جامعه

محرومیت افغان ها را مجبور کرده است که تصمیم وحشتناک فروختن دختران خود را بگیرند

گزارش از عمر

با گرسنگی فزاینده و نبود خدمات عامه پس از سقوط حکومت، افغان ‌هایی که به دلیل جنگ بیجا شده‌ اند، در مورد فروختن دختران خوردسال خود به عنوان نجات بقیه اعضای خانواده از گرسنگی معلومات ارائه می‌ کنند. [عمر/سلام تایمز]

هرات -- ده عضو یک خانواده در یک خانه گِلی در قریه جلیل آباد ولسوالی کروخ به فاصله ۳۵ کیلومتری در شرق شهر هرات، زندگی می کنند.

آنها دو سال قبل بر اثر جنگ مجبور شدند که خانه خود در ولسوالی دولینه ولایت غور را ترک کنند، و اکنون بدون هیچ امکاناتی در شرایط خراب در حومه یک دشت زندگی می کنند.

کودکان آنها که هفت دختر و یک پسر هستند، به دلیل فقر شدید این خانواده، شب ها با شکم خالی می خوابند. پدرشان بیکار است. وقتی آنها مریض می شوند، نمی توانند مصارف مراجعه به یک داکتر را بپردازند.

سخی داد ۵۵ ساله پس از هفته های گرسنگی و سختی تصمیم سختی گرفت تا فاطمه دختر ۴ ساله اش را بفروشد.

سخی داد ۵۵ ساله به تاریخ ۹ عقرب با فرزندان و همسرش در ولسوالی کروخ ولایت هرات دیده می شود. [عمر/سلام تایمز]

سخی داد ۵۵ ساله به تاریخ ۹ عقرب با فرزندان و همسرش در ولسوالی کروخ ولایت هرات دیده می شود. [عمر/سلام تایمز]

دو دختر خوردسال به تاریخ ۹ عقرب در کمپ شیدایی در منطقه شرقی شهر هرات دیده می شوند. [عمر/سلام تایمز]

دو دختر خوردسال به تاریخ ۹ عقرب در کمپ شیدایی در منطقه شرقی شهر هرات دیده می شوند. [عمر/سلام تایمز]

سخی داد سه دفعه فاطمه را به شهر هرات برد تا برایش یک خریدار پیدا کند. بالاخره وی یکی را پیدا کرد و این معامله را به پیش می برد.

سخی داد گفت، «دخترم فاطمه را به شهر بردم و یک دوکاندار حاضر شد که وی را بخرد. من در بدلش ۱۰۰۰۰۰ افغانی [۱۰۹۹ دالر] خواستم، اما دوکاندار می خواهد پول کمتری را بپردازد. وی ۷۰۰۰۰ افغانی [۷۶۹ دالر] را در بدل فاطمه خواهد پرداخت.»

سخی داد گفت، اگرچه وی به پول بیشتری امیدوار بود، اما وی قصد دارد که فاطمه را بفروشد تا فرزندان دیگرش را از گرسنگی نجات دهد.

وی گفت، «آرد، برنج و روغن ما تمام شده و چیزی برای خوردن نمانده است. ما همه گرسنه ایم و کودکان ما با شکم خالی می خوابند.»

شهزاده مادر فاطمه گفت، این سختی است که افغان ها را مجبور می سازد تا فرزندان خود را بفروشند.

وی گفت، یک مادر حتی نمی ‌خواهد که دختران بزرگش را به ازدواج درآورد، چه رسد به اینکه یک کودک را بفروشد.

وی گفت، «در حالیکه فاطمه کودک است و برایم بسیار سخت است که از وی دور شوم، اما گرسنگی ما را مجبور ساخته است که وی را بفروشیم.»

شهزاده گفت که وی از ترس اینکه شاید دخترش را پس از فروش دیگر هرگز نخواهد دید، شب و روز برای دخترش گریه می کند.

عایشه ۱۲ساله خواهر بزرگ فاطمه گفت که وی خواهرش را بسیار دوست دارد و نمی خواهد که وی فروخته شود.

وی گفت، «حکومت باید با ما کمک کند تا از فروش فاطمه جلوگیری شود. ما چیزی برای خوردن نداریم. ما چندین شب گرسنه خوابیده ایم.»

گرسنگی و فقر رو به افزایش

با سقوط حکومت قبل در افغانستان، تعداد افغان هایی که از گرسنگی و فقر رنج می برند در سراسر کشور افزایش یافته است. کسانیکه بر اثر جنگ و خشکسالی بیجا شده اند، بیشترین آسیب را دیده و چیزی برای خوردن ندارند.

محمد ابراهیم از ولسوالی بالامرغاب ولایت بادغیس از دو سال بدینسو به دلیل جنگ در هرات زندگی می کند.

ابراهیم به دلیل ناچاری و فقر شدید، در بدل ۷۰۰۰۰ افغانی (۷۶۹ دالر)، جمیله دختر ۷ ساله خود را به ازدواج درآورد.

وی گفت که وی با خانواده همسر آینده جمیله به توافق رسید که وی بعد از سه سال ازدواج کند.

وی گفت، «در خانه ما چیزی برای خوردن وجود ندارد و همه ما شب ها گرسنه می خوابیم. برای نجات دادن به سه فرزند دیگرم از گرسنگی، مجبور شدم که جمیله را به عقد ازدواج درآورم.»

وی گفت که وی نمی‌ خواهد که دختر کوچکش را به عقد ازدواج درآورد، اما به دلیل فقر و بیکاری به این کار مجبور شد.

ابراهیم گفت، «هیچ کار نیست. من پلاستیک و کثافات را جمع ‌آوری می ‌کنم و هر کیلوگرام پلاستیک را در بدل ۱۰ افغانی [۰.۱۱ دالر] می‌ فروشم. درآمد روزانه ام ۳۰ الی ۴۰ افغانی [۰.۳۳ الی ۰.۴۴ دالر] است. من نمی ‌توانم که با این پول حتی نان خشک بخرم.»

فضل احمد نماینده بیجاشدگان داخلی در کمپ شیدایی در منطقه شرقی شهر هرات گفت، با سقوط حکومت، ادارات کمک رسانی کمک های خود به بیجاشدگان داخلی را کاهش داده اند و طالبان نیز به آنها هیچ توجهی نمی کنند.

وی گفت، «افغان ها به دلیل گرسنگی مجبور هستند که گدایی کنند. چیزی برای خوردن وجود ندارد و همه مردم گرسنه هستند.»

وی گفت، «در گذشته، حکومت و ادارات کمک رسانی با ما کمک می کردند و میزان فقر پائین بود، اما اکنون ... بیجاشدگان داخلی فراموش شده اند.»

فضل احمد گفت، بعضی از والدین مجبور هستند که در بدل پول بسیار کم یعنی الی ۵۰۰۰۰ افغانی (۵۴۹ دالر) دختران خوردسال خود را بفروشند تا کودکان دیگر را از گرسنگی و مرگ نجات دهند.

زمستان سرد در انتظار بیجاشدگان داخلی است

بسیاری از بیجاشدگان داخلی بدون هیچ چیزی برای گرم کردن خود در خیمه ها زندگی می کنند. با کاهش درجه حرارت و فرارسیدن زمستان سخت، زندگی آنها در خطر است.

قمرگل یک بیجاشده داخلی در هرات که اصلاً از ولسوالی بالامرغاب ولایت بادغیس است، یک بیوه و مادر هشت فرزند است.

وی گفت که وی نمی تواند تا برای زمستان کدام آمادگی بگیرد.

وی گفت، «من حتی پول خریدن نان خشک را ندارم. من نمی توانم که برای گرم نگهداشتن فرزندانم در زمستان لباس های گرم و مواد سوخت را به دست بیاورم.»

وی گفت، «همه ۹ نفر ما زیر یک خیمه نازک زندگی می کنیم که از سوی یک سازمان غیردولتی برای ما فراهم شده بود. در جریان شب هوا بسیار سرد است. همه بچه هایم از سرما خوردگی رنج می برند و اگر آنها مریض شوند، من پولی ندارم که آنها را تداوی کنم.»

وی افزود، «من نمی دانم که باید چه کار کنم.»

حکومت ایالات متحده به تاریخ ۶ عقرب اعلام کرد که تقریباً ۱۴۴میلیون دالر را با افراد متضرر شده از بحران بشری در افغانستان کمک خواهد کرد، که این کمک مجموع کمک های بشردوستانه ایالات متحده در افغانستان و برای مهاجرین افغان در منطقه در سال ۲۰۲۱ میلادی را به تقریباً ۴۷۴ میلیون دالر می رساند کهبزرگترین مبلغ کمک نسبت به همه کشورها می باشد.

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

7 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

در افغانستان حکومت‌ها کون کون به یک نام و دیگه نام آمدند آما پلان های کار ی نداشتند . حکومت های همیشه تنها به خودشان او برای تنظیم شأن خدمت کردند. ملت بیچاره را در تاریکی نکشدن . در دوران حکومت خلق ها برای مامورین دولتی یک پوری آرد 7کیلو روغن نباتی 7کیلو شکر را دولت برای مامورین ماهوار می داد. مردم را به همین بهانه‌ خوش نگاهشته بود ولی حکومت داکتر نجیب الله سقوط کرد مردم تمام مامورین حکومت افغانستان گرسنه شدن . چیزهایی که درمنزل شأن داشتند در بازار لیلم کردن به خاطر یک توته نان . حکومت اسلامی درافغانستان به اقتدار رسید این حکومت متشکل از دزدان بین‌المللی بودند که افغانستان را پارچه پارچه کردن همه چیز های دولتی واموال شخصی مردم را ربودند باز هم مردم ما نان کدا . حکومت اسلامی هم شکست خورد امارت اسلامی به اقتدار رسید یک سیر آرد 110000افغانی رسید که مردم از گرسنگی سبوس آرد را می خوردن حکومت همان واقت تمام کارمندان دولتی را از وظیفه شأن اخراج کردند. مردم اوره به کشور های همسایه مهاجرت کردند . حکومت جمهوری در میان آمد باز هم دوزدن شهرت یافته به قدرت رسیدن که تمام ملت بیچاره حکومت داری اینها را مشاهده کردن پول به دست یک 20فصد مردم که خون ملت بیچاره را خوردن تا او بالا می شود به میلیون ها دالر آمریکایی ازطرف مملکت های اروپایی آسیایی ایالات متحده آمریکا به مردم افغانستان کمک شد ولی خیرات خور که استم استم . آینده این مملکت را هیچ حکومتی ونه هیچ کسی ناساخت ونه می‌سازد و در آینده هم به همین مشکلات دوچار استم . تمام کمک های دنیا را گرفتم و لی سیرنشدیم .ملت که شفاخانه ندارد مکتب ندارد کارخانه ندارد بلکه تمام اشیاء ضرورت خویش را واردات می کند تمام عمر خیرات خور می باشم

پاسخ

دقيقأ فقر وبيچاره ګى در افغانستان روبه افزايش است ٠ ما افغانها ميتوانيم کشور خـود را آباد کنيم سطح آګاهى خود را بلند ببريم حقوق اولاد بالاى والدين را بدانيم دختران را از حقوق شان محروم نه نماييم فرق بين پسر ودختر را نکنيم و ده ها نقطه ديګر را در قسمت تربيه اولاد مدنظر ګيريم ٠

پاسخ

اگر جامعه جهانی صرف پرداخت معاشات معلمین و کارمندان خدمات ملکی را به عهده بگیرد و موسسات امداد رسانی را در مثل سابق در همه شهر های کشور دوباره فعال بسازد، وضعیت اقتصادی مردم بهتر می شود. زیرا هزاران تن در این موسسات کار می کردند و معاشات دالری می گرفتند. و ما هانه میلیون ها دالر به بازار عرضه می شد و افغانی در برابر دالر ارزش خود را از دست نمی داد. ولی اکنون همه موسسات خیره فعالیت های خود را به حالت تعلیق در آورده و یا هم متوقف کرده که در نتیجه هزار ها تن از کارمندان محلی وظایف شان را از دست داده و باعث مشکلات اقتصادی در جامعه شده است.

پاسخ

بسیار جای افسوس است که مردم دختران خورد سال خود را به فروش می رسانند. در طول تاریخ وضعیت اقتصادی مردم به این حد خراب نشده بود که اولاد خود را مردم به فروش برسانند. مرگ بر امریکا و کشور های که داد از حقوق بشر و عدالت می زنند ولی در برابر مشکلات افغانستان خاموشی اختیار کرده اند. مردم این کشور هر روز از اثر گرسنگی و فقر جان می دهند ولی دنیا دارد تماشا می کند.

پاسخ

وضعیت اقتصادی مردم در افغانستان روز به روز بد تر شده رایست و دیدن اوضاع برخی فامیل های فقیر واقعن نگران کننده است. جامعه جهانی باید در زودن فقر و تنگدستی در افغانستان کار کند و نگذارند که مردم بیشتر از این دچار مصیبت شوند.

پاسخ

نقش ایالات متحده امریکا در کاهش فقر و گرسنگی در افغانستان چه است؟ کشور ایالات متحده برای مردم فقیر افغانستان هیچ کاری نکرد. این کشور بیست سال میلیارد ها دالر را در جنگ علیه تروریزم به مصرف رساند و به خاطر حفظ منافع خود هزار ها سرباز خود را قربانی کرد ولی اکنون خود را کشیده و وضیت اسفبار مردم افغانستان را تماشا می کند. حیف است که هنوز هم یک تعداد مردم در افغانستان از ایالات متحده امریکا حمایت می کنند و از این کشور به خوبی یاد می کند.

پاسخ

درصورتیکه اوضاع به همین منوال ادامه داشته باشد گمان نمیکنم که در آینده افغانستان کدام امیدواری پیشرفت و یا بهبودی حاصل شود.

پاسخ