد که به یک حوزه محلی پولیس مراجعه کند و به وی گفته شد که «به آموزش بیشتر» ضرورت دارد.

در ابتدا پولیس موهای بازداشت شدگان را کوتاه کرده و آنها را مجبور می کردند تا برنامه های تبلیغاتی را در اطاق های خود تماشا کنند.

وی گفت، بالاخره آنها تحت آزمایشات ناگفته طبی قرار گرفتند، در هر ۱۵ روز تابلیت ها را دریافت کردند و به طور اجباری پیچکاری هایی را با یک «واکسین» دریافت کردند که باعث دلبدی و بی حسی می شدند. مقامات به طور اجباری در داخل رحم های آنها دستگاه هایی را نصب کردند و یا آنها را عقیم ساختند.

ضیاءالدون از وحشت های شب هنگام حکایت کرد.

وی گفت، مردان چینایی ماسک پوش «هر شب» به اطاق ها می آمدند تا زنانی را که می خواستند به «اطاق سیاه» ببرند انتخاب کنند، جایی که هیچ کمره نظارتی وجود نداشت.

ضیاءالدون گفت، بعضی از زنانی که انتقال شده بودند دیگر هرگز برنگشتند. کسانی که برگشتند تهدید شده بودند تا به دیگران در اطاق نگویند که برای آنها چه اتفاق افتاده بود.

وی گفت، «شما نمی توانید به هیچ کسی بگوئید که چه اتفاقی افتاده است؛ شما فقط می توانید خاموش بخوابید. این امر برای این طراحی شده است تا روحیه همه را نابود کند.»

ضیاءالدون گفت، آنها چندین شب وی را بردند.

وی که ظاهراً از این خاطره ناراحت بود گفت، «آنها نه تنها تجاوزجنسی می کنند بلکه سراسر بدن شما را دندان می گیرند؛ شما نمی دانید که آیا آنها انسان هستند یا حیوان. آنها هیچ قسمتی از بدن را رها نکردند».

ضیاءالدون گفت، «من سه بار آن را تجربه کردم و این فقط یک نفر نیست که شما را آزار می دهد، فقط یک شکارچی نیست. آنها هر بار دو یا سه مرد بودند.»

گلسیره آویلخان یک زن قزاقی از سینکیانگ که به مدت ۱۸ ماه در سیستم کمپ اسیر بود گفت که قبل از اینکه زنان اویغوری را با مردان چینایی تنها بگذارد، وی مجبور بود تا لباس آنها را درآورد و دستان آنها را ببندد. پس از آن، وی اطاق ها را پاک می کرد.

وی برای اینکه به بی بی سی نشان دهد، دستان خود را از پشت سر خود چرخاند و گفت، «وظیفه من این بود که لباس های بالای کمر آنها را درآورده و دستان آنها را ببندم تا نتوانند حرکت کنند».

آویلخان گفت، «بعداً زنان را در اطاق رها می کردم و یک مرد -- کدام مرد چینایی از بیرون یا پولیس به آن اطاق داخل می شد. من در نزدیکی دروازه خاموش می نشستم و وقتی آن مرد از اطاق خارج می شد، زن را به حمام می بردم.»

وی گفت، مردان چینایی «برای برگزیدن زیباترین زندانیان جوان پول پرداخت می کردند».

وی گفت، وی نمی توانست که مقاومت یا مداخله کند.

'فریاد ها در سراسر تعمیر انعکاس می کرد'

ضیاءالدون گفت، بازداشت شدگان همچنان به مدت ساعت ها آهنگ های میهن دوستی چینایی را می خواندند و برنامه های تلویزیونی میهن دوستی درباره رئیس جمهور شی جین پینگ را تماشا می کردند.

وی گفت، «شما فراموش می کنید که در مورد زندگی خارج از کمپ فکر کنید. من نمی دانم که آنها ما را شستشوی مغزی کرده بودند یا عوارض جانبی پیچکاری ها و تابلیت ها بوده است، اما شما نمی توانید به چیزی فراتر از آرزو داشتن شکم سیر فکر کنید. محرومیت از غذا بسیار شدید است.»

به گفته یک نگهبان پیشین کمپ، کارمندان کمپ برای مجازات سرپیچی هایی مانند حفظ نکردن دقیق قسمت هایی از کتاب های مربوط به شی جین پینگ، از محرومیت غذایی استفاده کردند.

وی از طریق یک لینک ویدیویی از یک کشور خارج از چین به بی بی سی گفت، «این اسیران حتماً انواع مختلف شکنجه ها را تجربه کرده اند.»

وی تائید کرد که نگهبانان کمپ برای اعترافات اجباری به انواع جرایم ظاهری از «دستگاه های برقی» استفاده می کردند.

وی گفت، «من آن اعترافات را به یاد دارم.»

قیلبینور صدیق یک زن ازبکی از سینکیانگ از جمله معلمین زبان چینایی بود که مجبور شده بود تا به اسیران تدریس کند.

صدیق در شهادتش به پروژه حقوق بشر اویغوری گفت، به شمول چوکی، دستکش، کلاه و تجاوزجنسی مقعدی با چوب «چهار نوع شاک برقی وجود داشت».

وی گفت، «فریادها سراسر تعمیر را فرا می گرفت. من می توانستم آنها را در هنگام غذای چاشت و گاهی اوقات که در صنف بودم، بشنوم.»

سیرا گل ساویتبی یک معلم دیگری که مجبور بود در کمپ کار کند گفت، «تجاوزجنسی معمول بود».

وی از تجاوزجنسی دسته جمعی بالای یک زن جوان حکایت کرد که کارمندان کمپ وی را در مقابل ۱۰۰ اسیر دیگر آورده بودند تا با زور اعترافش را بگیرند.

ساویتبی به بی بی سی گفت، «پس از آن پولیس ها به نوبت در پیش روی همه بالای وی تجاوزجنسی کردند.»

وی افزود، «در هنگام انجام دادن این آزمایش، آنها مردم را از نزدیک مشاهده می كردند و هر كسی را كه مقاومت می كرد، مشت هایش را می بست، چشمانش را می بست و یا به سوی دیگر نگاه می کرد، انتخاب نموده و آنها را مجازات می کردند.»

'اعمال شیطانی آشکار'

این آخرین شهادت شاهدان خشم مقامات ایالات متحده و بریتانیا را برانگیخت که حکومت های آنها انتقادات عامه بالای اقدامات رژیم چین در سینکیانگ را رهبری می کنند.

حکومت ایالات متحده ماه گذشته گفت، این اقدامات بیجینگ «نسل کشی» محسوب می شود.

سخنگوی وزارت خارجه ایالات متحده به روز پنجشنبه (۱۶ دلو) گفت، «این بی رحمی ها وجدان را تکان می دهند و باید با عواقب جدی روبرو شود.»

نایجل آدمز وزیر بریتانیا در امور آسیا گفت، گزارش بی بی سی «اعمال شیطانی آشکار» را نشان داد.

وی به روز پنجشنبه به پارلمان گفت، «شواهد مقیاس و شدت این تخلفات اکنون گسترش یافته است؛ این یک تصویر واقعاً آزاردهنده را ترسیم می کند».

این گزارش خواسته های جدیدی را برآنگیخت تا رژیم چین به محققین حقوق ملل متحد اجازه دهد که از سینکیانگ بازدید کنند.

گروه های مدافع حقوق می گویند، بیش از یک میلیون اویغوری ها و مسلمانان ترکی زبان دیگر به شمول اقوام قزاق ها و قرغیزها، در کمپ هایی در سینکیانگ بازداشت شده اند، جاییکه «تجاوز های وحشتناک و سیستماتیک» در آنها اتفاق می افتد.

بیجینگ پس از آنکه در ابتدا از موجودیت این کمپ ها انکار می کرد، اکنون از آنها به عنوان «مراکز آموزش حرفه ای» با هدف ریشه کن کردن تروریزم و بهبود فرصت های کاری دفاع می کند.

یک تحقیق بزفیید نیوز که در ماه اسد منتشر شد، صدها تعمیر را در منطقه سینکیانگ کشف کرد که به زندان ها یا کمپ های بازداشت مشابهت داشتند، و بسیاری از آنها در طول سه سال گذشته ساخته شده بودند.

تحقیقات بیشتر که در اوایل ماه جدی منتشر شدند، نشان دادند که دولت کمونیست به ساختن بیش از ۱۰۰ باب تأسیسات جدید زندان در سینکیانگ ادامه داده است.

پالیسی اویغوری چین 'اوج می گیرد'

وزارت خارجه چین تحقیقات بی بی سی را «نادرست» گفته و ادعاهای عقیم سازی اجباری را «کاملاً بی اساس» خواند.

سخنگوی حکومت چین با افزودن اینكه حکومت «به حمایت از حقوق زنان اهمیت زیادی می دهد» در اعلامیه ای گفت، «حکومت چین از حقوق و منافع همه اقلیت های قومی به طور مساوی محافظت می كند».

بر اساس یک تحقیق مستقل که تحلیلگران آن را «نسل کشی جمعیت» توصیف کرده اند، طی چند سال گذشته میزان تولد در سینکیانگ به شدت سقوط کرده است.

دیپلوماتان چینایی به شیوه دیگری وضاحت می دهند.

سفارت چین در ایالات متحده به تاریخ ۱۸ جدی با استناد به یک تحقیق منتشر نشده توسط مرکز تحقیقات انکشافی سینکیانگ گفت، «ذهنیت زنان اویغور در سینکیانگ روشن شد و برابری جنسیتی و صحت ولادی ارتقا یافت، و آنها دیگر دستگاه های تولید کودکان نیستند.»

چارلیس پارتون یک دیپلومات پیشین بریتانیا در چین و اکنون همکار ارشد انستیتوت خدمات متحده شاهی گفت، پالیسی چین در برابر اویغورها «به بالاترین سطح خود رسیده است».

وی به بی بی سی گفت، «هیچ شکی وجود ندارد که این پالیسی شی جین پینگ است.»

پارتون گفت، در حالیکه این احتمال کمی دارد که شی جین پینگ یا سایر مقامات ارشد به تجاوز یا شکنجه دستور داده و یا آن را اجازه داده باشند، آنها «مطمئناً از آن آگاه خواهند بود».

وی گفت، «من فکر می کنم که در سطح بالا آنها فقط ترجیح می دهند که از آن چشم پوشی کنند. مقامات سینکیانگ را فهمانده اند که آنها می خواهند این پالیسی سرکوب را با جدیت تطبیق کنند.»