کارزار جدید صدای مردم افغان در مورد مذاکرات صلح را تقویت می بخشد

هرات -- یک ابتکار توسط اتحادیه اروپا و کمیته سویدن برای افغانستان آغاز شده است که هدف آن جمع آوری مطالبات و نظرات مردم افغانستان در مورد روند صلح و اطمینان از شنیده شدن صدای آنها است.

به گفته محمد جاوید وردک، برگزارکننده این ابتکار، این کارزار با عنوان «آرزوها و نگرانی های زنان و مردان افغان» تاکنون در هفت ولایات: هرات، بلخ، کندهار، ننگرهار، کندز، بامیان و پکتیا برگزار شده است.

وی گفت، کارزارهای بیشتری که باشنده گان ولسوالی و ولایات همجوار در آن شرکت می کنند در این ولایات برگزار خواهند شد.

وردک گفت، «نظرات زنان، جوانان، فعالان جامعه مدنی و باشنده گان ولسوالی ها و روستاها در مورد روند صلح در این کارزارها شنیده می شود و با مقامات مربوطه به اشتراک گذاشته می شود.»

وی گفت، «شرکت کنندگان در مورد روند صلح صحبت خواهند کرد و خواسته ها و نگرانی های خود و همچنین انتظارات خود را از حکومت افغان، طالبان و جامعه بین المللی به اشتراک می گذارند. پس از جمع آوری نظرات درباره روند صلح، آنها با جامعه بین المللی و طرف های درگیر در مذاکرات صلح به اشتراک خواهند رسید.»

به گفته وردک، این کارزار که از ماه سنبله آغاز شده است، برای مدت ۱۵ ماه ادامه خواهد داشت.

وی گفت، هفت سازمان غیردولتی افغان در حال انجام کارزارهایی هستند که صدای مردم ملکی را ترویج می کنند.

امیدوار برای صلح

مرجان حیدری، رئیس شورای زنان در ولسوالی انجیل ولایت هرات، اهداف این کارزار را ستود.

وی گفت، این ابتکار مهم است زیرا صدای مردم ملکی را با طرف های مذاکره کننده صلح به اشتراک می گذارد. اینگونه است که صدای میانجیگران صلح، افغانانی که از جنگ متضرر شده اند و کسانی که خواهان صلح هستند با طرفین درگیری به اشتراک گذاشته می شوند.

وی گفت، «من از همه طرف های درگیر در مذاکرات صلح می خواهم که منافع سیاسی و شخصی خود را نادیده بگیرند و در عوض به صدای افغان ها گوش دهند که تشنه صلح هستند و بر اثر جنگ متضرر شده اند.»

حیدری گفت، «این بار ما به مذاکرات صلح امیدوار هستیم و می خواهیم طالبان و حکومت از این فرصت طلایی استفاده کنند و با یکدیگر صلح کنند. همه افغان ها خواهان صلح هستند و دیگر نمی توانند جنگ را تحمل کنند.»

بیش از ۲۰۰ زن، جوان، فعال جامعه مدنی و متخصصین به روز چهارشنبه (۲۷ قوس) در این ابتکار برای تقویت صدای باشنده گان شهر هرات شرکت کردند. آنها نظرات خود را درباره روند صلح و مذاکرات صلح در قطر ابراز کردند.

صدیقه نظری، محصل فاکولته علوم سیاسی در پوهنتون هرات گفت، «ما به عنوان نسل جدید افغانستان می خواهیم نقش جوانان در روند صلح را یاری دهیم که به موفقیت این روند کمک کند و جنگ را پایان دهد. جوانان با توانایی های خوبی مجهز هستند و می توانند رویکردهای مثبتی را برای روند صلح پیشنهاد دهند.»

وی گفت، «ما می خواهیم که طالبان اعضای همه اقشار جامعه به ویژه زنان افغان را در روند صلح شامل سازند. زنان درد زیادی را متحمل شده اند، و سال ها قربانی جنگ بودند. ما می خواهیم آزادی های قانونی و مدنی ما پس از دستیابی به توافق صلح حفظ شود.»

وی گفت، «بسیار امیدوارم که مذاکرات صلح این بار به توافق برسد زیرا نه تنها [مردم ملکی] بلکه طالبان نیز از جنگ خسته شده اند، و آنها توانایی ادامه جنگ ندارند. [طالبان] همچنان می خواهند آزادی خود را بدست آورند و مانند بقیه جامعه زندگی مسالمت آمیز داشته باشند.»

همچنان به تاریخ ۲۷ قوس، زلمی خلیلزاد، نماینده ویژه ایالات متحده برای صلح افغانستان و رئیس جمهور اشرف غنی برای گفتگو درمورد روند صلح در کابل به توافق رسیدند.

صدیق صدیقی سخنگوی ریاست جمهوری گفت، خلیلزاد و غنی در مورد چندین موضوع به شمول لزوم آتش بس گفتگو كردند.

وی گفت، «رئیس جمهور همچنان نگرانی های خود را از ادامه خشونت توسط طالبان ابراز کرد.»

یک روند صلح جامع

منیژه محمدی یک باشنده شهر هرات گفت، همه افغانها انتظار دارند که طرفین مذاکرات صلح منافع مشترک افغانها را در روند صلح در نظر بگیرند -- نه منافع فردی و حزبی خود را.

وی گفت، نیازها و خواسته های مردم باید در هرگونه توافق صلح مورد توجه قرار گیرد تا از صلح پایدار اطمینان حاصل شود.

وی گفت، «ما امیدواریم که حقوق زنان و جوانان پس از توافق صلح دست نخورده باقی بماند تا آنها بتوانند فعالیت های خود را ادامه دهند. این نباید زنان را به دوره ای که در دو دهه قبل از آن گذشته بودند بازگرداند، که آنها حق ترک خانه های خود را نداشتند.»

آرزو یحی زاده، یکی دیگر از باشنده گان شهر هرات گفت، «من می خواهم که زنان افغان در مذاکرات صلح شامل شوند زیرا آنها طی دو دهه گذشته فداکاری های زیادی کرده اند تا به وضعیت فعلی خود برسند. آنها نمی خواهند به گذشته برگردند و در دوره ای تاریک زندگی کنند.»

وی افزود، کشورهای همسایه باید از مداخله در امور داخلی افغانستان خودداری کنند.

گزارش آژانس استخبارات دفاعی ایالات متحده به تاریخ ۲۸ عقرب اظهار داشت، شواهد موجود نشان می دهد که رژیم ایران از نظر نظامی، لوژستیکی و مالی در افغانستان از طالبان حمایت می کند.

این حمایت بخشی از «استراتیژی دو رویه ایران است که گروه های محلی و حکومت افغان در کابل، هر دو را برای دستیابی به اهداف امنیتی گسترده تر خود درگیر می کند.»

این گزارش حاکی است، اگر طالبان به دنبال یک متحد بلند مدت هستند، ایران یک شریک نیمه راهی است.

گزارش گفت، «تهران به دنبال بازگشت طالبان به قدرت نیست، بلکه هدف از این کار حفظ نفوذ با این گروه به عنوان مصؤنیت است در صورتی كه طالبان در حکومت آینده افغانستان نقشی را داشته باشند.»

طالبان باید به خواسته های افغان ها احترام بگذارند

شرکت کنندگان در این ابتکار گفتند که آنها می خواهند که طالبان به جای منافع کشورهای همسایه و منطقه ای، منافع مردم افغان را ترجیح دهند.

آنها گفتند، افغان ها صلح پایدار و پایان جنگ را می خواهند، و طالبان باید به خواسته های مردم پاسخ مثبت دهند.

ملکه رسولی، یکی از فعالان حقوق زنان در شهر هرات گفت، از آنجا که حکومت افغان یگانه حامی مردم است، باید در جهت برقراری صلح در این کشور گام های محکمی بردارد.

وی گفت، «ما برای روند صلح امیدوار هستیم و معتقدیم که صلح به وجود خواهد آمد، اما در مذاکرات صلح باید به مردم افغان نقش قوی تر داده شود.»

«پس از دستیابی به توافق صلح بین ایالات متحده و طالبان، ما می خواهیم مذاکرات بین الافغانی صلح -- که نمایندگان همه افغان ها باید در آن شرکت کنند -- آغاز شود.»

وی گفت، افغان ها در یک جامعه فراگیر زندگی می کنند و همه حق دارند راجع به آینده خود تصمیم بگیرند.

رسولی گفت، دستاوردهای مردم افغان طی ۱۸ سال گذشته خاصتاً زنان نباید در مذاکرات صلح نادیده گرفته شوند. مردم افغان توافق صلحی را که این دستاوردها را در بر نگیرد، نادیده خواهند گرفت.

عبدالله انصاری، یکی از فعالان جامعه مدنی در شهر هرات گفت، «ما صلح پایدار را می خواهیم و توافق صلح باید ضمانت بین المللی داشته باشد تا اطمینان حاصل شود که حکومت طالبان بر نمی گردد.»

وی گفت، پیشرفت های مثبت به سمت صلح در حال وقوع است، اما برای برطرف کردن نگرانی های مردم لازم است جزئیات مذاکرات صلح با مردم به اشتراک گذاشته شود.

وی گفت، «نمایندگان باید از همه اقشار جامعه انتخاب شوند و آنها باید در مذاکرات مستقیم صلح شرکت کنند. این کار موفقیت مذاکرات صلح را چند برابر خواهد کرد.»