![یک زن جوان که از رفتن به پوهنتون منع شده است، به تاریخ ۲۷ حمل در صنوف آنلاین پوهنتون آنلاین زن از شهر هرات شرکت می کند. [عمر/سلام تایمز]](/cnmi_st/images/2023/05/16/42155-w_1-739_416.webp)
هرات -- در پی تعطیلی نامحدود پوهنتون ها برای دختران افغان در اواخر سال گذشته، گروهی از زنان تحصیل کرده و فعال افغان مقیم لندن پوهنتون آنلاین زنان را راه اندازی کردند.
پس از تعطیلی پوهنتون های دختران در ماه قوس سال ۱۴۰۱، ده ها هزار دختر از تحصیل محروم و مجبور به ماندن در خانه شدند.
در پنج ماه گذشته، ۸۲۵۰ دختر در پوهنتون آنلاین ثبت نام کرده و تحصیلات خود را ادامه داده اند.
آنها در رشته های طب، اقتصاد، روانشناسی، حقوق و علوم سیاسی، ادبیات، زراعت، تعلیم و تربیه، انجنیری، ژورنالیزم، کمپیوتر ساینس و موضوعات دیگر تحصیل می کنند.
فریده حیدری، معاون اداری پوهنتون آنلاین زنان مستقر در فرانسه گفت که ۲۵۰ استاد زن و مرد در داخل و خارج از افغانستان وجود دارند که به صورت آنلاین تدریس می کنند.
حیدری گفت، دختران می توانند از طریق صفحات اجتماعی این پوهنتون به این پوهنتون مراجعه کنند و با توجه به رشته تحصیلی خود در صنف ها قرار می گیرند.
او گفت، «تحصیل در پوهنتون آنلاین زن برای همه دختران رایگان است. آنها روزانه از طریق زوم و گوگل میت به صنف های خود متصل می شوند و درس های خود را می گذرانند. معلمان نیز داوطلب هستند و به صورت رایگان تدریس می کنند.»
حیدری افزود، دخترانی که در پوهنتون آنلاین زن تحصیل می کنند، پس از اتمام تحصیل، سند فراغت دریافت خواهند کرد.
یک بارقه امید
پوهنتون آنلاین زن روزنه‌ای از امید را برای دخترانی که در غیر این صورت از تحصیل محروم هستند و دروازه‌های پوهنتون ها برایشان بسته است، ارائه می‌کند.
زهره عزیزی، ۲۰ ساله، محصل سال دوم فاکولته اقتصاد در پوهنتون بلخ، گفت که بسیار خوشحال است که می تواند تحصیلات خود را در پوهنتون آنلاین زن ادامه دهد.
او گفت، «استادان واجد شرایط روزانه طبق برنامه خود در رشته های مختلف تحصیلی تدریس می کنند. سطح تدریس بالاست و احساس می کنم در صنف درس پوهنتون درس می خوانم.»
او گفت، «از همه دخترانی که از حضور در پوهنتون محروم هستند می‌خواهم که به پوهنتون آنلاین زن بپیوندند و به تحصیل خود ادامه دهند. زنان هرگز نباید تسلیم محدودیت ها شوند و باید با آموزش و دانش به رویاها و آرزوهای خود برسند.»
عزیزی گفت، در شرایط فعلی که مکاتب و پوهنتون ها برای دختران تعطیل است، ادامه تحصیل به صورت مجازی رویکرد درستی است و دختران باید محدودیت ها را به فرصت تبدیل کنند.
نجمه سمکنی، ۲۵ ساله، باشنده ولایت پکتیا و محصل سال پنجم فاکولته طب در پوهنتون کابل، گفت که ممنوعیت تحصیل دختران بزرگترین بی عدالتی است که دختران افغان با آن روبرو هستند.
او می گوید، «زمانی که از حق تحصیل محروم شدم، چندین ماه در خانه ماندم و شبانه روز گریه کردم. من ۱۸ سال است که درس می خوانم و دو سال دیگر از فاکولته طب فارغ التحصیل می شدم و داکتر می شدم.»
او افزود، «وقتی پوهنتون تعطیل شد، احساس کردم که مرده‌ام و به جسمی بی‌روح تبدیل شده‌ام،»
سمکنی گفت، ایستادگی دختران افغان و ایستادگی آنها در برابر محدودیت های سختی که بر آنها تحمیل شده است، مبارزه حق علیه باطل است.
او گفت، «از فرصتی که برای مطالعه مجدد به دست آوردم بسیار خوشحالم. پوهنتون آنلاین زن بارقه امیدی در میان اوج ناامیدی است.»
فراخوان بازگشایی مراکز آموزشی
ثریا ایوبی، ۲۲ ساله، محصل سال اول حقوق و علوم سیاسی در پوهنتون هرات، حدود شش ماه است که در خانه خود محبوس شده است.
او گفت، او و همه دختران دیگر خواستار پایان دادن به ممنوعیت تحصیل دختران هستند.
ایوبی گفت، «هر روز بی‌صبرانه منتظر اخباری در رسانه‌ها درباره بازگشایی پوهنتون ها هستم، اما ادامه محدودیت‌ها بسیار ناامیدکننده است. بسیار دشوار است که در چنین وضعیت نامطمئنی زندگی کنیم و از حقوق داده شده خود محروم شویم.»
با بسته شدن پوهنتون اش، او گفت که می بیند ۱۴ سال تلاش و رویاهایش در حال نابودی است.
وی افزود، «سازمان ملل و کشورهای قدرتمند باید از قدرت و نفوذ خود برای اعمال فشار استفاده کنند تا پوهنتون ها برای دختران بازگشایی شوند،»
صدف اخترزاده، محصل سال چهارم اقتصاد در پوهنتون هرات، برای ثبت نام در صنف های آنلاین هیجان زده است.
او گفت، اگر دختران و زنان از تحصیل و کار منع نمی شدند، آنها فارغ التحصیل می شدند و کار و عاید می داشتند.
او گفت، «ما نمی دانیم چه گناهی کرده ایم که از حقوق اسلامی و انسانی خود محروم شده ایم. ما همیشه در پوهنتون حجاب را رعایت کرده‌ایم و در کنار علم به تحصیل دروس اسلامی نیز پرداخته‌ایم، اما از قضا از حق اسلامی خود به نام اسلام محروم هستیم.»
اخترزاده افزود، «هر کشوری توسط مردان و زنان تحصیلکرده اش ساخته می شود. زمانی که زنان از تحصیل محروم باشند، کشوری نمی تواند پیشرفت کند.»
او گفت، هر روز که با ممنوعیت تحصیل دختران می گذرد، افغانستان یک گام به عقب برمی دارد و از کشورهای دیگر عقب می ماند.
صدف گفت، «پوهنتون ها باید بازگشایی شوند تا افغانستان پیشرفت کند و زندگی افغان ها بهبود یابد.»
تشکر از همکاری شما چطو میتوانم در صنف دلخواه خود ثبت نام نمایم؟
پاسخ8 دیدگاه
پیشاپیش از کمک شما متشکرم. لطفاً به من معلومات بدهید که چگونه می توانم در کورس آنلاین مورد علاقه خود ثبت نام کنم.
پاسخ8 دیدگاه
بد چانسی ما این است که تعدادی از کادرهای ملی رفته اند و برخی دیگر در تلاش فرار هستند. در وبسایت پشتو بی بی سی خواندم که تعداد استادان پوهنتون کابل که از افغانستان گریخته اند اکنون از ۴۰۰ استاد فراتر رفته است. بر اساس این گزارش، در سال آخر حکومت جمهوری حدود ۷۸۰ استاد در پوهنتون کابل کار می کردند. با این حال، پس از کنترل مجدد طالبان بر افغانستان، بیش از نیمی از این استادان کشور را ترک کردند. بی بی سی می گوید که بسیاری از استادانی که افغانستان را ترک کرده اند به آنها گفته اند که یکی از دلایل اصلی ترک کشور مداخله حکومت طالبان در فضای علمی بوده است. برعکس، دیگران برای تأمین امنیت خود رفته اند. تا کنون نزدیک به ۹۰ استاد به جای استادان خارج شده تعیین شده اند و تعدادی نیز از پوهنتون های دیگر ولایت ها به کابل منتقل شده اند. اکثر ملاهای این گروه از آموزش عصری محروم هستند. این درد کشور من است که من و دیگر مردم نمی‌توانیم بگوییم، مجبور می‌شوند آن را پنهان کنند و هر چه بیشتر این مسائل پنهان شود، کشور ما بیشتر به دهان اژدها می‌رود.
پاسخ8 دیدگاه
آموزش زنان کلمهء گسترده برای موضوعات و بحث های پیچیده برای دختران و زنان است که شامل آموزش ابتدایی، آموزش متوسطه، تحصیلات عالی و به خصوص آموزش صحی می شود. این اغلب به عنوان آموزش دختران یا زنان شناخته می شود که شامل برابری جنسیتی و دسترسی به آموزش است. آموزش زنان و دختران یک حلقه اساسی برای ریشه کنی فقر است. موضوعات گسترده مرتبط شامل آموزش در صنف های درس جداگانه برای زنان و آموزش دینی است که در آن آموزش بر اساس خطوط جنسیتی تقسیم می شود. نابرابری در آموزش زنان و دختران پیچیده است. زنان و دختران برای رفتن به مکتب با موانع آشکاری مانند خشونت علیه زنان یا جلوگیری از رفتن دختران به مکتب روبرو هستند. در حالی که مشکلات دیگری مانند آموزش علوم، تکنالوژی معلوماتی، انجنیری و ریاضیات بسیار منظم و کمتر برجسته هستند، ریشه‌های عمیقی در اروپا و آمریکای شمالی دارند. در برخی کشورهای غربی، زنان در اکثر سطوح تحصیلی بهتر از مردان هستند، اما در افغانستان به این بخش توجه چندانی نشده است. بهبود سطح تحصیلات دختران تأثیر آشکاری بر صحت و آینده اقتصادی زنان جوان دارد که به نوبه خود چشم انداز یا پایان کل جامعه آنها را بهبود می بخشد. میزان مرگ و میر کودکانی که مادرانشان تحصیلات ابتدایی دارند نصف کودکانی است که مادرانشان بی سواد هستند. در کشورهای فقیر جهان ۵۰٪ دختران به مکتب متوسطه نمی روند، اما اخیراً در افغانستان از تحصیل دختران از متوسطه تا دوکتورا جلوگیری شده است.
پاسخ8 دیدگاه
در سه سال آخر دختران افغان از درس محروم شده اند. و نمیداند کی اینده شان چی خواهد شد .با هزاران آرزو در خانه نشستن و لحظه شماری می‌کند کی چه وقت دروازه های مکتب و پوهنتون بر روی شان باز میشود .پوهنتون آنلاین هم وسیله خوب برای درس آموختن است .اما مکان درسی با خانه فرق دارد . ما از حکومت فعلی افغانستان تقضا می‌کنیم کی دروازه های مکان درسی را بر روی دختران باز کنند و اجازه دهد کی درس بخواند. (علم بلای مرد وزن فرض است ) دختران حق دارد درس بخواند و در هیچ دین ممانیت با درس خواندن دختران نیست .در دین اسلام هم به دختران حق داده شده است کی تعلیم کند.
پاسخ8 دیدگاه
افغان ها به جنگ کردن شهرت دارند. این را زیاد شنیده ام اما باور نمی کنم، و من فکر نمی کنم چون نسل جوان ما مشغول دوستی با کتاب است، روز به روز ریشه دوستی با کتاب قوی تر می شود. هفته چهارم ماه ثور در افغانستان به نام هفته مطالعه و کتابخوانی نامگذاری شده است که در مؤسسات تعلیمی و تحصیلات عالی تجلیل می شود. همچنین نمایشگاه های کتاب نیز در آن برگزار می شود. مردم کتاب های مورد علاقه خود را در آن می خرند. آنها آن را می خوانند و در صفحات فیس بوک خود منتشر می کنند و تعداد خوانندگان همان کتاب ها را افزایش می دهند. الان زمان قدیم نیست که مردم فواید کتاب را نمی دانستند. اکنون همه می دانند که کاهش استرس روانی، افزایش علم، بهبود املا و دستور زبان و افزایش توانایی تمرکز از مزایای مداوم مطالعه است. از این رو، به شمول دیگر ایام خاص، همه ساله چهارمین هفته ماه ثور در کشور عزیز ما افغانستان برای مطالعه و کتابخوانی تجلیل می شود تا محصلین پوهنتون ها و موسسات تحصیلات عالی، متعلمین مکاتب و علاقمندان به علم با کتاب آشنا شوند و مطالعه کنند و ارزش مطالعه کتاب را در جامعه افزایش دهند. بنابراین نکته اصلی این است که بستن دروازه های پوهنتون ها و مکاتب به دستور دیگران بوده است. ما برای خودمان و خواهران و دختران مان زندگی خوبی می خواهیم. این زندگی خوب فقط با کتاب خواندن مرتبط است، مربوط به دوستی کتاب است. ما این دوستی را گرامی می داریم، اما هیچکس ما را اجازه نمی مانند. چگونه باید این کار را انجام دهیم؟ برای آن چه پیشنهادی دارید؟
پاسخ8 دیدگاه
پوهنتون ها و سایر مؤسسات علمی پایه های توسعه کشورها هستند. این مؤسسات، ماشین‌های انسان‌ساز یا کارخانه‌هایی هستند که در آن از افراد بیسواد به عنوان مواد خام استفاده میشود و از آنها افراد عاقل یا متخصص ساخته می‌شوند. امروز دنیا را به دو بخش جهان توسعه یافته و جهان عقب مانده تقسیم می کنیم؛ یعنی کشورهای پیشرفته دنیا از مدت ها قبل روی پوهنتون ها کار کرده اند، سرمایه گذاری کرده اند و الان به ثمر نشسته اند. آنها الان برای نسل های آینده خود فایده می رسانند. آنها سخت کار می کنند تا دیگران را آموزش دهند. کشورهای پیشرفته دنیا پوهنتون ها را به حدی رسانده اند که نه تنها نسل های آینده خود را آموزش می دهند بلکه آنها را به مراکز درآمدی برای کشورهای خود تبدیل می کنند. به این معنی که آنها دانش خود را به کشورهای عقب مانده می فروشند. آنها تحقیقات، آموزش، ورکشاپها، مواد آموزشی و بورسیه های تحصیلی خود را می فروشند. به طور خلاصه، به دلیل داشتن این مؤسسات آموزشی و سرمایه گذاری در آنها است که شکل بیرونی و درونی جهان را تغییر داده است. تفاوت این است که افراد دیگر انسان ها را تنها می گذارند. آنها برای مراقبت از حیوانات پول اختصاص می دهند و ما مکاتب و پوهنتونها را برای انسان ها بسته کرده ایم. جای تاسف این است که جهان اسلام از ترس تعطیلی مکاتب و پوهنتون ها با افغان ها هیچ دلسوزی نشان نداده و آنها مقصر نیستند که دنیا به رقابت بین کشورها تبدیل شده است. همه می خواهند برای بهبود زندگی شهروندان کشورشان تلاش کنند. آموزش مهم است. چه آنلاین باشد چه حضوری، یادگیری آن مهم است. افغان ها باید تحصیلات خود را ادامه دهند و در حد توان به کشور خود خدمت کنند.
پاسخبدون شک پوهنتونها و سایر مراکز علمی افراد را تربیت می کنند و جامعه را به سمت بهتر می کشانند. همچنین درست است که در بسیاری از کشورها، به ویژه در آمریکا، پوهنتونها و مراکز علمی به منابع درآمدی تبدیل شده اند و کشورها از آن بهره مند می شوند. در عین حال توجه به این نکته ضروری است که بر اساس توسعه، کشورها به دو دسته تقسیم می شوند؛ اولاً کشورهای انکشاف یافته ای هستند که نیازهای اساسی انسان در آنها برآورده شده اند، فرصت های شغلی به اساس بازار وجود دارد. فرصت های کاری بیشتری دارند و همچنین به افراد کشورهای دیگر فرصت های کاری فراهم می کنند. علاوه بر این، دارای تکنالوژی قوی و اقتصاد پیشرفته است. دسته دیگری از کشورها را کشورهای رو به انکشاف می نامند. یعنی کشورهایی که توسعه نیافته اند اما در جهت توسعه قدم برمی دارند. این مراحل ممکن است کوچک باشند، اما ادامه دارند. با در نظر گرفتن این موضوع، عباراتی مانند عقب ماندن یا عقب مانده برای کشورهای روبه انکشاف توهین آمیز تلقی می شوند. عوامل بسیاری مانع از توسعه کشورها می شود.
پاسخروزی من یک گرافی را دیدم. در آن گراف، در سال ۱۹۷۷، اقتصاد افغانستان قوی تر از اقتصاد هندوستان بود، در حالی که امروز، هندوستان در تلاش آنست تا در چند سال آینده به دومین یا سومین قدرت اقتصادی مهم در جهان تبدیل شود. یعنی اگر افغانستان جلو می رفت الان افغانستان مثل امریکا و اروپا یک کشور انکشاف یافته می بود. هنوز هم متاسفانه اولاً روسها به افغانستان حمله کردند، مردم را کشتند و مناطق روستایی افغانستان را ویران کردند. سپس پاکستان، ایران و عربستان سعودی گروه های داخلی افغان خود را به جنگ واداشتند و سرزمین شان را ویران کردند. بعد غرب آمد و سود و زیان آورد. به هر حال، انکشاف یافته/ رو
8 دیدگاه