حقوق بشر

با بدتر شدن بحران فقر یک نانوایی در کابل قصد دارد که افغان ها را از گرسنگی نجات دهد

گزارش از سلام تايمز و ای اف پی

برای خانواده هایی که نان رایگان را در یک کمپاین دریافت می کنند که توسط یک استاد پوهنتون کابل برگزار شده است، نان خشک یگانه غذایی است که در بعضی روزها می خورند. افغانستان در چنگال یک بحران بشری قرار دارد و ملل متحد به تاریخ ۲۱ جدی گفت که این سازمان برای جلوگیری از یک بحران بشری در سال ۲۰۲۲ میلادی به ۵ میلیارد دالر کمک نیاز دارد. [لونا سرمینی بوناکورسی/ای اف پی تی وی/ای اف پی]

کابل -- مهاجره امان ‌الله در ساعات اولیه صبح هر روز در هوای بسیار سرد به یک نانوایی ساده در کابل رفته و منتظر می شود تا نان گرم توزیع شود.

بعضی از روزها همه خانواده وی و بقیه کسانی که به صف می پیوندند، در آن روز غذا می خورند.

این مادر دو فرزند به روز سه شنبه (۲۸ جدی) به ای اف پی گفت، «اگر من از اینجا نان نگیرم، همه ما گرسنه خواهیم خوابید.»

وی گفت، «من حتی در مورد فروختن دخترانم فکر کردم اما عقب نشینی کردم و فقط به خداوند (ج) توکل کردم.»

یک نانوای در حالی کلکین نانوایی را پاک می کند که مردم به تاریخ ۲۸ جدی منتظر دریافت کردن نان رایگان هستند که به عنوان بخشی از کمپاین «افغان ها را از گرسنگی نجات دهید» در کابل توزیع می شود. [وکیل کوهسار/ای اف پی]

یک نانوای در حالی کلکین نانوایی را پاک می کند که مردم به تاریخ ۲۸ جدی منتظر دریافت کردن نان رایگان هستند که به عنوان بخشی از کمپاین «افغان ها را از گرسنگی نجات دهید» در کابل توزیع می شود. [وکیل کوهسار/ای اف پی]

یک نانوای در کابل در نانوایی ای کار می کند که به عنوان بخشی از کمپاین «افغان ها را از گرسنگی نجات دهید» به تاریخ ۲۸ جدی به برخی از خانواده ها نان رایگان را توزیع می کند. [وکیل کوهسار/ای اف پی]

یک نانوای در کابل در نانوایی ای کار می کند که به عنوان بخشی از کمپاین «افغان ها را از گرسنگی نجات دهید» به تاریخ ۲۸ جدی به برخی از خانواده ها نان رایگان را توزیع می کند. [وکیل کوهسار/ای اف پی]

زنان به تاریخ ۲۸ جدی نان رایگان را دریافت می کنند که به عنوان بخشی از کمپاین «افغان ها را از گرسنگی نجات دهید» در پیش روی یک نانوایی در کابل توزیع می شود. [وکیل کوهسار/ای اف پی]

زنان به تاریخ ۲۸ جدی نان رایگان را دریافت می کنند که به عنوان بخشی از کمپاین «افغان ها را از گرسنگی نجات دهید» در پیش روی یک نانوایی در کابل توزیع می شود. [وکیل کوهسار/ای اف پی]

یک زن به تاریخ ۲۸ جدی پس از دریافت کردن نان رایگان از یک نانوایی در کابل در امتداد یک جاده به سوی خانه خود می رود. [وکیل کوهسار/ای اف پی]

یک زن به تاریخ ۲۸ جدی پس از دریافت کردن نان رایگان از یک نانوایی در کابل در امتداد یک جاده به سوی خانه خود می رود. [وکیل کوهسار/ای اف پی]

کمپاین «افغان ها را از گرسنگی نجات دهید» به ۷۵ خانواده در کابل نان رایگان را توزیع می کند. [وکیل کوهسار/ای اف پی]

کمپاین «افغان ها را از گرسنگی نجات دهید» به ۷۵ خانواده در کابل نان رایگان را توزیع می کند. [وکیل کوهسار/ای اف پی]

مردم به تاریخ ۲۸ جدی منتظر دریافت کردن نان رایگان هستند که به عنوان بخشی از کمپاین «افغان ها را از گرسنگی نجات دهید» در پیش روی یک نانوایی در کابل توزیع می شود. [وکیل کوهسار/ای اف پی]

مردم به تاریخ ۲۸ جدی منتظر دریافت کردن نان رایگان هستند که به عنوان بخشی از کمپاین «افغان ها را از گرسنگی نجات دهید» در پیش روی یک نانوایی در کابل توزیع می شود. [وکیل کوهسار/ای اف پی]

این مردان همین اکنون به تاریخ ۲۸ جدی نان رایگانی را دریافت کرده اند که به عنوان بخشی از کمپاین «افغان ها را از گرسنگی نجات دهید» در کابل توزیع شده است. [وکیل کوهسار/ای اف پی]

این مردان همین اکنون به تاریخ ۲۸ جدی نان رایگانی را دریافت کرده اند که به عنوان بخشی از کمپاین «افغان ها را از گرسنگی نجات دهید» در کابل توزیع شده است. [وکیل کوهسار/ای اف پی]

کودکان به تاریخ ۲۸ جدی منتظر دریافت کردن نان رایگان از یک نانوایی در کابل هستند. [وکیل کوهسار/ای اف پی]

کودکان به تاریخ ۲۸ جدی منتظر دریافت کردن نان رایگان از یک نانوایی در کابل هستند. [وکیل کوهسار/ای اف پی]

مردم به تاریخ ۲۸ جدی در پیش روی یک نانوایی در کابل در حالی ایستاده اند تا نان رایگان را دریافت کنند که به عنوان بخشی از کمپاین «افغان ها را از گرسنگی نجات دهید» توزیع می شود. [وکیل کوهسار/ای اف پی]

مردم به تاریخ ۲۸ جدی در پیش روی یک نانوایی در کابل در حالی ایستاده اند تا نان رایگان را دریافت کنند که به عنوان بخشی از کمپاین «افغان ها را از گرسنگی نجات دهید» توزیع می شود. [وکیل کوهسار/ای اف پی]

فقر و گرسنگی افغان‌ های بیچاره را به یک انتخاب وحشتناکی مبنی بر فروختن دخترانشان سوق می ‌دهد که رویای تحصیلات و آزادی آنها با سقوط حکومت در اواخر ماه اسد نابود شده است.

افغانستان در چنگال یک بحران بشری قرار دارد و ملل متحد به تاریخ ۲۱ جدی گفت که این سازمان برای جلوگیری از یک بحران بشری در سال ۲۰۲۲ میلادی به ۵ میلیارد دالر کمک نیاز دارد.

در همان روز حکومت ایالات متحده بیش از ۳۰۸ میلیون دالر را به عنوان نخستین بسته کمکی در سال جاری میلادی به افغانستان تعهد کرد. از ماه میزان بدینسو، مجموع کمک های بشردوستانه ایالات متحده با افغان ها تقریباً به ۷۸۲ میلیون دالر رسیده است.

ملل متحد هشدار داده است که ۲۳ میلیون نفر که بیشتر از نصف نفوس این کشور می باشند، با کمبود مواد غذایی روبرو هستند.

فرصت های کاری خشک شده و بسیاری از کارمندان دولتی از ماه ها بدینسو در این کشور که حتی در دوران حکومت قبلی نیز تقریباً به طور کامل به کمک های خارجی وابسته بود، معاشات خود را دریافت نکرده اند.

واشینگتن میلیاردها دالر از دارایی های این کشور را مسدود کرده است، در حالیکه پروسه کمک رسانی به شدت مختل شده است.

افغانستان همچنان در طول سال جاری از بدترین خشکسالی خود در چندین دهه گذشته، متحمل شده است.

افغان ها را از گرسنگی نجات دهید

توزیع نان خشک که به روز شنبه گذشته راه اندازی شده است، بخشی از کمپاین «افغان ها را از گرسنگی نجات دهید» می باشد که توسط یک استاد پوهنتون کابل سازماندهی شده است.

بر اساس صفحه انترنیتی کمک های این کمپاین، حداقل ۷۵ خانواده در هفت ناحیه پایتخت ای که فعلاً با برف پوشیده شده است، به مدت یک ماه روزانه ۱۰ عدد نان خشک را دریافت خواهند کرد.

در این صفحه آمده است، «این نان ۹ افغانی قیمت دارد، پس فراهم کردن نان خشک برای ۷۵ خانواده هر روز ۶۴ دالر هزینه خواهد داشت، و خاطرنشان کرد که این کمپاین سر از هفته آینده روزانه به ۲۰۰ خانواده رسیدگی خواهد کرد.»

نوریه در کنار پنج زن دیگر در صف ایستاده است، که همه آنها برقع های آبی رنگ پوشیده اند که طالبان زنان در کشور را به پوشیدن آن تشویق می کنند.

نوریه پس از درگذشت شوهرش از دوستانش کمک هایی را دریافت می کرد، اما آن کمک به پایان رسیده است.

نوریه یک مادر پنج فرزند گفت، «ما برنج یا سوپ زردک و شلغم می خوریم و به جای گوشت، پارچه های نان را در آن می اندازیم.»

در حالی که مردان و زنان برای سهم نان خود انتظار می کنند، کودکان بازی می‌ کنند که بعضی از آنها بوت های پاره ‌شده ای را پوشیده اند که برای پاهای آنها بسیار کلان هستند.

مکرم الدین صاحب این نانوایی پس از آنکه آخرین نفر صف را ترک کرد گفت، «مردم وظایف خود را از دست داده اند و دیگر هیچ درآمدی ندارند. ما روزانه چهار بوجی آرد را استفاده می‌ کردیم، اکنون فقط یک و نیم بوجی را استفاده می کنیم.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

3 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

تشکر از سلام تایمز که این چنین مسائل را پیگیری کرده و بالای آنها گزارش جور می کند تا مردم بخوانند و از آن الهام گرفته و همه مردم مثل این استاد پوهنتون عمل کنند. همه مردم باید از این عمل استقبال کنند و این عمل را مهم پنداشته و آن را وظیفه ملی خود بگردانند. در زبان پشتو یک ضرب المثل است که می گوید با یک گل بهار نمی شود، و این مثل همینجا هم صدق می کند زیرا با دلسوزی و مهربانی یک افغان مردم فقیر سیر و تغذیه نمی شوند، بلکه همه مردم به اندازه توانایی خودشان به مردم نیازمند کمک کنند تا آنها در این زمستان سخت و در این روزگار بدبختی و بیکاری و فقر تنها نمانند. بعضی از مردم پولدار ما این قدر بی وجدان می باشند که همین فقر و گرسنگی مردم ما را می بینند و باز هم پول های خود را به حج برده و در آنجا خرج می کنند. او مردم! اگر به دنبال حج راستین هستید، مردم گرسنه را سیر کنید، مردم بیمار را تداوی کنید، مردم برهنه را بپوشانید، همین حج واقعی است و همین کار موجب این خواهد شد که خداوند شما را ببخشد، و گرنه لیاقت بخشش را اصلاً ندارید و اگر چنین نکنید، به الله قسم که روی بهشت را نخواهید دید.

پاسخ

تمام چیزهایی که شما گفتید چیزهایی اند که ضروری هستند. مردم گرسنه را سیر کنید. برهنه ها را بپوشانید مهربان باشید زیرا خدای واحد واقعی ما همه چیز را می بیند. تماشای این مطلب، قلبم را به یک مکان بسیار پائین می آورد. مردم زیبا به خاطر این دنیای مادی ما و حرص و استثمار رنج می برند. این برایم سخت است که به چشمان این کودکان نگاه کنم. آن رنجش. من فقط برایشان دعا می کنم و دعا می کنم که روزی آنها لذت را بشناسند.

پاسخ

در افغانستان پول وجود دارد، اما مشکل این است که سیستمی وجود ندارد. متأسفانه در طول ۲۰ سال سیستمی ایجاد نشد که مالیات را بطور منظم از افراد ثروتمند جمع آوری کند و مانند کشورهای غربی، با خانواده ها و افراد بیکار یا دارای معلولیت کمک کند. در بیست سال گذشته، اگر بیست افغانی (پول) می آمد، تمام آن بیست افغانی از سوی دزدان و جنگ سالاران پیشین دزدیده می شد و اگر صد افغانی می آمد تمام صد افغانی دزدی می شد. گزارش های سیگار این ادعاها را به خوبی ثابت کرده اند. نقطه دیگر این است که ما همسایه های بد زیادی داریم. پاکستان در یک طرف، ایران در طرف دیگر، روسیه در طرف دیگر قرار دارد، و چین که هنوز حمله مسلحانه مستقیمی را بالای افغانستان آغاز نکرده است، روزها و شب ها را می شمارد تا منابع معدنی ما را چپاول کند. من حمله مسلحانه مستقیم چین را ذکر کردم زیرا آنها حملات غیرمستقیمی را انجام داده اند. یکی از اهالی قریه ما قسم خورد که تانک های نیروهای ائتلاف از قریه ما می گذشتند و برای آنها بمب گذاشته شده بود، اما وقتی تانک به محل بمب رسید و ریموت کنترل بمب را فشار داد، منفجر نشد. سپس موضوع را با یک افسر ارتش پاکستان که در تماس بود در میان گذاشتند. وی با مافوق خود (در ارتش پاکستان) صحبت کرد. به چین اطلاع داده شد که ریموت کنترلی را که داده بودند، کار نمی کنند. چین در ظرف چند روز ریموت کنترل های جدیدی را ارسال کرد. زمانیکه از این ریموت کنترل های جدید استفاده شد، بمب ها شروع به انفجار کردند. این همسایگان ما بودند که با متحدین بین المللی حکومت ما این گونه شیطانی رفتار می کردند.

پاسخ