عملکرد گذشته طالبان بر وعده های مصئونیت برای ماموریت های دیپلماتیک شک و تردید را ایجاد می کند

کابل -- به گفته ناظران، سابقه خشونت آمیز و نقض وعده های طالبان تضمین های این گروه را در زمینه ایجاد یک محیط امن برای دیپلماتان خارجی و امداد رسانان بین المللی در مأموریت های دیپلماتیک تضعیف می کند.

محمد نعیم سخنگوی دفتر سیاسی طالبان در قطر به تاریخ ۵ جوزا به همه دیپلمات های خارجی و کارمندان سازمان های بشردوستانه اطمینان داد که طالبان هیچ تهدیدی برای آنها ایجاد نخواهند کرد.

اما طالبان سابقه ای نگران کننده در برخورد با دیپلمات ها و امداد رسانان خارجی در افغانستان دارند و استرالیا به تاریخ ۷ جوزا با استناد به نگرانی های امنیتی اعلام کرد که این کشور سفارت خود را می بندد.

نشانه هایی وجود دارد که کشورهای دیگر نیز چنین خواهند کرد.

عین الدین بیک، یک تحلیلگر امور سیاسی در کابل گفت، «این کشورها فکر می کنند که آنها مورد هدف قرار خواهند گرفت و در معرض خطر خواهند بود.» وی افزود که وعده های طالبان فقط مانوری است تا برای خود مشروعیت کسب کند.

سرور ماموند، یکی دیگر از تحلیل گران سیاسی مستقر در کابل خاطرنشان کرد، طالبان در دو دهه گذشته بطور عمدی کارگران امداد رسان خارجی، داکتران خارجی و گزارشگران خارجی را هدف قرار داده اند.

وی به کشته شدن داكتر تتسو ناکامورا یک داکتر جاپانی در ماه قوس سال ۱۳۹۸، که عمر خود را صرف خدمت در افغانستان کرده بود، از سوی طالبان، و ربودن کیوین کینگ امریکایی و تیموتی ویکس استرالیایی استادان پوهنتون امریکایی افغانستان در ماه اسد سال ۱۳۹۵ اشاره کرد. کینگ و ویکس در ماه عقرب سال ۱۳۹۸ آزاد شدند.

وی گفت، چنین حوادث شواهد انکارناپذیر بر خصومت طالبان با خارجیان را نشان میدهد و اینجا تفاوت کلان بین آنچه طالبان می گویند و بر آنچه که آنها عمل می کنند وجود دارد.

به گفته ماموند، وعده های گرم طالبان برای ایجاد فضای امن برای دیپلمات های خارجی نیز فقط تبلیغات و بخش از کمپاین ارتباطات استراتژیک آنها برای جلب توجه کشورهای خارجی است که نمایندگی های سیاسی در افغانستان دارند.

طالبان غیر قابل اعتماد هستند

امام محمد وریماچ، رئیس مرکز مطالعات دموکراسی افغانستان گفت، طالبان قابل اعتماد نیستند و هیچ کس به آنها اعتماد ندارد.

وی گفت، «اگرچه طالبان در جریان رخصتی عید اخیر آتش بس را اعلام کردند، اما آنها حملات خود را در مناطق مختلف کشور راه اندازی کردند و باعث کشته شدن چندین تن از نیروهای امنیتی و افراد ملکی شدند.»

وریماچ گفت، «طالبان باید درک کنند که آنها قادر نخواهند بود تا از لحاظ نظامی قدرت را بدست آورند.»

وی افزود، اگر طالبان تصمیم بگیرند که مذاکرات صلح را دنبال نکنند و در عوض تلاش کنند تا قدرت را به زور به دست آورند، باید بدانند که نه مردم افغانستان و نه هم جامعه جهانی بشمول سازمان ملل مشروعیت آنها را به رسمیت خواهند شناخت.

آرش شهیرپور، استاد علوم سیاسی در پوهنتون البیرونی در کوهستان، ولایت کاپیسا گفت، اگر طالبان قصد دارند اعتماد افغان ها و جامعه جهانی را بدست بیاورند، آنها باید جنگ را از طریق مذاکره و گفتگوهای صلح پایان دهند.

وی گفت، در غیر این صورت جامعه جهانی مانند گذشته طالبان را تروریست خواهد شناخت و آنها به سطح جهانی منزوی خواهند شد.

شهیرپور گفت، «طالبان باید با تقبیح کردن خشونت جاری و متوقف ساختن کشتار افراد بی گناه ملکی، تعهد خود را در ساختن یک افغانستان صلح آمیز ثابت کنند.»

حفظ دستاوردها

محمد سهراب ۲۶ ساله محصل یک پوهنتون خصوصی در کابل گفت، مردم افغانستان طی ۲۰ سال گذشته دستاوردهای قابل توجه را کسب کرده اند که آنها هرگز آنها را معامله نخواهند کرد.

وی پیشرفت ها را در عرصه آزادی بیان، دموکراسی، حق رأی، حقوق بشر، تعلیم و تربیه و روابط سیاسی و فرهنگی با جهان را به عنوان نمونه های این دستاوردها عنوان کرد.

وی از طالبان خواست که با پیوستن شان به گفتگوهای جاری صلح از دست دادن این پیشرفت تاریخی جلوگیری کرده و در نهایت یک حکومت وسیع را ایجاد کنند.

شهیرپور در خطاب به طالبان گفت که زمان آن رسیده است که آنها ثابت کنند که افغان هستند و می توانند ثبات و رفاه را برای کشور خود و هموطنان افغان بوجود بیاورند.

شهیرپور از کشورهای دوست خواست که به فعالیت های شان در افغانستان ادامه دهند و سفارتخانه های خود را در افغانستان مسدود نکنند.