استملاک مخفیانه زمین ها برای چین باعث ایجاد حس ترس در پاکستان شده است

اسلام آباد -- گروه های جامعه مدنی و فعالان حقوق در این منطقه با ابراز نارضایتی از سرمایه گذاری چین در منطقه گلگیت-بلتستان هشدار می دهند که طرح اخیر برای دستیابی به زمین های بیشتر برای شرکت های چینی درگیری های جدیدی را در منطقه ایجاد می کند.

منطقه گلگیت-بلتستان، با منطقه خودمختار اویغور سینکیانگ چین که اکثریت باشندگان آن مسلمان هستند، مرز مشترک دارد و دروازه ای به دهلیز اقتصادی چین-پاکستان (سی پیک) است که جزء پاکستانی برنامه بحث برانگیز کمربند و جاده چین است. سی پیک به نام یک کمربند یک جاده (او بی او آر) نیز شناخته می شود.

کوه های همالیا و کی ۲ که دومین کوه بلند جهان است، نیز در این منطقه موقعیت دارد، و بر اساس آمارهای دولتی، به همین دلیل، تعداد گردشگران داخلی در سال ۱۴۰۰ نزدیک به ۷۰۰۰۰۰ نفر رسید.

با این حال، ساکنان محلی و فعالان جامعه مدنی نگران تصاحب زمین و تغییرات جمعیتی هستند، زیرا دولت زمین هایی را برای شرکت های چینی برای ساخت کارخانه بخاطر اهداف اعلام نشده متعدد خریداری کرده است.

برخی از فعالان ادعا می کنند که چین قصد دارد در آینده نزدیک یک کارخانه پروسیس کردن لیتیومی را که در افغانستان استخراج و از آنجا منتقل می کند، بسازد.

چین به بهانه اینکه می خواهد در بازسازی افغانستان کمک کند، قبل از قبل به ثروت عظیم معدنی این کشور جنگ زده چشم دوخته است.

بر اساس گزارش ماه جدی ۱۴۰۰ اداره سروی زمین شناسی ایالات متحده (یو اس جی اس)، منابع افغانستان شامل بوکسیت، مس، سنگ آهن، لیتیوم و عناصر کمیاب، است.

از ماه حمل، ساکنان، فعالان جامعه مدنی و کارگران سیاسی اعتراضات متعددی را علیه توافقات محرمانه بین اسلام آباد و یک شرکت چینی برای اجاره زمین دره هنزا بالا ترتیب دادند.

فعالان همچنین رسانه‌های پاکستانی را به دلیل تسلیم شدن در برابر فشار دولت فدرال و نادیده گرفتن اعتراض‌ها محکوم کرده‌اند.

روزنامه دان به تاریخ ۱۱ سرطان گزارش داد که به تاریخ ۱۰ سرطان، صدها تن از ساکنان محله نصیرآباد در منطقهء هنزا اعتراضاتی را در خارج از کلوب مطبوعاتی گلگیت علیه صدور اجاره نامه معادن برای یک شرکت خصوصی در منطقه خود ترتیب دادند.

حسین، یکی از رهبران معترضان که به دلایل امنیتی فقط تخلص خود را ذکر کرد، گفت، «ساکنان این منطقه به هیچ شرکت خارجی، از جمله چینی، اجازه نخواهند داد که زمین آنها را به شکل اجاره به دست آورد.»

حسین گفت، برخی گزارش ها می گویند که چین در حال ساخت کارخانه پروسیس لیتیوم در منطقه است.

او گفت، «دولت پاکستان باید تمام توافقنامه های پروژه ای که با چین امضا کرده و در گلگیت-بلتستان انجام می شود، افشا کند. همچنان،‌ ما از دولت می خواهیم که مطالعات اثرات محیط زیست پروژه ها و تأثیر آنها بر منطقه و جمعیت محلی را به اشتراک بگذارد.»

زمین یک دارایی گرانبها در مناطق کوهستانی گلگیت-بلتستان است. فعالان و ساکنان می ترسند که پروژه های مربوط به سی پیک زمین های آنها را ببلعد.

دولت فدرال در حال حاضر حدود ۲۵۰ اکر (۵۰۵ جریب) زمین را برای زون ویژه اقتصادی مقپنداس در این منطقه اختصاص داده است.

ایجاد تضاد جدید

فعالان با اشاره به تجارب ایالت های بلوچستان و سند گفتند که سرمایه گذاری چین در گلگیت-بلتستان تنها به نفع بیجینگ است و می تواند جرقه مقاومت مسلحانه در برابر آن را برانگیزد.

درگیری‌های بین اسلام‌آباد و گروه‌های محلی در حال حاضر در ایالات بلوچستان و سند جریان دارد، جایی که گروه‌های محلی قومی شبه‌نظامی اتحادی را به نام بلوچ راجی آجوی سنگر (بی آر ای اس) برای حمله به منافع چین در پاکستان تشکیل داده‌اند.

محمد شفیق هنزی، استاد فاکولته علوم سیاسی در هنزا، گفت، « اگر نگرانی‌های مردم محلی در مورد سرمایه‌گذاری چین به درستی حل نشود، اکنون چنین عناصری در گلگیت-بلتستان می‌توانند از این وضعیت سوء استفاده کنند.»

او گفت، «چینی ها به اجرای پروژه های توسعه بدون اهمیت دادن به محیط زیست، فرهنگ محلی یا مذهب معروف هستند.»

وی گفت، «از یک طرف زمین ها به نام پروژه های سی پیک به زور تصرف شده است، و از طرف دیگر تعداد زیادی از منسوبین ارتش به بهانهء حفاظت از اتباع چینی در این منطقه توظیف شده که ساحه زیادی را از آن خود کرده است.»

او گفت، اگر دولت موضع خود را در قبال نقش فزاینده بیجینگ در کشور تغییر ندهد، سرمایه‌گذاری چین حتی می‌تواند منجر به خشونت و خونریزی در گلگیت-بلتستان، صلح‌آمیزترین منطقه کشور، شود.

بازداشت همسران اویغوری

ظلم بیجینگ برعلیه مسلمانان از مرز به گلگیت-بلتستان سرایت کرده است زیرا رژیم همچنان به بازداشت صدها زن و فرزند اویغور از اتباع پاکستانی ادامه می دهد و احساسات ضد چینی را در این کشور تشدید می کند.

یک گروه کلان از مردان، عمدتاً از منطقه گلگیت-بلتستان، از سال ۱۳۹۶ برای آزادی همسران مسلمان اویغور خود که بنا به گزارش ها در «کمپ های تلقین ذهنی» بدنام رژیم چین نگهداری می شوند، مبارزاتی را آغاز کرده اند.

ساکنان گلگیت-بلتستان و سینکیانگ اغلب از طریق گذرگاه خنجراب با یکدیگر دیدار و بعدا با یکدیگر ازدواج می کنند.

در سال ۱۳۹۷، مجلس قانونگذاری گلگیت-بلتستان به اتفاق آرا از دولت فدرال خواست تا اقدامات فوری برای آزادی همسران بازداشت شده در سینکیانگ انجام دهد.

با این حال، علیرغم اعتراضات گسترده و تصمیم پارلمان محلی، مقامات چینی هنوز همسران و فرزندان ساکنان گلگیت-بلتستان را آزاد نکردند.