پروژه آبرسانی یونیسف برای حدود ۲۰۰۰ نفر در هرات فرصت های کاری ایجاد کرده است

هرات -- صندوق ملل متحد برای کودکان (یونیسف) با هدف ایجاد کردن فرصت های مهم کاری برای مردم محلی در شهر هرات، یک پروژه آبرسانی را آغاز کرده است.

فرید احمد کاکر رئیس اداره آبرسانی هرات گفت، این پروژه سیستم آبرسانی را در چندین ناحیه شهر هرات گسترش داده و تجدید خواهد کرد که با تطبیق آن هزاران نفر از باشندگان به آب آشامیدنی پاک دسترسی خواهند داشت.

به گفته کاکر، این پروژه یک ساله که به تاریخ ۱۰حمل آغاز شد، ۱۰۰ میلیون افغانی (۱.۱ میلیون دالر) هزینه دارد. این پروژه بیش از ۲۰۰۰ فرصت کاری را ایجاد کرده است.

وی گفت، «هدف این پروژه ایجادکردن فرصت های کاری برای باشندگان بیکار است که خانواده هایشان با گرسنگی روبرو هستند.»

وی افزود، «سیستم آبرسانی در قسمت ‌هایی از شهر هرات به ترمیم و حفظ و مراقبت نیاز داشت، اما ما بودجه نداشتیم. در برخی از نقاط دیگر مردم به آب نل دسترسی نداشتند. این پروژه به این مشکلات رسیدگی خواهد کرد.»

به گفته محمد ناصر بارک انجنیر این پروژه، تمام کسانی که توسط مدیران این پروژه استخدام شده اند، قبلاً بیکار بوده اند.

وی گفت، «هدف اصلی این پروژه این است که برای مردان فرصت های کاری را ایجاد کنیم تا خانواده هایشان به ویژه کودکان را از گرسنگی نجات دهند.»

وی افزود، «این پروژه علاوه بر اینکه به آب آشامیدنی پاک دسترسی فراهم می کند، با ایجاد کردن صدها فرصت کاری هزاران افغان را از گرسنگی نجات خواهد داد.»

بارک گفت، بهترین طریقه برای کمک کردن به نیازمندان، راه اندازی کردن پروژه های زیربنایی و ایجاد نمودن فرصت های کاری است.

نجات دادن خانواده های هراتی از بدبختی

نورالله عزیزی یکی از کارگرانی که در این پروژه در شهر هرات استخدام شده است گفت که وی از چهار ماه بدینسو بیکار بوده و در وضعیت بد مالی قرار داشت.

وی گفت، در ماه های اخیر پس از توقف تمام پروژه های انکشافی و کارهای ساختمانی، بیکاری به اوج رسیده است.

وی افزود، پروژه های بیشتری مانند پروژه ای که توسط یونیسف راه اندازی شد، فرصت های کاری بیشتری را ایجاد کرده و افغان ها را از «اضطراب و بدبختی» نجات خواهند داد.

عزیزی گفت، این پروژه نه تنها برای جوانان و افراد فقیر فرصت های کاری را ایجاد می کند، بلکه در انکشاف افغانستان نیز کمک خواهد کرد.

قربان صمدی یکی دیگر از کارگران این پروژه و نان آور خانواده هشت نفره خود گفت که وی در سه ماه گذشته حتی یک روز هم نتوانسته است که کار کند.

وی گفت، «من بسیار خوشحال هستم که کار می کنم و می توانم برای فرزندانم غذا پیدا کنم.»

وی افزود، «هر قدر که این گونه پروژه ها بیشتر راه اندازی شوند، به همان اندازه افغان های بیشتری استخدام خواهند شد و از رنج و بدبختی نجات خواهند یافت.»

صمدی گفت که از برکت دستمزد هفته وار که از کار یونیسف دریافت می کند، وی خواهد توانست که به ضرورت های فرزندانش رسیدگی کند.

علی حیدری یکی دیگر از کارگران با افزودن اینکه وی در چند ماه گذشته حتی یک روز هم کاری پیدا نکرده است گفت، بیکاری از زمان سقوط حکومت قبلی به اوج خود رسیده است.

وی گفت، در چهار ماه گذشته، وی هر روز صبح به امید یافتن کار خانه را ترک می کرد، اما هر شب دست خالی به خانه برمی گشت.

وی افزود، «من بسیار خوشحال هستم که این وظیفه یک ساله را دارم. من احساس می کنم که بار سنگینی از شانه هایم برداشته شده است.»

حیدری افزود، «من از بیکاری بسیار رنج می بردم، بعضی شب ها دیدن فرزندانم که گرسنه به خواب می رفتند، برایم بسیار دردناک بود.»

کمک بین المللی

آغاز این پروژه در جریان تلاش های کمکی بین المللی دیگر با هدف کاهش اثرات بحران های اقتصادی و کمبود غذایی در افغانستان صورت می گیرد.

کمک های بشردوستانه ای که توسط جامعه بین المللی فراهم شده اند عمدتاً به شکل مواد غذایی است که به طور مستقیم از طریق سازمان های غیردولتی و ادارات ملل متحد به مستفدین توزیع می شود.

خیریه ۴۵ ساله یک مادر پنج فرزند به روز چهارشنبه (۱۷حمل) در شهر هرات کمک های غذایی را دریافت کرد که توسط ملل متحد فراهم شده بود.

وی گفت که وی در خانه اش چیزی برای خوردن ندارد و این کمک در سیرکردن فرزندانش برای دو یا سه ماه کمک خواهد کرد.

وی گفت، «شوهرم یک کارگر بود که سه سال قبل در یک انفجار در ولسوالی شیندند کشته شد. من برای کسب کردن امرار معاش فرزندانم به عنوان کارگر خانگی در خانه ها کار می کردم، اما چند ماه می شود که کاری پیدا نکرده ام.»

وی افزود، «ما به کمک سخت نیاز داریم. من از کشورهای اهدا کننده و ادارات کمک رسانی می خواهم که با ما کمک کنند. افغان ها فقیر هستند و وظایف خود را از دست داده اند و چیزی برای خوردن ندارند.»

محمد ناصر خلوت یک جامعه شناس در شهر هرات گفت، حمایت جامعه بین المللی حیاتی است زیرا بیش از ۹۰٪ افغان ها زیر خط فقر زندگی می کنند.

وی گفت، اگر جامعه بین المللی این کمک های بشردوستانه را فراهم نمی کرد، هزاران افغان در چندین ماه گذشته از گرسنگی می مردند.

وی افزود، «شرایط اقتصادی افغان ‌ها واقعاً بدتر شده است. تقریباً هر کس درآمد خود را از دست داده‌ است، که این امر باعث افزایش فقر خانواده‌ ها شده است.»

خلوت گفت، «افغان ها به شدت به کمک های بین المللی ضرورت دارند. کشورهای اهدا کننده باید اطمینان حاصل کنند که این کمک ها به طور مستقیم به نیازمندان انتقال می شوند.»

وی افزود، آنها نباید اجازه دهند که هیچ گونه سوء استفاده ای از کمک های بشردوستانه صورت بگیرد.