در مورد اراده بدخواهانه مسکو در افغانستان شواهد در حال افزایش است

حتی در حالیکه طالبان و حکومت افغانستان در مذاکرات صلح اشتراک می کنند، شواهد نفوذ بدخواهانه مسکو در افغانستان همچنان به رشد کردن ادامه می دهند.

هنگامی که در اواخر سال ۱۳۹۸ گزارش ها مبنی بر پیشنهاد انعام استخبارات روسیه به طالبان برای کشتن نیروهای ایالات متحده و ائتلافی در افغانستان منتشر شدند، بسیاری از ناظرین منطقه‌ای و تحلیلگران متعجب نشدند.

این در ابتدا به دلیلی بود که طی چند سال گذشته فعالیت روسیه در افغانستان -- به ویژه حمایت از طالبان -- به طور مداوم در حال افزایش بود.

به طور علنی، مسکو ادعا می کند که از مذاکرات صلح در افغانستان پشتیبانی می کند و فقط برای مقابله با رشد منطقه‌ای گروه داعش و تشویق طالبان برای مذاکره با حکومت افغانستان، با طالبان روابط خود را حفظ می کند.

اراده بدخواهانه

با این حال، اهداف واقعی كریملین در افغانستان شیطانی تر است.

این پنهان نیست که کریملین افغانستان را بی رحمانه به عنوان یک تیاتر می بیند که در آن بدون در نظرگرفتن تأثیر منفی بر مردم افغانستان، ایالات متحده و متحدین آن را به چالش بکشد.

این دیدگاه بیشتر از تمایل انتقام جویی شکست تحقیرآمیز اتحاد شوروی سابق در افغانستان در طول جنگ سرد شکل گرفته است -- خساراتی که رهبری روسیه آن را تقصیر دخالت ایالات متحده در آن درگیری می داند.

در واکنش، رژیم روسیه در زمان رئیس جمهور ولادیمیر پوتین یک رویکرد دو جانبه را برای مقابله با ایالات متحده و متحدین آن در افغانستان اتخاذ کرده است.

اولین رویکرد شامل حمایت دیپلوماتیک و سیاسی از طالبان برای تقویت مشروعیت این گروه است. رویکرد دوم و مرگبارتر شامل انتقال سلاح و بودجه به طالبان برای تقویت نظامی این گروه است.

هر دو رویکرد ثابت شده اند که برای افغانستان و مردم آن فاجعه بار است.

دیپلوماسی کاذب

رژیم روسیه در تلاش برای افزایش مشروعیت سیاسی طالبان، چندین بار به شمول رویدادی برای تجلیل «دوستی روسیه و افغانستان» در ماه ثور ۱۳۹۸، از رهبران طالبان همراه با سایر ذینفعان افغان به طور علنی در مسکو میزبانی کرد.

علاوه بر این، حکومت پوتین در تلاش برای جلوه دادن خود به عنوان یک جایگزین مناسب در عوض واشینگتن، طالبان را دعوت کرد تا در ماه حوت سال ۱۳۹۸ در مذاکرات به اصطلاح صلح در مسکو اشتراک کنند.

در حالیکه چندین بازیگران منطقه‌ای و اعضای اپوزیسیون افغانستان در این رویداد شرکت می کردند، حکومت افغانستان با واضح ساختن ماهیت مشکوک این مذاکرات، از این کار منصرف شد.

همانطور که پیش بینی می شد، مقامات روسی برای انتقاد از حضور نیروهای ایالات متحده در افغانستان از این فرصت استفاده کردند در حالیکه از حملات و جنایات طالبان بالای نیروهای حکومت افغانستان و مردم ملکی چشم پوشی کردند.

در حالیکه حکومت روسیه به حمایت از طالبان در جبهه دیپلوماتیک و سیاسی ادامه می دهد، گزارش های متعدد نشان می دهند که استخبارات روسیه به طور فعال این شورشیان را تمویل و تسلیح می کند.

بر اساس این گزارش ها، نیروهای ائتلافی و افغان در جریان عملیات های امنیتی در سراسر کشور، سلاح های پیشرفته ساخت روسیه، به شمول تجهیزات شب‌ بینی و سلاح های سبک را از جنگجویان طالب ضبط کرده اند.

در بعضی موارد، گمان می رود که این سلاح ها از طریق شبکه های اکمالاتی در ایران ارسال شده اند.

شواهد نشان می دهد که رژیم های روسیه و ایران در ایجاد کردن کمپ های آموزشی و دیپوهای اکمالاتی در ایران برای اعضای طالبان با هم همکاری کرده اند. علاوه بر این، مسکو به انتقال منابع مانند نفت از طریق آسیای میانه به افراد طالبان که آنها آن را برای کسب کردن درآمد برای شورش می فروشند، متهم شده است.

افغان ها عواقب آن را متحمل می شوند

عواقب و تأثیر استراتیژی خودخواهانه و کوتاه بینی روسیه بر مردم ملکی بی گناه افغان، غیرقابل اندازه‌ گیری است.

در بهترین حالت، حمایت سیاسی و مادی روسیه به طور غیر مستقیم طالبان را توانا می سازد تا حملات خشونت آمیزی را در سراسر افغانستان انجام دهند، که باعث کشته شدن یا زخمی شدن هزاران فرد ملکی شده است.

در بدترین حالت، مسکو آگاهانه و به طور فعال در خشونت و جنایات بی دلیل طالبان شریک است.

در هر صورت، فعالیت ها و حملات غیرقانونی طالبان با کمک حمایت های خارجی در ماه های اخیر افزایش یافته است، حتی در حالیکه حکومت افغانستان و جامعه بین المللی با حسن نیت تلاش می کنند تا در مورد توافق صلح با جنگجویان مذاکره کنند.

یک موتربمب ویرانگر انتحاری در کابل به تاریخ ۲۳ عقرب، قتل الیاس داعی خبرنگار رادیو آزادی در هلمند به تاریخ ۲۲ عقرب و حملات اخیر بر پوسته های تلاشی در کندز، تازه ترین نمونه های ادامه خشونت طالبان است.

متأسفانه، جامعه مدنی و اقتصاد افغانستان بیشترین پیامدهای مداخلات خارجی در این کشور را متحمل می شوند. ادامه خشونت طالبان نه تنها احساس ترس و اضطراب را در بین مردم ملکی ایجاد می کند، بلکه فعالیت اقتصادی را سرکوب می کند و بر سطح زندگی افغان های بی شمار تأثیر می گذارد.

در حقیقت، مداخلات مسکو در افغانستان اعتراضات ضد روسیه اخیر در ماه سرطان را در چندین شهر به شمول هرات، بغلان و بدخشان برآنگیخت.

با توجه به این واقعیت ها، لازم است که حکومت افغانستان و جامعه بین المللی هوشیار باشند و به طور مشترک برای مقابله با مداخلات خارجی در افغانستان از سوی بازیگران بدخواه منطقه‌ ای مانند روسیه و ایران تلاش کنند.

علاوه بر این، چنین رژیم ها تا حدی که ممکن است باید به خاطر اقدامات نامشروع خود طبق قوانین بین المللی پاسخگو باشند تا که از مداخله فاجعه بار آنها در امور سایر کشورها، جلوگیری صورت گیرد.