هرات -- عبدالحکیم، ۲۷ ساله، در بخش سوختگی شفاخانه منطقه ای هرات، در حالی که پاهایش را در بنداژ پیچیده است، روی چپرکت تداوی دراز می کشد و از تاثیرات سرمازدگی رنج می برد.
حکیم به همراه یک گروه ۱۰ جوان دیگر به تاریخ ۲۰ جدی تلاش کردند به طور غیرقانونی از هرات وارد ایران شوند.
این گروه شبانه از طریق ولسوالی کوهسان هرات وارد خاک ایران شدند اما بر اثر طوفان شدید برف روی کوهی گیر افتادند.
آنها به مدت شش روز و شش شب در دام افتادند و در نهایت مجبور شدند برای دریافت مراقبت های طبی از آن سوی مرز به افغانستان برگردند.
![سه مرد جوان که می خواستند به طور غیرقانونی برای یافتن کار به ایران بروند، به تاریخ ۲۶ جدی در شفاخانه حوزه ای هرات در حالی دیده می شوند که برای سرمازدگی تحت مراقبت قرار می گیرند. [عمر/سلام تایمز]](/cnmi_st/images/2023/01/24/40422-p_1-739_416.webp)
سه مرد جوان که می خواستند به طور غیرقانونی برای یافتن کار به ایران بروند، به تاریخ ۲۶ جدی در شفاخانه حوزه ای هرات در حالی دیده می شوند که برای سرمازدگی تحت مراقبت قرار می گیرند. [عمر/سلام تایمز]
![کارگران به تاریخ ۲۷ جدی در شهر هرات منتظر کار هستند. [عمر/سلام تایمز]](/cnmi_st/images/2023/01/24/40421-p_5-739_416.webp)
کارگران به تاریخ ۲۷ جدی در شهر هرات منتظر کار هستند. [عمر/سلام تایمز]
۱۰ نفر از همراهان حکیم نیز دچار سرمازدگی شدید شدند که به شدت دست و پای آنها را تحت تأثیر قرار داد.
۱۰ نفر از همراهان حکیم نیز دچار سرمازدگی شدید شدند که به شدت دست و پای آنها را تحت تأثیر قرار داد.
او گفت، «به منظور یافتن غذا برای اطفال و همسرم مجبور شدم به ایران بروم. ما حتی یک لقمه نان در خانه نداریم که به فرزندانم غذا بدهم. من سه طفل دارم و نمی توانم به آنها غذا بدهم.»
وی افزود، «من به خوبی از سردی هوا و خطرات ناشی از مسیرهای غیرقانونی آگاه بودم، اما چاره دیگری نداشتم.»
فرصت های کاری در افغانستان کمیاب است و بسیاری از جوانان برای کار به کشورهای همسایه مانند ایران سفرهای خطرناکی را آغاز می کنند.
سرمای بی‌سابقه زندگی میلیون‌ها افغان را، که قبلاً از گرسنگی و بحران اقتصادی که نزدیک به یک و نیم سال است که کشور را فرا گرفته است، دشوارتر ساخته است.
یک موج سرما به تاریخ ۲۰ جدی بیش از ۲۰ ولایت افغانستان را که سردی هوا در آن تا ۳۳- کاهش یافت، متاثر ساخت.
به گفته مقامات، حدود ۷۸ انسان و ۷۰۰۰۰ دام بر اثر سرما تلف شده اند.
هوای سرد و فقر
عبدالغفور ۵۱ ساله که از سرما می لرزد و دستانش را بخاطر گرم کردن به دهانش نزدیک کرده اند، در کنار جاده در شهر هرات در انتظار کار نشسته است.
غفور با وجود انتظار تمام روز، دو هفته است که دست خالی به خانه بازگشته است.
غفور نان آور یک خانواده چهار نفره می گوید که در هوای سرد نمی تواند خانه اش را گرم کند و شب ها از سرما نمی تواند به خوبی بخوابد.
او گفت، «زندگی در این هوای سرد واقعاً سخت شده است. من هر روز به دنبال کار از خانه خارج می شوم اما دست خالی و گرسنه برمی گردم. کار نیست. مردمی که پول داشتند و خانه می ساختند، کشور را ترک کردند.»
او افزود، «مثل من، صدها کارگر دیگر نیز در جستجوی کار خانه های خود را ترک می کنند اما شب ناامید به خانه بازمی گردند.»
خلیل احمد ۶۵ ساله که با کراچی دستی خود در شهر هرات اجناس را انتقال می کند، به دلیل برف و سرمای هوا نتوانسته کار پیدا کند.
عاید روزانه او به ۵۰ افغانی (۵۶ سنت امریکایی) کاهش یافته است.
احمد گفت که این مبلغ برای تأمین مخارج خانواده سه نفره اش کافی نیست و افزود که گاهی مجبور می شود برای بدست آوردن پول گدایی کند.
او گفت، «تمام روز کنار سرک منتظر می مانم، اما کاری نیست. بعضی روزها ۲۰ تا ۵۰ افغانی (۲۲ تا ۵۶ سنت امریکایی) درآمد دارم، اما بیشتر روزها حتی یک افغانی هم نمی توانم به دست بیاورم. مجبور هستم بخاطر خریدن نان برای خانواده ام گدایی کنم.»
خلیل افزود، «اگرچه سختی های زندگی مرا وادار به گدایی کرد، اما بیشتر مردم پول ندارند که با من کمک کنند.»
کمک به فقرا
سازمان های غیردولتی بین المللی و داخلی تمام تلاش خود را می کنند تا به نیازمندان کمک کنند.
حبیبیار، یک بنیاد رفاهی افغان، به تاریخ ۲۷ جدی برای بیش از ۲۰۰۰ خانواده فقیر در هرات آرد، روغن و برنج توزیع کرد.
نسیمه، ۴۶ ساله، مادر پنج فرزند و نان آور خانواده اش، یکی از مشمولان این کمک بود.
کمک به این معنی است که او و فرزندانش یک ماه گرسنه نخواهند بود.
او گفت، «از زمانی که هوا سرد شده، زندگی من بسیار سخت شده است.»
نسیمه افزود، «شب ها زیر یک کمپل می خوابیم تا خودمان را گرم کنیم. اما هوا آنقدر سرد است که نمی‌توانیم درست بخوابیم و بسیاری شب ها نان شام نمی خوریم.»
محمد یوسف ۵۷ ساله ۵۰ کیلوگرام آرد، ۲۵ کیلوگرام برنج و ۱۰ لیتر روغن دریافت کرد که برای یک ماه غذای خانواده چهار نفره او کافی است.
وی افزود، «پسر من کار کرده نمی تواند و من باید برای خانواده ام درآمد داشته باشم، اما کار نیست و در این دوران کهولت به دیگران تکیه می کنم.»
او به همراه همسر و دو دخترش در یک خانه گلی در غرب شهر هرات زندگی می کنند.
یوسف گفت، آنها راهی برای گرم کردن خانه خود ندارند و هوای سرد زندگی آنها را بسیار سخت کرده است.
سردی هوای در کابل و فقر مردم باعث شده تا مردم با مشکلات زیادی مواجه شوند. اگر نظام حاکم شغلی فراهم نکند، با اطمینان می توانم به شما بگویم که امسال مردم آماده خودکشی خواهند بود. هیچ انسانی تحمل درد کودکان خود را ندارد و خانواده ها مجبور اند برای این کودکان غذا پیدا کنند، اما در این هوای سرد و بارانی کابل، آدمی که کار ندارد چگونه می تواند برای کودکانش یک لقمه نان پیدا کند؟ این شخص یا گدایی می کند، دزدی می کند، ناموس خود را می فروشد یا خودکشی می کند. در همه این مواقع وظیفه نظام حاکم است که چنین افرادی را به کار گیرد زیرا اکنون مسئولیت ملت بر عهده نظام حاکم است و خداوند در این مورد از حاکمان سوال خواهد کرد.
پاسخ6 دیدگاه
دیگر چیزها را بمانید، انسان شروع به دخالت در طبیعت نیز کرده است. قبل از خواندن این گزارش، زمستان امسال یخبندان بود. سال هاست که کشورهای ثروتمند جهان آنقدر در عرصه صنعت کار کرده اند که ماشین آلات آنها نه تنها در آسمان آنها بلکه در کشورهای فقیر نیز تغییراتی ایجاد کرده است. کشورهای ثروتمند سود می برند، در حالی که کشورهای فقیر از دود ماشین آلات رنج می برند. این در حالی است که توافقنامه عدم آلودگی هوا نیز بین کشورهای ثروتمند منعقد شده است. من در مورد صنایع اروپا و آمریکا خوانده ام. من می گویم اینها هستند که هوای همه دنیا را خراب کرده اند. آنها باید به کشورهای فقیر غرامت بدهند. اینها را فراموش نکنند. تغییرات فصلی و ناگهانی چیست؟ چرا؟ و چه کسی بمیان می آورد؟ تابستان گذشته در بدخشان برف بارید. گرما و برف یکباره سوال عجیبی است. این به معنی آنست که امروز ما چیزی را می بینیم که کاملاً خلاف انتظار ماست... یکی دیگر از نمونه های عالی مداخله انسان در طبیعت، انتشار ویروس کرونا توسط چین بود که به آن بیوتروریسم نیز می گویند... شما دیدید که شاید در تاریخ بشریت، چنین جنایتی مانند آن که در چین بمیان آمد، رخ داده نیست. این فقط جنگی است که توسط ابرقدرت های جهان انجام می شود و به خوبی پیش می رود. پس زمستان سردی بود. چه چیز دیگه ای ما می توانیم بگوییم؟ همین بس که بگوییم دنیا فقط به چند کشور ابرقدرت تعلق دارد. هر کاری می کنند، می توانند انجام دهند، اما نباید فقرا را فراموش کنند.
پاسخ6 دیدگاه
مردم بیچاره در این زمستان نان خوردن را ندارند. مزدوری هم نیست مردم فقیر در سرچوگ نشسته به انتظار کار که کار پیدا شود هما کار هیچ نیست. هوا در شهر کابل و ولایت های افغانستان بیسار سرد شده است مردم توان خرید چوب یا ذغال سنگ را ندارند اکسریت مردم روز و شپ خود را در خانه‌های سرد خود به فامیل شأن سپری می کند. جوانان بیچاره مجبور هستند که ترک وطن کند. در افغانستان برای جوانان ما کار نیست. در حکومت سابقه آکس جوانان به کار سر چوگ می‌رفتند یک چند روز کی کار پیدا نمی شود مزدور بیچاره از مجبوریت بیسار زیاد رخ طرف عاسکر ی میکرد و درهمان چوگ مراکز جلب و جذب اردوی افغانستان موجود بود . در یک هفته یک قول اردوی تقریباًن ۳۰۰الا ۵۰۰ نفر گوشته و زخمی داشت اکسر همین مردم مزدور بودند واز دست بیکاری به عسکری رفته بودند. وحالای . جوانان ما فعلان هم در مشکلات هستند وجوانان میفهمند که در مسیر راه هرنوع حادثات اتفاق می افتاد این جوانان به مرگ بازی می کنند. جوانان که خارج رفتند آنها می توانند که فامیلهای شأن را از نگاه اقتصادی به صورت اساسی اکمال کنند. در داخل افغانستان اگر در یک خانواده ۵نفر کار می کند بازهم فامیلهای شأن از نگاه اقتصادی مشکلات زیادی دارند . اکثر مردم خانه های شأن را فروخته و یک پسر خودشان را به خارج روان کردن و هیچ ظامنت هم موجود نیست که پسر شأن برسد یانی. در افغانستان آیند جوانان هیچ معلوم نیست از همین خاطر جوانان افغانستان را ترک می کنند.
پاسخ6 دیدگاه
خداوند بر مردم ما رحم کند. متأسفانه نه همسایگان مسلمان ما و نه دوستان بین المللی ما به مردم ما رحم کردند. پاکستان و ایران کشور ما را ویران کردند و مردم ما را در گروه های جنگنده آموزش دادند و سپس یکدیگر را کشتند یا برای جنگ به کشورهای دیگر فرستادند. آمریکا می گوید در ۲۰ سال اخیر ۱۰۰ تریلیون دالر در افغانستان مصرف کرده است اما برای افغان ها سودی نداشته است. میلیون ها افغان سه ماه پس از فروپاشی نظام [دولت] با گرسنگی مرگبار مواجه شدند. اگر در ۲۰ سال گذشته که ائتلاف بین المللی در افغانستان حضور داشت، بندهای برق و کارخانه های تولیدی منظم ساخته می شد، اکنون جوانان ما مجبور نمی شدند برای جستجوی غذا به کشورهای دیگر بروند و با چنین شرایط خطرناکی روبرو شوند.
پاسخ6 دیدگاه
اما با این هم تمرکز حکومت فعلی افغانستان فقط و فقط روی زنان است. مردم نان خوردن ندارند، در این زمستان چیزی را برای ګرم کردن خود ندارند، لباس زمستانی، چوب و بخاری ندارند، برق هم توسط ازبکستان قطع شده است. ولی با وجود این قدر مشکلات طالب ها هر روز فرمان صادر می کنند و حلقه کار، تعلیم و زندګی را بر زنان تنګ می نمایند. این لجاجت طالبان باعث انزوای افغانستان در سطح جهانی شده است و مؤسسات جهانی و کشورهای کمک کننده در افغانستان را مجبور کرده اند تا کمک های شان را به مردم افغانستان تعلیق کنند. طالب ها در دفاتر دولتی نشسته اند. مرکز ګرمی دارند، برق دارند، بخاری دارند در فکر مردم غریب و بیچاره نیستند. هیچ کس صدای مردم غریب و بیچاره را نمی شنود و مثل همیشه این مردم هستند که تاوان پالیسی های غلط حاکمان شانرا می پردازند. خداوند طالبان را هدایت کند.
پاسخ6 دیدگاه
این گزارش کاملاً معتبر است و هر جمله آن درست است. هیچ دروغی وجود ندارد. مردم در کلماتی که به شما گفته اند حقیقت را گفته اند. راه دیگری وجود ندارد زیرا مردم مجبورند به هر طریقی از وطن خود فرار کنند و برای زنده نگه داشتن فرزندان خود تلاش کنند. در غیر این صورت از سرما و گرسنگی خواهند مرد. نه تنها فقر گسترش می یابد، بلکه قیمت لوازم نیز هر روز افزایش می یابد و ناامنی غذایی در حال افزایش است. اکثر کودکان و برخی بزرگسالان دچار سوء تغذیه هستند. گاهی به رادیو آزادی گوش می دهیم که شنوندگان در پیام های صوتی خود از گرسنگی، فقر و بیکاری گلایه می کنند. یکی از اهالی شهر جلال آباد در پیام خود گفت، «مردم از گرسنگی جان باختند، ماه هاست در خانه آرد ندارند. آنها با مشکل مواجه هستند. ما از مسئولان فعلی می خواهیم در غم ما شریک شوند. رسانه ها و خبرنگاران نیز با مشکل مواجه هستند و آنها نیز مشکل دارند. نمی توانیم صدای خود را به دیگران برسانیم.» در کنار گرسنگی و فقر، شب های سرد زمستان نیز یخبندان است که باعث امراض زیادی شده است. تعداد تلفات به ۱۲۰ نفر افزایش یافته، ده ها خانه ویران شده و ده ها هزار حیوان نیز کشته شده اند. اگر وضعیت به همین منوال پیش برود، فجایع انسانی شدیدی رخ خواهد داد. خداوند افغان ها را بیامرزد...
پاسخ6 دیدگاه