![در این تصویر که به تاریخ ۱۶ ثور ۱۳۹۲ گرفته شده است، یک پولیس افغان بالای کارگران یک معدن طلا در دامنه یک کوه نزدیک قریه قره زاغان در ولایت بغلان پهره می کند. [شاه مری/ای اف پی]](/cnmi_st/images/2022/01/12/33520-000_hkg8577799-739_416.webp)
کابل -- تحلیلگران می گویند، چین با هدف وابسته ساختن افغانستان از نظر اقتصادی و سیاسی با بیجینگ، یک استراتیژی خطرناکی را آغاز کرده است تا بتواند از ذخایر معدنی این کشور سوءاستفاده کرده و با هرگونه تهدید احتمالی جدایی طلبان اویغوری مبارزه کند.
بر اساس گزارش اداره سروی جیولوژی (زمین شناسی) ایالات متحده (یو اس جی اس) در ماه جدی ۱۳۹۹، در منابع افغانستان منرال بوکسایت، مس، سنگ های آهن، لیتیم و عناصر نادر زمینی شامل هستند.
افغانستان همچنان عناصر نادر زمینی مانند نیودیمیم، پراسیودیمیم و دیسپروزیم را دارد که از آنها در سکتور انرژی پاک استفاده می شود.
ذخایر معدنی دست نخورده این کشور توسط یو اس جی اس با ارزش یک تریلیون دالر تخمین شده اند، اگرچه مقامات افغان ارزش آن را سه برابر بیشتر تخمین کرده اند.
شرکت های چینایی از زمان سقوط حکومت قبلی افغانستان در ماه اسد بدینسو، برای سرمایه گذاری در سکتور استخراج معادن افغانستان ابراز علاقمندی کرده اند.
تمیم نورستانی والی پیشین نورستان و یک تحلیلگر امور سیاسی مستقر در ایالات متحده به سلام تایمز گفت، «چین بازی خطرناکی را در افغانستان آغاز کرده است.»
نورستانی گفت، «پالیسی چین همیشه این بوده است که از طریق چینل های مختلف به شمول فراهم نمودن قرضه ها، از کشورهایی حمایت کند که بسته های سخاوتمندانه ای داشته باشند.»
پس از آنکه این کشورها در بازپرداخت قرضه ها مؤفق نشوند، چین از وسایل فشاری خود استفاده می کند تا حکومت های قرض گیرنده را تحت فشار قرار دهد تا به چین اجازه دهد که به منابع طبیعی و معدنی آن کشورها دسترسی داشته باشد.»
نورستانی خاطرنشان کرد، «ما مثال هایی از این عملکرد حکومت چین را در چندین کشور آفریقا و امریکای لاتین دیده ایم.»
وی گفت، «چین با فراهم نمودن کمک های بشردوستانه و میلیون ها دالر کمک مالی به افغانستان، همین هدف سیاسی را دنبال می کند. چین با این کار می خواهد که حکومت کابل را به حمایت سیاسی خود وابسته سازد و با چنین فریب، کنترل معادن و منابع طبیعی کشور ما را در دست بگیرد.»
نورستانی گفت، «چین قصد دارد که با اعمال کردن زورمندی بر افغانستان، یک دهلیز اقتصادی و سیاسی را از طریق پاکستان، افغانستان، ایران، آسیای مرکزی و شرق میانه اعمار کند.»
منابع معدنی
چین فقط چند هفته پس از سقوط حکومت قبلی ۳۱ میلیون دالر کمک فوری را با افغانستان تعهد کرد.
اما ثابت شد که این تعهدات میان خالی بودند.
بعداً، چین اعلام کرد که فقط ۱ میلیون دالر کمک بشردوستانه را فراهم کرده است و تعهد سپرد که ۵ میلیون دالر را به عنوان کمک مواد غذایی و کمک طبی با افغانستان کمک کند.
احمد سعیدی یک تحلیلگر افغان در امور سیاسی مستقر در ازبیکستان به سلام تایمز گفت، «چین اهداف متعددی را در افغانستان دنبال می کند و قصد دارد که از مواد معدنی و سایر مواد خام سوءاستفاده کند. چین برای دستیابی به اهداف خود تعهد کرده است که میلیون ها دالر را با افغانستان کمک کند.»
سعیدی گفت، «چین تلاش می کند تا یک حکومت طرفدار خود را در افغانستان بسازد که بر منابع خود وابسته باقی بماند، تا چین بتواند به طور آشکار در معادن افغانستان سرمایه گذاری کند و از آن سوءاستفاده کند و همچنان به راحتی اجناس چینایی را به افغانستان، آسیای مرکزی و غیره صادر کند.»
وی افزود، «هدف دیگر چین این است که از ایجاد شدن یک حکومت ضد امریکا و ضد هندوستان در افغانستان حمایت کند.»
سید مسعود یک تحلیلگر افغان در امور اقتصادی مستقر در ترکمنستان گفت، «چین به دنبال انحصار سرمایه گذاری و تجارت در سراسر منطقه است.»
وی در اشاره به بحر هند و بحیره عرب خاطرنشان کرد، «چین در بازارهای ترکمنستان، ازبیکستان، تاجیکستان و قزاقستان یک اندازه نفوذ دارد. این کشور برای رسیدن به آب های بحری میلیاردها دالر را در بندر گوادر پاکستان سرمایه گذاری کرده است و این کشور تلاش می کند تا به منابع معدنی افغانستان دسترسی پیدا کند.»
سلیم پیگیر یک تحلیلگر امور سیاسی مستقر در کابل نیز به سلام تایمز گفت، «چین به عناصر نادر زمینی افغانستان چشم دوخته است.»
وی گفت، «کشور ما با ارزش میلیاردها دالر منابع طبیعی دارد. چین با تعهد میلیون ها دالر کمک، تلاش می کند تا ثروت های طبیعی دست نخورده افغانستان را به دست بیاورد.»
پیگیر گفت، «هدف چین این است که به جای بهبود بخشیدن به وضعیت اقتصادی افغانستان، منافع اقتصادی خودش را به دست بیاورد.»
پیگیر افزود، «چین از خروج نیروهای بین المللی از افغانستان به عنوان یک فرصتی برای ارتقای تسلط سیاسی، اقتصادی و امنیتی خود در افغانستان بهره برداری کرد.»
استبداد بر اویغوری ها
بسیاری از مردم همچنان کمک چین را بخشی از طرحی برای مبارزه با جدایی طلبان اویغوری می دانند.
بر اساس گزارش های متعدد رسانه ها و سازمان های غیردولتی که خشم جهانی را برانگیخته است، بیجینگ در منطقه شمال غربی سینکیانگ که اکثریت نفوس آن مسلمانان هستند و با افغانستان هم مرز است، سلسله ای از نقض های حقوق را انجام می دهد.
بیش از یک میلیون نفر که بیشتر آنها اویغوری هستند، به طور غیرقانونی در کمپ های «آموزش دوباره سیاسی» در سینکیانگ زندانی هستند.
مجتبی ۳۱ ساله یک باشنده کابل گفت، «رویکردهای بحث برانگیز چین واقعا نگران کننده هستند.»
مجتبی گفت، «چین از یک طرف میلیون ها مسلمان اویغوری را شکنجه داده، آنها را زندانی ساخته و بالای آنها ظلم می کند، و از طرف دیگر کمک های بشردوستانه را برای افغانستان فراهم می کند.»
وی گفت، «این دو اقدامات متضاد چینایی ها اراده شیطانی آنها نسبت به افغانستان و مردم آن را نشان می دهند.»
نورستانی والی پیشین نورستان در اشاره به اویغوری های ساکن در افغانستان گفت، «بیجینگ با فراهم نمودن کمک های بشردوستانه و مالی به دنبال تشویق حکومت فعلی افغانستان است تا اویغوری ها را مهار کرده و احتالاً آنها را سرکوب کند.»
وی افزود، «چین می خواهد که در افغانستان تسلط استخباراتی و امنیتی داشته باشد.»
ادریس رحمانی یک تحلیلگر افغان در امور سیاسی مستقر در ایالات متحده گفت، «مدت ها قبل از خروج امریکا از افغانستان، هدف چین این بود که گسترش جنگجویان اویغوری را مختل کرده و از فعالیت آنها در افغانستان جلوگیری کند.»
وی گفت، «برای همین هدف، کارمندان استخباراتی چین در سراسر افغانستان فعال بوده اند.»
رحمانی گفت، «اهداف چین تغیر نکرده اند و با طرفداری از حکومت افغانستان در حال حاضر، چین می خواهد که از تحولات در این کشور آگاه باشد.»
طالبان خود را مسلمانان بهتر از اعضای دولت سابق می دانستند. آنها باید با حمایت از مردم اویغورعلیه چین ثابت کنند که مسلمان هستند. نکته دیگر این است که طالبان یا دیگر کسانی که افغانستان را اداره می کنند، نباید با چین بر سر معادن معامله کنند. خود چینی ها مردمی گرسنه و تشنه هستند. اگر آنها معادن ما را کندن کاری کند چه چیزی ممکن است به ما بدهند؟ هیچ چیزی. می دانید که پاکستانی ها به دلیل بحران اقتصادی رنج می برند، اما دلیل اصلی آن بدهی هایی بود که از چین دریافت کردند و به وام هایشان سود اضافه کردند. پاکستان حتی تا ۳۰۰ سال هم از شر بدهی های چین خلاص نخواهد شد. من به طالبان توصیه می کنم که هرگز دست چین را باز نگذارند تا در همه چیز افغانستان مداخله کند و افغانستان را متضرر کند. با احترام
پاسخ1 دیدگاه